spirospero
του Γιώργιου Βάμβουκα*
Το βασικό στατιστικό επιχείρημα που επικαλούνται είναι η άνοδος των εξαγωγών και η μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Οι προπαγανδιστές της άποψης αυτής αποσιωπούν το γεγονός ότι η πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μετά το 2008, αντανακλά την βαθύτατη κρίση που διέρχεται η ελληνική οικονομία.
Δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις, που επιβεβαιώνουν την ορθότητα της άποψης ότι η εξέλιξη των επιμέρους λογαριασμών του ισοζυγίου πληρωμών μετά το 2008, συμβαδίζει με την διογκούμενη ύφεση της εθνικής μας οικονομίας.
Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι την περίοδο 2008-2012 οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 84 δις ευρώ (€) μειώθηκαν σε 54 δις €. Η εντυπωσιακή ελάττωση των εισαγωγών οφείλεται στην παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας. Αν αναλογιστούμε ότι τουλάχιστον το 70% της εγχώριας τελικής ζήτησης σε επενδυτικά και καταναλωτικά αγαθά ικανοποιείται με εισαγωγές, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η δραματική οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα, προκάλεσε την μεγάλη μείωση των εισαγωγών κατά την περίοδο 2008-2012. Συνεπώς, αν οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2012 ήταν στα επίπεδα του 2008, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών το 2012 θα ήταν τουλάχιστον -35 δις € και όχι -7 δις που τελικά διαμορφώθηκε.
Άρα, η πτωτική τάση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μετά το 2008, οφείλεται στην διευρυνόμενη ύφεση της ελληνικής οικονομίας και δεν αποδίδεται στην άνοδο της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος. Η δεύτερη διαπίστωση σχετίζεται με την πορεία των εξαγωγών.
Την περίοδο 2008-2012 οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 54 μειώθηκαν σε 49 δις €. Οι εξαγωγές της χώρας είναι περιορισμένες και αποτελματωμένες. Η απουσία αναπτυξιακού οράματος, δεν δίνει την δυνατότητα στον εξαγωγικό τομέα και ιδίως στους κλάδους του τουρισμού και της ναυτιλίας, να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά.
Αυτές οι στατιστικές παρατηρήσεις αποδεικνύουν ότι η εικόνα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών είναι αποκαρδιωτική και αντικατοπτρίζει το χαμηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας της εθνικής μας οικονομίας. Με παραμύθια της χαλιμάς δεν ασκείται ειλικρινής και συνεπής κυβερνητική οικονομική πολιτική.
Ο κ. Σαμαράς και οι "τεχνοκράτες" του πολλά μπορούν να διδαχθούν από χώρες σαν την Ιρλανδία, την Νότια Κορέα, την Τουρκία, κ.λπ., οι οποίες με την θεαματική άνοδο των εξαγωγών τους και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις, αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τις οικτρές συνέπειες της χρεοκοπίας και μπήκαν με αποφασιστικότητα στη λεωφόρο της διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Το πρόσφατο παράδειγμα της Ιρλανδίας είναι αξιοπρόσεκτο. Λόγω κατάρρευσης του τραπεζικού της συστήματος το 2008 και αδυναμίας να εξασφαλίσει τα αναγκαία κεφάλαια από τις διεθνείς χρηματαγορές, η Ιρλανδία το 2009 δεσμεύτηκε με βάναυσες για την κοινωνία μνημονιακές πολιτικές.
Η πολιτική ηγεσία και το εγχώριο επιχειρηματικό δυναμικό υιοθετώντας αποδοτικά μέτρα οικονομικής πολιτικής, κατάφεραν προς το τέλος του 2012 να σταθεροποιήσουν την οικονομία και η Ιρλανδία να δανείζεται πλέον ελεύθερα από τις διεθνείς χρηματαγορές. Το φάρμακο είναι ο δυναμισμός των ιρλανδικών εξαγωγών.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, The Global Competitiveness Report 2012-2013, η Ιρλανδία είναι η πέμπτη χώρα του κόσμου με τον ισχυρότερο εξαγωγικό τομέα, καθότι οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών συνιστούν το 107,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν).
Το 2012 η Ιρλανδία πραγματοποίησε εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών 175 δις €, δηλαδή υπερτριπλάσιες σε σύγκριση με την Ελλάδα. Οι επαϊοντες που έχουν την τύχη της ελληνικής οικονομίας στα χέρια τους, σίγουρα γνωρίζουν ότι το 1980 η Ελλάδα είχε μεγαλύτερες εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από την Ιρλανδία και την Τουρκία.
Μπορούν τα στελέχη του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου να μας διαφωτίσουν, με πειστικά επιχειρήματα και όχι με παραμύθια της Χαλιμάς, γιατί οι χώρες αυτές έχουν σήμερα πολλαπλάσιες εξαγωγές από την Ελλάδα και με σχετική ευκολία δύνανται να αντιμετωπίζουν τα εκάστοτε δημοσιονομικά τους προβλήματα;
* Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το βασικό στατιστικό επιχείρημα που επικαλούνται είναι η άνοδος των εξαγωγών και η μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Οι προπαγανδιστές της άποψης αυτής αποσιωπούν το γεγονός ότι η πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μετά το 2008, αντανακλά την βαθύτατη κρίση που διέρχεται η ελληνική οικονομία.
Δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις, που επιβεβαιώνουν την ορθότητα της άποψης ότι η εξέλιξη των επιμέρους λογαριασμών του ισοζυγίου πληρωμών μετά το 2008, συμβαδίζει με την διογκούμενη ύφεση της εθνικής μας οικονομίας.
Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι την περίοδο 2008-2012 οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 84 δις ευρώ (€) μειώθηκαν σε 54 δις €. Η εντυπωσιακή ελάττωση των εισαγωγών οφείλεται στην παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας. Αν αναλογιστούμε ότι τουλάχιστον το 70% της εγχώριας τελικής ζήτησης σε επενδυτικά και καταναλωτικά αγαθά ικανοποιείται με εισαγωγές, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η δραματική οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα, προκάλεσε την μεγάλη μείωση των εισαγωγών κατά την περίοδο 2008-2012. Συνεπώς, αν οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2012 ήταν στα επίπεδα του 2008, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών το 2012 θα ήταν τουλάχιστον -35 δις € και όχι -7 δις που τελικά διαμορφώθηκε.
Άρα, η πτωτική τάση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μετά το 2008, οφείλεται στην διευρυνόμενη ύφεση της ελληνικής οικονομίας και δεν αποδίδεται στην άνοδο της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος. Η δεύτερη διαπίστωση σχετίζεται με την πορεία των εξαγωγών.
Την περίοδο 2008-2012 οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από 54 μειώθηκαν σε 49 δις €. Οι εξαγωγές της χώρας είναι περιορισμένες και αποτελματωμένες. Η απουσία αναπτυξιακού οράματος, δεν δίνει την δυνατότητα στον εξαγωγικό τομέα και ιδίως στους κλάδους του τουρισμού και της ναυτιλίας, να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά.
Αυτές οι στατιστικές παρατηρήσεις αποδεικνύουν ότι η εικόνα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών είναι αποκαρδιωτική και αντικατοπτρίζει το χαμηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας της εθνικής μας οικονομίας. Με παραμύθια της χαλιμάς δεν ασκείται ειλικρινής και συνεπής κυβερνητική οικονομική πολιτική.
Ο κ. Σαμαράς και οι "τεχνοκράτες" του πολλά μπορούν να διδαχθούν από χώρες σαν την Ιρλανδία, την Νότια Κορέα, την Τουρκία, κ.λπ., οι οποίες με την θεαματική άνοδο των εξαγωγών τους και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις, αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τις οικτρές συνέπειες της χρεοκοπίας και μπήκαν με αποφασιστικότητα στη λεωφόρο της διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Το πρόσφατο παράδειγμα της Ιρλανδίας είναι αξιοπρόσεκτο. Λόγω κατάρρευσης του τραπεζικού της συστήματος το 2008 και αδυναμίας να εξασφαλίσει τα αναγκαία κεφάλαια από τις διεθνείς χρηματαγορές, η Ιρλανδία το 2009 δεσμεύτηκε με βάναυσες για την κοινωνία μνημονιακές πολιτικές.
Η πολιτική ηγεσία και το εγχώριο επιχειρηματικό δυναμικό υιοθετώντας αποδοτικά μέτρα οικονομικής πολιτικής, κατάφεραν προς το τέλος του 2012 να σταθεροποιήσουν την οικονομία και η Ιρλανδία να δανείζεται πλέον ελεύθερα από τις διεθνείς χρηματαγορές. Το φάρμακο είναι ο δυναμισμός των ιρλανδικών εξαγωγών.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, The Global Competitiveness Report 2012-2013, η Ιρλανδία είναι η πέμπτη χώρα του κόσμου με τον ισχυρότερο εξαγωγικό τομέα, καθότι οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών συνιστούν το 107,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν).
Το 2012 η Ιρλανδία πραγματοποίησε εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών 175 δις €, δηλαδή υπερτριπλάσιες σε σύγκριση με την Ελλάδα. Οι επαϊοντες που έχουν την τύχη της ελληνικής οικονομίας στα χέρια τους, σίγουρα γνωρίζουν ότι το 1980 η Ελλάδα είχε μεγαλύτερες εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών από την Ιρλανδία και την Τουρκία.
Μπορούν τα στελέχη του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου να μας διαφωτίσουν, με πειστικά επιχειρήματα και όχι με παραμύθια της Χαλιμάς, γιατί οι χώρες αυτές έχουν σήμερα πολλαπλάσιες εξαγωγές από την Ελλάδα και με σχετική ευκολία δύνανται να αντιμετωπίζουν τα εκάστοτε δημοσιονομικά τους προβλήματα;
* Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου