Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Από το Ευρώ στην πτώχευση : Η ομολογία Παπακωνσταντίνου και το Μνημόνιο – Μέρος Γ

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/ FosPhotos
Του Πάνου Παναγιώτου
closequote3O χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου διενήργησε μία μεγάλη έρευνα για τα γεγονότα και το παρασκήνιο που οδήγησαν την ελληνική οικονομία από την ένταξη στο Ευρώ στην σημερινή κατάσταση.
7) Δ’ τρίμηνο 2009: Το ξέσπασμα της ‘ελληνικής κρίσης’ – Η κυβέρνηση Παπανδρέου ξεκινά την αντίστροφη μέτρηση για την
πτώχευση της Ελλάδας – ‘Η Ελλάδα πιο απομονωμένη από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ στην ιστορία της ΈΈνωσης’ σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο
Στην Ελλάδα οι ενέργειες της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Παπανδρέου στο τέλος του 2009 έδωσαν µία άλλη, τιτάνια διάσταση στα οικονοµικά προβλήµατα της χώρας κάνοντας εν µία νυκτί την πτώχευσή της, και την προσφυγή της σε ένα µηχανισµό στήριξης ουσιαστικά, αναπόφευκτες. Κράτη και αγορές έστρεψαν τα µάτια τους, από τις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και το Ντουµπάι στην Ελλάδα , πιστεύοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό και τους αξιωµατούχους της ελληνικής κυβέρνησης θεώρησαν το ενδεχόµενο µίας ελληνικής χρεοκοπίας ως δεδοµένο.
8) Δεκέμβριος 2009: Η κυβέρνηση περιμένει την πτώχευση της Ελλάδας και την ανάγκη προσφυγής σε ΕΕ ή ΔΝΤ. Η ‘ομολογία’ Παπακωνσταντίνου σε εμπιστευτικό έγγραφο που δημοσιεύεται πρώτη φορά

Η γνώση και µετάδοση του µηνύµατος της πιθανής χρεοκοπίας της Ελλάδας από την κυβέρνηση Παπανδρέου διαφαίνεται και σε σχετική
παραδοχή, ήδη από το Δεκέµβριο του 2009, του υπουργού Οικονοµικών κ. Παπακωνσταντίνου όπως αποτυπώνεται σε “ευαίσθητο” έγγραφο της αµερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα που διέρρευσε στα wikileaks και δηµοσιεύεται για πρώτη φορά ως πηγή αυτού του άρθρου.
Σύµφωνα µε το έγγραφο σε εµπιστευτικές συζητήσεις που έλαβαν χώρα στις 18 και 21 Δεκεµβρίου στην Αθήνα µεταξύ του Αµερικανού εκπροσώπου του υπουργείου Οικονοµικών των ΗΠΑ για θέµατα Ευρώπης, Μάθιου Ηάαρσαγκερ, και αξιωµατούχων της ελληνικής κυβέρνησης και των  ελληνικών τραπεζών, ο υπουργός Οικονοµικών της Ελλάδας κ. Γ.  Παπακωνσταντίνου είπε ότι “υπάρχει η συνειδητοποίηση πως µία χώρα της Ευρωζώνης µπορεί να πτωχεύσει και ότι η ΕΕ ή το ΔΝΤ θα πρέπει να παράσχουν στήριξη αν προκύψει µία τέτοια κατάσταση”.
9 -10) 2010: Το Μνημόνιο πρόγραμμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας – Πώς σήμαινε εξ αρχής απογείωση του χρέους, ύφεση ρεκόρ και εκτίναξη της ανεργίας – Η οικονομική θεωρία πίσω από την εσωτερική υποτίμηση – 2011-2012: Η ‘ομολογία’ του ΔΝΤ για την εσωτερική υποτίμηση και τις συνέπειες της – Τί δείχνει έκθεση για τις προηγούμενες περιπτώσεις εσωτερικής  υποτίμησης
Έξι µήνες αργότερα η Ελλάδα υπέγραφε το Μνηµόνιο Συνεργασίας µε το ΔΝΤ το οποίο, µεταξύ άλλων, προέβλεπε τη λήψη µέτρων για µια
εσωτερική υποτίµηση την οποία το Ταµείο είχε ήδη τοποθετήσει σε έκθεση του νωρίτερα το ίδιο έτος κοντά στο 34%.
Οι επίσηµες προβλέψεις Τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης έκαναν λόγο για επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη και στις αγορές στα τέλη του 2012, όταν το ΑΕΠ θα σηµείωνε αύξηση κατά 1%, επίπεδο ίσο µε αυτό στο οποίο αναµενόταν να βρίσκεται και το πρωτογενές πλεόνασµα, το οποίο θα αυξανόταν στο 6% µέχρι το 2015, συνδράµοντας στη µείωση του δηµοσίου χρέους και αποτρέποντας την πτώχευση και την ανάγκη αναδιάρθρωσης.
Η πραγµατική πρόβλεψη του ΔΝΤ, ωστόσο, ήταν διαφορετική από αυτήν που δηµοσιεύτηκε το 2010 απλά και µόνο για να πειστεί ο ελληνικός λαός να αποδεχτεί το Μνηµόνιο και ήταν πολύ πιο κοντά σε αυτήν που δηµοσιεύτηκε στην 5η αναθεώρηση του προγράµµατος όπου αναφέρονται τα εξής: “Η ανάπτυξη αναµένεται να παραµείνει χαµηλότερα από τα µέσα προ κρίσης επίπεδα για µία παρατεταµένη περίοδο εντός του πλαισίου της εµπειρίας από χώρες που υλοποίησαν εσωτερικές υποτιµήσεις. Στην πραγµατικότητα, η απαραίτητη ανακατανοµή των πόρων προς τον εµπορεύσιµο τοµέα δείχνει ότι η τρέχουσα ύφεση έχει ένα σηµαντικό συστατικό µονιµότητας.”
Προκειµένου να κατανοήσουµε τον πραγµατικό στόχο του Μνηµονίου πρέπει να γίνει κατανοητός ο στόχος της εσωτερικής υποτίµησης. Η
οικονοµική θεωρία πίσω από την ‘εσωτερική υποτίµηση’ συνδέεται µε µία µεγάλη ύφεση της οικονοµίας και αύξηση της ανεργίας που πιέζουν τους µισθούς αρκετά χαµηλά ώστε το κόστος εργασίας να µειωθεί και να γίνει ανταγωνιστικό διεθνώς. Αυτό, σε συνδυασµό µε περικοπές στους µισθούς και ιδιαίτερα στον κατώτατο και µε την αποδυνάµωση των συλλογικών συµβάσεων εργασίας, θεωρείται ότι θα βάλει, εν τέλει, την οικονοµία σε αναπτυξιακή τροχιά µέσω της αύξησης της ζήτησης για τις εξαγωγές της και παρά τη µειωµένη εσωτερική ζήτηση.
Με άλλα λόγια η εσωτερική υποτίµηση προσπαθεί να µειώσει την πραγµατική σταθµισµένη συναλλαγµατική ισοτιµία ενώ αυτό που
επιδιώκει, κατά κύριο λόγο, το Μνηµόνιο είναι να ‘αποκαταστήσει’ εντός ευρώ τη βλάβη στην ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας που σε πολύ
σηµαντικό βαθµό προκλήθηκε εξαιτίας του ευρώ (δεδοµένης και της αποδεδειγµένης ανικανότητας των ελληνικών κυβερνήσεων να δηµιουργήσουν µία εκσυγχρονισµένη και ανταγωνιστική οικονοµία).
Και η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας µέσω της εσωτερικής υποτίµησης θεωρεί την τεράστια ύφεση και την εκτίναξη της ανεργίας ως προϋποθέσεις επιτυχίας του προγράµµατος που εφαρµόζεται, όπως ακριβώς συνέβη στις ελάχιστες άλλες χώρες που υλοποίησαν εσωτερικές υποτιµήσεις και στις οποίες αναφέρεται το ΔΝΤ, δηλαδή τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Εσθονία που µεταξύ 2007-2009 είδαν το ΑΕΠ τους να συρρικνώνεται κατά 20%, 15% και 17% αντίστοιχα.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο σηµερινός υπουργός Οικονοµικών κ. Στουρνάρας προβλέπει την αθροιστική συρρίκνωση του ΑΕΠ της Ελλάδας στο 25% µέχρι το 2014, ούτε θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη αν το ΑΕΠ µειωθεί ακόµη περισσότερο, αφού αυτό θα αποτελεί απλά αναθεωρηµένο στόχο του Μνηµονίου το οποίο εξ αρχής επιδιώκει την ύφεση ως µέσω επίτευξης της επιθυµητής εσωτερικής υποτίµησης.
Ούτε θα πρέπει να θεωρείται συµπτωµατική η απογείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά παράπλευρη απώλεια την οποία η Τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση γνώριζαν και αποδέχτηκαν απ’ την πρώτη στιγµή, αφού η εσωτερική υποτίµηση προκαλεί ύφεση και η ύφεση µείωση του ΑΕΠ και εκτίναξη του λόγου χρέους / ΑΕΠ.
Έτσι, στην πραγµατικότητα η πτώχευση της Ελλάδας δεν ήταν µία απροσδόκητη συνέπεια του Μνηµονίου ή της αποτυχίας υλοποίησής του καθώς το ίδιο το Μνηµόνιο αποτελεί από την πρώτη στιγµή το πρόγραµµα ελεγχόµενης χρεοκοπίας της χώρας µε µοναδικό στόχο αυτή να κρατηθεί πάση θυσία εντός ευρώ για να µην απειληθούν ευρωπαϊκά και άλλα συµφέροντα.
Συνεχίζεται με το 40 και τελευταίο μέρος Η εσωτερική υποτίμηση και η προστασία της τραπεζικής ελίτ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου