Το Ποντίκι
Μια κομβική φάση έχει ξεκινήσει για τη ΔΗΜΑΡ με επίκεντρο την επερχόμενη ψήφιση των μέτρων. Η γραμμή που έχει χαραχθεί από την ηγεσία υπέρ της ψήφισης των μέτρων στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας και της παραμονής στο ευρώ, παραμένει σταθερή, παρά τις αυξανόμενες εσωκομματικές διαφωνίες, οι οποίες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο εκφράζονται μέχρι στιγμής από τρεις βουλευτές: τον Οδυσσέα Βουδούρη, τονΓιάννη Μιχελογιαννάκη και τον Πάρι Μουτσινά.
Διαφωνίες
Απέναντι στους διαφωνούντες βουλευτές, η ηγεσία τις τελευταίες μέρες έχει σκληρύνει τη στάση της. Ενδεικτικό είναι ότι, μέσω του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Νίκου Τσούκαλη, διαμηνύθηκε ότι, μπορεί το κόμμα να μην έχει διαδικασίες διαγραφής, ωστόσο, αν οι παραπάνω βουλευτές επιμείνουν στην καταψήφιση των μέτρων, θα τους δείξει με εύσχημο τρόπο την πόρτα της… οικειοθελούς εξόδου.
Όπως σημείωσε ο Ν. Τσούκαλης (Βήμα FM 99,5): «Εμείς επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο που είναι και ομοναδικός δρόμος και προτιμούμε να μην κάνουμε μαγκιές με τα άλλα κόμματα αλλά με την τρόικα». Οπότε, αν οι συγκεκριμένοι βουλευτές δεν ψηφίσουν τα μέτρα, «δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε στο ίδιο κόμμα».
Αντιπολίτευση
Όμως η υπόθεση των εσωκομματικών αντιδράσεων δεν φαίνεται να περιορίζεται στο θέμα της ψήφισης των μέτρων, αλλά έχει μεγαλύτερο βάθος που θα επηρεάσει τη συνέχεια της ΔΗΜΑΡ.
Η μέχρι σήμερα συμμετοχή στην κυβέρνηση, παρά (σύμφωνα και με τις εσωκομματικές επικρίσεις) την καταστρατήγηση της «προγραμματικής συμφωνίας», και οι κινήσεις της ηγεσίας το τελευταίο διάστημα όσον αφορά τη διεύρυνση τόσο προς την πλευρά του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ όσο και προς την πλευρά πρώην σημιτικών στελεχών, έχουν προκαλέσει την ομαδοποίηση των αντιδράσεων, με αποτέλεσμα το κόμμα να βρίσκεται ενώπιον της συγκρότησης εσωκομματικής τάσης.
Αν οι σχετικές διεργασίες αποκρυσταλλωθούν, με σημαντική τη συμβολή στελεχών που προέρχονται από τον ΣΥΝ ή εν πάση περιπτώσει μετέχουν στη ΔΗΜΑΡ από την ίδρυσή της, η ηγεσία θα έχει έναν πρόσθετο πονοκέφαλο: αυτόν μιας πιο συγκροτημένης εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Το ερώτημα βέβαια για τα στελέχη εκείνα που οργανώνονται στη βάση μιας κριτικής στάσης απέναντι στην ηγεσία και καλούν σε επανεξέταση της κυβερνητικής συμμετοχής, ενώ ταυτόχρονα διαπιστώνουν στροφή του κόμματος «προς τα δεξιά», είναι αυτό της προοπτικής σε συνθήκες διεύρυνσης προς μια κατεύθυνση με την οποία διαφωνούν.
Πάντως, από την ηγεσία διεκδικείται πίστωση χρόνου. Ενδεικτικά, ο Θόδωρος Μαργαρίτης σημειώνει ότι «ο χρόνος θα κρίνει αν η πολιτική που δεσμευτήκαμε θα υλοποιηθεί» («Εποχή», 23.9). Ο ίδιος, υπενθυμίζοντας την επίσημη ρητορική του κόμματος, σημειώνει: «Παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι και στην επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και στην παραμονή της χώρας στο ευρώ. Δίνουμε καθημερινά σκληρές μάχες. Έχουμε κέρδη, έχουμε και υποχωρήσεις».
Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ θα συνεχίσει να ζητά, όπως φαίνεται, ώς την τελευταία στιγμή, τηρήτρα ισοδύναμων μέτρων, «που σημαίνει μη εφαρμογή κάποιων μέτρων, εφόσον η χώρα μας διασφαλίσει έσοδα π.χ. από τη φοροδιαφυγή, την παραοικονομία και τις διαρθρωτικές αλλαγές».
Το ανησυχητικό για τη ΔΗΜΑΡ, όμως, είναι ότι η τρόικα φαίνεται να κινείται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή την εισαγωγή της «ρήτρας απόκλισης». Η τρόικα, η οποία μέχρι στιγμής έχει κατά κανόνα εγκρίνει μέτρα άμεσης εισπρακτικής απόδοσης, δηλαδή περικοπή δαπανών (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες), δεν προεξοφλεί έσοδα στο μέλλον, αλλά το αντίθετο. Λαμβάνοντας υπόψη την ύφεση, λοιπόν, η τρόικα επιβάλλει τη ρήτρα απόκλισης σύμφωνα με την οποία αν τα μέτρα δεν αποδίδουν, κυβέρνηση και τρόικα θα καταφεύγουν στη «σίγουρη» πηγή, αυτή των μισθών και των συντάξεων, όπου θα πέφτει αυτόματα νέο μαχαίρι…
Σε λάθος ώρα, λάθος τόπο βρέθηκε η ΔΗΜΑΡ και οι εργαζόμενοι πλεον συνθηματολογούν
"Μισθούς συντάξεις
τις έκανες κουρέλι
......................
σύντροφε Κουβέλη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου