Γράφει ο Κώστας Καίσαρης
ΟΠΩΣ ο Νέρωνας είχε βγει στο παράθυρο κι απολάμβανε το θέαμα με τη Ρώμη να έχει γίνει παρανάλωμα του πυρός, έτσι ακριβώς ο Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής απόλαυσε το καλύτερο Σαββατοκύριακο του βίου του: ποδόσφαιρο στην Ψωροκώσταινα γιοκ. Το κατάστημα της Σούπερλιγκ παραμένει κλειστόν μέχρι νεωτέρας. Ο επαναστάτης υπουργός θριάμβευσε. Κατέβασε τα ρολά κι έβαλε λουκέτο. Ποια Κατερίνα Στεφανίδη (φωτό) και ποιο χρυσό μετάλλιο στο επί κοντώ; Σιγά που θα άφηνε ο ακάματος υπουργός το κοριτσάκι με το κοντάρι να του κλέψει τη δόξα. Η νίκη του Σταύρου Κοντονή επί του καταδρομέα Γεωργίου Γκιρτζίκη αξίζει για δέκα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Κι ακόμα παραπάνω.
Για πρώτη φορά από τον χρυσούν αιώνα του Περικλέους και εντεύθεν, κέρδισε σ' αυτήν τη χώρα η νομιμότητα τη διαφθορά. Κι αυτό χάρη στον δαιμόνιο Ζακυνθινό. Πού να καταλάβουν όμως τα χάπατα οι Νεοέλληνες τις ιστορικές αυτές στιγμές; Γι' αυτό πήρε την πρωτοβουλία ο ίδιος ο Κοντονής να τους τα κάνει πενηνταράκια. Με μια βαρυσήμαντη δήλωση, που μόνο με το «Οχι» του Μεταξά μπορεί να συγκριθεί. Οπως, λοιπόν, την 28η Οκτωβρίου ο Ιωάννης Μεταξάς είπε «Οχι» στους Ιταλούς, έτσι και την 18η Αυγούστου του 2016 ο Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής είπε «όχι» στη διαφθορά και στην ανομία: «No pasaran. Αυτό το κάλπικο πρωτάθλημα δεν πρόκειται να ξεκινήσει ποτέ».
Καθιστώντας γνωστό προς πάσα κατεύθυνση: «Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κλείσει τα μάτια». Οπως γίνεται αντιληπτό, σ' αυτόν τον τιτάνιο αγώνα απέναντι στους Κύκλωπες και στους Λαιστρυγόνες της διαφθοράς, ο ακάματος υπουργός δεν είναι μόνος του σαν τον Οδυσσέα. Εχει τη στήριξη του πρωθυπουργού. Εχει δίπλα του όλα τα βαριά χαρτιά της κυβέρνησης: Τον αμετανόητο κομμουνιστή Κατρούγκαλο. Τη μαστόρισσα στα γεμιστά Θεανώ. Την αριστούχα στο ζεϊμπέκικο και στο τσάμικο Ολγα Γεροβασίλη. Αυτή η διευκρίνιση έπρεπε να γίνει, για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Οτι έχουμε να κάνουμε δηλαδή με κάποιον γραφικό που την έχει ψωνίσει και θέλει να είναι κάθε μέρα στην επικαιρότητα. Οχι. Δεν ασκεί προσωπική πολιτική ο Σιόρ Σταύρος. Εντολές του πρωθυπουργού εκτελεί. Η πατρίδα μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιβάλει την ισονομία στο ποδόσφαιρο.
Δεν είναι δυνατόν άλλωστε μια Αριστερή κυβέρνηση να περιμένει μέχρι τον Οκτώβριο. Οταν θα γίνουν οι εκλογές στην ΕΠΟ δηλαδή και θα κόψουνε τους σβέρκους τους μόνοι τους. Ενας Κοντονής δεν είναι δυνατόν να περιμένει να διώξουν τον Γκιρτζίκη κι αυτήν την ΕΠΟ ο Ιβάν, ο Μελισσανίδης κι ο Αλαφούζος. Θέλει να τους διώξει αυτός. Μια Αριστερή κυβέρνηση ποτέ δεν θα μπορούσε ν αφήσει ένα τόσο σπουδαίο και σοβαρό ζήτημα στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Δεν είναι δυνατόν άλλωστε μια Αριστερή κυβέρνηση να περιμένει μέχρι τον Οκτώβριο. Οταν θα γίνουν οι εκλογές στην ΕΠΟ δηλαδή και θα κόψουνε τους σβέρκους τους μόνοι τους. Ενας Κοντονής δεν είναι δυνατόν να περιμένει να διώξουν τον Γκιρτζίκη κι αυτήν την ΕΠΟ ο Ιβάν, ο Μελισσανίδης κι ο Αλαφούζος. Θέλει να τους διώξει αυτός. Μια Αριστερή κυβέρνηση ποτέ δεν θα μπορούσε ν αφήσει ένα τόσο σπουδαίο και σοβαρό ζήτημα στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Στην ανοιχτή γραμμή μάλιστα, που έχει σε καθημερινή σχεδόν βάση με τον πρωθυπουργό, του το εξήγησε και πήρε από τον Αλέξη το «ΟΚ» και το πράσινο φως: «Εμπαινε, Σταύρο, έμπαινε και καν' τα όλα λίμπα. Μη λογαριάζεις τίποτα και ανοιχτά κολύμπα». Κι έτσι φτάσαμε στο διά ταύτα: «ΟΚ» λοιπόν. Το ποδόσφαιρο είναι αναξιόπιστο. Το πρωτάθλημα είναι κάλπικο. Κι εγώ μαζί του. Ο Κοντονής, που μιλάει για ισονομία, ποιος είναι; Η κυβέρνηση, που θέλει να την επιβάλει, είναι αξιόπιστη; Που θα καταργούσε τα Μνημόνια με έναν νόμο. Που δεν θα ψήφιζε νέο Μνημόνιο. Που δεν θα πούλαγε λιμάνια και αεροδρόμια. Είναι αξιόπιστος ο πρωθυπουργός, που φώναζε από το μπαλκόνι «γκόου μπακ, κυρία Μέρκελ, γκόου μπακ, κύριε Σόιμπλε, γκόου μπακ, κύριοι της Τρόικας;». Που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ. Που θα ανέβαζε τον κατώτατο μισθό στα 751 Γιούρο. Που θα επανέφερε τη 13η σύνταξη. Ολα αυτά έλεγε κι ο Χαράλαμπος Σταύρος στους προεκλογικούς λόγους που έβγαζε στη Ζάκυνθο. Κι όταν, σαν γνήσιος Αριστερός επαναστάτης, έχει μάθει να μην κάνει ούτε ένα βήμα πίσω από τις αρχές του, είναι ποτέ δυνατόν να ανεχθεί τους παγαπόντηδες του ποδοσφαίρου; Αυτά.
Οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα
ΟΤΑΝ ταξιδεύεις με δημόσιο μέσο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα η ζωή σου να είναι στα χέρια ενός μαλάκα. Μικρή, απειροελάχιστη, αλλά υπάρχει. Να πέσεις στην κέντα ο πιλότος να είναι τρέλιακας σαν κι αυτόν της Λουφτχάνσα που το έριξε στις Αλπεις. Ο οδηγός του πούλμαν να τα έχει χάσει στο καζίνο και να είναι αφηρημένος. Αλλος να χωρίζει με τη γυναίκα του και να έχει νεύρα. Αλλος να έχει γίνει αλκοολικός. Ή απλά μαλάκας. Αυτό και μόνο φτάνει και περισσεύει. Να μην έχει συναίσθηση και επίγνωση της ευθύνης. Στην περίπτωση της Αίγινας, ο «μαλάκας» δεν ήταν επαγγελματίας. Για ερασιτέχνη επρόκειτο. Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η Ουκρανίδα στα 29 της χρόνια που είχε έρθει για διακοπές έχασε τον άντρα της και ακρωτηριάστηκε στο ένα πόδι. Αντε γύρνα πίσω στην πατρίδα να μεγαλώσεις παιδί και να ανέβεις αυτόν τον Γολγοθά. Μια γυναίκα που έχασε τον άντρα της και την πεντάχρονη κόρη της. Αντε εσύ να το αντέξεις. Να χάσεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. Ξύπνα την άλλη μέρα το πρωί και συνέχισε τη ζωή σου. Κι όχι επειδή έπεσες στην περίπτωση μιας φυσικής καταστροφής. Σε ένα τσουνάμι. Χάνεις τη μισή σου ζωή επειδή βρέθηκε στον δρόμο σου ο μαλάκας. Στη ζωή βέβαια υπάρχει το απρόοπτο. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οτι όλα αυτά που έχεις σήμερα, έμψυχα και άψυχα, θα τα έχεις κι αύριο. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να τραβήξεις το λαχείο. Παιδιά στα πέντε και στα έξι τους χρόνια να βγάζουν καρκίνο. Οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Ακόμα και για τον μαλάκα.
ΟΤΑΝ ταξιδεύεις με δημόσιο μέσο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα η ζωή σου να είναι στα χέρια ενός μαλάκα. Μικρή, απειροελάχιστη, αλλά υπάρχει. Να πέσεις στην κέντα ο πιλότος να είναι τρέλιακας σαν κι αυτόν της Λουφτχάνσα που το έριξε στις Αλπεις. Ο οδηγός του πούλμαν να τα έχει χάσει στο καζίνο και να είναι αφηρημένος. Αλλος να χωρίζει με τη γυναίκα του και να έχει νεύρα. Αλλος να έχει γίνει αλκοολικός. Ή απλά μαλάκας. Αυτό και μόνο φτάνει και περισσεύει. Να μην έχει συναίσθηση και επίγνωση της ευθύνης. Στην περίπτωση της Αίγινας, ο «μαλάκας» δεν ήταν επαγγελματίας. Για ερασιτέχνη επρόκειτο. Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η Ουκρανίδα στα 29 της χρόνια που είχε έρθει για διακοπές έχασε τον άντρα της και ακρωτηριάστηκε στο ένα πόδι. Αντε γύρνα πίσω στην πατρίδα να μεγαλώσεις παιδί και να ανέβεις αυτόν τον Γολγοθά. Μια γυναίκα που έχασε τον άντρα της και την πεντάχρονη κόρη της. Αντε εσύ να το αντέξεις. Να χάσεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. Ξύπνα την άλλη μέρα το πρωί και συνέχισε τη ζωή σου. Κι όχι επειδή έπεσες στην περίπτωση μιας φυσικής καταστροφής. Σε ένα τσουνάμι. Χάνεις τη μισή σου ζωή επειδή βρέθηκε στον δρόμο σου ο μαλάκας. Στη ζωή βέβαια υπάρχει το απρόοπτο. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οτι όλα αυτά που έχεις σήμερα, έμψυχα και άψυχα, θα τα έχεις κι αύριο. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να τραβήξεις το λαχείο. Παιδιά στα πέντε και στα έξι τους χρόνια να βγάζουν καρκίνο. Οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Ακόμα και για τον μαλάκα.
Αθλητές που ό,τι κάνανε, το κάνανε μόνοι τους
ΤΡΙΑ συν ένα, συν δύο, η σούμα βγάζει έξι. Εξι συνολικά μετάλλια η πτωχή πλην τίμια Ελλάς στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Τα τρία εκ των οποίων χρυσά. Θρίαμβος. Πάταγος. Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια, για να θυμηθούμε τον ειδικό στις χαρές και στα πανηγύρια Κώστα Βερνίκο. Ομιλούμε για την πέμπτη πιο πετυχημένη παρουσία της χώρας μας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Επί αριστερής κυβερνήσεως, παρακαλώ. Κάτι που επισήμανε, ως όφειλε, ο πρώτος Ελληνας αριστερός υφυπουργός Αθλητισμού, Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής: «Κάποια σάιτ δεξιών τοποθετήσεων έλεγαν πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι η πρώτη υπό την οποία δεν θα υπάρχουν ολυμπιακά μετάλλια». Γελοιότητες και καραγκιοζιλίκια. Στο σύνολό τους. Και σχετικά με τα «δεξιά σάιτ» (λες κι οι Συριζαίοι είναι αριστεροί), αν πράγματι χρέωναν στον ΣΥΡΙΖΑ την ενδεχόμενη αποτυχία στο Ρίο, αλλά και η προσπάθεια του σιορ Κοντονή να πιστωθούν τα μετάλλια στην κυβέρνηση. Οταν σε μια χώρα πεθαίνει ο κόσμος, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά για τα νοσοκομεία, θα περισσέψουν για τον Αθλητισμό; Σοβαροί να είμαστε. Κι επειδή, όπως έχει πει η Σοφία Βέμπο, «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», για την ολυμπιακή προετοιμασία δεν δόθηκε από το κράτος ούτε ένα σέντσι. Αντίθετα, κάτι ψιλά τσόνταρε η ΔΟΕ μέσω των προγραμμάτων αλληλεγγύης στις υποανάπτυκτες (αφρικανικές) χώρες όπου έχει ενταχθεί και η Ελλάδα. Και στο φινάλε, έχει καμία σχέση με τον σημερινό ελληνικό Αθλητισμό η Στεφανίδη; Στην Αμερική, στο Στάνφορντ ζει πια, γυμνάζεται και σπουδάζει. Τα δύο μετάλλια της Κορακάκη (φωτό) είναι καθαρά οικογενειακή υπόθεση: Της αθλήτριας και του προπονητή-πατέρα της που ό,τι έκαναν, το έκαναν μόνοι τους. Ή μήπως βοήθησε κανένας τον Γιαννώτη να παλεύει μια ζωή με τα κύματα στα δέκα χιλιόμετρα ανοιχτής θάλασσας; Αθλητές που ό,τι κάνανε, το κάνανε μόνοι τους.
ΤΡΙΑ συν ένα, συν δύο, η σούμα βγάζει έξι. Εξι συνολικά μετάλλια η πτωχή πλην τίμια Ελλάς στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Τα τρία εκ των οποίων χρυσά. Θρίαμβος. Πάταγος. Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια, για να θυμηθούμε τον ειδικό στις χαρές και στα πανηγύρια Κώστα Βερνίκο. Ομιλούμε για την πέμπτη πιο πετυχημένη παρουσία της χώρας μας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Επί αριστερής κυβερνήσεως, παρακαλώ. Κάτι που επισήμανε, ως όφειλε, ο πρώτος Ελληνας αριστερός υφυπουργός Αθλητισμού, Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής: «Κάποια σάιτ δεξιών τοποθετήσεων έλεγαν πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι η πρώτη υπό την οποία δεν θα υπάρχουν ολυμπιακά μετάλλια». Γελοιότητες και καραγκιοζιλίκια. Στο σύνολό τους. Και σχετικά με τα «δεξιά σάιτ» (λες κι οι Συριζαίοι είναι αριστεροί), αν πράγματι χρέωναν στον ΣΥΡΙΖΑ την ενδεχόμενη αποτυχία στο Ρίο, αλλά και η προσπάθεια του σιορ Κοντονή να πιστωθούν τα μετάλλια στην κυβέρνηση. Οταν σε μια χώρα πεθαίνει ο κόσμος, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά για τα νοσοκομεία, θα περισσέψουν για τον Αθλητισμό; Σοβαροί να είμαστε. Κι επειδή, όπως έχει πει η Σοφία Βέμπο, «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», για την ολυμπιακή προετοιμασία δεν δόθηκε από το κράτος ούτε ένα σέντσι. Αντίθετα, κάτι ψιλά τσόνταρε η ΔΟΕ μέσω των προγραμμάτων αλληλεγγύης στις υποανάπτυκτες (αφρικανικές) χώρες όπου έχει ενταχθεί και η Ελλάδα. Και στο φινάλε, έχει καμία σχέση με τον σημερινό ελληνικό Αθλητισμό η Στεφανίδη; Στην Αμερική, στο Στάνφορντ ζει πια, γυμνάζεται και σπουδάζει. Τα δύο μετάλλια της Κορακάκη (φωτό) είναι καθαρά οικογενειακή υπόθεση: Της αθλήτριας και του προπονητή-πατέρα της που ό,τι έκαναν, το έκαναν μόνοι τους. Ή μήπως βοήθησε κανένας τον Γιαννώτη να παλεύει μια ζωή με τα κύματα στα δέκα χιλιόμετρα ανοιχτής θάλασσας; Αθλητές που ό,τι κάνανε, το κάνανε μόνοι τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος έδωσε περισσότερες συνεντεύξεις; Η Στεφανίδη ή ο Κοντονής;
Η πατρίδα μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Ο πρωθυπουργός Αλέξιος Τσίπρας επανέφερε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.
-Observer.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου