Μπορούν οι άνθρωποι της Δικαιοσύνης να υπερασπιστούν τον εαυτό τους; (Β)

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Βλέπαμε χθες μια σειρά από χαρακτηριστικές υποθέσεις που δημιουργούν πρόβλημα από και για την Δικαιοσύνη, με τελευταίο σταθμό/αιχμή τις δηλώσεις και τοποθετήσεις Πολάκη με αφορμή την υπόθεση του Γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων. Και διερωτώμεθα αν “μπορούν οι άνθρωποι της Δικαιοσύνης να υπερασπιστούν τον εαυτό τους”. Ως ένα είδος απάντησης ήρθε η ανακοίνωση-ομοβροντία των δικαστικών ενώσεων (Δικαστών και Εισαγγελέων, ΣτΕ, Διοικητικών Δικαστών, Ελεγκτικού Συνεδρίου, μελών ΝΣΚ) που κεραυνοβολεί τον Πολάκη ως μη έχοντα καν “αντίληψη των συνεπειών” των δηλώσεών του, ως “έκφραση απαξίωσης για την ελληνική δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της”, μέσα από “τον συνταγματικό έλεγχο και τον έλεγχο νομιμότητας, έργο της δικαστικής λειτουργίας”, εντέλει την διάκριση των εξουσιών.

Η ένταση του λόγου των δικαστών θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι κλείνει το θέμα – αφήνοντας βέβαια ανοιχτό το ζήτημα τι θα γίνει με τον Παύλο Πολάκη. Ο οποίος δεν είναι πρώτη φορά που τα βάζει με την Δικαιοσύνη – θυμηθείτε την παρέμβασή του περί παραδικαστικών κυκλωμάτων, την οποία βέβαια με χαρακτηριστική “λεβεντιά” έτρεχε ύστερα να συμμαζέψει. Όμως η απάντηση των δικαστών δεν αρκεί! Διότι πίσω από την ανοίκεια επίθεση Πολάκη – και πίσω από τις παραπάνω, βαρύτερες ασφαλώς υποθέσεις που αφ’ εαυτών προσβάλλουν όχι το κύρος απλώς αλλά την υπόσταση της ίδιας της Δικαιοσύνης – βρίσκεται μια βαθιά παθογένεια. Βρίσκονται οι ατελείωτες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης που – λέγεται πλέον τόσο συχνά, ώστε να έχει οδηγήσει σε μιθριδατισμό, σε αποδοχή του αδιανόητου! – ισοδυναμούν με αρνησιδικία. (Και, οι οργισμένοι δικαίως, δικαστές θα συμφωνήσουν, από την αρνησιδικία μεγαλύτερο καιρό σε μια πολιτεία δεν υπάρχει).

Εξεγείρεται άγαρμπα ο Πολακης διότι οι κατ’ αυτόν “κακοί” (οι εργολάβοι καθαριότητας) προσέφυγαν μεν για ακύρωση των ιερών (γι’ αυτόν) αποφάσεων της Κυβέρνησης (των δικών του, δηλαδή) με νομοθετημένη από την Βουλή βάση ενώπιον του ΣτΕ, αλλ’ εν τω μεταξύ πέτυχαν από δικαστή διαταγή παγώματος των αποφάσεων – και απ’ εκεί προέκυψε η σύλληψη των στελεχών του Νοσοκομείου Τρικάλων που την παρέβησαν.

Τι δεν “βλέπει”, εδώ, το αγύμναστο μάτι; Ότι η απόφαση επί της ουσίας της υπόθεσης θα βγει σε μήνες και σε χρόνια. Όπως και κάθε – μα κάθε!  – απόφαση στον μαγικό κήπο της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Η απόφαση για το πλέγμα Siemens κινδυνεύει να βγει  με το καλό όταν θα βρίσκεται η υπόθεση στην μεθόριο της παραγραφής. Η απόφαση για την Χρυσή Αυγή θα περιμένει, ενδεχομένως, να προκηρυχθούν οι επόμενες εκλογές και να δούμε τα βασικά στελέχη της κατά το κατηγορητήριο εγκληματικής οργάνωσης να συμμετέχουν σε ανακηρυγμένους εκλογικούς συνδυασμούς (σκεφτείτε το λίγο!).

Οι λόγοι αυτών των καθυστερήσεων πολλοί, μην επαναλαμβανόμαστε. Στον πυρήνα τους όμως βρίσκεται η ανάγνωση από την ίδια την Δικαιοσύνη των πρακτικών πτυχών της ανεξαρτησίας της. Θυμηθείτε τι έγινε όταν “λησμονήθηκε” η μετάφραση των στοιχείων της δικογραφίας Siemens. Τι έγινε με τις συνεχείς αναβολές της δίκης της Χρυσαυγής. Επικαλούμενοι την ανεξαρτησία τους,  οι δικαστές μας λειτουργούν με τους δικούς τους ρυθμούς. Μεγαλοπρεπείς, νωχελικούς, ασύμβατους με την έννοια της δικαιοσύνης . (Άμα, αληθινά, διάβαζαν τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τις επιδόσεις τους, θα έπρεπε να βάλουν τα κλάματα). Λειτουργούν όμως και χωρίς αίσθηση του μέτρου, ορισμένες φορές; η σύλληψη των στελεχών του Νοσοκομείου Τρικάλων δεν ήταν ο μόνος τρόπος για να εφαρμοσθεί η διαταγή του δικαστή – όπως η νυκτερινή έφοδος για σύλληψη δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ και άσκηση προληπτικής λογοκρισίας δεν ήταν μέσα στα όρια της σωφροσύνης. Έχουμε εδώ κάτι πιο δυσάρεστο: πίσω από την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης ελλοχεύει το “έτσι το βλέπω εγώ”, χωρίς κάποιον βαθμό ανώτερου να κρίνει.

Υποτίθεται ότι στην Δικαιοσύνη υπάρχει πολύς κόσμος ευσεβής και θρησκευόμενος, όχι; Ας πάνε πίσω στην Επί του Όρους Ομιλία να αναστοχασθούν το: “Εάν το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται;” Σε δική μας μετάφραση: εάν ένας Πολάκης μπορεί να ανακινεί θέματα ουσίας, πού το πάμε;

*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)