«Ρήτρα απόκλισης» από την πραγματικότητα...

Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Προφανώς τα μάθατε, η κυβέρνηση των... τριών συμφώνησε μετά του εαυτού της για το πόσα ακόμη θα βουτήξουν από μισθωτούς και συνταξιούχους προκειμένου να διαβιβαστούν ακαριαία στους εντιμότοτους εταίρους τοκογλύφους και πιστωτές. Για την ακρίβεια, οι τρεις συμφώνησαν στην μόνιμη και με κάθε ευκαιρία αφαίμαξη των μισθωτών και των συνταξιούχων, των οποίων το ήδη πενιχρό εισόδημα τοποθετείται δια βίου στο σεντούκι των τοκογλύφων. Όποτε δε βγαίνουν τα νούμερα θα αδειάζουν οι τσέπες (μας).

Με απλά λόγια, αυτοί οι τρεις κέρδισαν ότι κέρδισαν στις εκλογές με σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση και την υπόσχεση «κανένα νέο μέτρο σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων». Και έκτοτε κυβερνούν από κοινού και διαβουλεύονται μεταξύ τους για τα μάτια του κόσμου , προφανώς γιατί εκτιμούν ότι μπορούν να πουλάνε το παραμύθι επ άπειρον. Προφανώς, και για την ώρα τουλάχιστον, μπορούν βάσιμα να υποστηρίξουν ότι ο κόσμος «μασάει» την παραμύθα...

Ωστόσο, οι αξιότιμοι κύριοι που μας κυβερνούν, μάλλον έχουν αρκετό καιρό να συγχρωτιστούν με τους κοινούς θνητούς, αυτούς δηλαδή που πίστεψαν τις προεκλογικές τους παπάρες, και σήμερα αναρωτιούνται πως είναι δυνατό να τους κορόιδεψε ακόμη και ο εντιμότατος κυρ Φώτης...

Καθώς λοιπόν η μπάντα των τριών παίζει το χορό του Ζαλόγγου για την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, έχει την εντύπωση ότι το αρκούδι θα συνεχίσει να χορεύει όσο κρατά το άσμα. Όσο δηλαδή πιάνει το θλιμμένο ύφος του Σαμαρά, όσο περνά ακόμη η μπογιά του ...χρυσόστομου Βενιζόλου, όσο παραμένει το αριστερό ρετάλι στο πολιτικό σαρκίο του κυρ Φώτη.

Ξεχνούν όμως και οι τρεις τους κάτι βασικό. Νηστικό αρκούδι δε χορεύει κανένα σκοπό, πόσο μάλλον το χορό του Ζαλόγγου