analyst
Το ξένο συνάλλαγμα εγκαταλείπει τις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη με καταιγιστικό ρυθμό – υποχρεώνοντας τις κεντρικές τους τράπεζες να επεμβαίνουν στις αγορές, προσπαθώντας να αποφύγουν την κατάρρευση της ισοτιμίας των νομισμάτων τους. Το γεγονός αυτό μειώνει δραματικά τα συναλλαγματικά αποθέματα πολλών χωρών, με κίνδυνο να οδηγηθούν σε στάση πληρωμών, όσον αφορά τα εξωτερικά τους χρέη.
Σε πρώτο πλάνο αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα η Βενεζουέλα, η Αργεντινή και η Τουρκία – η οποία, όταν η ισοτιμία λίρας/ευρώ έφτασε το 3,15 (ανάλογα το δολάριο), από περίπου 2,80 μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες, διέθεσε τεράστιες ποσότητες συναλλάγματος για να σταματήσει την πτώση.
Η Βενεζουέλα τώρα, πριν από έναν περίπου χρόνο, «συγκλόνισε τον πλανήτη», υποτιμώντας το νόμισμα της (Bolivar) από τα 4,30 στα 6,30 ανά δολάριο – ενώ πρόσφατα το υποτίμησε ξανά κατά 45%! Λίγους μήνες πριν δε ξεκίνησε ένα σύστημα δημοπρασίας δολαρίου (Sicad), όπου ορισμένοι εισαγωγείς και τουρίστες θα μπορούσαν να ζητήσουν δολάρια, σε τιμή χαμηλότερη από την επίσημη ισοτιμία.
Η κυβέρνηση της χώρας δεν γνωστοποίησε ποτέ επίσημα τη συναλλαγματική ισοτιμία που χρησιμοποιήθηκε στη δημοπρασία – η οποία, σύμφωνα με τις εταιρείες που συμμετείχαν, διαμορφωνόταν στα 12 Bolivar ανά δολάριο.
Αυτό όμως που έχει στην πραγματικότητα σημασία είναι το τι ακριβώς μπορεί να αγοράσει κανείς στη μαύρη αγορά με ένα δολάριο – όπου, σύμφωνα με το γράφημα που ακολουθεί, η ισοτιμία διαμορφώνεται στα 78,38 Bolivar.
.
.
Η τιμή αυτή απέχει προφανώς «παρασάγγας» από την επίσημη (590%) – γεγονός που σημαίνει ότι, ο πληθωρισμός αυξάνεται με καταιγιστικό ρυθμό στη χώρα, η οποία υποφέρει ήδη από έλλειψη τροφίμων και άλλων βασικών αγαθών. Φυσικά οι δείκτες του χρηματιστηρίου της Βενεζουέλας ακολουθούν μία έντονα ανοδική πορεία – κάτι που θα συμβεί σύντομα και στην Τουρκία, παρά την πρόσφατη μεγάλη πτώση τους.
Περαιτέρω, η Αργεντινή βαδίζει με γρήγορα βήματα προς την επόμενη χρεοκοπία της – αφού τα συναλλαγματικά της αποθέματα (στα 29,4 δις $ πρόσφατα) μειώνονταν την προηγούμενη εβδομάδα με ρυθμό 100 εκ. $ την ημέρα, επειδή η κεντρική της τράπεζα πάλευε απεγνωσμένα να κρατήσει σταθερό το νόμισμα.
Η πτώση της ισοτιμίας του peso (ARS) είναι δεδομένη τα τελευταία χρόνια, επειδή η τράπεζα είχε σταματήσει να παρεμβαίνει στις αγορές ενισχύοντας το – αλλάζοντας τακτική τον τελευταίο χρόνο, με αποτέλεσμα να έχει ήδη διαθέσει το 35% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας.
Σύμφωνα με το διάγραμμα που ακολουθεί, η ισοτιμία του νομίσματος της Αργεντινής διαμορφώθηκε στο 8 από 6,80 σε σχέση με το δολάριο. Όπως όμως συμβαίνει και στη Βενεζουέλα, έτσι και εδώ η πραγματική ισοτιμία φαίνεται από τη μαύρη αγορά – όπου παρακολουθείται το ονομαζόμενο «μπλε δολάριο» (dolarblue.net), η τιμή του οποίου είναι ήδη στα 12,90.
.
.
Η φυγή κεφαλαίων πάντως από τη χώρα αυξάνεται από λεπτό σε λεπτό και είναι δύσκολο να ελεγχθεί – με την κυβέρνηση να ευρίσκεται αντιμέτωπη με το ίδιο δίλημμα, όπως και η Τουρκία. Ειδικότερα, για να σταματήσει την πτώση της ισοτιμίας του νομίσματος, πρέπει να διαθέσει μεγάλο μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων της, αυξάνοντας ταυτόχρονα τα βασικά επιτόκια. Κάτι τέτοιο όμως αφενός μεν θα θέσει σε κίνδυνο τις δυνατότητες πληρωμής των εξωτερικών υποχρεώσεων της, αφετέρου θα μειώσει το ρυθμό ανάπτυξης.
Επειδή όμως η χώρα εξαρτάται από τις εισαγωγές σε μεγάλο βαθμό (όπως και η Τουρκία), το βασικό δίλημμα είναι περισσότερη ανάπτυξη ή υψηλότερα συναλλαγματικά αποθέματα; Η Αργεντινή θα πρέπει να βρει σύντομα τη σωστή απάντηση στο ερώτημα επειδή, εάν ο πανικός από την πτώση της ισοτιμίας του νομίσματος επικρατήσει τελικά, τότε δεν πρόκειται να αποφύγει ένα οδυνηρό τέλος.
Ολοκληρώνοντας, οφείλουμε να αναφερθούμε στην Ουκρανία, η οποία κινδυνεύει να χωρισθεί στα δύο, μέσα από έντονες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις – μετά την απόφαση της κυβέρνησης της να αρνηθεί τη συμφωνία με την ΕΕ, επιλέγοντας έναντι αυτής τη στενή συνεργασία με τη Ρωσία. Αν και ο πρόεδρος της χώρας (Yanukovich) παρουσιάζεται από τα δυτικά ΜΜΕ ως δικτάτορας, υποστηρίζεται από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
.
.
Όπως φαίνεται από το παραπάνω γράφημα, είναι αγαπητός κυρίως στην ανατολική πλευρά – σχεδόν καθόλου δε στη δυτική ή κεντρική Ουκρανία, η πιθανότητα διαχωρισμού της οποίας θα ήταν σε αυτή τη βάση.
Κλείνοντας, ένα από τα πολλά συμπεράσματα που μπορεί κανείς να εξάγει από τον νομισματικό πόλεμο που μαίνεται στον πλανήτη, με τα θύματα του να πληθαίνουν καθημερινά, είναι το πόσο δύσκολος είναι ο χειρισμός ενός νομίσματος – το οποίο δεν είναι σίγουρα το μαγικό ραβδί, με το οποίο λύνονται τα οικονομικά προβλήματα μίας χώρας, όπως ανόητα ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της δραχμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου