«Ο Πόντος εσταυρώθη. Τετέλεσται» – Ο ιστορικός λόγος του Λεωνίδα Ιασονίδη, το 1922

Ινφογνώμων Πολιτικά

Απόσπασμα από τον ιστορικό λόγο του Λεωνίδα Ιασονίδη που εκφωνήθηκε κατά το εθνικό μνημόσυνο υπέρ των σφαγιασθέντων Ποντίων κατά την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στο ναό Αγίου Νικολάου του Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, στις 24 Απριλίου 1922, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη.

Παναγιώτατε, σεβασμιώτατοι, αξιότιμος ομήγυρις,

Μελανίστιος εκ πένθους η «Αργώ» παραπλέει τας ακτάς, ρίπτει κατά γης τη λύραν ο Ορφεύς, ο δε Ιάσων, στηρίζων περίλυπος την κεφαλήν επί του πηδαλίου της ολκάδος, χύνει δάκρυ θαλερόν. Αι Αμαζόνες παρά τον Θερμώδοντα διακόπτουσι τους ιππικούς, οι δε Μύριοι του Ξενοφώντος προ της Τραπεζούντος αναστέλλουσι τους γυμνικούς αυτών αγώνας.

Οι «τηλόθεν εξ Αλύβης, όθεν αργύρου εστί γενέθλη», της επαρχίας Χαλδίας και οι εκ Κρώμνης και οι εξ Αιγιαλού εθελονταί του Τρωικού Πολέμου της πατρίδος, άπωθεν διαπυνθανόμενοι την τραγικήν τελετήν, ολολύζουσιν ως νήπια «παρά θίν’ αλός ατρυγέτοιο».

Την πατρίδα του βλέπων πυρπολουμένην, τους άνδρας εξοριζομένους τα δε γυναικόπαιδα θνήσκοντα εκ πείνης, εγκαταλείπει Σινώπην την παλαίφατον Διογένης ο Κυνικός και, πρόσφυξ γενόμενος εν Ελλάδι, κυλίει τήδε κακείσε τον πίθον της προσφυγικότητος, κρατών δε φανόν ανά χείρας ζητεί τον άνθρωπον, όστις θα σώση τη γενέτειράν του.

Σε δημογραφική κατάρρευση η Ελλάδα

του Αναστάσιου Λαυρέντζου

Πριν από λίγες μέρες μίλησα στη Βουλή για το δημογραφικό πρόβλημα, καλεσμένος της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Αξιοποιώντας αυτό το επίσημο βήμα, προσπάθησα να γνωστοποιήσω στην εθνική αντιπροσωπεία και στην κοινή γνώμη μια σειρά από στοιχεία, τα οποία περιγράφουν το μείζον ζήτημα: την επερχόμενη δημογραφική κατάρρευση του πληθυσμού στην Ελλάδα. Βασικές επισημάνσεις της ομιλίας μου ήταν οι εξής:

Με την είσοδο του 21ου αιώνα ο ελληνικός πληθυσμός εισήλθε σε μια πορεία συνεχούς αριθμητικής συρρίκνωσης και παράλληλης γήρανσης. Όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, πρόκειται για τερματική και όχι προσωρινή φάση δημογραφικής εξέλιξης, η οποία, αν δεν αλλάξουν οι τρέχουσες τάσεις, οδηγεί τη νεοελληνική κοινωνία προς το τέλος της. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο ελληνικός πληθυσμός το 2015 ήταν ήδη ο 6ος πιο γηρασμένος στον κόσμο, ενώ το 2030 αναμένεται να είναι ο 5ος με μέση ηλικία τα 49 έτη!

Η βασική αιτία αυτής της εν εξελίξει δημογραφικής κατάρρευσης του ελληνικού πληθυσμού είναι ο χαμηλός ρυθμός γεννήσεων, ο οποίος για τρεις και πλέον δεκαετίες έχει πέσει κάτω από την κρίσιμη τιμή των δύο περίπου παιδιών ανά γυναίκα (όριο για τη διατήρηση ενός πληθυσμού). Σήμερα, με την επιβάρυνση που έχει δημιουργήσει και η οικονομική κρίση, ο ρυθμός γεννήσεων είναι περίπου στα 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, συνυπολογιζομένων και των γεννήσεων αλλοδαπών (οι οποίες φτάνουν περίπου στο 17% του ετήσιου συνόλου).

Γ. Φίλης: Η Θράκη δεν είναι πεδίο των Τουρκικών Εκλογών

Νέα Κρήτη

Λάθος η συμφωνία με την ΠΓΔΜ με ονομασία παράγωγο «Μακεδονία»

Η Θράκη δεν είναι πεδίο για της Τουρκικές εκλογές, πολύ περισσότερο να επιτρέπουμε στον υποψήφιο των Κεμαλιστών να κάνει προεκλογική συγκέντρωση , απευθυνόμενος σε έλληνες πολίτες μουσουλμάνους στο θρήσκευμα, είναι σαν να χαρίζουμε την μειονότητα στο τουρκικό στοιχείο όσων υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος και ο Ερντογάν να θελήσει να μιλήσει προεκλογικά και ο ίδιος στη Θράκη, λέει ο καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Εθνικής Άμυνας Γιώργος Φίλης στον 98.4 .

Είναι λάθος για την Ελλάδα να επισπεύδει μια συμφωνία σε αυτή τη φάση με την ΠΓΔΜ και πολύ περισσότερο να είναι έτοιμη με οποιαδήποτε μορφή να παραχωρήσει τη λέξη «Μακεδονία» σε μια χώρα που είναι προϊόν κατασκευής εθνικής ταυτότητας με όνομα ανύπαρκτο ιστορικά και γεωγραφικά για τα σλαβικά φύλλα που εκμεταλλεύτηκε το 18ο αιώνα γεωπολιτικά η Ρωσία, λέει ο καθηγητής γεωπολιτικής Γιώργος Φίλης.

Aπό Vardarska, σε Ilindenska…veto!

iskra

του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*

ΠΡΕΠΕΙ η Πολιτική Ηγεσία της χώρας σοβαρά να ασχοληθεί με το «πώς» είναι δυνατόν από το 1991 ένα νεοσύστατο κράτος, με πολυεθνική σύνθεση και κατ’ ουσίαν μεταπολεμική του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οικονομία, στο κέντρο ακριβώς των Βαλκανίων, αντί να αντιμετωπίζεται ως «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία» ή ως «Δημοκρατία του Βαρδάρη», να επιτυγχάνει έναντι της Ελλάδας του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά στη συνέχεια και της Ευρωζώνης, εκείνο να καθορίζει κατά το μάλλον και μάλλον τις διαδικασίες των διμερών σχέσεων, σε επίπεδο που προκαλούν την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας.

Επίσης θα πρέπει να διερευνηθεί (και αυτό αποτελεί πάντοτε προβληματισμό του γράφοντος), «ποιός» είναι ο συντάκτης, δηλαδή ο συντακτικός Νομοθέτης του αρχικού Συντάγματος του  κράτους των Σκοπίων, όπου περιλαμβάνονται όχι μόνο αλυτρωτικές βλέψεις σε επίπεδο πρόκλησης κατά της Ελλάδας, αλλά εισάγονται και προϋποθέσεις αποσταθεροποίησης στη Βαλκανική.

Πέραν των προαναφερομένων, ενώ η Ελλάδα με αιματηρότατες υποχωρήσεις επεδίωξε και επιδιώκει την καλή γειτονία με την Δημοκρατία των Σκοπίων, αποβλέπουσα στη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, δίνοντας μάλιστα σύνθετη ονομασία (κυρίως) με γεωγραφικό προσδιορισμό, οι Σκοπιανοί για πρώτη φορά δια του Πρωθυπουργού τους, έθεσαν «στο τραπέζι» τη δική τους εκδοχή με αναφορά στην ιστορία, προκαλώντας με τρόπο ιταμό την εθνική συνείδηση των Ελλήνων αλλά και την ιστορία.

Γ.Καπόπουλος: Χρονικό Παράθυρο Συμφωνίας με ΠΓΔΜ

Νέα Κρήτη

Η Άγαρμπη παρέμβαση στην Ιταλία, αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη

Η πίεση αυτή την ώρα είναι στη πλευρά των Σκοπίων για μια συμφωνία erga omnes, όπου ο ελληνικός λαός θα πρέπει να ξέρει ότι από το 1993 αυτό που συζητάμε είναι μια σύνθετη ονομασία με παράγωγο της λέξης «Μακεδονία» . Αν δεν υπάρξει ούτε τώρα συμφωνία, είναι άγνωστο ποιος θα είναι ωφελημένος στο μέλλον από τις εξελίξεις, λέει ο αρθρογράφος στο «Έθνος» για διεθνή θέματα Γιώργος Καπόπουλος, μιλώντας στον 98.4.

Στην Ιταλία η άγαρμπη παρέμβαση του Προέδρου της χώρας, φανερώνει την αμηχανία και την αβεβαιότητα στην ευρωζώνη συνολικά απέναντι σε μια τάση των πολιτών που νοιώθουν ότι η αρχιτεκτονική του ευρώ είναι ικανή να παραμερίσει την λαϊκή βούληση , όταν αυτή αμφισβητεί το σχέδιο ακαμψίας της Γερμανίας , της μόνης ωφελημένης από την λιτότητα και τα χρέη των άλλων μελών της Ε.Ε. , λέει ο δημοσιογράφος Γιώργος Καπόπουλος .

Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης

Την περασμένη εβδομάδα πρόσεξα μια κουβέντα στο διαδίκτυο, σχετικά με τις "Κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών" της Ευρωπαϊκής ¨Ενωσης. Όχι πως έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αλλ' απλώς για να είμαστε ακριβείς, η πραγματικότητα είναι ότι αυτές οι "κατευθυντήριες γραμμές" είναι παλιά ιστορία. Περιλαμβάνονται στην ατζέντα "Ευρώπη 2020" και κατά καιρούς συμπληρώνονται και τροποποιούνται.

Πέρυσι, λοιπόν, με την COM(2017)677/22-11-2017 απόφασή του, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκρινε την αναθεώρηση τεσσάρων τέτοιων γραμμών και ζήτησε, όπως προβλέπεται, σχετική έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η Επιτροπή υπέβαλε την έκθεσή της και στις αρχές Απριλίου την υπέβαλε στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο την ενέκρινε κατά πλειοψηφία αλλά ζήτησε την ενσωμάτωση ορισμένων τροπολογιών ήσσονος εν πολλοίς σημασίας. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να δει αναλυτικά τις τροπολογίες εδώ. Εμείς ας πάμε να δούμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία τους, έτσι όπως τροποποιήθηκαν:

Γραμμή 5: Τόνωση της ζήτησης εργασίας

    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώξουν σταδιακά να μειώσουν τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας και να τη μετατοπίσουν από την εργασία σε άλλες πηγές φορολογίας που είναι λιγότερο επιζήμιες για την απασχόληση και την ανάπτυξη (...)

    Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν καινοτόμες μορφές εργασίας, που να δημιουργούν ευκαιρίες ποιοτικής απασχόλησης για όλους με υπεύθυνο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών, εξασφαλίζοντας παράλληλα την πλήρη συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο, τις εθνικές νομοθεσίες και απασχολησιακές πρακτικές, καθώς και τα συστήματα εργασιακών σχέσεων (...)

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Δεν περίμεναν την Πρωτομαγιά δεκάδες χιλιάδες δάσκαλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να διαμαρτυρηθούν ζητώντας αύξηση των αποδοχών τους και της χρηματοδότησης των σχολείων.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Το παράδειγμα έδωσε η Δυτική Βιρτζίνια όπου μετά από 9 ημέρες απεργίας το Φεβρουάριο οι δάσκαλοι κέρδισαν αυξήσεις της τάξης του 5%. Τη σκυτάλη πήραν στη συνέχεια άλλες πολιτείες, με αποτέλεσμα πολλοί να κάνουν λόγο ακόμη και για «άνοιξη των δασκάλων», κατ’ αντιστοιχία της «αραβικής άνοιξης».

Ο αναβρασμός που είναι διάχυτος μεταξύ των δασκάλων ερμηνεύεται στη βάση πολλών παραγόντων. Αρχικά εξ αιτίας της χρόνιας καθήλωσης των μισθών. Στις ΗΠΑ οι δάσκαλοι συγκαταλέγονται στους χειρότερα αμειβόμενους δημόσιους υπαλλήλους, με τους μισθούς τους να αποκλίνουν σημαντικά από πολιτεία σε πολιτεία. Το κοινό τους ωστόσο είναι ότι δεν επαρκούν για την επιβίωση. «Για να βγάλουν πέρα οι δάσκαλοι», έγραφαν σε ρεπορτάζ τους οι New York Times στις 20 Μαρτίου, «πουλούν το πλάσμα του αίματός τους, ή κάνουν δεύτερες δουλειές όπως μεταφορά αποσκευών, οδηγοί της Uber και συντήρηση γρασιδιού». Πέρα από τη φτώχεια, τη δική τους ώθηση στην κινητοποίηση των δασκάλων έδωσαν τρεις ακόμη παράγοντες. Αρχικά, το μαθητικό ξέσπασμα ενάντια στην οπλοκατοχή μετά τη νέα σφαγή στο Πάρκλαντ. Δεύτερο, κινητοποιήσεις ενάντια στο ρατσισμό της αστυνομίας που συνεχίζεται αμείωτος, όπως δείχνει το γεγονός ότι από τα 289 άτομα που έχει πυροβολήσει και σκοτώσει η αστυνομία το 2018 το 26% είναι μαύροι, όταν η αναλογία τους στον πληθυσμό είναι ακριβώς η μισή: 13%. Τέλος, ώθηση στις απεργίες των δασκάλων δίνει και η πολιτική του Τραμπ που ενισχύει με κάθε τρόπο την οικονομική ελίτ. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις παρατηρούνται σε πολιτείες που ελέγχουν οι Ρεπουμπλικάνοι, εκθέτοντας την πολιτική περικοπών του Ντόναλντ Τραμπ. Πρόκειται για κίνηση, που χωρίς να μπορεί να ειπωθεί ότι υποκινείται από τους Δημοκρατικούς, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.

"ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ" Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ

ESTIA TV

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΜΠΕΞH.

Τα εργαλεία του μετα-καπιταλισμού

Νέα Πολιτική

Του Τίμου Κουζέλη ♦

Tο κυριώτερο ίσως χαρακτηριστικό (και ταυτόχρονα το πιο επικίνδυνο για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική ισορροπία) του σύγχρονου οικονομικού συστήματος είναι η τεράστια απόκλιση μεταξύ της πραγματικής και της εικονικής οικονομίας. Σημαντικός μηχανισμός της δεύτερης, που πολλαπλασιάζει τις συναλλαγές που στηρίζονται στην πραγματικότητα, είναι τα διάφορα εργαλεία κερδοσκοπίας.

Τα futures, για παράδειγμα, είναι δεσμευτικά συμβόλαια μεταξύ δύο αντισυμβαλλομένων, κατά τα οποία ο αγοραστής δεσμεύεται να αγοράσει και ο πωλητής να πωλήσει το αντικείμενο του συμβολαίου σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο μέλλον, σε συγκεκριμένη τιμή και σε συγκεκριμένο τόπο. Τα αντικείμενα των συμβολαίων αυτών μπορεί να είναι χρηματοοικονομικά προϊόντα, επιτόκια, εμπορεύματα, χρηματοοικονομικοί δείκτες, συναλλαγματικές ισοτιμίες κ.α. Η τιμή ενός future εξαρτάται άμεσα από την τιμή του αντικειμένου του συμβολαίου: αυτό συμβαίνει επειδή το συμβόλαιο στην λήξη του μετατρέπεται στο υποκείμενο προϊόν. Τα futures αποτελούν αντικείμενα διαπραγμάτευσης στις χρηματαγορές. Οι επενδυτές που επενδύουν σε αυτά, αποσκοπούν είτε στην αντιστάθμιση κινδύνου του χαρτοφυλακίου τους είτε στην κερδοσκοπία.

Η πτώση της τουρκικής λίρας : σύμπτωμα ή δομικό πρόβλημα;

του Κώστα Μελά

Μετά από απώλειες ρεκόρ μέσα στο έτος , περίπου 20,0% , η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας αύξησε το ύψος του  επιτοκίου του λεγόμενου   Late Liquidity Window Facility κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες, από 13,5% στο 16,5%. Πρόκειται για το επιτόκιο με βάση το οποίο, λειτουργώντας η ΚΤ ως «έσχατος πιστωτής» δανείζει το τραπεζικό σύστημα ( αργά το απόγευμα από ώρα 16,0 μέχρι 17,0) προκειμένου οι τράπεζες να καλύψουν τις ημερήσιες ανάγκες ρευστότητας στο τέλος της ημέρας με στόχο να αποφευχθούν προβλήματα στο σύστημα πληρωμών. 

Με το ίδιο επιτόκιο οι πλεονασματικές τράπεζες δανείζουν τις ελλειμματικές ημερησίως. Πρόκειται για τη δεύτερη αύξηση των επιτοκίων  από τον Απρίλιο, οπότε το βασικό επιτόκιο δανεισμού ήταν 12,75%. Παράλληλα διατήρησε αμετάβλητα τα επιτόκια  Overnight , του δανεισμού στο 9,25% και της αποδοχής στο 7,25%. Επίσης διατήρησε σταθερό στο 8,0% το επιτόκιο του εβδομαδιαίουrepo.

Ο στόχος προφανής, να υποστηρίξει το καταρρέον τουρκικό νόμισμα ,το οποίο την Τετάρτη 23.05.2018 είχε διολισθήσει σε  4,9290 λίρες έναντι ενός δολαρίου και είχε καταγράψει τη χαμηλότερη ισοτιμία έναντι του αμερικανικού νομίσματος από το έτος 2005 όταν καθιερώθηκε η ισοτιμία της νέας τουρκικής λίρας με το δολάριο στην ισοτιμία 1,29/1.

Μετά την παρέμβαση η ισοτιμία  διαμορφώθηκε, στις 4,6704 λίρες έναντι του δολαρίου.

Πολιτικό χάος στην Ιταλία

analyst
.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα, η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα ήττα της δημοκρατίας κατά πολλούς, σηματοδοτούν μία εντελώς νέα εποχή κατά την οποία δρομολογείται η αποκρατικοποίηση των αποκρατικοποιήσεων: η ιδιωτικοποίηση της εξουσίας.

.

του Αλέξη Ζακυνθινού 

Επικαιρότητα

Η άρνηση του προέδρου της Ιταλίας να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στα δύο κόμματα συνεργασίας, με την επίκληση της εχθρικής προς την Ευρωζώνη στάσης του υπουργού οικονομικών που πρότειναν, αποτελεί πρωτόγνωρο γεγονός – ντροπή για μία τόσο μεγάλη χώρα, στην οποία φαίνεται πως η Δημοκρατία έπαψε να λειτουργεί, έχοντας παραδώσει τα ηνία στις αγορές, στους οίκους αξιολόγησης και στη Γερμανία.

Ακόμη χειρότερα, η επιλογή του να διορίσει μία τεχνοκρατική κυβέρνηση υπό ένα πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, με την αιτιολογία πως κινδυνεύουν (από τη Δημοκρατία προφανώς) οι αποταμιεύσεις και τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας, έτσι ώστε να μην απειληθεί η πολιτική λιτότητας που κατέστρεψε την Ιταλία, είναι κάτι που δεν θα το περίμενε ποτέ κανείς – σηματοδοτώντας μία εντελώς νέα εποχή, όπου δρομολογείται φανερά η αποκρατικοποίηση των αποκρατικοποιήσεων: η αποκρατικοποίηση της εξουσίας! Υπενθυμίζουμε εδώ τα εξής:

To καυτό καλοκαίρι του ευρώ

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Νατάσας Στασινού

nstas@naftemporiki.gr

Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει, ανεβαίνει επικίνδυνα το... πολιτικό θερμόμετρο στην Ευρώπη. Ο Νότος είναι και πάλι σε ρόλο πρωταγωνιστή, αλλά δεν είναι η μόνη πηγή ανησυχίας και σίγουρα όχι η μόνη περιοχή, στην οποία βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι λαϊκιστικές κορόνες και η φοβική ρητορική. 

Στην Ιταλία, όπου ο ευρωσκεπτικισμός «χτύπησε κόκκινο» στην τελευταία κάλπη, ύστερα από τέσσερις διορισμένους πρωθυπουργούς, θα σχηματιστεί μία κυβέρνηση τεχνοκρατών, της οποίας η ζωή θα είναι μάλλον σύντομη. Οι τόνοι της αντιπαράθεσης αναμένεται να ανέβουν στα ύψη μέσα στο καλοκαίρι, καθώς η χώρα θα ετοιμάζεται πιθανότατα για νέες εκλογές το φθινόπωρο. Κίνημα των Πέντε Αστέρων και Λέγκα θα έχουν τον πρώτο λόγο και μένει να φανεί πόσα ακόμη θα υποσχεθούν και πόσες πολιτικές... κυβιστήσεις θα επιχειρήσουν γύρω από το εάν θέλουν ή όχι το ευρώ. 

Πολιτικό θρίλερ και στην Ισπανία, όπου τρίζει η καρέκλα του βουτηγμένου σε σκάνδαλα πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι, ενώ μαίνονται οι αναταράξεις στο εσωτερικό των Podemos, παρά το γεγονός ότι ξεπεράστηκε ο σκόπελος της ψήφου εμπιστοσύνης από την ηγεσία.  

Η ιταλική κρίση, ή ποιος κυβερνά την Ευρώπη

του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Η συνταγματική κρίσις στην Ιταλία επανέφερε το αναπάντητον εισέτι ερώτημα: ποίος κυβερνά την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμον όλον; Στην χώρα μας, η συνταγματική κρίσις του 1964 (τις κυβερνά, λαός ή βασιληάς;) προκάλεσε μεγάλες εθνικές καταστροφές: Διχασμόν του ελληνικού λαού, την δικτατορία, την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου και την καταστροφή της Κύπρου.

Στην Ευρώπη, η ανατροπή της Βρεταννίδος πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, του Ιταλού ομολόγου της Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και προχθές, του Τζιουζέπε Κόντε από τον Ιταλό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, έφερε πάλι στην επικαιρότητα την γνωστή απορία. Στον υπόλοιπο κόσμον, ο κατάλογος των… υπόπτων κέντρων εξουσίας περιλαμβάνει τους ελευθεροτέκονας, τους Πεφωτισμένους (Illuminati) την Λέσχη Μπίλντεμπεργκ και την Τράπεζα Γκόλντμαν Ζάξ και άλλους πολλούς.

Εν τούτοις, πολλά διεθνή γεγονότα διαφεύγουν του ελέγχου των κέντρων εξουσίας, όπως π.χ. η ενοποίηση της Γερμανίας το 1989, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίσις του 2007  και η ανάδυση της Κίνας, ως παγκοσμίου υπερδυνάμεως επί των ημερών μας. Εάν οι ισχυροί ήσαν πράγματι παντοδύναμοι, μερικά αιφνιδιαστικά περιστατικά θα είχαν προβλεφθή και άλλα αποφευχθή.

Η Ευρώπη και ο Ντόναλντ Τραμπ

Όμως οι θρήνοι και η αγανάκτηση δεν φθάνουν να γίνουν στρατηγική. Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν οι Ευρωπαίοι είναι θυμωμένοι, αλλά αν θα κάνουν κάτι ως απάντηση στις ενέργειες του Ντ. Τραμπ. Η απάντηση είναι: πιθανότατα όχι.

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο κόσμος αλλάζει και, στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι θα προκύψουν και νέες διεθνείς σχέσεις. Με πιο απλά λόγια, μορφές συνεργασίας και συμμαχίες του παρελθόντος ίσως αλλάξουν ριζικά, με κάποια χαρακτηριστικά φαινόμενα να γεννούν ήδη σοβαρά ερωτηματικά. 

Πόσο σίγουρο, για παράδειγμα, είναι ότι η Τουρκία θα παραμείνει μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας, όταν ήδη έχει απομακρυνθεί αισθητά από αυτήν; Ένα άλλο ερώτημα είναι αυτό των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή. Πόσο ενωμένοι θα παραμείνουν οι Άραβες και ποιες τελικά θα είναι οι σχέσεις τους με τους Πέρσες, με τους οποίους ποτέ δεν είχαν ιδιαίτερα καλές σχέσεις; Πού θα οδηγήσει η βίαιη αντιπαράθεση σιιτών και σουνιτών και ποιες σχέσεις θα έχει αύριο ο αραβικός κόσμος με το Ισραήλ; Τελικά, ποιον ρόλο θα παίζει η Ρωσία στην Ευρώπη αν η Ευρωπαϊκή Ένωση απομακρυνθεί από τις ΗΠΑ; 

Αυτά και άλλα ακόμα είναι μία σειρά από ερωτήματα που ήδη βρίσκονται στο προσκήνιο και προσλαμβάνουν συγκεκριμένες διαστάσεις μετά την τελευταία απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ να αποσυρθεί από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν. 

Το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι η διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ υπονόμευσε ένα από τα χαρακτηριστικά επιτεύγματα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, αλλά ότι η εγγενής αστάθειά του, η μη προβλεψιμότητά του και, πάνω απ’ όλα, η έλλειψη δέσμευσής του στη διατλαντική συμμαχία σημαίνουν ότι οποιαδήποτε πράξη αμερικανικής διαταραχής είναι τώρα δυνατή. Η δίκαιη αγανάκτηση είναι η ρητορική της περιόδου αυτής και οι προβλέψεις περί θανάτου της διατλαντικής συμμαχίας αφθονούν.

Η ολιστική παράκρουση

analyst

.

του Άρη Οικονόμου

Η απλή ανάγνωση του κυβερνητικού σχεδίου και του τέταρτου μνημονίου, αρκεί για να κατανοήσει κανείς πως η τραγωδία θα συνεχιστεί για πάρα πολλά χρόνια – ενώ η πιθανότητα να έχει ξανά ανάγκη η Ελλάδα τη χρηματοδότηση της Τρόικα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να χρεοκοπήσει ή να οδηγηθεί στην έξοδο από την Ευρωζώνη, δεν έχει μειωθεί καθόλου.

.

«(α) Πάντοτε και νομοτελειακά όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων που κυκλοφορούν στην κοινωνία. (β) H πιθανότητα να είναι ηλίθιο ένα συγκεκριμένο άτομο, είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του ατόμου. (γ) Ηλίθιος χαρακτηρίζεται το άτομο που οι πράξεις του προκαλούν ζημίες σε ένα άλλο άτομο ή σε ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει κέρδη, ενώ πιθανό και να βλάπτεται σημαντικά. (δ) Οι μη ηλίθιοι άνθρωποι πάντα υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλίθιων ατόμων Συγκεκριμένα, οι μη ηλίθιοι άνθρωποι συνεχώς παραβλέπουν πως η συναναστροφή / συγχρωτισμός με ηλίθια άτομα αποδεικνύεται απαρέγκλιτα μοιραίο λάθος, ανεξάρτητα από χρόνο, τόπο και συνθήκες. (ε) O ηλίθιος άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό» (C. Cipolla)

.

Επικαιρότητα

Η έννοια «ολιστικός» αφορά την περιγραφή ή αντιμετώπιση ενός ζητήματος από όλες τις πλευρές του – η οποία προϋποθέτει τη σφαιρική αντίληψη της υγείας ενός σώματος στην ιατρική ή της κατάστασης της οικονομίας σε μία χώρα, με στόχο την υιοθέτηση των κατάλληλων μεθόδων εξυγίανσης της. Όσο και αν αναζήτησα τώρα κάτι ανάλογο στο «ολιστικό σχέδιο» του συμπαθέστατου υπουργού οικονομικών (πηγή, έγγραφο), δεν κατάφερα να το βρω – συμπεραίνοντας ότι, πρόκειται ξανά για μία προσπάθεια εξαπάτησης κυρίως των Ελλήνων, αφού οι δανειστές της χώρας κάθε άλλο παρά ως ηλίθιοι μπορούν να χαρακτηριστούν.

Λογιστικός και φορολογικός χειρισμός τεκμαρτού εσόδου και εξόδου από ιδιόχρηση

taxheaven

Επιμέλεια

Επιστημονική ομάδα TAXHEAVEN

Ι. Φορολογία εισοδήματος (ν. 4172/2013)

i. Σύμφωνα με την ΠΟΛ.1069/23.3.2015 Φορολόγηση του εισοδήματος από ακίνητη περιουσία μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του  Κ.Φ.Ε. (άρθρα 39 και 40 ν.4172/2013) ισχύουν τα ακόλουθα:
 

Όσον αφορά στον προσδιορισμό του εισοδήματος από ακίνητη περιουσία που αποκτούν τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα του άρθρου 45, τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα που χαρακτηρίζονται ως φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, καθώς και τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, έχουν επίσης εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 39 και επομένως, εφαρμόζονται τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 της παρούσας. Το εισόδημα αυτό, αν και χαρακτηρίζεται εισόδημα από ακίνητη περιουσία ιδίως για τις ανάγκες υποβολής της δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, θεωρείται σε κάθε περίπτωση έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα και επομένως, για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται και αφορούν τα ακίνητα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 22 και 23, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των περιπτώσεων δ΄ και στ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 39.

ΑΑΔΕ: 8 νέες e-εφαρμογές για τη φοροδιαφυγή

Του Σπύρου Δημητρέλη
 
Δέκα νέες ηλεκτρονικές εφαρμογές για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την καλύτερη εξυπηρέτηση των φορολογούμενων έχει δρομολογήσει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων. Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του επιχειρησιακού σχεδίου της ΑΑΔΕ για το 2018 έρχονται παρεμβάσεις "ηλεκτρονικού τύπου" για σειρά από συναλλαγές και πεδία φορολόγησης.

Ειδικότερα έχει δρομολογηθεί η δημιουργία:
 
-ηλεκτρονικής εφαρμογής για την παρακολούθηση των βραχυχρόνιων μισθώσεων ακινήτων μέσω διαδικτυακών πλατφορμών διαμοιρασμού (π.χ. AirBnB).  Οι φορολογικές αρχές θα παρακολουθούν μέσω της εφαρμογής και των στοιχείων που θα δηλώνουν σε αυτήν οι ιδιοκτήτες τη σχετική δραστηριότητα και θα προβαίνουν σε ελέγχους και διασταυρώσεις για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Ήδη η ΑΑΔΕ έχει πραγματοποιήσει σε πιλοτική βάση ελέγχους για τον εντοπισμό αδήλωτων μισθώσεων μέσω εφοριακών που προσποιούνται τους ενδιαφερόμενους πελάτες

Ι.ΜΑΖΗΣ ΓΙΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ - ΣΥΡΙΑ -ΙΣΙΣ - ΗΠΑ

Ανασκόπηση για Μέση Ανατολή, Συρία, ΙΣΙΣ, κλπ. Απόσπασμα απο την ομιλία του καθηγητή Ι. Μάζη που συνδιοργάνωσε η Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας – Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας και ο Πολιτιστικός – Επιστημονικός – Φιλοσοφικός Όμιλος Λαμίας «300» στην Λαμία στις 5/5/18.

ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΤΡΑΓΚΑ

parapolitika.gr

«Σκοπιανό» και κάλπες - Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την επιβίωση των ΑΝΕΛΛ

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η συζήτηση περί οικονομίας και μεταμνημονιακού αναπτυξιακού σχεδίου στη Βουλή ερμηνεύθηκε από πολλούς ως μια «επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου». Ο λόγος ήταν ότι οι πολιτικοί αρχηγοί – πλην του Πάνου Καμμένου, ο οποίος έλειπε σε προγραμματισμένο ταξίδι στο Καζακστάν – εκλήθησαν να μιλήσουν πρώτη φορά συγκροτημένα για το δέον γενέσθαι μετά τη λήξη των μνημονίων.

Η αλήθεια είναι ότι, ακριβώς επειδή η συζήτηση αφορούσε την οικονομία και οι δύο μονομάχοι Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης – συν την αιτηθείσα τη συζήτηση Φώφη Γεννηματά – θέλησαν να δώσουν τη μάχη σε αυτό το πεδίο, οι αναφορές στο ζήτημα της ονοματοδοσίας της ΠΓΔΜ είχαν μηδαμινή ένταση και σημασία.

Κι όμως, όλοι γνωρίζουν ότι οι εξελίξεις στο θέμα αυτό μπορεί όχι μόνο να οδηγήσουν σε εκλογές, αλλά και να καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τις μετεκλογικές εξελίξεις.

● Το πρώτο κρίσιμο στοιχείο είναι αν θα υπάρξει λύση. Διότι, αν δεν υπάρξει, τότε το θέμα της κάλπης θα εξαρτηθεί από εντελώς διαφορετικούς παράγοντες.

● Το δεύτερο είναι το είδος της λύσης και τα χαρακτηριστικά της.

● Το τρίτο είναι η στάση του απόντος χθες από τη συζήτηση Καμμένου, η οποία θα αποβεί καθοριστική για τη συνέχιση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ.

Η φυλακή των ευρωπαϊκών λαών

του Κώστα Λαπαβίτσα

Το πραξικόπημα

Η άρνηση του Ιταλού Προέδρου Σέρτζιο  Ματαρέλα να δεχθεί το κυβερνητικό σχήμα που πρότειναν το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Λέγκα του Βορρά είναι ένα ξεκάθαρο πολιτειακό πραξικόπημα. Τέτοια απροσχημάτιστη παράκαμψη της λαϊκής βούλησης και της δημοκρατίας δεν έχει ξαναγίνει στην Ιταλία από την πτώση του Μουσολίνι το 1943.

Εξίσου εντυπωσιακό είναι το σκεπτικό του Ματαρέλα. Ο ρόλος μου, είπε, είναι να προστατεύσω τα συμφέροντα της χώρας και αυτό σημαίνει να μη θέσω σε οποιοδήποτε κίνδυνο τη συμμετοχή της στο ευρώ. Οι Ιταλοί μπορούν να έχουν όποια κυβέρνηση θέλουν, αρκεί αυτή να αποδέχεται την ΟΝΕ.

Κυνικότερη παραδοχή από επίσημα χείλη ότι το ευρώ είναι μια φυλακή για τους ευρωπαϊκούς λαούς δεν έχει υπάρξει. Ο κ. Ματαρέλα βρήκε αμέριστη στήριξη από το ιταλικό κατεστημένο, αλλά και τις ισχυρές δυνάμεις της ΕΕ. Ήδη ο Πρόεδρος Μακρόν, αυτός που θα έφερνε τη μεγάλη δημοκρατική αλλαγή στην Ευρώπη, τον επαίνεσε δημόσια για την «υπευθυνότητά» του.

Η ιταλική αποτυχία στην ΟΝΕ

Λ. Βατικιώτης: Πολιτική Ανάμιξη με Συνταγματική Εκτροπή του Ιταλού Προέδρου

Νέα Κρήτη

Οι συνέπειες της Ιταλικής κρίσης για την Ελλάδα

Ευθέως πολιτική θέση κατά της πλειοψηφίας των απόψεων των πολιτών της Ιταλίας , που έδωσαν πλειοψηφία σε Κίνημα 5 Αστέρων και Λέγκα του Βορρά , στράφηκε με την κίνηση του στα όρια της συνταγματικής εκτροπής, ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα , λέει στον 98.4 ο οικονομολόγος-αναλυτής και δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτης .

Η Ελλάδα θα έπρεπε ιδίως στην υπόθεση του δημόσιου χρέους να συμμαχήσει με την κυβερνητική πρόταση στην Ιταλία που κατάργησε ο Ιταλός Πρόεδρος, λέει ο Λεωνίδας Βατικιώτης, σημειώνοντας ότι στην ουσία , αγορές, Βρυξέλλες και Βερολίνο, όταν οι λαοί της Ε.Ε. διαφωνούν με τα σχέδια τους, καταργούν στη πράξη τα όποια αντίθετα εκλογικά αποτελέσματα. Κατά τον ίδιο πρόκειται ευθέως για πολιτική θέση κατά της πλειοψηφίας των απόψεων των πολιτών της Ιταλίας , που έδωσαν πλειοψηφία σε Κίνημα 5 Αστέρων και Λέγκα του Βορρά , στράφηκε με την κίνηση του στα όρια της συνταγματικής εκτροπής, ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα.

Πρόβλεψη Συρίγου: Ιδού πότε η Τουρκία θα στήσει θερμό επεισόδιο

Την πρόβλεψη ότι ο Ερντογάν «μετά την εκλογή του, κι ενώ η Τουρκία θα βουτά προς την απολυταρχία, θα επανέλθουμε στη φάση των εντάσεων με τη γειτονική μας χώρα και σημείο αιχμής θα είναι τα ενεργειακά κοιτάσματα νοτίως της Κύπρου», κάνει ο κ. ‘Αγγελος Συρίγος Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικίου & Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ο κ. Συρίγος επισημαίνει ότι μέχρι τις εκλογές ότι ο Ερντογάν θα αποφύγει να δημιουργήσει κάποιο θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, ενώ είναι ιδιαίτερα ισχυρή η εκτίμησή του ότι ο Τούρκος ηγέτης έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για εκτεταμένη νοθεία στις εκλογές. Ταυτόχρονα, ο κ. Συρίγος αναλύει την κρίση που μαστίζει την τουρκική οικονομία και την πολιτική παροχών που ακολουθεί ο Ερντογάν προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές.

Ο κ. Συρίγος επικεντρώνει την ανάλυσή του στις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διεξαχθεί η εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία κάνοντας λόγο «για συνθήκες απολύτως ελεγχόμενες» και προσθέτει «το 90% των ΜΜΕ προβάλλει διαρκώς τον Ερντογάν, αποκλείοντας πλήρως την αντιπολίτευση» και ενώ «η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που έχει κηρυχθεί αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016».

Η αντιπολίτευση

Η αντιπολίτευση παραμένει διασπασμένη, τονίζει ο κ. Συρίγος και σημειώνει ότι «παρά τις προσπάθειες των Κεμαλικών, η αντιπολίτευση κατέρχεται διασπασμένη με τρεις υποψηφίους. Επιπλέον ο υποψήφιος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP είναι εδώ και μήνες κρατούμενος στις φυλακές, περιμένοντας κάποια στιγμή να γίνει η δίκη του, ωστόσο ο Ερντογάν παραμένει με διαφορά ο δημοφιλέστερος πολιτικός».

Ζ. Μίχας : Η Τουρκία στο παιχνίδι του ωφέλιμου χώρου

Νέα Κρήτη

Στα Σκόπια η πίεση για λύση ή όχι

Η διελκυστίνδα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης για τον έλεγχο του χώρου στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι το παιχνίδι που παίζει και ο Ερντογάν για την Τουρκία, όσο η Δύση επιθυμεί να μην μπορεί η Ρωσία να έχει βάθος στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου για υποστήριξη των δυνάμεων της. Αυτό ερμηνεύει κατά τον Διευθυντή του Κέντρου Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας και συνεργάτη του defense- point .gr Ζαχαρία Μίχα που μίλησε στον 98.4, την ρευστότητα και την μη κατάληξη της μορφής των σχέσεων σήμερα Δύσης και Τουρκίας, όπου οι ΗΠΑ με τίποτα δεν θα ήθελαν να χαρίσουν την Τουρκία στη Ρωσία.

Οι εξελίξεις με την ΠΓΔΜ, αναδεικνύουν ότι η πίεση είναι στα Σκόπια, αφού η Ελλάδα έχει κάνει το μέγιστο των υποχωρήσεων στο θέμα και δεν μπορεί να πιεστεί περαιτέρω, λέει ο γεωπολιτικός αναλυτής Ζαχαρίας Μίχας. Ο ίδιος σημειώνει ότι η διελκυστίνδα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης για τον έλεγχο του χώρου στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι το παιχνίδι που παίζει και ο Ερντογάν για την Τουρκία.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία

Ο Άνχελ Γκουρία δίνει την έκθεση του ΟΟΣΑ στον Αλέξη Τσίπρα. Τα χαμόγελα περισσεύουν.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι θυμάστε την πρόσφατη επίσκεψη του πρίγκηπα Κάρολου μετά της συζύγου του, παρ' ότι αυτή η επίσκεψη δεν επηρέασε την ζωή μας και την καθημερινότητά μας (εκτός, ίσως, από το ότι γελάσαμε λίγο). Μήπως, όμως, θυμάστε ποιος άλλος μεγαλόσχημος μας επισκέφθηκε λίγο πριν τον Κάρολο; Και, μάλιστα, η επίσκεψή του ήταν απείρως σημαντικώτερη και για την ζωή μας και για την καθημερινότητά μας; Αν δεν θυμάστε, δεν πειράζει. Γι' αυτό υπάρχει τούτο το ιστολόγιο.

Την παραμονή τής πρωτομαγιάς, λοιπόν, βρέθηκε στην Αθήνα και συναντήθηκε τόσο με τον ίδιο τον πρωθυπουργό όσο και με το οικονομικό επιτελείο τής κυβέρνησης ο γενικός γραμματέας τού ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία. Φυσικά, οι συζητήσεις στις οποίες συμμετείχε, είχαν θέμα την οικονομία τής χώρας μας ενώ παρέδωσε στον Αλέξη Τσίπρα αλλά και στον υπουργό οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο την Έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα. Η έκθεση περιλαμβάνεται σε έναν τόμο 188 σελίδων και είναι αρκετά πυκνογραμμένη, με αποτέλεσμα η μελέτη της να είναι αρκετά κουραστική.

Οι ερευνητές, οι οποίοι συνέταξαν την εν λόγω έκθεση, καταγράφουν τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, προβαίνουν σε επισημάνσεις και κάνουν ορισμένες συστάσεις σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προτάσεις τού ΟΟΣΑ στους παρακάτω τρεις τομείς:

ΣΕ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΒΡΑΖΙΛΙΑ, Η ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΕΞΙΑ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ

Στο απόσπασμα του ΔΝΤ ξανά η Αργεντινή

Δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί η δήλωση του νεοφιλελεύθερου δεξιού προέδρου της Αργεντινής, Μαουρίσιο Μάκρι, έστω κι αν ξεχείλιζε σκοπιμοτήτων καθώς με αυτήν επιχείρησε να χρυσώσει το χάπι της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την έναρξη των συνομιλιών με τον μισητό διεθνή οργανισμό, το οποίο ειδικά στη χώρα που γέννησε το τάγκο και τον Τσε συναγωνίζεται σε δημοφιλία μόνο την …Αγγλία.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Είπε κατά λέξη: «Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων είχαμε ένα πολύ ευνοϊκό διεθνές πλαίσιο, αλλά σήμερα αυτό αλλάζει. Οι παγκόσμιες συνθήκες γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκες λόγω πολλών παραγόντων: τα επιτόκια κι η τιμή του πετρελαίου αυξάνονται, τα νομίσματα των αναδυόμενων χωρών υποτιμούνται. Είναι μεταβλητές που δεν ελέγχουμε». Ισχύουν και με το παραπάνω οι αιτιάσεις του!!!

Τα όρια της εργαλειοποίησης του τομέα της ενέργειας εκ μέρους της Τουρκίας

Ινφογνώμων Πολιτικά

Μάρκος Τρούλης

Από τις πρώιμες φιλοδοξίες και τους μαξιμαλισμούς περί στρατηγικής επέκτασης στα άλλοτε οθωμανικά εδάφη και πέρα από αυτά με όχημα τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, έως την κατάρρευση των προσδοκιών, η τουρκική ενεργειακή στρατηγική έχει επιδείξει μεγάλες αποκλίσεις σκοπών και αποτελεσμάτων.

Η συγκεκριμένη ασυνέπεια έχει πλήξει καίρια το κύρος της χώρας, αλλά αναδεικνύει και τα όρια της επιθετικότητάς της.

Αμέσως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου διατυπώθηκαν μεγαλεπήβολοι στόχοι με ρητές αναφορές στους υδρογονάνθρακες των μετασοβιετικών δημοκρατιών και της Μέσης Ανατολής, κατόπιν αυτοί κατέρρευσαν, και εντέλει θεμελιώθηκε μια ετεροβαρής ενεργειακή σχέση με την Ρωσία, με την οποία η Τουρκία είναι γεωστρατηγικά εγγενώς ανταγωνιστική. Η τουρκική στρατηγική έχει γνωρίσει και συνεχίζει να γνωρίζει παλινωδίες. Το ίδιο,  άλλωστε, διαφάνηκε μέσω και της περίφημης πολιτικής των «μηδενικών προβλημάτων», η οποία έχει εξελιχθεί σε «πολλαπλασιασμό προβλημάτων» σχεδόν με τους πάντες.

Η απαρχή της εκδήλωσης των φιλοδοξιών τοποθετείται αμέσως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την ευκαιρία ένταξης των περικάσπιων κρατών στις λειτουργίες της παγκόσμιας οικονομίας της αγοράς. Το τέλος του κεντρικού σχεδιασμού και η είσοδος του καπιταλισμού ταυτίστηκε με ευκαιρίες σύνδεσης των υδρογονανθράκων της Κασπίας με τις καταναλώτριες αγορές της Δύσης διαμέσου της Τουρκίας. Η συνεργασία με την Τουρκία κρίθηκε αναγκαία, καθώς αφενός η Δύση επιθυμεί την παράκαμψη της Ρωσίας με στόχο τη διαφοροποίηση των διόδων μεταφοράς, αφετέρου οι σχέσεις με το Ιράν ήταν (και παραμένουν) προβληματικές, ενώ και οι δημοκρατίες του Καυκάσου –εκτός του ότι ορισμένες είναι οικονομικά αδύναμες να προχωρήσουν σε μεγάλα επενδυτικά σχέδια– δύνανται να διοχετεύσουν τους υδρογονάνθρακες μόνο μέχρι τον Εύξεινο Πόντο.

Στον ρυθμό των αλλαγών

Από την έντυπη έκδοση

Της 'Εφης Τριήρη

etriiri@naftemporiki.gr

Τον τελευταίο καιρό έχουν φιγουράρει πολλά ονόματα στο πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας, μεταξύ των οποίων Τζιουζέπε Κόντε, Πάολο Σαβόνα, Κάρλο Κοταρέλι, με σταθερούς πρωταγωνιστές τον ηγέτη της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι και τον ηγέτη του Κινήματος των Πέντε Αστέρων Λουίτζι ντι Μάιο, που προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να συστήσουν κυβέρνηση συνασπισμού. Οι «κόκκινες γραμμές» των Ιταλών αντισυστημικών, που εκπροσωπούν όλους τους ευρωσκεπτικιστές της Ευρώπης, ήρθαν σε μετωπική σύγκρουση με τους ευρωκράτες και το Βερολίνο, που εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.

Και τώρα, η όλη κατάσταση, που εύκολα θα μπορούσε να τεθεί εκτός ελέγχου, βαίνει προς τις επόμενες εκλογές στην Ιταλία, που δυστυχώς θα μπορούσαν να πάρουν τη μορφή δημοψηφίσματος για το ευρώ. 

Ο 81χρονος ακαδημαϊκός Πάολο Σαβόνα, που είχε επανειλημμένως υποστηρίξει ότι το ευρώ «είναι γερμανικό κατασκεύασμα σε μία οικονομικά σκλαβωμένη Ευρώπη» και ο οποίος προτάθηκε για υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης, απορρίφθηκε μεμιάς, χωρίς να προλάβει να ανοίξει τα χαρτιά του, να δώσει ένα δείγμα γραφής. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα παραδείγματα πολιτικών που όταν ανέλαβαν πολιτικά πόστα έπειτα από εκλογές, έκαναν εντυπωσιακή στροφή από τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, που τελικά αποδείχθηκαν μία «ανέξοδη επίδειξη ισχύος απέναντι στο ευρωπαϊκό κατεστημένο». 

Επιλεκτική αυστηρότητα

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Αγγελικής Κοτσοβού

akots@naftemporiki.gr

Στους κύκλους των Βρυξελλών, θεωρείται ο «εφιάλτης» των τεχνολογικών κολοσσών, καθώς δεν δίστασε να επιβάλει τσουχτερά πρόστιμα εναντίον ορισμένων από τα μεγαλύτερα ονόματα της τεχνολογίας, όπως η Apple και η Google. H Eυρωπαία επίτροπος ανταγωνισμού, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, ξεχωρίζει για τον δυναμισμό της. Λέγεται, μάλιστα, ότι είναι η πολιτικός που ενέπνευσε τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Borgen: Συνωμοσίες εξουσίας», πρωταγωνίστρια της οποίας είναι μια ευφυής και δυναμική πρωθυπουργός με «σιδερένια» ηθική.

Η «σταυροφορία» των ευρωπαϊκών Αρχών ανταγωνισμού εναντίον πολυεθνικών που αποφεύγουν με διάφορα τεχνάσματα την καταβολή των φόρων που τους αναλογούν είναι υποδειγματική. Εξίσου αυστηρή η στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τη δεσπόζουσα θέση τους, σε βάρος των μικρότερων και πιο αδύναμων ανταγωνιστών.

Μόνο που η αυστηρότητα είναι επιλεκτική. Και οι «καμπάνες» των πολλών δισ. ευρώ φαίνεται ότι ισχύουν κυρίως για τις αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας. Η αντιμετώπιση των Βρυξελλών προς τη Μόσχα είναι διαφορετική. Η Κομισιόν έκλεισε τον φάκελο Gazprom χωρίς ούτε ένα ευρώ πρόστιμο. Η πολύκροτη υπόθεση εναντίον του ρωσικού κολοσσού φυσικού αερίου είχε ανοίξει προ επταετίας, με δυναμικές εφόδους σε γραφεία της Gazprom σε δέκα χώρες. Η Επιτροπή αποδέχθηκε τις παραχωρήσεις εκ μέρους του ρωσικού ενεργειακού ομίλου, ο οποίος και γλίτωσε την επιβολή ενός προστίμου που θα ανερχόταν έως και το 10% του συνολικού του τζίρου.

Λιγότερη «επικοινωνία»

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής 

Του Α.Δ. Παπαγιαννίδη

skbllz@hol.gr

Μέχρι και ακυρώσεις δωματίων είχαμε, που είχαν κλειστεί στο Χίλτον για το περασμένο Σαββατοκύριακο προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι οι εργασίες της τρόικας/κουαρτέτου για την ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας/SLA δεν θα σκόνταφταν. Η τεχνική συμφωνία που φθάνει στο σημερινό Eurogroup περιγράφεται ως η λιγότερο δύσβατη, και μάλιστα εκείνη που διέψευσε πιο άμεσα τις διεκτραγωδήσεις για «δύσκολα 88 προαπαιτούμενα», καθώς και πολλά απ’ αυτά αναπροσαρμόστηκαν ενώ μια ντουζίνα μετατέθηκαν για μετά-τα-μνημόνια. αλλά και σε ορισμένα που θεωρούνταν πιο ανηφορικά -όπως εκείνα που αφορούσαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, με ισχυρό πολιτικό/συμβολικό περιεχόμενο- προχώρησαν με συνειδητά αυτοσυγκρατημένο ρόλο τρόικας.

Ο Α. Δ. Παπαγιαννίδης 

Έτσι, και η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία του ΟΜΕΔ και η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων -βέβαια να θυμηθούμε ότι και το ΣτΕ είχε αναγνωρίσει τη σταθερή ενσωμάτωσή τους στην έννομη τάξη μας- ήδη κλειδώνουν, με προϋποθέσεις μάλιστα οι οποίες μάλλον ενισχύουν παρά δημιουργούν ανάσχεση στη χρήση τους. (Και τι να σκεφθεί κανείς για την επαναφορά συζήτησης κατώτατου μισθού;) Τώρα, πόσο στην πραγματικότητα, στο καμίνι της πολυτραυματισμένης και αποδιοργανωμένης αγοράς εργασίας, αυτά θα λειτουργήσουν θετικά υπέρ των εργαζόμενων που καλούνται να ενισχύσουν, αυτή είναι εντελώς άλλη ιστορία!…