Υπάρχει και
άλλος δρόμος απ' αυτόν της μονόπλευρης λιτότητας χωρίς ελπίδα και προοπτική, με
την υποτίμηση του νομίσματος και συνδυασμό άλλων μέτρων πολιτικής.
Τέσσερα χρόνια μετά
την κατάρευση της οικονομία της, η Ισλανδία ανακάμπτει και η
ανεργία υποχωρεί. Εχουν οι Ισλανδοί το μυστικό της επιτυχίας ;
Ο πρόεδρος της χώρας
Ολαφουρ Γκρίμσον, μιλώντας στην Deutsche Welle απέδωσε την επιτυχία αυτή
στο γεγονός ότι, ακολουθήθηκε μια διαφορετική συνταγή απ' αυτές της δυτικής
οικονομικής ορθοδοξίας.
Ανέφερε χαρακτηριστικά
πως " η κρίση αντιμετωπίστηκε διαφορετικά απ' ότι στην ευρωζώνη, αφήνοντας
τις τράπεζες να κηρύξουν στάση πληρωμών.Η κρίση δεν ήταν μόνο οικονομική, αλλά
πολιτική και κοινωνική.Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να
αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων και αφήσαμε τις τράπεζες να
χρεοκοπήσουν. Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν
διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους
δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δε
γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να
καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό».
Ο Όλαφ Γκρίμσον
δέχτηκε ότι μέρος της επιτυχίας του μοντέλου που ακολουθήθηκε οφείλεται στην
υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, της κορώνας. Αλλά ανέφερε ότι, παράλληλα
λήφθηκαν και άλλα μέτρα όπως το νοικοκύρεμα του δημόσιου τομέα, ο περιορισμός των
αλόγιστων δημοσιονομικών δαπανών, η ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής, η
εφαρμογή οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που είχαν τη στήριξη
των πολιτών. Επισήμανε - και πολύ σωστά- ότι η χώρα του μπορεί να αποτελέσει
παράδειγμα προς μίμηση, αφού ακόμη και το ΔΝΤ, ύστερα από την ολοκλήρωση του
προγράμματος διαχείρισης της κρίσης,παραδέχθηκε ότι διδάχθηκε πολλά από την
ισλανδική εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου