Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ (1821 - 1831)

Ιστορία Ελληνική και Παγκόσμια

Η ιστορία του Ελληνικού Στρατού συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του Ελληνικού Έθνους και καλύπτει αποκλειστικά, διεξοδικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα την ιστορία του Ελληνικού Στρατού.

Αποτελεί μια παρουσίαση στην οποία αναπτύσσονται κατά χρονολογική σειρά τα σπουδαιότερα γεγονότα του Ελληνικού Στρατού για την οργάνωση, λειτουργία και δραστηριότητα του στρατού από άποψη συγκρότησης, εκπαίδευσης, εξοπλισμού, στρατολογίας, διοικητικής μέριμνας, εθνικής και κοινωνικής προσφοράς και γενικά της συμμετοχής του στα ιστορικά γεγονότα και τις εξελίξεις που διαμόρφωσαν τη Νεότερη Ελληνική Ιστορία...

Η παρουσίαση των γεγονότων γίνεται κατά χρονολογικές περιόδους όπως παρακάτω:

- Οι πρώτες προσπάθειες οργάνωσης τακτικού Στρατού (1821-1831)
- Ο Στρατός επί της βασιλείας του Όθωνα (1833-1863)
- Ο Ελληνικός Στρατός από το 1864 μέχρι τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897
- Η αναδιοργάνωση του Στρατού μετά το 1897 και η μεγάλη εθνική εξόρμηση 1912-13
- Ο Ελληνικός Στρατός κατά την περίοδο 1913-1923
- Η περίοδος πριν και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1923-1945)
- Η περίοδος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1945-1955)
- Η ειρηνική περίοδος 1956-1997

Οι Πρώτες Προσπάθειες Οργάνωσης Τακτικού Στρατού (1821-1831)

Η ιδέα, αλλά και η ανάγκη, συγκροτήσεως Τακτικού Στρατού, δημιουργήθηκε αμέσως μετά την κήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821. Μέχρι τότε ο αγώνας διεξαγόταν από άτακτα σώματα, συγκροτημένα στην πλειονότητα τους από αφοσιωμένους στην ιδέα της ελευθερίας πατριώτες, που στερούνταν στρατιωτικής εκπαιδεύσεως και πειθαρχίας και δύσκολα μπορούσαν να συνεργαστούν για τον κοινό σκοπό.

Προτεκτοράτο

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Νταβός, 1/2/1988: Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Τουργκούτ Οζάλ

Πριν έξι χρόνια, με μια πανέξυπνη κίνηση, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πέτυχε δυο πράγματα: πρώτον, αύξησε την τουριστική κίνηση στο Καστελλόρριζο, κάνοντάς το γνωστό σε όλον τον κόσμο και, δεύτερον, παραχώρησε με κάθε επισημότητα την πολιτική ισχύ διαχείρισης της εθνικής μας οικονομίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τους μηχανισμούς τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πριν σαράντα μέρες, η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση, προεξάρχοντος του μονίμως δεξιού υπουργού αμύνης, παραχώρησε με καμάρι τον έλεγχο των θαλάσσιων συνόρων μας στο ΝΑΤΟ και των στεριανών συνόρων μας στην ευρωενωσιακή Frontex.

Έτσι, ολοκληρώθηκε μια επίπονη αλλά απαραίτητη δουλειά. Η χώρα είναι πλέον και επίσημα υπό τον πλήρη έλεγχο και την προστασία των ξένων. Γιατί, δηλαδή, να κουραζόμαστε προκειμένου να κυβερνήσουμε έναν λαό που δεν κυβερνιέται με τίποτε; Ας έρθουν οι ξένοι να κάνουν κουμάντο, να δουν τι εστί βερύκοκο. Κι αν ψάχνετε μια λέξη που να περιγράφει ακριβώς την κατάσταση, μπορείτε άνετα να χρησιμοποιήσετε την λέξηπροτεκτοράτο (*).

Γεμίσαμε προστάτες, λοιπόν. Λες κι όλη η ανθρωπότητα δεν έχει άλλη έγνοια παρά το πώς θα προστατέψει την Ελλάδα. Πέσανε όλοι πάνω μας να μας βοηθήσουν. Άλλος παίρνει τα λιμάνια μας να τα αναβαθμίσει, άλλος τις τηλεπικοινωνίες μας να τις εκσυγχρονίσει, άλλος το χρυσάφι μας να μας πλουτίσει, άλλοι έχουν πιάσει στασίδι για να βάλουν ένα χεράκι με τους υδρογονάνθρακές μας… Κάποιοι κουλαντρίζουν την φτώχεια μας για να τα βγάλουμε πέρα, κάποιοι άλλοι διαφεντεύουν τα σύνορά μας για να μας προφυλάξουν από τους εισβολείς… Ποιός την χάρη μας!

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

iskra

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Στις 30 Μάρτη 1952, σαν σήμερα πριν από 64 χρόνια, «έφυγε» ο Νίκος Μπελογιάννης. Ήταν μόλις 37 ετών. Εκτελέστηκε.

Ο Μπελογιάννης είχε πολλά «κουσούρια» που δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από τους δολοφόνους του.

Εκτός από μαχητής με το όπλο στο χέρι ενάντια στους κατακτητές και στους εκμεταλλευτές ήταν και μαχητής με «όπλο» την πένα. Ήταν ένας διανοούμενος στην υπηρεσία του λαού.

Απόδειξη τόσο το βιβλίο του «Η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», όσο και το βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα»που εκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» στην επέτειο των 80 χρόνων του ΚΚΕ. Ένα έργο γραμμένο σε συνθήκες εγκλεισμού του στην Ακροναυπλία από την μεταξική δικτατορία και στη συνέχεια μέχρι την απόδρασή του από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής.

Στο βιβλίο εξετάζεται ο ρόλος του ελληνικού κεφαλαίου σε συνδυασμό με τη διείσδυση και τη συνεργασία του με το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας που ξεκινά από το 1824 και φτάνει έως το 1940 για το πώς λειτούργησε ο «σωτήριος» δανεισμός, από τα πρώτα «δάνεια της ανεξαρτησίας» μέχρι και τη μεταξική δικτατορία.

Μετανάστευση, Πολιτική και Γεωπολιτική

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Οι μαζικές μεταναστευτικές ροές είναι ένα μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη ετερόκλητων σκοπών. Μερικοί από αυτούς μπορεί να είναι: η οικονομική και στρατιωτική αποδυνάμωση της χώρας ή των χωρών από τις οποίες προέρχονται οι μεταναστευτικές ροές, η αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των συνόρων της χώρας προορισμού, η πρόκληση πολιτικής αστάθειας, η πρόκληση οικονομικής κατάρρευσης και ο οικονομικός εκβιασμός, η χρήση των μεταναστών ως ταξικού όπλου εναντίον μιας εθνικής εργατικής τάξης, η ανθρωπολογική μετάλλαξη μιας κοινωνικής δομής με εθνική ομοιογένεια, η πραγμάτωση ιδεολογικών ή θρησκευτικών σκοπών και τέλος, η χρησιμοποίηση των μεταναστευτικών ροών ως άλλοθι για στρατιωτικές παρεμβάσεις γεωπολιτικού ή εθνικιστικού χαρακτήρα.

Σε κάθε περίπτωση, η αποτελεσματικότητα του μεταναστευτικού όπλου είναι ασύγκριτη, αφού η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι το ποσοστό επιτυχίας του, αναφορικά με τους σκοπούς που θέτουν όσοι το κατευθύνουν, είναι υπερδιπλάσιο από μια στρατιωτική επέμβαση, γεγονός που οφείλεται στο ότι μπροστά στη μαζική μετανάστευση υπάρχει σχεδόν πλήρης ακινητοποίηση της άμυνας μιας χώρας.

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι ευδιάκριτο το ποιος σχεδιάζει, ποιος κινεί και ποιος ωφελείται από τις μαζικές μεταναστευτικές ροές, λόγω του ότι μπορεί να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα πολλαπλοί σκοποί από διαφορετικούς δράστες.

Στ. Σταυρόπουλος: Καρικατούρες και Σκιαμαχίες στη Βουλή

Νέα Κρήτη

Θλιβερή η εικόνα στη Βουλή, με τους πολιτικούς αρχηγούς , ιδίως τον Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης , να επιδίδονται σε ακροβασίες αλλαγής υποδείγματος στον ελληνικό λαό, για να μην επικεντρώνεται αυτός στα μέτρα 5,4 δις και την υπερφορολόγηση  που έρχεται για να κλείσει η αξιολόγηση του 3^ου Μνημονίου. Αυτά σημείωσε μεταξύ άλλων ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος στον 9.84 .

Παράλληλα έκανε μία ανάλυση γιατί κατά τη γνώμη του επιχειρείται σήμερα , ιδίως από την κυβέρνηση η συλλήβδην στοχοποίηση  της δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ , εκτός αυτών που όπως είπε ακκίζονται με την εξουσία. Περιέγραψε μάλιστα με τα μελανότερα χρώματα το επίπεδο της Βουλής, σημειώνοντας ότι και η χθεσινή συζήτηση ενίσχυσε δυστυχώς την απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Η επιδιωκόμενη λεπτή ισορροπία

Νέα Πολιτική

του Ιπποκράτη Δασκαλάκη*

Τελικά -και μάλλον αναπόφευκτα- και το Βέλγιο προστέθηκε στη λίστα των χωρών που γνώρισαν τη βαρβαρότητα των τυφλών τρομοκρατικών κτυπημάτων της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Η πόλη των Βρυξελών, σε υψηλό βαθμό ετοιμότητος για αντιμετώπιση ενδεχόμενης τρομοκρατικής απειλή εδώ και τρεις μήνες, δεν κατάφερε να αποφύγει τα πλήγματα. Ίσως μάλιστα και να καθυστέρησε η εκδήλωση μιας τέτοιας βίαιης ενέργειας κατά του επονομαζόμενου «κέντρου» της Ευρώπης που φιλοξενεί τις έδρες δύο πανίσχυρων διεθνών οργανισμών (Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ).

 Οι τρομοκράτες μπορούν να ισχυριστούν ότι πέτυχαν να προσβάλλουν ένα από τα καλύτερα προστατευόμενα αλλά κυρίως συμβολικά σημεία της Ευρώπης. Παράλληλα για άλλη μια φορά σκόρπισαν τον τρόμο στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που φαίνεται να γεύονται μια ελάχιστη εικόνα της καθημερινότητας σε Συρία και Ιράκ. Οι ισλαμιστές εξτρεμιστές (ήδη ο ISIS φέρεται να έχει αναλάβει την ευθύνη των επιθέσεων) πέτυχαν επίσης να αποδείξουν ότι παρά τις πρόσφατες συλλήψεις της βελγικής αστυνομίας είναι σε θέση να εξαπολύσουν μεγάλης κλίμακος συντονισμένες αιματηρές επιθέσεις σε αυστηρά φρουρούμενες περιοχές. Ο βασικός όμως στόχος αυτών των τρομοκρατικών πράξεων δεν είναι η πρόκληση φόβου και κλίματος ηττοπάθειας στους Ευρωπαίους πολίτες. Οι αρρωστημένοι αυτοί εγκέφαλοι της τρομοκρατίας επιδιώκουν να προξενήσουν μια φοβική και συνάμα αντεκδικητική αντίδραση των δυτικών κοινωνιών κατά του μουσουλμανικού κόσμου αδιακρίτως. Η σύγκρουση των πολιτισμών είναι για αυτούς η επιδιωκόμενη και αναπόφευκτη εξέλιξη που θα δικαιώσει τους αγώνες τους και θα οδηγήσει στη συντριβή των «απίστων» και την παγκόσμια επικράτηση της ιδεολογίας τους. Απόλυτα νοσηρή η σκέψη αυτή αλλά και απλοϊκή που νοηματοδοτεί όμως την ύπαρξη απελπισμένων και αποπροσανατολισμένων ανθρώπων. Δυστυχώς άνθρωποι πρόθυμοι να ακολουθήσουν το μονοπάτι της απόλυτης σύγκρουσης των «πολιτισμών» υπάρχουν αρκετοί σε όλες τις πλευρές.

Προσφυγικό: Πώς η Τουρκία ελέγχει τις ροές και δημιουργεί γκρίζες ζώνες μέσω ΝΑΤΟ

Νέα  Κρήτη

Σύμφωνα με πληροφορίες του Onalert η οργή οφείλεται στο ότι η ΝΑΤΟϊκή δύναμη δεν έχει σχεδόν καμία δράση και σίγουρα κανένα αποτέλεσμα στην μείωση των μεταναστευτικών ορών. Μόνο 3 σήματα για να σταματήσουν κάποιες βάρκες έχουν γίνει και το αποτέλεσμα είναι μηδενικό. Δεν σταμάτησε καμία βάρκα τον πλου της προς την Ελλάδα. 

Το Onalert σήμερα αποκαλύπτει με στοιχεία το πώς  οι Τούρκοι ελέγχουν πλήρως της ροές και δημιουργούν πρόβλημα σε συγκεκριμένα σημεία ώστε να κρατήσουν το ΝΑΤΟ κοντά στη Λέσβο, ακυρώνοντας στην πράξη τις αποφάσεις της Συμμαχίας για επίβλεψη όλου του Αιγαίου καιεπισημοποιώντας μέσω ΝΑΤΟ τις γκρίζες ζώνες. Η Τουρκία, με βάση τα στοιχεία που ανακοινώνει καθημερινά το Λιμενικό για τις προσφυγικές ροές, έχει σχεδόν "κόψει" τις προσφυγικές ροές από την Χίο και νοτιότερα ώστε να μην χρειαστεί να επιχειρήσουν εκεί τα πλοία του ΝΑΤΟ!  Δεν θέλει εκί τα πλοία του ΝΑΤΟ για να επιβάλει στην πράη τις γκρίζες ζώνες. Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι στιγμής το πετυχαίνει. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλο τον Μάρτιο στην Κω που άλλοτε βούλιαζε από πρόσφυγες, και γίνονταν μάχες για το εάν θα φτιαχτεί εκεί το hotspot, έχουν φθάσει μόνο 18 άτομα στις 14 του μήνα. Μάλλον θα διέφυγαν της προσοχής...

Το ίδιο αισθητή είναι η μείωση στη Χίο όπου όπως μπορείτε να δείτε και από το γράφημα, έφθασαν 866 πρόσφυγες όλο το μήνα και μόνο ορισμένες ημέρες.

Αμοιβαία τα αισθήματα…

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Τι δείχνει το «φλερτ» του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία

Πληθαίνουν οι επαφές του Αλέξη Τσίπρα και του κυβερνητικού κόμματος με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Το περασμένο Σάββατο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε μέρος, μετά από πρόσκληση του Φρ. Ολάντ, στη συνάντηση κυβερνητικών ηγετών των λεγόμενων σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της Συνάντησης, ο Αλ. Τσίπρας επέμεινε στην ανάγκη για «ένα κοινό μέτωπο ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων, για την αντιμετώπιση των μεγάλων κοινών απειλών σήμερα στην Ευρώπη». Το γεγονός σχολιάστηκε στον ευρωπαϊκό Τύπο που αποσύρει σιγά-σιγά την «ρετσινιά» του λαϊκιστή-ταραξία από τον Αλ. Τσίπρα και τον συγκαταλέγει στους υπεύθυνους κεντροαριστερούς ηγέτες της Ευρώπης. Χαρακτηριστικός ο τίτλος του γαλλικού Nouvel Observateur που αναφέρει: «Τσίπρας, Ρέντσι και Γκάμπριελ. Οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες πραγματοποιούν συνάντηση στο Elysée, για να συζητήσουν για την ανάπτυξη».

Δεν ήταν, ωστόσο, αυτή η τελευταία επαφή του Αλ. Τσίπρα με την «σοσιαλιστική οικογένεια» της Ευρώπης. Προχθές, Πέμπτη, ο Έλληνας πρωθυπουργός συμμετείχε για πρώτη φορά, ως παρατηρητής, στη Σύνοδο των Ευρωπαίων σοσιαλιστών. Στη Σύνοδο πήρε μέρος, βεβαίως, και η Φώφη Γεννηματά εκπροσωπώντας το «επίσημο τέκνο της οικογένειας» που παραμένει το ΠΑΣΟΚ. Ξεκίνησε, εξάλλου, την Παρασκευή και ολοκληρώνεται αύριο, μια ακόμα συνάντηση, αυτή τη φορά σε ελληνικό έδαφος. O ΣΥΡΙΖΑ, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και το Transform! Europe, συνδιοργανώνουν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας διεθνές συνέδριο με θέμα Συμμαχία ενάντια στη λιτότητα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Στο συνέδριο, που συνεχίζεται σήμερα με εκδήλωση στην οποία θα μιλήσει και ο Αλ. Τσίπρας, έχουν προσκληθεί στελέχη τόσο της Αριστεράς, όσο και της σοσιαλδημοκρατίας από την Ευρώπη.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ (ΔΙΑΣΠΟΡΑ) ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Νικόλαος Λ. Παπάκης

Eπίκουρος ορκωτός ελεγκτής λογιστής ΣΟΛ Α.Ε. Ο.Ε. Μaster of Αccountancy & Βusiness Finance, University of Dundee

Mερικές σκέψεις για την αποτροπή δυσάρεστων καταστάσεων μπροστά σε μεγάλους χρηματοοικονομικούς κινδύνους.

Η χρηματιστηριακή κρίση του 1929 στην Αμερική

Στις 29 Οκτωβρίου του 1929, την αποκαλούμενη και μαύρη Τρίτη, η χρηματιστηριακή αγορά της Νέας Υόρκης κατέρρευσε, χάνοντας εκείνη την ημέρα 14 δισ. δολάρια, δηλαδή, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, δέκα φορές περισσότερο από τον ετήσιο προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Μέχρι το 1920 η χρηματιστηριακή αγορά ήταν μια αγορά για επαγγελματίες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 η αγορά άρχισε να διευρύνεται, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι Αμερικανοί να αποκτούν μετοχές των εταιρειών.

Πράγματι, στα μέσα της δεκαετίας του 1920 υπήρξε εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη και ο δείκτης του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης εκτινάχτηκε από τις 60 στις 400 μονάδες. Για τους μέσους επενδυτές η επένδυση σε μετοχές ήταν μια απόφαση με μηδενικό κίνδυνο, βάζοντας υποθήκη τα σπίτια τους ή τοποθετώντας τις αποταμιεύσεις μιας ζωής ή δανειζόμενοι χρήματα από τις τράπεζες, χωρίς να μελετούν τα θεμελιώδη μεγέθη των εταιρειών. Όμως, όπως υποστηρίζει ο Machiavelli, «το πιο μεγάλο ελάττωμα των ανθρώπων είναι ότι στην καλοκαιρία δεν λογαριάζουν την καταιγίδα». Εκείνη την ημέρα ο δείκτης Dow Jones μειώθηκε 12% και η αγορά έχασε 14 δισ. από την αξία της. Εκτιμάται ότι 140 δισ. καταθέσεων εξανεμίστηκαν, τράπεζες και χρηματιστηριακοί οίκοι κατέρρευσαν, άνθρωποι αυτοκτόνησαν και εκατομμυριούχοι επιχειρηματίες κατέληξαν να γίνουν μικροπωλητές στις γωνίες των δρόμων. Από τη μια στιγμή στην άλλη το ένα τρίτο των Αμερικάνων βρέθηκε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε την εποχή εκείνη ήταν η κερδοσκοπία και η ελαφρότητα των αποφάσεων των επενδυτών.

Maurice Obstfeld (ΔΝΤ): Απαραίτητη η διαγραφή χρέους για την Ελλάδα

O επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Maurice Obstfeld επαναφέρει το θέμα της προσωρινής χαλάρωσης των μέτρων λιτότητας για την Ελλάδα, λόγω της προσφυγικής κρίσης: «Βραχυπρόθεσμα μπορεί ασφαλώς να υπάρξει κάποια ελαστικότητα στους στόχους του προϋπολογισμού» δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt. Λέει, επίσης, ότι σε τελευταία ανάλυση τα μέτρα λιτότητας και οι μεταρρυθμίσεις είναι αναπόφευκτα, όπως, επίσης και η αμφισβητούμενη από τους ευρωεταίρους διαγραφή χρέους παραμένει απαραίτητη.

Ο κ. Obstfeld συνιστά προσοχή στο θέμα της επιστροφής σε εθνικούς τρόπους σκέπτεσθαι: «Υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρώπη μια τάση να απορρίπτεται η οικονομική ενσωμάτωση και να αναζητούνται εθνικές λύσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει πως ακριβώς τώρα είναι αναγκαία όχι λιγότερη αλλά περισσότερη συνεργασία.

Η νέα επικοινωνιακότητα των Κεντρικών Τραπεζών

Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για καινούργια εποχή στο "δόγμα" της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας - ή και γενικότερα, των Κεντρικών Τραπεζών, ανά τον κόσμο...

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για καινούργια εποχή στο "δόγμα" της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας - ή και γενικότερα, των Κεντρικών Τραπεζών, ανά τον κόσμο. Οι οποίες, διαπιστώνοντας ότι η από μέρους τους "απορρόφηση" μεγάλου μέρους της συνολικής οικονομικής πολιτικής από τον καιρό της κρίσης του 2008-9 και μετά, και συνειδητοποιώντας πόσο έχουν συγκεντρώσει πάνω τους κατακραυγή της κοινής γνώμης (αστόχευτα και διάχυτα για την ώρα), αρχίζουν να "ανοίγονται" επικοινωνιακά. Να απευθύνονται σ' έναν ευρύτερο κύκλο, να επεξηγούν την ίδια τους την λειτουργία.

Εντελώς χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο ο Γιάννης Στουρνάρας ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος παρουσίασε στην ”Κίνηση Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία" μια προσιτή/μη-τεχνοκρατική προσέγγιση και επεξήγηση του ρόλου των Κεντρικών Τραπεζών σήμερα.

Θύμισε πρώτα του Paul Samuelson την ημι-σαρκαστική ρήση ότι τρείς ήταν οι μεγάλες εφευρέσεις από την αυγή της ανθρωπότητας - η φωτιά του Προμηθέα, ο τροχός της Πρώιμης Νεολιθικής και... οι Κεντρικές Τράπεζες! Πέρασε ύστερα στην απόφανση του Alan Greenspan σχετικά με την ερμητικότητα της γλώσσας των Κεντρικών Τραπεζιτών ("άμα σας φαίνομαι ιδιαίτερα σαφής, τότε μάλλον παρεξηγήσατε τι ακριβώς είπα"). Για να καταλήξει σε μια περιγραφή του ρόλου των Κεντρικών Τραπεζών, σήμερα, ως ρόλου που δίπλα στην στήριξη της σταθερότητας του νομίσματος και την χάραξη της νομισματικής πολιτικής - η οποία, στα χρόνια μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008/9, χρειάστηκε να "κουβαλήσει" το μεγαλύτερο μέρος της πάλης κατά της ύφεσης, μέσα από μειώσεις των επιτοκίων μέχρι και σε αρνητικό έδαφος, ή πάλιν αντισυμβατικές πρακτικές όπως της "ποσοτικής χαλάρωσης" - ενσωματώνει πλέον και την άσκηση της κρίσιμης προληπτικής εποπτείας στον τραπεζικό ή και τον ασφαλιστικό ακόμη χώρο - και μάλιστα όχι μόνο με μια λογική μικρο-προληπτικής, αλλά και ευρύτερης μακρο-προληπτικής εποπτείας, ώστε να αποτρέπεται η συστημική διακινδύνευση.

Η παγίδα της αξιολόγησης

analyst

Πιθανολογείται πως θα συνδυαστεί με νέους συμβιβασμούς, ενδεχομένως και εθνικής φύσεως – κάτι που ήδη φαίνεται στο θέμα των Σκοπίων, όπου τα «λάθη» της κυβέρνησης, με τη χρήση του ονόματος Μακεδονία, αυξάνονται (ηχητικό)

Είμαστε σχεδόν σίγουροι πως η αξιολόγηση θα κλείσει θετικά για την Ελλάδα, ενώ μάλλον θα δοθεί στη σημερινή κυβέρνηση η υπόσχεση αναδιάρθρωσης του χρέους, η οποία προοριζόταν για την επόμενη – κυρίως λόγω των εξελίξεων στο θέμα του προσφυγικού.

Ειδικότερα, η αιτία της θετικής αξιολόγησης δεν θα είναι φυσικά τα καλά οικονομικά μας μεγέθη, αφού η χώρα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, αλλά αφενός μεν το μεταναστευτικό, αφετέρου οι αυξημένοι κίνδυνοι διάλυσης της Ευρωζώνης και της ΕΕ – όχι μόνο λόγω της Ιταλίας αλλά, επίσης, εξαιτίας του κλεισίματος των συνόρων, ειδικά μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Βρυξελών.

Σε κάθε περίπτωση, η αξιολόγηση θα συνδέεται ενδεχομένως με νέους συμβιβασμούς της Ελλάδας, πιθανότατα και στα εθνικά θέματα (άρθρο) – κάτι που ήδη διαφαίνεται στο θέμα των Σκοπίων, όπου τα δήθεν «εκ παραδρομής λάθη» της κυβέρνησης, με τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία», πολλαπλασιάζονται συνεχώς. 

Τα απλήρωτα τιμολόγια γονατίζουν την αγορά

Η ελληνική αγορά αποτελεί πραγματικό ναρκοπέδιο ως προς τις προθεσμίες πληρωμών τιμολογίων, από τις οποίες κάποιες οδεύουν και προς τις 200 ημέρες. 

Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.

Το ελληνικό Δημόσιο χρωστάει σε προμηθευτές του πάνω από 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ, γεγονός που κάνει οξύτερη και την κρίση ρευστότητας στην ελληνική αγορά και πλήττει, βεβαίως, τους πιο αδύναμους παίκτες της. Όμως, πολύ σοβαρά είναι πλέον και τα χρέη του λιανεμπορίου προς τους προμηθευτές του, τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στον κλάδο των άμεσων καταναλωτικών αγαθών ξεπερνούν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ήδη δε, πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν σταματήσει τις δραστηριότητές τους, δεδομένου ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι προθεσμίες πληρωμής πλησιάζουν ακόμα και τους 12 μήνες!

«Οι καθυστερήσεις πληρωμών στην αγορά αποτελούν σοβαρότατο πρόβλημα, με ποικίλες επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας», τονίζει ο κ. Νίκος Καραγεωργίου, πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Βιομηχανικών Επωνύμων Προϊόντων (ΕΣΒΕΠ). Για να προσθέσει ότι, σε συνδυασμό με τους κεφαλαιακούς ελέγχους, το όλο πρόβλημα γίνεται οξύτερο και έχει αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο της πραγματικής οικονομίας. «Δυστυχώς, βλέπω την κατάσταση αυτή να διαιωνίζεται, γιατί η οικονομία δεν λέει να πάρει τα πάνω της», μας λέει ο πρόεδρος του ΕΣΒΕΠ.

Ρεκόρ κερδοσκοπικών στοιχημάτων σε άνοδο του πετρελαίου

Τα στοιχήματα υπέρ της περαιτέρω ανόδου του μαύρου χρυσού που έχουν τα hedge funds στην αγορά του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης αντιστοιχούν σε 579 εκατομμύρια βαρέλια χρυσού. Γιατί μπορεί να γυρίσουν… μπούμερανγκ.

Των Anjli Raval και David Sheppard

Τα hedge funds έχουν τοποθετήσει ποσό-ρεκόρ σε στοιχήματα υπέρ της αύξησης της τιμής του πετρελαίου, ακριβώς τη στιγμή που πολλοί από τους μετέχοντες στην αγορά εκτιμούν ότι το δίμηνο ράλι ξεμένει από δυνάμεις.

Οι θέσεις-ρεκόρ απλώνονται μεταξύ του διεθνούς benchmark (Brent) και του αμερικανικού χτίστηκε καθώς το πετρέλαιο ανέβηκε περισσότερο από 40%από τη στιγμή που σημείωσε χαμηλό 13 ετών (30 δολάρια το βαρέλι) τον Ιανουάριο, με τα funds να ετοιμάζονται να στοιχηματίσουν ότι τα χειρότερα, σε ό,τι αφορά την πορεία της τιμής, τελείωσαν.

Οι traders όμως λένε ότι η μονόπλευρη τοποθέτηση που αντιστοιχεί σε περισσότερο από μισό δισεκατομμύριο βαρέλια αργού έχει το ρίσκο να επιδεινώσει οποιαδήποτε οπισθοδρόμηση στις τιμές, αν τα funds κινηθούν μαζικά για να πάρουν τα κέρδη τους, ή αποκαλυφθεί κάποια προσωρινή συμφωνία μεταξύ μεγάλων παραγωγών για να περιοριστεί η παραγωγή.

«Εχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις σημαντικής δυνητικής διόρθωσης», λέει ο Carsten Fritsch της Commerzbank. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει τις τιμές χαμηλότερα, όταν αρχίσουν τα κερδοσκοπικά κεφάλαια να παίρνουν τα κέρδη τους». 

Eurobank: Κίνδυνος απώλειας του δυνητικού προϊόντος της οικονομίας

Η ελληνική αγορά εργασίας, αναφέρει η Eurobank, εκτός από το υψηλό ποσοστό ανεργίας παρουσιάζει και υψηλό ποσοστό μακροχρόνια ανέργων (12 μηνών και άνω).

Ο συνδυασμός υψηλής και μακροχρόνιας ανεργίας δύναται να οδηγήσει σε μείωση του ρυθμού μεταβολής του δυνητικού προϊόντος, προειδοποιεί η Eurobank, στο εβδομαδιαίο οικονομικό της δελτίο «7 Ημέρες Οικονομία».

Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές της τράπεζας, σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της ελληνικής στατιστικής αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), ο αριθμός των ανέργων διαμορφώθηκε στα 1.174.700 άτομα το δ'  τρίμηνο του 2015 (μη εποχικά διορθωμένα στοιχεία). Σε σύγκριση με το δ'  τρίμηνο του 2014 σημειώθηκε μείωση κατά 5,71%. Για το ίδιο διάστημα, η απασχόληση αυξήθηκε κατά 3,01% (από 3.535.300 στα 3.641.700 άτομα). Με βάση αυτά τα στοιχεία το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 24,39% το δ'  τρίμηνο 2015 από 26,06% το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους.

Η ελληνική αγορά εργασίας, προσθέτει η Eurobank, εκτός από το υψηλό ποσοστό ανεργίας παρουσιάζει και υψηλό ποσοστό μακροχρόνια ανέργων (12 μηνών και άνω). Το εν λόγω μέγεθος διαμορφώθηκε στο 74,30% το δ' τρίμηνο 2015 από 73,00 το δ' τρίμηνο 2014.

Επομένως, συνεχίζει η τράπεζα, ο συνδυασμός υψηλού ποσοστού ανεργίας και μακροχρόνια ανέργων δύναται να οδηγήσει σε μείωση του ρυθμού μεταβολής του δυνητικού προϊόντος της ελληνικής οικονομίας μέσω των παρακάτω διαύλων:

Σκοτεινιάζει επικίνδυνα ο επιχειρηματικός ουρανός της Ελλάδας: Χρεοκοπία και δραχμή;

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Όταν διαπιστώνει κανείς πως η Ελλάδα έχει κατακτήσει ακόμη ένα θλιβερό ρεκόρ, αφού για πρώτη φορά μετά την κρίση έκλεισαν 4.000 περισσότερες επιχειρήσεις στο πρώτο τρίμηνο του 2016 από αυτές που άνοιξαν, είτε επειδή χρεοκόπησαν, είτε επειδή αποφάσισαν να εγκατασταθούν σε άλλες χώρες, κατανοεί πως δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα για το μέλλον – εκτός εάν επιλυθούν άμεσα τα βασικά προβλήματα της οικονομίας, όπως το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, το σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό πλαίσιο, η κρατική γραφειοκρατία, καθώς επίσης η διαφθορά του δημοσίου.

Πρόκειται βέβαια για τα επίσημα στοιχεία, αφού τα ανεπίσημα είναι ασφαλώς πολύ πιο οδυνηρά – επειδή πολλές εταιρείες σταματούν μεν να λειτουργούν, αλλά δεν το δηλώνουν είτε επειδή χρωστούν στο δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Όταν την ίδια στιγμή δε το μόνο που φαίνεται πως μπορεί να κάνει η κυβέρνηση είναι να προσεύχεται, χωρίς καν να πιστεύει, τότε είναι δύσκολο να παραμένει κανείς αισιόδοξος.

Ανατολική Ουκρανία Ένας άγνωστος πόλεμος σε μια περιοχή με 150 000 Έλληνες

Φρυκτωρίες διαδικτυακό κανάλι



Ανατολική Ουκρανία: Ένας άγνωστος πόλεμος σε μια περιοχή με 150.000 Έλληνες!
Καλεσμένος στην εκπομπή των Γ. Λεκάκη – Α. Μαζαράκη ο αρθρογράφος και μέλος της Αλληλεγγύης Save Donbass, Ανδέας Ζαφείρης. Η εκπομπή μεταδόθηκε από τον "901" τα μεσάνυχτα της 29.2.2016

Σταύρος Χριστακόπουλος: Το φιάσκο στη Βουλή

Νέα Κρήτη

Δεν προσέθεσε τίποτα από τα γνωστά έως σήμερα , στις υποθέσεις διαφάνειας και διαπλοκής η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, δηλώνει ο διευθυντής σύνταξης στο «ΠΟΝΤΙΚΙ» μιλώντας σήμερα στον 9.84 .

Ο ίδιος ανέλυσε την επικοινωνιακή τακτική που ακολούθησαν οι πολιτικοί αρχηγοί με τις ομιλίες τους, σημειώνοντας ωστόσο , πως η ατζέντα της δύσκολης πραγματικότητας για τους Έλληνες με τα μέτρα στη οικονομία και  την διαρκώς αυξανόμενη πίεση στο προσφυγικό δεν μεταβλήθηκε σε τίποτα από την χθεσινή συζήτηση.

ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ

iskra

Του ΣΤΑΘΗ*

Πράκτορας της Μοσάντ ο Σκορτσένυ; Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν μπορώ να αναφωνήσω το γνωστόν: γιατί δεν εκπλήσσομαι; διότι εκπλήσσομαι! Επίλεκτος μαχητής των Ες Ες ο Σκορτσένυ, μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Μουσολίνι στην Ιταλία, το 1943, μετέφερε τον φασίστα δικτάτορα από την αιχμαλωσία στην αγκαλιά του Χίτλερ. Λαϊκό ίνδαλμα made by Γκαίμπελς, αλλά και από τα ίδια του τα κατορθώματα ο Σκορτσένυ, έμεινε πιστός στον Χίτλερ ως τις τελευταίες ημέρες του στο μπούνκερ των τεράτων. Αυτόν λοιπόν τον αμετανόητον, ως το τέλος της ζωής του, αρχιναζί προσέλαβαν μισθοφόρο τα θύματα των ναζί, οι Ισραηλινοί, για να εκτελεί για λογαριασμό τους δολοφονίες άλλων ναζί, όπως στην περίπτωση ενός πυρηνικού φυσικού, που μετά τον πόλεμο δούλευε για λογαριασμό της Αιγύπτου (όπως άλλοι δούλευαν για λογαριασμό των Αμερικανών και άλλων)...

Παράξενο; Οχι! οι ναζιστικές θηριωδίες των Ισραηλινών εναντίον των Παλαιστινίων έχουν από καιρό αποκαλύψει τον δρόμο που πήραν τα πράγματα, αλλά ιστορίες όπως αυτή του Σκορτσένυ δίνουν μιααλλόκοτη παράμετρο στο αεικίνητον της ανθρώπινης τραγωδίας. Οπως και να ’χει, όλα όσα συμβαίνουν στο εκάστοτε παρόν έρχονται από τη σκουληκότρυπα της ιστορίας τους. Λόγου χάριν, η «αγαπημένη» σήμερα Βοσνία της Μέρκελ και της Δύσης προμήθευσε στον Χίτλερ δύο μεραρχίεςμουσουλμάνων Βάφεν Ες Ες, όπως άλλωστε η Κροατία ή η Σλοβενία - σ’ αυτές τις χώρες τα Ες Ες ήταν από καθολικούς με την ευλογία του τότε Πάπα, όπως ορθόδοξοι ήταν οι Σέρβοι Τσέτνικοι και οι δικοί μας Αγιορείτες μοναχοί, που στο πρόσωπο του Χίτλερ είδαν έναν προστάτη, καθ’ όμοιον τρόπον που οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι είχαν δει το ίδιο στη φάτσα του Μωάμεθ του Προφήτη, του πατέρα του και του παππού του.

Ομως, καλημέρα σας, ας έρθουμε στα δικά μας, στο βαθμό που είναι δικά μας όσα γίνονται σ’ αυτήν τη χώρα υπό τις διαταγές του Βερολίνου, των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Η κάθαρση

ήταν ένα αίτημα της Αριστεράς με το οποίο συμφωνούσε η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού ή, για να το πω αλλιώς, η κάθαρση ήταν ένα αίτημα του ελληνικού λαού που με σθένος και ενάργεια υποστήριξε η Αριστερά. Σε όλες της τις εκδοχές.

Η κάθαρση ήταν (και είναι) αναγκαία, όχι μόνον για την απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά και ως μια λυτρωτική πολιτική διαδικασία που θα έδινε νέες και καλύτερες παραγωγικές παραμέτρους στην οικονομία. Με ευεργετικές συνέπειες στην κοινωνία.

Outside the Wall

Με τον παραπάνω τίτλο η περιβόητη δεξαμενή σκέψης Stratfor δημοσίευσε άρθρο για τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σημερινό εράνισμα παρουσιάζονται τα βασικότερα σημεία αυτού του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου.

Του Γιώργου Τοζίδη

Σύμφωνα με τον συντάκτη, το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας. Στηριζόμενος στην ιστορία, αναφέρει ότι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, η Ευρώπη σπαράσσεται από πολέμους και διαιρέσεις με βάση τις διαφορές στη θρησκεία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό. Αυτές οι αντιπαραθέσεις δεν σβήνουν από την ιστορική μνήμη των λαών της Ευρώπης καθώς μεταδίδονται από γενιά σε γενιά μέσω των συστημάτων εκπαίδευσης.

Οι σημερινές διαιρέσεις, ακόμη και όταν φορούν οικονομικό προσωπείο, προέρχονται από αυτές τις παλιές διαιρέσεις. Η οικονομική κρίση των χωρών του νότου ανέδειξε την απέχθεια των πολιτών των χωρών του βορρά απέναντι στους τεμπέληδες πολίτες του νότου. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. επανήλθε στην επικαιρότητα μετά το 2004, όταν με τη διεύρυνση της Ένωσης ένα κύμα προσφύγων από την Ανατολική Ευρώπη κατέκλυσε τη χώρα. Η σημερινή προσφυγική κρίση «απελευθέρωσε» τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των πολιτών της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, με τα πολιτικά κόμματα που εκφράζουν αυτές τις απόψεις να μεγαλώνουν δραματικά τη δύναμή τους.

Σ.Κοτρώτσος : Σοφότεροι από όσα απέφυγαν οι Πολιτικοί Αρχηγοί.

Νέα Κρήτη

Κι όμως, η συζήτηση στη Βουλή , που ήταν στη ουσία μία μονομαχία Τσίπρα- Μητσοτάκη, μας έκανε σοφότερους κυρίως από αυτά που απέφυγαν να πουν οι πολιτικοί αρχηγοί, δηλώνει στον 9.84 ο δημοσιογράφος από τα parapolitika. fm , Σεραφείμ Κοτρώτσος.

Ωστόσο , όπως είπε τα πολυαναμενόμενα  από τους δύο αρχηγούς  των κομμάτων εξουσίας «πυρηνικά» δεν τα είδαμε, ενώ είναι προφανές ότι ούτε επικοινωνιακά η τρέχουσα πολιτική ατζέντα μεταβάλλεται. Ο ίδιος πάντως εκτίμησε ότι με το κλείσιμο της αξιολόγησης , έρχεται ανασχηματισμός που μπορεί να περιλαμβάνει από την περίπτωση Μουζάλα, μέχρι ευρύτερες αλλαγές και διευρύνσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

“ΕΠΕΝΔΥΣΤΕ”!

iskra

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Ο υφυπουργός Εξωτερικών κ.Δημήτρης Μάρδας, δυο μέρες μετά την επέτειο της 25^ης Μαρτίου (το πού «κολλάει» η επισήμανση της ημερομηνίας αυτής θα το δούμε ευθύς) γνωστοποίησε την κυβερνητική σκέψη:

«(…) η σκέψη – είπε – είναι να γίνει καταγραφή του οικονομικού προφίλ των μεταναστών και (…) εάν κάποιος φέρει 250.000 ευρώ στη χώρα, τότε έχει μια ευνοϊκή μεταχείριση ως προς την αγορά μιας κατοικίας και ως προς το δικαίωμα παραμονής στη χώρα»…

Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να ζητήσουμε μια τελεσίδικη απάντηση από την κυβέρνηση τι είναι, τελικά, η Ειδομένη: «Νταχάου» ή… «επενδυτικό πάρκο»;

Δεν θα μπούμε επίσης στην διαδικασία καταγραφής των αντιδράσεων που προκάλεσε η τοποθέτηση του υπουργού, η οποία καθόλου δεν αμφιβάλουμε ότι εδράζεται σε διεθνείς πρακτικές, όπως είπε.

Αυτοί που βομβαρδίζουν, που πνίγουν και παζαρεύουν πρόσφυγες «τόσα γρόσια το κεφάλι» με την Τουρκία, τέτοιες πρακτικές θα είχαν.

Θα θυμίσουμε ένα και μόνο. Ο ελληνικός λαός σηκώθηκε να φτιάξει την δική του λεύτερη πατρίδα, τα δικό του κράτος, μπολιασμένος με ιδέες τέτοιες:

«Ο αυτοκράτωρ λαός είναι όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου τούτου χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και διαλέκτου Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Αρμένηδες, Τούρκοι και κάθε άλλον είδος γενεάς».

Και τέτοιες:

«(Οι Έλληνες) δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της ελευθερίας».

Αυτά έγραφε ο Ρήγας Φεραίος στο «Σύνταγμά του», την «Νέα Πολιτική Διοίκησις».

Ισότιμα και με κοινοτική αλληλεγγύη… Ας καγχάσω

Outside the Wall

Αν ρωτούσαμε κάποιον από τους λάτρεις του συνθήματος «πάση θυσία στο ευρώ» να μας εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητη κάθε θυσία για να μείνουμε στην ευρωζώνη, τί θα μας απαντούσε; Ψάχνοντας λίγο τις κατά καιρούς δηλώσεις και τοποθετήσεις των πάσης φύσεως και προελεύσεως «μενουμευρωπαϊστών», θα μπορούσαμε να σχηματοποιήσουμε τις πιθανές απαντήσεις ως εξής:………..

• (α) Το κοινό νόμισμα εξασφαλίζει την νομισματική ευρρωστία της χώρας και, κατ’ επέκταση, διασφαλίζει την οικονομική της σταθερότητα με τρόπο που ένα εθνικό νόμισμα είναι αδύνατον να καταφέρει.
• (β) Εξ αιτίας του κοινού νομίσματος, οι χώρες της ευρωζώνης συμμετέχουν ισότιμα στις αποφάσεις, άρα η Ελλάδα «ψηλώνει» και φτάνει στο μπόι ισχυρών οικονομικά κρατών, όπως η Γερμανία.
• (γ) Για τον ίδιο λόγο, οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης πρέπει να θεωρούνται θέσει υποστηρικτές των εθνικών μας δικαιωμάτων, εφ’ όσον οποιοδήποτε δικό μας πρόβλημα θα είχε άμεσο αντίκτυπο στις δικές τους οικονομίες.
• (δ) Απόρροια των παραπάνω είναι η κοινοτική αλληλεγγύη, η οποία δεν θα υπήρχε αν ήμασταν εκτός ευρώ.

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα ωραίο λούστρο, ιδιαίτερα θελκτικό για όσους  δεν εμβαθύνουν στα πράγματα. Μόνο που αρκεί να ξύσει κάποιος με το νύχι του την επιφάνεια για να διαπιστώσει ότι κάτω από το λούστρο τα σαράκια δίνουν και παίρνουν, έχοντας σακατέψει το οικοδόμημα, το οποίο απειλείται πλέον με κατάρρευση. Κι αν εμείς διστάζαμε ή φοβόμαστε να κάνουμε αυτό το ξύσιμο, ήρθαν οι πρόσφυγες να το κάνουν, με έναν τρόπο που μας έκανε να τρομάξουμε.

Β. Βιλιάρδος: Στάση πληρωμών, διαπραγμάτευση χρέους (Ηχητικό)

Νέα Κρήτη

«Η αξιολόγηση θα κλείσει για την Ελλάδα, όχι γιατί πάει καλά η οικονομία, αλλά για τους πολιτικούς λόγους προσφυγικού και τρομοκρατίας για τα οποία η Ελλάδα θα υποχρεωθεί από τους εταίρους σε υποχωρήσεις εθνικού χαρακτήρα», δήλωσε μεταξύ άλλων, μιλώντας στο Ράδιο 9.84 και τον Γ. Σαχίνη, ο οικονομικός αναλυτής Βασίλης Βιλιάρδος.

Όπως είπε μόνο η στάση πληρωμών εντός της Ευρωζώνης και η διαπραγμάτευση περικοπής ονομαστικά του δημόσιου χρέους μπορεί να ανατάξει την ελληνική οικονομία.

Σχέδιο Β Α. Αλαβάνος: "Τάβλι παίζουν οι ηγέτες της ΕΕ με πιόνια δυστυχισμένους ανθρώπους, την Ελλάδα και την Τουρκία"

Νέα Κρήτη

«Τάβλι παίζουν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με πιόνια δεκάδες χιλιάδες δυστυχισμένους πρόσφυγες από τη Συρία κι αλλού, με την Ελλάδα και την Τουρκία με την απόφαση της Παρασκευής για το προσφυγικό, αντί να προωθήσουν μια απλή, λειτουργική, υλοποιήσιμη λύση, σύμφωνη με τη Συμφωνία της Γενεύης για τους πρόσφυγες και τις καλές παραδόσεις της Ευρώπης μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η κυβέρνηση Τσίπρα, έχοντας ήδη χάσει ένα ολόκληρο χρόνο με την αδιαφορία της για ένα πρόβλημα που έδειχνε από τις αρχές του 2015 ότι μπορεί να παρασύρει την Ελλάδα σε μια δεύτερη, πρωτοφανή, ανθρωπιστική κρίση ταυτόχρονα με την εξαετή βαριά υφεσιακή κρίση, παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες χωρίς ελληνική θέση. Αυτή θα έπρεπε να είναι από τη μια η ουσιαστική συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη λειτουργία κέντρων υποδοχής, προσωρινής αξιοπρεπούς διαμονής, εξέτασης των αιτήσεων ασύλου μέσα στην ίδια τη Συρία όπου εδώ και δέκα ημέρες υπάρχει κατάπαυση του πυρός και στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Με αυτό τον τρόπο οι αιτούντες άσυλο θα γνώριζαν ότι δεν χρειάζεται ούτε η Κύρου Ανάβασις μέσω της Τουρκίας ούτε η τα μακάβρια ταξίδια για τα γυναικόπαιδα μέσω των Καβοντόρων του Αιγαίου, αλλά η πόρτα προς την φιλοξενία σε άλλες χώρες, κι όχι μόνον ευρωπαϊκές, είναι ανοικτή στην ίδια τη Συρία ή στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Και από την άλλη, το άνοιγμα του βαλκανικού διαδρόμου για να απορροφηθούν οι εγκλωβισμένοι στη Ειδομένη και σε άλλα σημεία της Ελλάδας. Αντί για αυτό, η κυβέρνηση προτίμησε να αναζητήσει προστασία κάτω από την φούστα της Μέρκελ και να εγκρίνει μια συμφωνία που εγκυμονεί μια σειρά βαρύτατα προβλήματα για την Ελλάδα:

ΗΠΑ και Μέση Ανατολή: Σύγχυση δίχως τέλος

Νέα Πολιτική

του Μάριου Νοβακόπουλου*

Τα τελευταία 15 χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες, στα πλαίσια του πολέμου κατά της τρομοκρατίας αλλά και των κλασικών γεωπολιτικών ανταγωνισμών, έχουν επέμβει στα ζητήματα της Μέσης Ανατολής όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία τους. Με αποτέλεσμα, η πολιτική πραγματικότητα της περιοχής άλλαξε για πάντα.

Η στρατηγική Bush βασιζόταν στη νεοσυντηρητική ατζέντα, κατά την οποία οι ΗΠΑ ως “παγκόσμιος αστυνόμος” όφειλαν να διαδώσουν, ακόμη και δια των όπλων, τις δυτικές αξίες της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της ελεύθερης αγοράς.  Η κατοχή του Ιράκ και του Αφγανιστάν ακολουθήθηκε από μία διαδικασία πολιτικής αναμόρφωσης, με την αμερικανική ηγεσία να ευελπιστεί ότι θα μπορούσε να οικοδομήσει σταθερά και φιλελεύθερα καθεστώτα που θα έφερναν ειρήνη στη Μέση Ανατολή και θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.  Το σχέδιο αυτό όμως απέτυχε.  Οι φιλελεύθερες παραδόσεις της Δύσης διαμορφώθηκαν σε διάστημα αιώνων, μέσα από ατέρμονες κοινωνικές και φιλοσοφικές ζυμώσεις.  Δεν είναι δυνατόν να επιβληθούν άνωθεν εντός δεκαετίας.  Το Αφγανιστάν παραμένει ένα αιματηρό τέλμα χωρίς ορατό τέλος, ενώ το Ιράκ κατέρρευσε λίγο μετά την αμερικανική αποχώρηση.  Η έφοδος των τζιχαντιστών συνέτριψε τον ιρακινό στρατό (που τόσο γενναιόδωρα είχαν οι ΗΠΑ προικίσει), ενώ ο κουρδικός βορράς αυτονομήθηκε οριστικά.

Επτά σημεία που πρέπει να θυμόμαστε για τον ISIS

Νέα Κρήτη

Πάμε πάλι για να μη ξεχνάμε και μην ξεχνιόμαστε

- Οι πρόσφυγες φεύγουν από τη Συρία εκτός των άλλων για να ξεφύγουν από το ISIS και την καταστροφή που φέρνει

- Το ISIS είναι μια οργάνωση με κρατική υπόσταση, με μεγάλους πόρους και εξοπλισμό. Το να πιστεύεις ότι μια τέτοια οργάνωση θα έστελνε τους μαχητές από το Αιγαίο με κίνδυνο να πνιγούν, να συλληφθούν κ.λπ. είναι απλώς ηλίθιο.

- Το ISIS δεν χρειάζεται να στέλνει μαχητές στην Ευρώπη. Έχει μαχητές στην Ευρώπη, γιατί δυστυχώς έχει κάνει τη μεγαλύτερη στρατολόγηση ξένων εθελοντών από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

- Στα γκέτο των χωρών που μετέτρεψαν την αποικιοκρατική νοοτροπία (θυμάται κανείς τι έγινε στο Βελγικό Κογκό;) σε σύγχρονο ρατσισμό, στις μάζες των μισοπαραβατικών, το ISIS μπορεί να στρατολογεί εύκολα. Και άπαξ και στρατολογήσεις ανθρώπους έτοιμους να αυτοκτονήσουν, μετά δύσκολα σε σταματούν "μέτρα ασφαλείας"

Διαφοροποίηση Χαρτοφυλακίου (Portfolio diversification)

Διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου είναι μια τεχνική διαχείρισης κινδύνου, όπου αγοράζονται επενδυτικά προϊόντα με διαφορετικό μεταξύ τους κίνδυνο και αποδόσεις, με σκοπό τη μείωση όσο το δυνατόν περισσότερο του αναλαμβανόμενου ρίσκου και την εξομάλυνση σε σημαντικό ποσοστό της μεταβλητότητας της συνολικής απόδοσης ενός χαρτοφυλακίου.

Η διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου προσπαθεί να εξομαλύνει τις επιπτώσεις, τόσο τωνσυστημικών, όσο και των μη συστημικών κινδύνων, και να απορροφήσει τις ζημίες (ή να αυξήσει τις πιθανότητες κέρδους) που τυχόν να προκύψουν από κακές αποδόσεις μεμονωμένων επενδύσεων.

Παράδειγμα:
Έστω χαρτοφυλάκιο Α το οποίο περιέχει μια μετοχή και χαρτοφυλάκιο Β που περιέχει 10 μετοχές.

Η πιθανότητα να μειωθεί η αξία του Α, είναι μεγαλύτερη από το να μειωθούν ταυτόχρονα ισόποσα οι αξίες και των 10 μετοχών του Β.

Ταυτόχρονα, ένας ορθολογικός επενδυτής θα κάνει τέτοια κατανομή περιουσιακών στοιχείων, ώστε για δεδομένο επίπεδο κινδύνου, να μεγιστοποιείται η απόδοση του χαρτοφυλακίου. Δεν θα υπάρχει δηλαδή χαρτοφυλάκιο ή μεμονωμένη επένδυση που να προσφέρει υψηλότερες αποδόσεις με το ίδιο επίπεδο κινδύνου.

Βέλγιο: Τρομοκρατία και μουσουλμανική κοινότητα

ardin-rixi

Τρομοκρατία και μουσουλμανική κοινότητα: Η περίπτωση του Βελγίου

του Laurens De Vos – πηγή: Άρδην Βελγίου

Μεγάλα τμήματα της μουσουλμανικής κοινότητας αποτελούν πρόσφορο έδαφος για να βλαστήσει μια ακραία ιδεολογία. Τούτο ισχύει και για το Βέλγιο.

Η σύλληψη του τρομοκράτη Σαλέχ Αμπντεσλάμ (που προηγήθηκε των επιθέσεων στις Βρυξέλλες) ανέδειξε ένα σημαντικό πρόβλημα με στις σχέσεις μας με τη μουσουλμανική κοινότητας στο Βέλγιο. Δικαιολογημένα διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος στην Ευρώπη να κρύβεται επί τέσσερις μήνες, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από το πατρικό του σπίτι. Το ζήτημα δεν είναι αν όλοι στη γειτονιά του Μόλενμπεϊκ γνώριζαν πού βρίσκεται ο Αμπντεσλάμ, αλλά το ότι αυτοί που το γνώριζαν είναι περισσότεροι από όσους νομίζουμε. Όταν δεκάδες νέοι βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν μετά τη σύλληψή του, αυτό σημαίνει ότι η υποστήριξη της μουσουλμανικής κοινότητας δεν περιορίζεται απλώς στα άτομα που του προσέφεραν καταφύγιο.

Μια (έξωθεν) ματιά στην οικονομική πτυχή του Κυπριακού

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Στην ημερίδα για την "Πορεία στην Μακρά Διαδρομή του Κυπριακού υπό την σημερινή συγκυρία" που οργάνωσε στην Κύπρο το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και η "Νέα Πολιτική", έγινε και μια - έξωθεν, από τον υπογράφοντα αυτό το ιστολόγιο - απόπειρα να προσεγγισθεί η οικονομική πτυχή του Κυπριακού.

Με δεδομένο ότι ήδη ενόψει του Σχεδίου Ανάν είχε υπάρξει διεξοδική προσέγγιση της οικονομικής πτυχής (συνήθως γινόταν λόγος για "κόστος επίλυσης", όσο κι αν ήταν εξαρχής φανερό ότι επρόκειτο για πολύ ευρύτερο πλαίσιο προβληματισμού), έγινε η προσπάθεια να τεθεί σε προοπτική η διάσταση αυτή, σε σχέση με τα μεγέθη και τις προοπτικές της - της Κυπριακής οικονομίας. Τα ποσά που ακούγονται για το κόστος της προωθούμενης λύσης του Κυπριακού - κόστος των αποζημιώσεων στα πλαίσια του περιουσιακού, κόστος της κυρίως ενοποίησης (διοικητικής , οργανωτικής κλπ.), κόστος δημιουργίας και ενσωμάτωσης υποδομών, κόστος της από κοινού λειτουργίας τριών κυβερνητικών/διοικητικών μορφωμάτων - κινείται μεταξύ 25 και 33 δις ευρώ.

Την ίδια στιγμή "τι είναι" η Κυπριακή οικονομία; Είναι μια οικονομία που βρισκόταν σε ΑΕΠ 23,2 δις ευρώ το 2014, με κορυφή τα 27,5 δις το 2008. Ακόμη και με "αποδοχή" μιας ουσιώδους γκρίζας οικονομίας, πρόκειται σαφώς για μια μικρή οικονομία. Η οποία - σημειωτέον - κινείται κατά 87% με υπηρεσίες, κατά 10% με βιομηχανική παραγωγή . Η οικονομία αυτή έχοντας χάσει 2,5% του ΑΕΠ της το 2009, το 2012 και το 2014, υποχώρησε ακόμη περισσότερο (5%) το 2013. Πέραν τούτων - που σημαίνουν απώλειες κοντά στα 4 δις - υπάρχει το κόστος του τραπεζικού bail-in του 2013 (στα 9,5 δις), συν η επιβάρυνση από τον δανεισμό ESM κατά 10 δις (αντλήθηκαν τελικά τα 7,25 δις). Έτσι, διαμορφώθηκε ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ. Ενώ οι εξαγωγές της Κύπρου διαμορφώνονται στα 4,5 δις, με εισαγωγές άνω των 7,5 δις.