Γραφειοκρατία στην ΕΕ : μια επικίνδυνη ισορροπία

Σοφοκλέους 10

Γραφειοκρατία ή κανονιστικό πλαίσιο; Τα δύο αυτά πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και η διάκριση μεταξύ τους έχει σημασία.

Κανείς δεν είναι υπέρ της γραφειοκρατίας. Το γεγονός ότι υπάρχει σε υπερβολική ποσότητα είναι γνωστό. Ο κανονισμός είναι διαφορετικός. Σε αντίθεση με τη γραφειοκρατία, η ρύθμιση/ το κανονιστικό πλαίσιο δηλαδή δεν είναι εγγενώς άσπρο ή μαύρο. Κάπου χρειάζεται και είναι καλό. Αλλά κάπου αλλού είναι κακό. Τις περισσότερες φορές είναι ένα μίγμα και των δύο.

Τα πάντα εξαρτώνται από το είδος της ρύθμισης και τι είναι αυτό που ρυθμίζεται. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με μια συζήτηση σχετικά με το κανονιστικό πλαίσιο. Αλλά θα υπάρχει πάντα η υποψία ότι η συζήτηση σχετίζεται με το φάντασμα της γραφειοκρατίας και αποτελεί εν μέρει ένα προπέτασμα καπνού που καλύπτει την προσπάθεια να απομακρύνει την καλή ρύθμιση καθώς και την κακή.

Η πρόσφατη έκθεση της βρετανικής κυβέρνησης σχετικά με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει άμεση σχέση με την συζήτηση αυτή. Επειδή κανείς δεν είναι υπέρ της γραφειοκρατίας , οι απαιτήσεις της ειδικής ομάδας σύνταξης της έκθεσης (κυρίως από τον επιχειρηματικό κόσμο) για να μειώσει την γραφειοκρατία της ΕΕ μπορεί να φαίνεται ουσιαστικά ως απλή κοινή λογική. Μόλις αρχίσουμε όμως να εξερευνούμε τις λεπτομέρειες της έκθεσης , από την άλλη πλευρά , τα πράγματα γίνονται πολύ πιο προβληματικά. Τα ζητήματα που τίθενται είναι λιγότερο σχετικά με τη γραφειοκρατία από το όσο να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων των εργοδοτών και των συμφερόντων της ασφάλειας των εργαζομένων.

Το πλαίσιο των κανονισμών για την υγεία και την ασφάλεια, για παράδειγμα, μπορεί πράγματι να είναι υπερβολικά επαχθές και οικονομικά ασύμφορο για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όπως υποστηρίζει η ειδική ομάδα. Αλλά μπορεί επίσης να είναι ένας τρόπος πρόληψης ώστε να μπορούν να αποφευχθούν τραυματισμοί και σωρεία επαγγελματικών κινδύνων, ίσως ακόμη και θάνατοι. Η συζήτηση πρέπει να βρει μια ισορροπία μεταξύ των δύο. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς από τους άλλους υπό ρύθμιση τομείς που εξετάζει η έκθεση - την προστασία των δεδομένων, μη-χρηματοοικονομική πληροφόρηση, την μαθητεία , έγκυες εργαζόμενες, χρόνος εργασίας και υπό σύμβαση εργαζόμενοι. Σε κάθε περίπτωση , υπάρχει ανάγκη για μια σοβαρή συζήτηση που θα έπρεπε να γίνει.

Το να θέσουμε όμως όλα αυτά τα θέματα μαζί κάτω από την επικεφαλίδα της γραφειοκρατίας  είναι απλά παραπλανητικό. Μάλλον δεν συμβαδίζει με  τον τρόπο που βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά ο τρόπος προσέγγισης της ΕΕ έχει συχνά γνώμονα την απλούστευση των διαδικασιών, σε προσπάθεια για την απλοποίηση του συστήματος. Ο σκοπός είναι να αντικαστασήσουμε 28 προσεγγίσεις με μία κοινή. Εξάλλου, εάν η ΕΕ δεν ρυθμίζει ένα θέμα , κάθε εθνική κυβέρνηση είναι βέβαιο ότι θα το πράξει με τον τρόπο της.

Θέτοντας το θέμα του ευρωπαϊκού διαλόγου στο επίπεδο της γραφειοκρατίας, το σύνολο των ακροδεξιών παρατάξεων βρίσκεται σε πολιτικό πλεονέκτημα, γιατί συμφωνούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των πολιτών της ΕΕ ότι υπάρχει πάρα πολύ γραφειοκρατία έτσι και αλλιώς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γραφειοκρατία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα - όπως αναγνωρίζει τώρα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έχει υιοθετήσει μια βρετανική και γερμανική ιδέα να ταιριάζει κάθε νέο κανόνα με την κατάργηση ενός παλιού. Τα κόμματα της Αριστεράς χρειάζονται μια ισχυρή στρατηγική ενάντια στη γραφειοκρατία. Όμως, η προσπάθεια για μείωση της κοινωνικής προστασίας υπό τον μανδύα της επίθεσης κατά της γραφειοκρατίας δε θα πρέπει να αποτελούν μέρος της.