Το Ποντίκι
Η (αναγκαστική) προσφυγή της Κύπρου στη «στήριξη» ευρωζώνης και ΔΝΤ δεν ερμηνεύεται μόνο με την ανάλυση των οικονομικών δεδομένων. Ευκολότερα μπορεί να αντιληφθεί κάποιος τις εξελίξεις αν έχει κατά νου ότι η αξία του κυπριακού οικοπέδου είναι ανεκτίμητη.
Από οικονοµικής πλευράς το κυπριακό μέγεθος είναι ελάχιστο και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να διαταράξει τις οικονομικές ισορροπίες στην ευρωζώνη. Με πιο απλά λόγια, η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της Κύπρου δεν θα μπορούσε να καταστρέψει την ευρωζώνη, παρά την τεράστια τραπεζική της φούσκα.
Μάλιστα για τα τεράστια χρέη που θα δημιουργήσει τώρα η Κύπρος υπάρχουν διαπιστωμένες εμπράγματες εγγυήσεις: κάποια τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικό αέριο. Με τέτοιες «εγγυητικές επιστολές» είναι προφανές ότι η Λευκωσία, με μια γύρα στην παγκόσμια αγορά, θα έβρισκε ζεστό χρήμα. Όμως (και) στην περίπτωση της Κύπρου δεν είναι θέμα χρημάτων. Είναι ο έλεγχος του προνομιακού οικοπέδου, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση αποδείχτηκε και «πετρελαιοφόρο».
Κάπως έτσι η Κύπρος, εκτός από ΝΑΤΟϊκό αβύθιστο αεροπλανοφόρο, ολοένα και περισσότερο μοιάζει και με τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας... γκαζάδικο, του οποίου ο έλεγχος αποτελεί πρώτη προτεραιότητα μεγάλων διεθνών παικτών.
Μπορεί να είναι σύµπτωση, αλλά είναι χαρακτηριστική. Η Κύπρος οδηγείται στον μηχανισμό στήριξης (ασφυκτικού οικονομικού και πολιτικού ελέγχου, για να ακριβολογούμε) τη στιγμή που το παιχνίδι στη Συρία κλιμακώνεται επικίνδυνα. Οι ΗΠΑ και οι λοιποί δυτικοί σύμμαχοι πιέζουν με οικονομικά και στρατιωτικά μέσα για την αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία, ως ένα βήμα πριν από την επίθεση στον βασικό τους στόχο, που είναι το Ιράν.
Απέναντι στις δυτικές δυνάµεις παρατάσσεται ο συνα-σπισμός των συμφερόντων Ρωσίας και Κίνας. Η Κίνα δεν θέλει να χάσει το Ιράν, που είναι ο βασικός της ενεργειακός προμηθευτής, και η Ρωσία δεν θέλει να χάσει τη Συρία, που είναι το μοναδικό της αγκυροβόλιο στη Μεσόγειο. Και οι δύο, Ρωσία και Κίνα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν οικονομικά την Κύπρο. Όμως το αβύθιστο αεροπλανοφόρο έχει ΝΑΤΟϊκό κυβερνήτη εδώ και χρόνια..
 |
Η (αναγκαστική) προσφυγή της Κύπρου στη «στήριξη» ευρωζώνης και ΔΝΤ δεν ερμηνεύεται μόνο με την ανάλυση των οικονομικών δεδομένων. Ευκολότερα μπορεί να αντιληφθεί κάποιος τις εξελίξεις αν έχει κατά νου ότι η αξία του κυπριακού οικοπέδου είναι ανεκτίμητη.
Από οικονοµικής πλευράς το κυπριακό μέγεθος είναι ελάχιστο και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να διαταράξει τις οικονομικές ισορροπίες στην ευρωζώνη. Με πιο απλά λόγια, η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της Κύπρου δεν θα μπορούσε να καταστρέψει την ευρωζώνη, παρά την τεράστια τραπεζική της φούσκα.
Μάλιστα για τα τεράστια χρέη που θα δημιουργήσει τώρα η Κύπρος υπάρχουν διαπιστωμένες εμπράγματες εγγυήσεις: κάποια τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικό αέριο. Με τέτοιες «εγγυητικές επιστολές» είναι προφανές ότι η Λευκωσία, με μια γύρα στην παγκόσμια αγορά, θα έβρισκε ζεστό χρήμα. Όμως (και) στην περίπτωση της Κύπρου δεν είναι θέμα χρημάτων. Είναι ο έλεγχος του προνομιακού οικοπέδου, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση αποδείχτηκε και «πετρελαιοφόρο».
Κάπως έτσι η Κύπρος, εκτός από ΝΑΤΟϊκό αβύθιστο αεροπλανοφόρο, ολοένα και περισσότερο μοιάζει και με τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας... γκαζάδικο, του οποίου ο έλεγχος αποτελεί πρώτη προτεραιότητα μεγάλων διεθνών παικτών.
Μπορεί να είναι σύµπτωση, αλλά είναι χαρακτηριστική. Η Κύπρος οδηγείται στον μηχανισμό στήριξης (ασφυκτικού οικονομικού και πολιτικού ελέγχου, για να ακριβολογούμε) τη στιγμή που το παιχνίδι στη Συρία κλιμακώνεται επικίνδυνα. Οι ΗΠΑ και οι λοιποί δυτικοί σύμμαχοι πιέζουν με οικονομικά και στρατιωτικά μέσα για την αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία, ως ένα βήμα πριν από την επίθεση στον βασικό τους στόχο, που είναι το Ιράν.
Απέναντι στις δυτικές δυνάµεις παρατάσσεται ο συνα-σπισμός των συμφερόντων Ρωσίας και Κίνας. Η Κίνα δεν θέλει να χάσει το Ιράν, που είναι ο βασικός της ενεργειακός προμηθευτής, και η Ρωσία δεν θέλει να χάσει τη Συρία, που είναι το μοναδικό της αγκυροβόλιο στη Μεσόγειο. Και οι δύο, Ρωσία και Κίνα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν οικονομικά την Κύπρο. Όμως το αβύθιστο αεροπλανοφόρο έχει ΝΑΤΟϊκό κυβερνήτη εδώ και χρόνια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου