Κοινωνία Yπό Κατασκευή ΙΙ - Γη & ύδωρ: Η περιβαλλοντική χρεοκοπία στην Ελλάδα των Μνημονίων Δημόσια.ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 | 20:00 στο FLORAL

Γη & ύδωρ: Η περιβαλλοντική χρεοκοπία στην Ελλάδα των Μνημονίων

ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 | 20:00 στο FLORAL Μιλούν:

• Μάκης Ζέρβας (καθηγητής ΕΑΠ)
• Ευγενία Ουζουνίδου (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ)
• Χρήστος Κορτζίδης (δήμαρχος Ελληνικού )
• Σταύρος Ιατρού (πρώην Δήμαρχος Κερατέας)
• Νίκος Πλεύρης (ειδικευόμενος γιατρός στο νοσοκομείο Πολυγύρου, Χαλκιδική)
• Συντονισμός: Άρης Χατζηστεφάνου (δημοσιογράφος, περιοδικό UNFOLLOW)

Μια υποφωτισμένη πλευρά των ποικίλων επιπτώσεων των Μνημονίων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ είναι η περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούν οι βάρβαρες πολιτικές του. Σε μια χώρα με υποβαθμισμένη χωροταξική και περιβαλλοντική πολιτική, η επιβολή των μνημονιακών μέτρων έχει δραματικά αποτελέσματα. 

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ακούγαμε τις επικοινωνιακές ατάκες του Γιώργου Παπανδρέου περί πράσινης ανάπτυξης και Δανίας του Νότου, για να φτάσουμε σήμερα να υποθηκεύονται μέσω των ιδιωτικοποιήσεων φυσικοί πόροι όπως το νερό ή ο ορυκτός μας πλούτος, να ξεπουλιέται με σκανδαλώδεις παραχωρήσεις γης όπως το δάσος στις Σκουριές της Χαλκιδικής που δόθηκε εν μία νυκτί στους χρυσοθήρες της Εldorado. 

Παράλληλα η έννοια του δημόσιου ανοιχτού χώρου δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση όπως φαίνεται μέσα από τις προθέσεις της πώλησης του παραλιακού μετώπου της Αθήνας. Όλα αυτά οδηγούν να στερηθούμε ένα βασικότατο ανθρώπινο δικαίωμα: την πρόσβαση σε ελεύθερο, ανοιχτό και καθαρό περιβάλλον. Την ίδια στιγμή, στο όνομα μιας κατάμαυρης ανάπτυξης και της δήθεν εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους ανοίγεται ένα λαμπρό πεδίο business αφού οι φυσικοί πόροι, ο ορυκτός πλούτος, η ίδια η γη πουλιούνται κάτω από την αξία τους, όσο όσο. Έτσι που να φτάσουμε να πούμε «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και περιβαλλοντικά.

Μπορούμε να τους σταματήσουμε; Τι μας διδάσκουν εμπειρίες χωρών όπως η Βολιβία με τον πόλεμο του νερού; Τι αντιτάσσουμε στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Πώς μπορεί να συντονιστεί ένας αγώνας ενάντια στις επιδρομές που σχετίζονται με το περιβάλλον; Ποιος κερδίζει από την καταλήστευση των φυσικών μας πόρων; Αυξάνεται το δημόσιο χρέος εξαιτίας αυτής της επιδρομής;

Συνδιοργάνωση:
www.elegr.gr

Με την υποστήριξη:
www.unfollow.gr.com

http://info-war.gr/

Xορηγοί επικοινωνίας:
www.efsyn.gr

www.doctv.gr

www.stokokkino.gr

ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ''FRANCE 2'' ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

«Ελλάδα: Το μεγάλο ξεπούλημα», αυτός είναι ο τίτλος του επεισοδίου της εκπομπής «Ειδικός Απεσταλμένος» που προβλήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου από το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι France 2.

Στα 25 περίπου λεπτά της εκπομπής γίνεται εκτενής αναφορά για τα περιουσιακά στοιχεία και την κληρονομιά που έβγαλε η χώρα στο σφυρί (νησιά, λιμάνια, παλάτια, ακόμα και μεταλλεία), καθώς και για τις κακοδαιμονίες της χώρας. Ωστόσο, στο επεισόδιο, αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αίσθηση είναι το τελευταίο 10λεπτο με το ρεπορτάζ για τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική και την Καναδική εταιρεία Ελντοράντο.

Το γαλλικό κανάλι προβάλλει τα τεράστια κέρδη που θα αποκομίσει η εταιρεία από την περιοχή, αλλά και την τεράστια οικολογική καταστροφή που θα προκαλέσει, τονίζοντας πως το ελληνικό κράτος προσέφερε ένα «δωράκι» στην Ελντοράντο η οποία αποκτά δικαιώματα που καμία άλλη εταιρεία στο παρελθόν δεν είχε στη χώρα` να καταστρέψει ένα από τα σημαντικότερα σε βιοποικιλότητα δάση στην Ευρώπη για να εξορύξει χαλκό!

Νέο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο: «Ή τώρα ή ποτέ!»

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Επίκαιρα 14-20/2/2013

Ούτε καν να ανοίξουν οι κάλπες του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο δεν περιμένουν οι  Βρυξέλλες και άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια που προμηνύονται επιτάχυνση των εξελίξεων οι οποίες, πρέπει να υπογραμμίσουμε, δρομολογήθηκαν από την στιγμή που ο πρόεδρος Δημ. Χριστόφιας διέπραξε την ολέθρια πολιτική επιλογή να δεχθεί την Τρόικα και να συναινέσει στο αντιλαϊκό Μνημόνιο. Με την εκλογή του νέου προέδρου ωστόσο, οι εξελίξεις θα λάβουν νέα τροπή.

Τροχιοδεικτική βολή των επερχόμενων εξελίξεων ενδέχεται να αποτελέσει άρθρο γνώμης που δημοσιεύθηκε στην International Herald Tribune, του αναλυτή Πολ Τέιλορ στη στήλη «Στα εσωτερικά της Ευρώπης» (Inside Europe) όπου πάντα δημοσιεύονται ενδιαφέρουσες πληροφορίες και προβληματισμοί που αντανακλούν σκέψεις των υψηλότερων κλιμακίων της ΕΕ. Το θέμα του στις 5 Φεβρουαρίου ήταν πως για πρώτη φορά οι Βρυξέλλες έχουν τον τρόπο να εκβιάσουν και να πετύχουν την επίλυση του Κυπριακού! Δεν πρόκειται για υπερβολή. Αναφέρει κατά λέξη το δημοσίευμα: «Η κυπριακή κυβέρνηση λέει πως χωρίς το κονδύλι διάσωσης θα ξεμείνει τον Απρίλιο από χρήματα. Χρειάζεται 17 δισ. ευρώ από τους εταίρους της στην ευρωζώνη, ένα ποσό που ισοδυναμεί με την ετήσια παραγωγή της. Αυτό θα έπρεπε να δώσει στις Βρυξέλλες το μέσο για να πιέσει τους Ελληνοκύπριους να συνεργαστούν με τους Τουρκοκύπριους στο βόρειο μέρος του νησιού σε μια χαλαρή συνομοσπονδία όπως αυτή που προτάθηκε το 2004 από τον τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν». 

Εσύ κι ο Γκρίλο σου

Το Ποντίκι

του Σταύρου Χριστακόπουλου 

Η πληροφορία, που κυκλοφόρησε ευρέως χθες αργά το βράδυ, έλεγε πως ο Ιταλός κεντροαριστερός Πιερλουίτζι Μπερσάνι, όταν είδε τα ευνοϊκά γι’ αυτόν exit polls να ανατρέπονται θεαματικά, αναφώνησε: «Άντε πηδήξου εσύ κι ο Γκρίλο σου». Μαζί του, λένε, συμφώνησε ζοχαδιασμένος και ο Μάριο Μόντι.

Εδώ που τα λέμε το αποτέλεσμα των χθεσινών ιταλικών εκλογών είναι από πολλές απόψεις συγκλονιστικό, καθώς όλες οι εκτιμήσεις συμπίπτουν στο ότι παράγει συνθήκες ακυβερνησίας και αποτελεί ένα χαστούκι προς το ιταλικό πολιτικό σύστημα και τη λιτότητα της Μέρκελ.

Αν θελήσουμε να πάμε λίγο βαθύτερα από την πλάκα και την επιφάνεια, θα πρέπει να επιστρέψουμε σε μια διαπίστωση που ισχύει εδώ και αρκετό καιρό: η κρίση της ευρωζώνης είναι πλέον, σε μεγάλο βαθμό, εκτός από οικονομική, και πολιτική – και μάλιστα με πολλούς τρόπους:

1. Η ευρωζώνη έχει σοβαρό ζήτημα διακυβέρνησης, ως αποτέλεσμα του γερμανικού μοντέλου διαχείρισης της κρίσης, το οποίο αποθεώνει τη λιτότητα ως υποτιθέμενο μέσο «εξυγίανσης» των δημόσιων οικονομικών και αντιμετώπισης του υπερσυσσωρευμένου χρέους των χωρών του ευρώ.

... Κείνο που με σώζει, είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη!

spirospero

του Ελευθέριου Ανευλαβή

“Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση”
Γιάννης Ρίτσος                                                                                                   
                                                                                                                                         

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ περήφανη, που μας χωρά όλους. Πατρίδα, που να την αγαπάμε κι όχι να την καπηλευόμαστε, ανεμίζοντας, της λέξης το κουφάρι, αδειανό πουκάμισο, τρύπια σημαία, να την καίνε τα αλητόπαιδα και να την πορνεύουν οι πατριδέμποροι.

Πατρίδα, που δεν θα την βρωμίζουν οι άχρηστοι καπάτσοι υπομείονες (χαφιέδες), πατώντας τους άξιους και άδολους· ούτε, θα την προδίδουν οι μίσθαρνοι αδερφοφάγοι, ντόπιοι εφιάλτες· οι λιποτάκτες της κρίσιμης ώρας. Την πατρίδα που οι πρόγονοι, εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, μας την παρέδωσαν «ελευθέραν δι' αρετήν», ελεύθερη απ' όλες τις δουλείες, να την παραδώσουμε και μείς στα παιδιά μας. Κι ας εκβιάζουν τα δολερά, αργυρώνητα παγκοσμιοποιημένα κοράκια.

«Η Ελλάδα με την αρετή κατορθώνει να αντιμάχεται τη φτώχια και την σκλαβιά: Αρετή διαχρεωμένη η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην», φωνάζει ο Ηρόδοτος μέσα από τους αιώνες. Κι ίδιος συμπληρώνει: «Τους Έλληνες ενωμένους είναι δύσκολο να τους νικήσουν ακόμα κι αν όλοι οι άλλοι μαζευτούν μαζί: Κατά μεν το ισχυρόν Έλληνας ομοφρονέοντας ... χαλεπούς είναι περιγίγνεσθαι και άπασι ανθρώποισι».

Νέα αντιλαϊκά μέτρα φέρνει η πτώση των δημοσίων εσόδων

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Εφ. Πριν, 24.2.13

Με πτώση μισθών θα συνοδευτεί η οριακή αύξηση του ΑΕΠ για το 2014

Κανέναν δεν έπεισε η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει την επίσκεψη του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολλάντ ως προάγγελο θετικών εξελίξεων για την ελληνική οικονομία. Δεν είναι μόνο ότι πλέον τίθεται και η γαλλική οικονομία στο στόχαστρο της Γερμανίας, μετά από τις δηλητηριώδεις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας της γερμανικής Δεξιάς, ο οποίος χαρακτήρισε την Γαλλία ως το «προβληματικό παιδί της ευρωζώνης», δίνοντας έτσι την αφορμή για νέες πιέσεις στην κατεύθυνση υιοθέτησης αντιλαϊκών μέτρων, που θα επιδεινώσουν την ύφεση στη Γαλλία. Ούτε ο εντελώς ιδιοτελής χαρακτήρας της επίσκεψης του γάλλου προέδρου στην Αθήνα, μιας και ούτε και ο ίδιος δεν έκρυψε το κίνητρο του που εστιαζόταν στις ιδιωτικοποιήσεις. Να αποκτήσουν πρόκριμα δηλαδή οι γαλλικές εταιρείες στο μεγάλο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που είναι ήδη σε εξέλιξη. Κυρίως ήταν ο καταιγισμός αρνητικών ειδήσεων για την ελληνική οικονομία, που προεξοφλούν την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων.

Διαφάνεια και συναίνεση!

real

του Νίκου Χατζηνικολάου

Τo καυτό θέμα των αποκρατικοποιήσεων και γενικότερα της αξιοποίησης της κρατικής μας περιουσίας θα βρεθεί το επόμενο διάστημα στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης, πιο έντονα μάλιστα από κάθε άλλη φορά. Και είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει και πάλι οξεία πολιτική αντιπαράθεση της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση. Από τη στήλη αυτή είχαμε προειδοποιήσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι οι δανειστές, βλέποντας την φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων να εξαντλείται, αλλά και τα περιθώρια νέων περικοπών και μειώσεων στα εισοδήματά τους να στενεύουν απελπιστικά, στην επόμενη φάση εφαρμογής του μνημονίου θα πιέσουν έντονα την κυβέρνηση προκειμένου να προχωρήσει ταχύτατα σε εκποίηση «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας, τώρα που οι αξίες στη χώρα μας βρίσκονται στο ναδίρ! Ο στόχος είναι απλός και προφανής: να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των «ασημικών» του ελληνικού κράτους, τα οποία στις τρέχουσες εξευτελιστικές αποτιμήσεις τους «εγγυώνται» σημαντικές μελλοντικές υπεραξίες.

ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ σήμερα, καθώς είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ, αυτό που γράψαμε και λίγες μέρες μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Η κυβέρνηση των τριών συνεργαζόμενων κομμάτων, υπό τον κ. Αντ. Σαμαρά, καλείται τώρα να αποκρούσει τις εντεινόμενες αυτές πιέσεις των δανειστών μας και να λειτουργήσει με τον ψύχραιμο, διαφανή και αποτελεσματικό εκείνο τρόπο που θα εξασφαλίζει αφενός την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος της χώρας και των πολιτών της και αφετέρου τη διατήρηση υπό κρατικό έλεγχο των στρατηγικών τομέων οικονομικής δραστηριότητας, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την εθνική κυριαρχία. Είναι προφανές για παράδειγμα ότι η εκμίσθωση, έστω και μακροχρόνια, ορισμένων δραστηριοτήτων είναι σαφώς προτιμότερη από την οριστική εκποίηση υποδομών, εγκαταστάσεων ή δημόσιας γης.

Κρατικός νεοφιλελευθερισμός. Στο μυαλό του Κ. Χατζηδάκη

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

«Το κράτος, μέσω της διόγκωσής του, δεν μπορεί να απορροφήσει τους ανέργους. Μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να το κάνει» δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Χατζηδάκης και ανέφερε ως τέτοιο παράδειγμα τη συνεργασία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την κινεζική Cosco, δηλαδή δυο… κρατικές επιχειρήσεις!!!

Ο κ Χατζηδάκης φαίνεται να αγνοεί αυτό που οι αγγλοσάξονες αποκαλούν economics 101, αυτό που στην Ελλάδα λέμε με τη φράση «το καταλαβαίνει ακόμη και πρωτοετής φοιτητής οικονομικών». Συγκεκριμένα αγνοεί την πολύ βασική αρχή ότι σε περιόδους κρίσης οι ιδιωτικοποιήσεις και η γενικότερη εγκατάλειψη του δημοσίου τομέα οδηγεί αναπόδραστα σε αύξηση της ανεργίας. Kαι αυτό το αποδέχονται ακόμη και συντηρητικοί καθηγητές ορθόδοξων οικονομικών, όπως ο Ντάνι Ρόντρικ, που είχε μιλήσει στο Catastroika. (δείτε εδώ το σχετικό απόσπασμα)

Το ανεκδιήγητο σχέδιο Αθηνά του Υπουργείο Παιδείας

του Θεόδωρου Κατσανέβα 

Πρόχειροι σχεδιασμοί στο γόνατο, χωρίς μελέτη και διάθεση σοβαρής επίλυσης του χαοτικού συστήματος της Ανώτατης παιδείας στη χώρα μας

Όλα τα είχε η " Μαριορή ", ο Αδαμάντιος Κοράης μας έλειπε

Το επιλεγόμενο σχέδιο Αθηνά του Υπουργείου Παιδείας, πάσχει από έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού και κοινής λογικής. Η προτεινόμενη διοικητική συνένωση του  Πανεπιστημίου Πειραιώς,  του  Οικονομικού  Πανεπιστημίου Αθηνών, του Παντείου,  του Γεωπονικού και του  Χαροκόπειου  Πανεπιστημίου, αποτελεί προϊόν επιπόλαιου σχεδιασμού στο γόνατο. Το υπερφίαλο σχέδιο προγραμματίζει την ενοποίηση ανόμοιων και διάσπαρτων χωροταξικά ιδρυμάτων, επιβαρύνοντας στην πράξη το λειτουργικό τους κόστος, αντί για το αντίθετο. Διαγράφει το brand name που έχουν δημιουργήσει εδώ και πολλές δεκαετίες, υποκαθιστώντας το με ένα νέο που το αποκαλεί «Αδαμάντιος Κοραής», το οποίο για να αποκτήσει τη δική του οντότητα χρειάζονται άλλες τόσες δεκαετίες.

Γκάνα: Το κατάμαυρο «σουξέ» του ΔΝΤ

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Γιώργου Αυγερόπουλου

Πηγή : εφ. Των Συντακτών

Η Γκάνα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι μια ιστορία επιτυχίας! Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις του για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και αποκρατικοποιήσεις, έχει «επιτύχει τους στόχους». Πλέον η οικονομία της χώρας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 20 ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου και είναι πρώτη στην Αφρική!

 Tην ίδια στιγμή, όμως, 4.000 «σχολεία» δεν έχουν κτίρια και οι μαθητές κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα. Στις κλινικές στα βόρεια της χώρας αντιστοιχεί ένας γιατρός για 161.000 κατοίκους! Και οι μικροκαλλιεργητές, χωρίς καμιά υποστήριξη από το κράτος, έχουν αφεθεί να λιμοκτονούν, παλεύοντας μόνοι τους στον ωκεανό της ελεύθερης αγοράς.

H οικονομία της Γκάνας καλπάζει! Στην πρωτεύουσα Ακρα, δεκάδες γερανοί υψώνονται στον ορίζοντα, κατασκευάζοντας νέα σύγχρονα κτίρια που θα στεγάσουν γραφεία τραπεζών, πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών. Η έκρηξη στον κατασκευαστικό τομέα είναι κάτι που μπορεί να δει κανείς στις νέες καλές γειτονιές που περικυκλώνονται από φράχτες και συρματοπλέγματα, καθώς και στα εμπορικά κέντρα που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο.

Από το 2000, η Γκάνα αναπτυσσόταν με ετήσιο μέσο όρο 5%, για να εκτοξευτεί το 2011 στο 14,4%. Με κινητήρια δύναμη τα έσοδα από τον χρυσό (είναι η δεύτερη παραγωγός χρυσού στην Αφρική και πέμπτη στον κόσμο), το κακάο και πρόσφατα από το πετρέλαιο, με τη βοήθεια του ΔΝΤ και με τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, η Γκάνα έγινε -τουλάχιστον στους αριθμούς- μια χώρα μεσαίου εισοδήματος, η ένατη της Αφρικής που κατακτά αυτή τη θέση.

ΝΟΜΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ προς γνώση των προσαγομένων για ανάκριση λόγω των επεισοδίων εμπρησμού στις Σκουριές

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Διαβάστε και προωθήστε. Είναι απαραίτητο να τα γνωρίζουμε αυτά τα πράγματα!

Μετά τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στις Σκουριές, τις μηνύσεις και καταγγελίες του Δημάρχου Αριστοτέλη για ύπαρξη δήθεν δομημένης τρομοκρατικής οργανώσεως που έχει δήθεν συσταθεί με σκοπό την διάπραξη εγκληματικών κακουργηματικών πράξεων, αυτών που αναφέρονται στα άρθρα 187 και 187Α (τρομοκρατικές πράξεις), λόγω των συνεχών προσαγωγών, πρέπει να γνωρίζετε για την ασφάλειά σας τα κάτωθι:

ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ

1. Το κράτος και η κυβέρνηση με την κάλυψη δυστυχώς της λαϊκής ψήφου, έχει καλύψει με νόμους και νόμιμες άδειες όλο αυτό το περιβαλλοντικό και οικονομικό έγκλημα, που αφορά την «επένδυση» μεταλλουργίας χρυσού σε Σκουριές κ.λ.π.. Κατόπιν τούτων, ο οποιοσδήποτε με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει δημοσίως σε απείθεια κατά των νόμων ή των διαταγμάτων ή εναντίον άλλων νόμιμων διαταγών της αρχής, τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 183 Π.Κ. –ΔΙΕΓΕΡΣΗ, με φυλάκιση μέχρι 3 ετών. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για όποιον δημοσίως με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος με το άρθρο 184 Π.Κ., καθότι τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριων ετών.

Από την Αφροδίτη στον Εφιάλτη

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου 

Δεν πρόλαβαν να τελειώσουν οι προεδρικές εκλογές και άρχισαν τα όργανα. Μνημόνιο βεβαίως – αλλά και σχέδιο Ανάν, ζητούν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, κατ’ εξοχήν όργανο της «Διεθνούς του Χρήματος». Κι από δίπλα το Ισραήλ, που, αφού έβαλε πολλαπλώς στο χέρι την Κυπριακή Δημοκρατία, τώρα χρησιμοποιεί τον «άξονα» με Κύπρο και Ελλάδα ως διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στην Τουρκία!

Δεν θα θέλαμε να είμαστε απαισιόδοξοι, αλλά φοβούμαστε ότι το κυπριακό κράτος μπήκε ήδη στην τελευταία φάση της ύπαρξής του. Ελπίζουμε ολόψυχα να διαψευστούμε και κανείς δεν ξέρει ένας άνθρωπος ή ένας λαός τι μπορεί να κάνει αντιμέτωπος με το τέλος του, αλλά φοβούμεθα ότι θα είναι θαύμα αυτή τη φορά αν γλυτώσει τον θάνατο. ‘Όπως όλα τα όντα, έτσι και τα κράτη μπορούν να πεθάνουν. Ειδικά, αν τα μυαλά των υπηκόων τους, αλλά και των πολιτικών τους, είναι αυτά που είναι.

Το να κάνει κανείς λάθη είναι ανθρώπινο. Το να έχει μπροστά στα μάτια του την εμπειρία της καταστροφής, της κοινωνικής τραγωδίας και της υποδούλωσης που επέφερε το Μνημόνιο και οι Δανειακές Συμβάσεις στην Ελλάδα και να θέλει να την επαναλάβει, αυτό πια είναι άξιο ειδικής επιστημονικής μελέτης που εκφεύγει των δυνατοτήτων του γράφοντος.

Το απεραντο κενο γεμιζει το συμπαν και το συμπαν τροφοφοτει το απεραντο κενο.

του Νικόλαου Τσώνη

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ Η ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΙΡΡΑΣΙΟΝΑΛΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΕΝΑΝ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΑ ΜΗΝΙΓΓΙΑ.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΓΚΕΛΑΚΗ.(η απαντηση ειναι γραμμη γραμμη).

Τον καιρο της σπορας τραγουδουσε,τον καιρο του θερισμου γελουσε,τον χειμωνα εκλαιγε.

Οδηγησε τον εαυτο σου να γονατισει πανω απο τα κοκκαλα των νεκρων,τοτε ισως νιωσεις.

Πεσε και κολυμπα,ισως τοτε μαθεις μπανιο.

Η ικανοτητα ειναι ο φτωχος συγγενης της ανυπερβλητης αξιας της σοφιας

Η γνωση ειναι δυναμη μονον οταν μεσα απο αυτη πυγαζει η δυναμη της πραξης...αλλιως η γνωση ειναι η μεγαλυτερη αδυναμια.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΣΩΝΗ , ΕΝΑΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΚΦΡΑΣΤΗ ΤΟΥ ΙΡΡΑΣΙΟΝΑΛΙΣΜΟΥ. Ένα αποσπασμα απο τις ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ,απο τους Γαμους του Ουρανου και της Κολασης,του Ουλιαμ Μπλεηκ.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ

Τον καιρο της σπορας μαθαινε,τον καιρο του θερισμου διδασκε,τον χειμωνα απολαμβανε.
Οδηγησε το καρο και το αλετρι σου πανω απο τα κοκκαλα των νεκρων.
Ο δρομος της υπερβολης οδηγει στο παλατι της σοφιας.
Η Συνεση ειναι μια πλουσια ασχημη γεροντοκορη,που τη φλερταρει η Ανικανοτητα.

Iατρική : Ιερή αγελάδα – μέσο κοινωνικής υποταγής

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Του Louis Rationero

Mέλους της ΕΛ.Λ.Α.Σ

Εδώ και χρόνια η ιατρική αρρωσταίνει περισσότερους ανθρώπους απ’ όσους θεραπεύει. Έχει γίνει η πιο σπάταλη, ρυπαντική και παθογενής απ’ όλες τις βιομηχανίες. Με τον ισχυρισμό ότι θεραπεύει τον κάθε άνθρωπο, σε κάθε περίπτωση και πληθυσμούς όλο και πιο φιλάσθενους, συγκαλύπτει τις βαθιές αιτίες των ασθενειών τους, που είναι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές. Με τον ισχυρισμό ότι ανακουφίζει όλους τους πόνους και τις αγωνίες, ξεχνά ότι ,σε τελική ανάλυση, τα άτομα έχουν ερειπωθεί στο σώμα και στον ψυχισμό τους εξ αιτίας του τρόπου ζωής.

Η ιατρική, βοηθώντας να ανέχονται ότι τους καταστρέφει, συντελεί σ’ αυτήν την καταστροφή. Γιατί περισσότερο και από την ταχύτητα ,το σχολείο, τα μεγα-όργανα της μεγα-βιομηχανίας, η ιατρική είναι μια ιερή αγελάδα. Από όλα τα μέσα της κοινωνικής υποταγής και αποξένωσης, η ιατρική -που επιτίθεται στις βαθύτερες πηγές της δυνατής αυτονομίας μας : στη σχέση μας με το κορμί, με την ζωή, με τον θάνατο- είναι το όργανο το οποίο τιμούμε με το  μεγαλύτερο κύρος.

2013: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΕΡΓΙΑ

Από το blog  του Θεόδωρου Κατσανέβα

ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ !

Στο 4,4% θα ανέλθει εφέτος η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ενώ το έλλειμμα του προϋπολογισμού αναμένεται να διαμορφωθεί στο 4,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Κομισιόν για την περίοδο έως το 2014 που δημοσιοποιήθηκαν την Παρασκευή. Σημειώνεται ότι τον περασμένο Νοέμβριο η Κομισιόν προέβλεπε ύφεση 4,2%. Ακόμη πιο μαύρα τα μαντάτα για τηνανεργία καθώς η νέα πρόβλεψη είναι επίσης αναθεωρημένη προς τα πάνω και συγκεκριμένα στο 27% από 24%. Τέλος, σύμφωνα με την Κομισιόν, η ελληνική οικονομία θα παρουσιάσει σημάδια ανάκαμψης στα τέλη του τρέχοντος έτους και το 2014 θα εισέλθει σε τροχιά ασθενούς ανάπτυξης.

Οι επιπτώσεις των πολιτικών που εφαρμόστηκαν το 2012 αλλά και η εν εξελίξει δημοσιονομική προσαρμογή αναμένεται να οδηγήσουν σε περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4,4% το τρέχον έτος. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού εκτιμάται ότι θα μειωθεί στο 4,6% το 2013 από 6,6% το 2012 (5,5% το 2013 σύμφωνα με τις φθινοπωρινές προβλέψεις) και στο 3,5% το 2014 (4,6% στις φθινοπωρινές προβλέψεις).

Η Ελλάδα, ο Krugman, ο Keyns, και το ΠΑΣΟΚ

Προβληματισμοί με την ευκαιρία του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ στις 28 Φεβρουαρίου του Μνημονιακού έτους 2013

του Θεόδωρου Κατσανέβα

Ο Paul Krugman είναι ο διαπρεπέστερος εκπρόσωπος του Νεοκευνσιανισμού στη σημερινή εποχή, κορυφαίος Αμερικάνος οικονομολόγος βραβευμένος με Νόμπελ. Τα εκλαϊκευμένα άρθρα του που φιλοξενούνται συχνά στους New York Times,αναλύουν συνοπτικά με λαμπερή σαφήνεια και διεισδυτικό βάθος, προβλήματα της σύγχρονης διεθνούς οικονομίας από τη σκοπιά της προοδευτικής οικονομικής σκέψης που αντλεί από την παράδοση του μεγάλου Άγγλου οικονομολόγου JohnMaynard Keynes. Ο οποίος υποστήριξε την αναγκαιότητα της αναπτυξιακής διαδικασίας και με ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, με ενίσχυση της απασχόλησης μέσω και πληθωριστικών επεκτατικών πολιτικών.  O σύγχρονος «Νεοκευνσιασμός», συνδυάζει την έμφαση  στην ανάπτυξη και στην απασχόληση, μέσα από μια λελογισμένη επιλεκτική επεκτατική δημοσιονομική  πολιτική, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, πάταξη της γραφειοκρατίας, της κρατικής δυσκινησίας και της διαφθοράς, στοχευμένη δημοσιονομική προσαρμογή, συγκράτηση των αλόγιστων δημόσιων δαπανών, καθιέρωση σταθερού, ορθολογικού και απλού  συστήματος φορολογίας και κοινωνικής ασφάλισης.

ΕΟΖ: H νέα αποικιοκρατία

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Η εμπειρία από τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες παραπέμπει σε εργασιακά κάτεργα με τεράστια επιβάρυνση για την οικονομία της χώρας υποδοχής.

Οι νεαρές εργάτριες ξυπνούν πολύ πριν ανατείλει ο ήλιος στο Ταμπαράμ της Ινδίας. Ένα φορτηγάκι τις μεταφέρει σε απόσταση 60 χιλιομέτρων μέχρι την ειδική οικονομική ζώνη του Μαντράς. Από εκεί μοιράζονται στα περίπου 100 εργοστάσια και χάνονται ανάμεσα σε άλλους 22.000 εργάτες. Τα γραφεία εύρεσης εργασίας που τις είχαν προσεγγίσει ζητούσαν εργαζόμενους που θα δέχονταν συμβόλαια πολύ μικρής διάρκειας, κυρίως όμως ζητούσαν επίμονα γυναίκες. Τότε δεν ήξεραν γιατί. Μετά κατάλαβαν.

Για τους εργοδότες του Μαντράς το γυναικείο εργατικό δυναμικό είναι πιο αποδοτικό και «ασφαλές». Δουλεύουν 10 με 12 ώρες κάθε μέρα παίρνοντας κάτι λιγότερο από το βασικό μισθό. Κυρίως όμως φοβούνται να έρθουν σε επαφή με τα συνδικάτα, που μάχονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας. «Όταν επισκεπτόμαστε τα εργοστάσια βλέπαμε γυναίκες που κυριολεκτικά έτρεχαν φοβισμένες για να μας αποφύγουν» έλεγε πριν από μερικά χρόνια ένας Ινδός συνδικαλιστής. Αυτή ήταν και η μεγάλη «επιτυχία» των εκατοντάδων ΕΟΖ που δημιουργήθηκαν στην Ινδία μετά το 2005 – να δημιουργήσουν μια ζώνη όπου δεν θα τηρούνται ούτε στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.

Ο λαός έριξε την κυβέρνηση, αλλά στη… Βουλγαρία!

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Ο Μπορίσοφ πέτυχε όλους τους στόχους σε έλλειμμα, δημόσιο χρέος και ιδιωτικοποιήσεις που απαιτούσε η ΕΕ και κέρδισε την…ανατροπή του!

Tου Γ.Δελαστίκ

Υπέροχη χώρα από οικονομικής πλευράς είναι η Βουλγαρία, αν την κρίνει κανείς βάσει των κριτηρίων που έχει επιβάλει στην ΕΕ η Γερμανία, με τα οποία συμφωνεί βεβαίως και το ΔΝΤ. Θαυμάστε επιδόσεις: Ελλειμμα του 2012; Μόλις 1,5%!

Δημόσιο χρέος; Μόνο… 19,5%!!! Οχι, δεν έχει γίνει κανένα τυπογραφικό λάθος, το βουλγαρικό δημόσιο χρέος είναι 19,5% του ΑΕΠ. Απείρως χαμηλότερο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, της Ιαπωνίας και οποιασδήποτε πανίσχυρης χώρας του πλανήτη μπορείτε να φανταστείτε. Ανατριχίλα ικανοποίησης αισθάνονται οι γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ διαβάζοντας αυτά τα νούμερα.

Υποδειγματικός μαθητής τους η Βουλγαρία – και μάλιστα χωρίς καμία τρόικα από το εξωτερικό. Ενας «ιδεολόγος» υπουργός Οικονομικών της εξοντωτικής λιτότητας, ο Συμεών Τζάνκοφ, και ένας πρωθυπουργός πρώην μπράβος της νύχτας, ο Μπόικο Μπορίσοφ, διασφάλιζαν την τήρηση ενός εξουθενωτικού μνημονιακού προγράμματος εντυπωσιακής οικονομικής και κοινωνικής αγριότητας, σε βαθμό που καθιστούσε εντελώς περιττό το Μνημόνιο ή την τρόικα ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ.

Το δήθεν ελέυθερο διεθνές εμπόριο και τα κόλπα των ισχυρών της γης σε βάρος των αδυνάτων

Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα μηρμύγκια

του Θεόδωρου Κατσανέβα

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία, αναδεικνύουν την πλαστότητα του παγκόσμιου συστήματος ελεύθερου εμπορίου, που ευνοεί τους ισχυρούς σε βάρος των αδυνάτων. Οι αντιπαραθέσεις τους δείχνουν ότι οι δήθεν ελευθεριότητα των διεθνών συναλλαγών είναι μια πλάνη απο την οποία επωφελούνται εκείνοι που μπορούν να αγνοούν το σύστημα που οι ίδιοι έχουν καταστρώσει προφανώς για ίδιον όφελος. Κεντρικό σημείο της αντιπαράθεσης είναι η εμμονή του Πεκίνου να διατηρεί πολύ χαμηλή την ισοτιμία του νομίσματός της του Γουάν, με συνέπεια να εισβάλλει ορμητικά στις διεθνείς αγορές, ακόμα και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. κα΄τι ανάλογο κάνουν και οι Γερμανοί στα καθ΄ημάς.

Οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα ζητήσει από τους Κινέζους να αυξήσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματός τους, αλλά εκείνοι τους αγνοούν. Αποτέλεμα. Το Πεκίνο έχει συγκεντρώσει συναλλλαγματικά πλεονάσματα άνω των 4 τρισ δολαρίων, με συνέπεια να είναι σε θέση να εξαπολύσει καταστροφική επίθεση στις ΗΠΑ και σε όλο το δυτικό κόσμο, σε περίπτωση που διοχετεύσει αυτά τα τεράστια αποθεματικά της στη διεθνή αγορά.

Οι σύγχρονες κοινωνικές διεργασίες και το νέο μεσαίο στρώμα.

του Κώστα Μελά

Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί στις κοινωνικές διεργασίες ως βασικούς συντελεστές των πολιτικών  εξελίξεων. Η αναφορά αποτελεί βάσιμο στοιχείο της προσπάθειας η οποία χρειάζεται να αναληφθεί προκειμένου να γίνουν κατανοητά και όχι απλά να ερμηνευθούν τα νέα κοινωνικά φαινόμενα  που έχουν κάνει την εμφάνισή τους τις τελευταίες δεκαετίες στην χώρα μας αλλά και γενικότερα στον δυτικό κόσμο.

 Όσο και να φαίνεται περίεργο , την ερμηνεία και την κατανόηση αυτών των  κοινωνικών  διεργασιών δυστυχώς τις έχουμε εγκαταλείψει στο βωμό θεωρητικών σχημάτων και κατασκευών τα οποία δρουν με  τρόπο προκρούστειο και απολύτως αποπροσανατολιστικό ως προς την ικανοποίηση του αιτήματος.

 Αν αυτές οι κοινωνικές διεργασίες αποτελούν κάτι νέο, πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά διότι τότε η επιστήμη θα έπρεπε να παραδώσει τα κλειδιά εκ νέου στη θεολογία,  χρειαζόμαστε νέες κατηγορίες για τη σύλληψή τους και σαφή καθορισμό του εννοιολογικού περιεχομένου τους. Μόνο τότε θα έχουμε πραγματοποιήσει ένα πρώτο, ελάχιστο  βήμα κατανόησης όλων όσων συμβαίνουν γύρω μας .  

Πού το πάει το ΔΝΤ;

protagon

του Γιάννη Βαρουφάκη

Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ (μια συζήτηση που εδώ στο protagon την ξεκινήσαμε πολύ πριν, π.χ. εδώ), αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.

Η οδός δραχμής είναι ο μόνος δρόμος

Από το blog του Θεόδωρου Κατσανέβα

Του Σπύρου Μαρκέτου, 

Επίκουρου καθηγητή ΑΠΘ

Όσοι υποστηρίζουν σήμερα το ευρώ συνήθως αγνοούν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που δέθηκε η Ελλάδα σε μια νομισματική ένωση. Δύο προηγούμενα τέτοια πειράματα, το πρώτο στα τέλη του 19ου αιώνα και το δεύτερο στο Μεσοπόλεμο, είχαν οικτρή κατάληξη. Το τρίτο και χειρότερο, όπως αποδεικνύεται, είναι το ευρώ.

Για να κρατήσει σταθερό το νόμισμα, όπως απαιτούσε η φιλελεύθερη ορθοδοξία της εποχής, η Αθήνα είχε προσχωρήσει από το 1868 στη Λατινική Ένωση, μια συμφωνία της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελ­γίου και της Ελβετίας –και άλλων χωρών αργότερα– να διατηρούν νομίσματα σταθερής ισοτιμίας και συνδεδεμένα με τον χρυσό. Διευκολύνθηκε έτσι ένας κύκλος δανεισμού, που χρηματοδότησε έργα υποδομής, τα οποία, ωστόσο, ελάχιστα ωφέλησαν τους φτωχότερους.

Παρά το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, το 1896 η εύπορη αστική Ελλάδα ζούσε σε κλίμα ευφορίας, που κορυφώθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Όταν, όμως, έχασε τον Πόλεμο του 1897, η χώρα υποχρεώθηκε να πληρώσει βαρύτατες πολεμικές αποζημιώσεις, που καλύφθηκαν με νέο δανεισμό. H υποταγή στις «Εγγυήτριες Δυνάμεις» έκανε τον ιστορικό Γιώργο Λεονταρίτη να τη χαρακτηρίσει «τυπικά μόνον ανεξάρτητη χώρα». Συνάμα οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες τής επέβαλαν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ).

Έπεσε πάλι η σύνδεση με τον Βαρουφάκη

enikos

Πόλεμος νομισμάτων προ των πυλών ;

Του Κώστα Μελά

Βρισκόμαστε τελικά αντιμέτωποι με  συναλλαγματικό  πόλεμο μεταξύ των νομισμάτων των ισχυρών οικονομιών ;  Ή πρόκειται πάλι για μεγαλόστομες διακηρύξεις εκ μέρους μερίδας κυβερνητικών παραγόντων οι οποίες όμως πολλαπλασιάζονται και διαχέονται από τα διεθνή ΜΜΕ. Βεβαίως οι συγκεκριμένες διακηρύξεις σαφέστατα προάγουν τα συμφέροντα των χωρών τους. Όμως πριν συνεχίσουμε ,καλό είναι ανοίγοντας μια παρένθεση, να αναφερθούμε εν συντομία στο περιεχόμενο της έννοιας του συναλλαγματικού πολέμου.  Κατ΄ αρχάς είναι γνωστόν ότι ένας πόλεμος  αρχίζει όχι όταν εφορμά ο επιτιθέμενος αλλά μόνον όταν αποφασίζει να αμυνθεί ο δεχόμενος την επίθεση. Συνεπώς συγχρόνως με τη θεωρητική  προσέγγιση της έννοιας του συναλλαγματικού πολέμου χρειάζεται στην ιστορική στιγμή να λάβουμε υπόψη μας ποιος επιτίθεται και ποιος αμύνεται ώστε να κατανοήσουμε το δυνατόν περισσότερο αυτό που συμβαίνει.

Συνήθως όταν αναφερόμαστε σε συναλλαγματικούς πολέμους εννοούμε τις προσπάθειες τις οποίες καταβάλλουν οι διάφορες κυβερνήσεις ασκώντας ενεργητική νομισματική πολιτική ( μεταβολή των βασικών επιτοκίων ) να επηρεάσουν την ισοτιμία του νομίσματος τους με στόχο να διευκολυνθούν οι διεθνείς ροές των εμπορευμάτων ή των κεφαλαίων έτσι ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα ευνοϊκά για την εγχώρια οικονομία . Εκτός βεβαίως της νομισματικής πολιτικής παρεμφερή αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει και η δημοσιονομική πολιτική κάτι το οποίο βεβαίως εξαρτάται από το ευρισκόμενο εν ισχύ νομισματικό καθεστώς ή και συνδυασμός και των δύο πολιτικών. Η ενεργητική άσκηση οικονομικής πολιτικής όμως γίνεται δεκτή μόνο από όσους θεωρούν ότι οι απρόσκοπτη λειτουργία της αγοράς δεν είναι αποτελεσματική και ότι το καπιταλιστικό σύστημα ρέπει εγγενώς προς την ανισορροπία .

Έλληνες σε λήθαργο

Από το blog του Θεόδωρου Κατσανέβα

Του Δημήτρη Ζαχαριάδη

οικονομολόγου

                   

Δειλοί, μοιραίοι, άβουλοι…αντάμα…θα αναφωνούσε για μια άλλη φορά ο Κ. Βάρναλης καθώς θα αντίκριζε την τρικομμματική κυβέρνηση, να μεταμορφώνει σταδιακά, αλλά σταθερά, την ελληνική κοινωνία, σε κοινωνία επαιτών και ρακοσυλλεκτών.

Η κυβερνητική πολιτική, υποταγμένη πλήρως, στις επιταγές –συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης, που επιζητεί κλωνοποιημένες πολιτικές και πολιτικούς πρόθυμους να τις υπηρετήσουν, σε ρόλο αχυρανθρώπων. Επιχειρούν αντάμα, τον μετασχηματισμό των πολιτών, σε ρομποτοποιημένες μάζες, ΕΤΟΙΜΕΣ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, σύμφωνα με τα πρότυπα του Όργουελ.

Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να απαντήσουμε στο ερώτημα που ακούγεται από όλους μας: Γιατί ενώ η διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας έχει κτυπήσει κόκκινο, αναλογικά η αντίδραση των Ελλήνων είναι περιορισμένη, λες και βρίσκεται σε λήθαργο;

Βουλγαρία: Το ακριβό ρεύμα “έριξε” τελικά την κυβέρνηση

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Η βουλγαρική κυβέρνηση παραιτήθηκε μετά τις πανεθνικές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας και της υψηλής τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, ανακοίνωσε την Τετάρτη ο πρωθυπουργός της χώρας Μπόικο Μπορίσοφ.

“Δε θα συμμετάσχω σε μια κυβέρνηση επί της θητείας, της οποίας οι πολίτες υφίστανται ξυλοδαρμό από την αστυνομία”, τόνισε απευθυνόμενος στο Κοινοβούλιο.

Είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλη τη χώρα -την πιο φτωχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης- κατά της υψηλής τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεκατέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων πέντε γυναίκες, χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια μετά την διαδήλωση της Τρίτης, στη Σόφια, στην οποία σημειώθηκαν επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και των αστυνομικών δυνάμεων.

Cherchez le gas naturel : ο δρόμος του αερίου

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Ν.Κ.

 H χθεσινή επίσκεψη του γάλλου προέδρου Francois Hollande σήμανε την ώρα και των γαλλικών διεκδικήσεων επί των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και εν γένει του ελληνικού πλούτου.
Με ύφος χιλίων Ρισελιέ ο γάλλος χάρηκε γιατί η τρικομματική πολιτική χούντα “μιλά γαλλικά” ( εκτός του Στουρνάρα). Νοιάστηκε για το δράμα της ανεργίας και παρότρυνε τους επιχειρηματίες της χώρας του να επενδύσουν στην κατακαημένη ψωροκώσταινα με τους μισθούς των 300 Ευρώ.


Κι όπως πριν 500 χρόνια οι κονκισταδόρες Ισπανοί χάριζαν καθρεπτάκια στους πετσοκομένους Ινδιάνους “ανταλλάσσωντας” τα με τα θησαυροφυλάκια μιας ολόκληρης ηπείρου επιβάλλωντας δια της απόλυτης βίας και τον καθολικισμό μαζί με την απόλυτη κατοχή και την εκμάθηση της ισπανικής που σήμερα μιλά ως πρώτη γλώσσα σχεδόν όλη η Λατινική Αμερική από το Μεξικό εως την Αργεντινή ( με την εξαίρεση της Βραζιλίας που ομιλείται η πορτογαλλική) έτσι και τώρα ο μεσιέ κοροιδεύει σε ένα απολύτως εθελόδουλο και προστατευόμενο γι αυτόν περιβάλλον.

Τραγικά λάθη και απλή υποκρισία

του Κώστα Λαπαβίτσα

Βρέθηκε λοιπόν ο υπαίτιος της ελληνικής τραγωδίας: το λάθος του ΔΝΤ. Οι τεχνοκράτες έκαναν λάθος εκτίμηση του ‘πολλαπλασιαστή’, το πρόγραμμα έγινε υπερβολικά σκληρό, η πραγματική οικονομία συντρίφτηκε. Αυτό ήταν. 

Πρώτοι στον χορό οι πολιτικοί, ως συνήθως. Η ΝΔ θυμήθηκε την αντίσταση του Ζαππείου και θέλει τώρα να αξιοποιήσει το λάθος για να πετύχει συναινετική χαλάρωση του προγράμματος. Από κοντά και η ΔΗΜΑΡ. Ακολουθεί πλήθος οικονομολόγων, δημοσιογράφων και σχολιαστών που φαίνεται ότι είχαν κάνει καλύτερες επιστημονικές προβλέψεις από τους ‘υπαλλήλους’ του ΔΝΤ, αλλά δεν τις αποκάλυπταν από μετριοφροσύνη. 

Έκανε όντως λάθος το ΔΝΤ; Ναι, έκανε και είναι αυταπόδεικτο. Το πρώτο Μνημόνιο προέβλεπε ύφεση 3.5%, με επιστροφή στην ανάπτυξη και στις αγορές το 2011. Βαδίζουμε αισίως για συνολική συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά τουλάχιστον 25% και παραμένουμε αποκομμένοι από τις αγορές. Πόσο πιο έξω να πέσει κανείς;

Το λάθος του ΔΝΤ με αριθμούς!

real

Γράφει ο Νίκος Χατζηνικολάου

Λίγες μόνον ημέρες μετά την αποκαλυπτική έκθεση του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ, που παραδεχόταν ότι οι λανθασμένοι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές του ελληνικού μνημονίου οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας και συνεπακόλουθα της κοινωνίας μας, ο εκπρόσωπος του Ταμείου κ. Τζέρι Ράις, θορυβημένος προφανώς από τις πρώτες αντιδράσεις και φοβούμενος περαιτέρω κλιμάκωσή τους, έσπευσε να «μαζέψει» το θέμα, μιλώντας για «παρερμηνεία» και για «λανθασμένες εντυπώσεις». Ανάλογη ήταν και η στάση του επιτρόπου Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κ. Ολι Ρεν. Ο κύριος «καλό κουράγκιο» μας συνέστησε να σταματήσουμε πάραυτα τη συζήτηση για διόρθωση του λάθους και να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε αδιαμαρτύρητα τη... λανθασμένη συνταγή, ώστε να μην κλονιστεί το... «κλίμα εμπιστοσύνης» που έχει δημιουργηθεί για την Ελλάδα στους κόλπους της Ευρώπης τους τελευταίους μήνες!

ΤΟ ΕΥΛΟΓΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που προκύπτει είναι πώς μεταφράζεται αυτή η «εμπιστοσύνη» στην οποία αναφέρεται ο κ. Ρεν, προκειμένου να «κινητροδοτήσει» τη σιωπή μας; Τι θα κερδίσει η χώρα αν συνεχίσει στον ίδιο δρόμο; Γιατί να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμαστε τους δανειστές μας; Ποια επιτυχία και σε ποιον τομέα έχει να επιδείξει η τρόικα, με το εξοντωτικό για την ελληνική κοινωνία πρόγραμμα λιτότητας -το περιβόητο μνημόνιο- που κατάρτισε και μας επέβαλε πριν από τρία χρόνια; Ποιες από τις προβλέψεις της επαληθεύτηκαν; Ποιες από τις υποσχέσεις της τηρήθηκαν; Και ακόμη: ποιες σοβαρές ενδείξεις ανάκαμψης ή έστω μερικής ανάσχεσης της υφεσιακής πορείας υπάρχουν σήμερα ώστε να ελπίζει κανείς βάσιμα πως με αυτή τη συνταγή θα βγούμε τελικά από την κρίση; Για ποια εμπιστοσύνη ομιλεί ο άνθρωπος που μας ευχήθηκε «καλό κουράγιο», ζητώντας μας να σιωπήσουμε; Για την εμπιστοσύνη των δανειστών μας στη συνεχιζόμενη αδράνεια και ηττοπάθεια της ελληνικής πολιτικής σκηνής;

Κρούγκμαν-Ρουμπινί: «Κουρέψτε» τα χρέη, σταματήστε τη λιτότητα

Από το blog του Θεόδωρου Κατσανέβα

Αλλιώς η έκρηξη σε Ελλάδα και ευρωζώνη δεν είναι μακριά

Αλάρμ για την Ευρώπη κρούουν ο Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί που έγινε γνωστός για τις προβλέψεις του ότι έρχεται το τέλος της φούσκας το 2007, καθώς και ο Αμερικανός νομπελίστας νεοκεϊνσιανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν.

Ο Ν. Ρουμπινί επιμένει πως οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται όσο δεν γίνεται ριζικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους άμεσα.

Επίσης, οι ανησυχίες απλώνονται όσο καθυστερεί το τοίχος προστασίας γύρω από τις υπερχρεωμένες χώρες Ισπανία και Ιταλία και όσο μένει στον «πάγο» η τροφοδότηση με επιπλέον χρήμα του ευρω-μηχανισμού διασώσεων ESM -για την ενίσχυση της «δύναμης πυρός»- από τα 440 δισ. ευρώ στα 2 τρισ. ευρώ.