Μια σύντομη ιστορία των εθίμων της Πρωτοχρονιάς

 Όλοι γνωρίζουμε ποια είναι τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς και τί πρέπει να κάνουμε εκείνη την ημέρα, μιας και η γιορτή της Πρωτοχρονιάς αποτελεί μια από τις αρχαιότερες γιορτές του κόσμου, όμως πόσοι γνωρίζουμε από πού προήλθαν αυτά τα έθιμα;

Η πρώτη μέρα του χρόνου συμβολίζει για τον καθένα ένα νέο ξεκίνημα, την αρχή για μια νέα ζωή και κρύβει την ελπίδα ότι αυτή η νέα ζωή θα είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη. Σύμφωνα με την παράδοση, ο παλιός χρόνος παίρνει τη μορφή ενός γέρου, ο οποίος φεύγει από τον κόσμο παίρνοντας μαζί του όλα τα κακά της προηγούμενης χρονιάς. Από την άλλη πλευρά, ο νέος χρόνος προσωποποιείται σε ένα όμορφο και ευχάριστο νέο που έρχεται γεμάτος δώρα. Γι’αυτό και όλοι τον υποδέχονται περίλαμπρα, φορώντας τα γιορτινά τους ρούχα και ετοιμάζοντας μεγαλοπρεπή τραπέζια.

Εικάζεται ότι ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ξεκίνησε ως θεσμός περίπου 4.000 χρόνια πριν, στην αρχαία Βαβυλώνα και δεν γινόταν το χειμώνα, όπως σήμερα, αλλά την άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την εαρινή ισημερία. Και οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά, αυτοί όμως την πρώτη ημέρα του Μαρτίου. Αυτό άλλαξε, το 46 π.Χ., με την άνοδο του Ιουλίου Καίσαρα στην εξουσία, ο οποίος αποφάσισε την αλλαγή του υπάρχοντος ημερολογίου και έτσι καθιερώθηκε μέχρι σήμερα, η πρώτη ημέρα του χρόνου να θεωρείται η πρώτη Ιανουαρίου. Ο Ιανουάριος πήρε το όνομά του από τον Ιανό, ο οποίος ήταν Θεός των Ρωμαίων και απεικονιζόταν πάντα με δύο πρόσωπα. Το ένα πρόσωπο κοιτούσε προς τα πίσω, τον παλιό χρόνο, ενώ το άλλο κοιτούσε πάντα μπροστά, προς το νέο έτος.

2019: Έτος αγωνίας για το μέλλον του κόσμου

του Δημήτρη Χρήστου

Το ερώτημα που κυριαρχεί και αναζωπυρώθηκε μετά την ξαφνική απόφαση του Aμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει όλες τις στρατιωτικές μονάδες από το έδαφος της Συρίας, είναι αν ο ηγέτης των ΗΠΑ διαθέτει στοιχειώδη επίγνωση του ρόλου της χώρας του στην παγκόσμια σκακιέρα. Αν έχει μελετήσει προσεκτικά τις κινήσεις του, έστω για τα στενά αμερικανικά συμφέροντα ή γοητεύεται από το χάος που προκαλεί!

Ποια λύση αφήνει πίσω του, για μια χώρα που ως πεδίο βολής ασκούνται χρόνια τώρα βρίζοντας ξένοι φαντάροι; Έδωσε άδεια στον απείθαρχο εθνικιστή Ερντογάν να ξεπαστρέψει τους Κούρδους στους οποίους στηριζόταν για την αντιμετώπιση του ISIS; Και παρέδωσε στον πρόεδρο Πούτιν τη Συρία για να ρυθμίσει τις εκκρεμότητες με βάση τα δικά του συμφέροντα; Απελευθερώνει τον χωροφύλακα της Μέσης Ανατολής, τον Νετανιάχου, να βομβαρδίζει το συριακό έδαφος, κατά το δοκούν, για να εμποδίσει την εδραίωση του Ιράν στη χώρα αυτή.

Οι Ευρωπαίοι απλώς εκπλήσσονται

Ποιος θα απαντήσει; Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στο σύνολό τους εξέφρασαν έκπληξη και απογοήτευση για τη νέα κίνηση του Τραμπ. Αυτός είναι ο ρόλος και οι ευθύνες τους; Να σχολιάζουν τα γεγονότα χωρίς να κάνουν τίποτα;

Στ. Λυγερός : Χρονιά Πρωτοφανούς Γεωπολιτικής Ρευστότητας

Νέα Κρήτη

Χρονιά εκλογών, αναιμικής ανάπτυξης - Εξελίξεις στη Γεώτρηση Exxon Mobil.

Χρονιά πρωτοφανούς γεωπολιτικής ρευστότητας, που αφορά όλα τα εθνικά μας θέματα, περιγράφει το 2019 , ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός, μιλώντας στον 98.4 .

Αύριο όπως αποκάλυψε στη γεώτρηση της Exxon Mobil , στην Κυπριακή ΑΟΖ , θα έχουμε το πρώτο αποτέλεσμα που μάλλον αν και θα κρατηθεί απόρρητο πρέπει να είναι εντυπωσιακό.

Εξ αντικειμένου χρονιά εκλογών το 2019, κατά τον Στ. Λυγερό ο Μάιος είναι ο πιθανότερος μήνας πλέον και για τις εθνικές εκλογές.

Για την οικονομία εκτίμησε οτι η ανάπτυξη της θα είναι αναιμική και ανέλυσε τρεις άξονες που θα μπορούσαν να την απογειώσουν, αν το πολιτικό σύστημα μπορούσε να αντιληφθεί πως πρέπει να βγει από το κέλυφος του απόλυτου ελέγχου των δανειστών.

2019, η εποχή της αβεβαιότητας

analyst

Η ανασφάλεια κλιμακώνεται οπότε ανατροφοδοτείται, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αστάθεια του συστήματος που εμποδίζει την ανάπτυξη, σε συνδυασμό με την άνιση κατανομή των εισοδημάτων και με την υπερχρέωση  – γεγονός που σημαίνει πως μειώνεται ακόμη περισσότερο η δυνατότητα ελέγχου των κοινωνιών και γίνεται πολύ πιο δύσκολη η διακυβέρνηση τους.  

.

Ανάλυση

- του Βασίλη Βιλιάρδου 

Κάθε φορά, όταν τελειώνει ο χρόνος, προσπαθεί κανείς να προβλέψει τι θα συμβεί τον επόμενο, με βάση τα στοιχεία που έχει στη διάθεση του. Ορισμένες από τις προβλέψεις του είναι λάθος, ενώ οι περισσότερες είναι σωστές, αφού συνήθως χρησιμοποιεί την υφιστάμενη εμπειρία, τις στατιστικές και τα διδάγματα της ιστορίας – κάτι που όμως είναι πολύ πιο δύσκολο μετά το 2008, ειδικά όσον αφορά την Οικονομία, επειδή εφαρμόσθηκε έκτοτε μία μη συμβατική, πρωτόγνωρη νομισματική πολιτική, για πρώτη φορά από όλες μαζί τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες.

Υπενθυμίζουμε εδώ πως το αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής αφορά την κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας που για πρώτη φορά ο ισολογισμός της ξεπέρασε το ΑΕΠ της χώρας – καθώς επίσης  την κεντρική τράπεζα της Ελβετίας, ο ισολογισμός της οποίας είναι ακόμη μεγαλύτερος ως προς το ΑΕΠ, ενώ λειτουργεί ταυτόχρονα ως ένα τεράστιο κερδοσκοπικό κεφάλαιο που επενδύει με νέα, τυπωμένα χρήματα σε μετοχές(ανάλυση). Επί πλέον πως η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α., η Fed, ανήκει στις ιδιωτικές που αποτελούν το ισχυρότερο μέλος του αμερικανικού καρτέλ (άρθρο), η αντίστοιχη τράπεζα της Κίνας ελέγχεται πλήρως από το κράτος και η ΕΚΤ σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία – ενώ η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας κάνει τα πάντα, συνεργαζόμενη κυρίως με την κινεζική, για να ανεξαρτητοποιηθεί από το δολάριο και το δυτικό σύστημα του χρέους.

Στ. Σταυρόπουλος: Συλλογικότητα και Ιστορική Γνώση η ασπίδα των Λαών

Νέα Κρήτη

Μια αποτίμηση του 2018 με την προσμονή του 2019.

Ο γνωστός σκιτσογράφος και αρθρογράφος Στάθης, μιλώντας στον 98.4 αποκάλυψε ποιο θα είναι το πρώτο του σκίτσο για το 2019 , με αναφορά στις εποχές βαρβαρότητας στις οποίες έχουν ήδη μπει οι λαοί αλλά και η φυσική εξέλιξη του πλανήτη.

Αποτιμώντας το 2018 και μιλώντας για το 2019 που έρχεται, ο Στάθης σημείωσε με νόημα ότι σε εποχές που το σύστημα αταβιστικά επιβιώνει μέσα από διαρκείς κρίσεις και ενώ είμαστε μπροστά σε μια μεγαλύτερη από το 2008, οι λαοί μόνο μέσα από τις συλλογικότητες προσώπων και όχι ατόμων ή ιδιωτών, με ιστορική γνώση και αυτογνωσία έναντι του αυτοπροσδιορισμού, μπορούν να έχουν μια ασπίδα στον αγώνα τους για αλλαγές σε μια κοινωνία σήψης και καθήλωσης.

Το τέλος των θρησκειών;

analyst

Μπορεί να δώσει κανείς πολλές ερμηνείες, όσον αφορά τη θρησκευτική πίστη, όπως αυτή του Freud που τη θεωρεί νεύρωση ή του Μαρξ που τη χαρακτηρίζει ως όπιο του λαού. Δύσκολα όμως να πιστέψει πως δεν υπάρχει Θεός, κρίνοντας από την απίστευτη αρμονία που βασιλεύει στη φύση και η οποία δεν εξηγείται με κανέναν άλλο τρόπο.

.

«Μόνο το κοσμικό θρησκευτικό συναίσθημα είναι το ισχυρότερο και ευγενέστερο κίνητρο για την επιστημονική έρευνα… Η θρησκεία των απλών ανθρώπων είναι διαφορετική από των επιστημόνων. Για τους απλούς ανθρώπους ο Θεός είναι ένα Όν που ελπίζουν να επωφεληθούν από την καλοσύνη του και που φοβούνται την τιμωρία του. Το θρησκευτικό όμως συναίσθημα των επιστημόνων παίρνει τη μορφή ενός παράφορου θαυμασμού του φυσικού νόμου που αποκαλύπτει μια ανώτερη διάνοια.

Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα, που αποκαλύπτει τον εαυτό του στη σοφή αρμονία του κόσμου, και όχι σ’ έναν Θεό που ασχολείται με τις τύχες και τις πράξεις των ανθρώπων. Θέλω να ξέρω τις σκέψεις του Θεού. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες… Δεν υπάρχει τίποτα το θεϊκό στην ηθική. Είναι μια καθαρά ανθρώπινη υπόθεση» (Einstein – αρνούμενος σαφώς τον αθεϊσμό, διατύπωνε μια πίστη στον «Θεό του Σπινόζα» που αποκαλύπτει τον εαυτό του στην αρμονία όλων όσων υπάρχουν στον Κόσμο).

Οι εχθροί των Ελλήνων

analyst

Με τη βοήθεια της υπογραφής της σύμβασης των Σκοπίων που θα διευκολύνει το διαμελισμό της πατρίδας μας, με τη συμφωνία του Μαρόκου που θα επιτρέψει το πλημμύρισμα της Ελλάδας με μετανάστες, καθώς επίσης με το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας που θα εξουδετερώσει τους θρησκευτικούς δεσμούς που μας ενώνουν, θα καμφθούν όλες οι αντιστάσεις μας και θα εξαφανιστεί η Ελλάδα ως Έθνος, πριν καν το αντιληφθούμε.

.

Άποψη

- της Σερένας Νομικού

Εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μία προικισμένη περιοχή του πλανήτη, με μία απίστευτη φυσική ομορφιά και με έναν τεράστιο υπόγειο πλούτο. Εκτός αυτού η Ελλάδα και ειδικά η Ανατολική Μεσόγειος, ήταν ανέκαθεν το γεωπολιτικό κέντρο του κόσμου από πολλές διαφορετικές πλευρές. Το γεγονός αυτό, για ένα μικρό κράτος, είναι βέβαια ευχή και κατάρα μαζί, αφού γίνεται στόχος των μεγαλύτερων ή μικρότερων δυνάμεων που επιβουλεύονται τη θέση και τον πλούτο του.

Εν τούτοις, έχουμε στη διάθεση μας ένα πολύ ισχυρό όπλο, μία μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά: τα αμέτρητα συγγράμματα των προγόνων μας που δίνουν απαντήσεις στα πάντα, γραμμένα στη δική μας γλώσσα που καταλαβαίνουμε όλοι τόσο με τη λογική, όσο και με το συναίσθημα μας, με το DNA μας. Τι έγραψε λοιπόν ο Αριστοτέλης, το οποίο θα μπορούσε να μας δώσει απαντήσεις στα σημερινά μας ερωτήματα; Τα εξής:

5 παρεμβάσεις για την ποιότητα και την εκπαίδευση στην Υγεία

Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Πάνου Χριστοδούλου*

Εν αρχή: QUED 2018

Το ζήτημα τόσο της ποιότητας όσο και της εκπαίδευσης συγχέεται πολλές φορές με μια στείρα τεχνοκρατική αντίληψη, επικεντρωμένη σε νούμερα και αποδόσεις. Παρ’ όλα αυτά η ποιότητα συγκροτεί μια συνολική διαδικασία η οποία αφορά την αντιμετώπιση των ασθενών εντός νοσοκομείου, αλλά και των συνθηκών που επικρατούν στα κοινωνικά σύνολα. Το ίδιο και η εκπαίδευση: αφορά τόσο τις σπουδές, όσο και τη σύνδεσή τους με τις δημόσιες δομές υγείας.

Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η μελέτη και η αξιοποίηση της εμπειρίας των κοινωνικών επιστημών υπό το πρίσμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, ενάντια στη νεοφιλελεύθερη ερμηνεία της ποιότητας και της εκπαίδευσης. Για να πραγματοποιηθεί αυτό χρειάζεται η αποσαφήνιση εννοιών και η σύνεση τους με τα προβλήματα που προκύπτουν στην υγεία.

Στις 8-9 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ποιότητας και εκπαίδευσης στην υγεία. Μέσα στην ευρύτατη θεματολογία του συνεδρίου επιχειρήθηκαν 5 παρεμβάσεις με το προαναφερθέν σκεπτικό. Η παράθεση των παρεμβάσεων θα γίνει με συγκεκριμένη σειρά, ώστε από τη διαφήμιση εννοιών και στόχων να οδηγείται η συζήτηση προς συγκεκριμένες προτάσεις. Ολόκληρο το πρόγραμμα και το υλικό του συνεδρίου μπορεί να βρεθεί στο σύνδεσμο http://www.uhi.gr/index.php/klinikes-tmimata/νοσηλευτική-υπηρεσία/55-ημερίδες-δραστηριότητες/523-πανελλήνιο-συνέδριο-ποιότητας-εκπαίδευσης-στη-δημόσια-υγεία.html .

1. Διαστάσεις του υπολογισμού του κόστους στην υγεία

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' | ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ. Ο ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.

ESTIA TV

''ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ'' ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΜΠΕΞH. 

Έρχονται έντονες αναταράξεις

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Αγγελικής Κοτσοβού

akots@naftemporiki.gr

Εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, των δύο μεγαλύτερων οικονομικών υπερδυνάμεων, εκρηκτική αύξηση του παγκόσμιου χρέους και αγορές στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με τα περισσότερα χρηματιστήρια σε bear market και κεφαλαιοποίηση επτά τρισ. δολαρίων να έχει κάνει «φτερά». Κάπως έτσι σκιαγραφείται η εικόνα της χρονιάς που φεύγει, αφήνοντας ένα τοπίο με γκρίζα σύννεφα και πολλές εστίες αβεβαιότητας για το 2019.

Η σινο-αμερικανική εμπορική αντιπαράθεση αποτελεί την κυριότερη πρόκληση για την παγκόσμια οικονομία, που ήδη βάζει φρένο. Διεθνείς οργανισμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν κρούσει τον κώδωνα ότι η διένεξη μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου οδηγεί σε επιβράδυνση την παγκόσμια ανάπτυξη. 

Οι ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ έριξαν τον πρώτο πυροβολισμό το καλοκαίρι, επιβάλλοντας δασμούς σε κινεζικά προϊόντα που εισάγονται στην αμερικανική αγορά, ύψους 50 δισ. δολαρίων. Η Κίναέσπευσε να ανταποδώσει, δασμολογώντας αμερικανικά αγαθά. Η ανταλλαγή πυρών έχει ανεβάσει στα 360 δισ. δολάρια τη συνολική αξία των αγαθών που υπόκεινται πλέον σε δασμούς που έχουν επιβάλει εκατέρωθεν οι δύο πλευρές. Οι ανησυχίες που προκαλεί ο εμπορικός πόλεμος και οι φόβοι για επιβράδυνση κλονίζουν τα διεθνή χρηματιστήρια. Η Wall Street έχει εισέλθει ήδη σε bear market, με τον Δεκέμβριο να αποτελεί τον χειρότερο μήνα για τις αμερικανικές μετοχές από το 1931. Ζοφερή εικόνα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με τις απώλειες του Δεκεμβρίου να είναι οι μεγαλύτερες από τον Νοέμβριο του 2016 για τις ευρωπαϊκές μετοχές.

Τιμές ηλεκτρισμού και ευάλωτοι καταναλωτές

Ναι μεν η ενεργειακή μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας έχει ήδη προοδεύσει αρκετά, όμως οι μεταβολές στην οριακή τιμή συστήματος δεν επιτρέπουν την ακόμα ταχύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στα συστήματα μεταφοράς και διανομής ενέργειας αν οι καταναλωτές δεν αντιληφθούν πραγματικά την αξία του ηλεκτρισμού που αγοράζουν, καθώς μόνο έτσι θα αποκτήσουν κίνητρο για μια δυναμική αντιμετώπιση στον τρόπο με τον οποίον καταναλώνουν ενέργεια. 

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Ιωάννη Παπαδόπουλου

Αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Την προηγούμενη Παρασκευή, στο άρθρο μου «Η ενεργειακή φτώχεια κινητοποιεί ξανά την Ευρώπη», εξήγησα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στην υπέρβαση των ρυθμισμένων τιμών ηλεκτρικής ενέργειας. Στο σημερινό μου άρθρο θα ήθελα να προχωρήσω λίγο περισσότερο στην ανάλυση αυτού του προβλήματος.

Ο  Ιωάννης Παπαδόπουλος

«Εσάς σας απασχολεί το τέλος του κόσμου, ενώ εμάς το τέλος κάθε μήνα». Αυτό είναι ένα βασικό σλόγκαν του κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων», το οποίο συνεχίζει τη δράση του για πέμπτη εβδομάδα στη Γαλλία παρά τις πρόσφατες εξαγγελίες του προέδρου Μακρόν. Το νόημα αυτού; Εσείς νοιάζεστε για την κλιματική αλλαγή και τις κοσμογονικές αλλαγές που αυτή θα φέρει στον πλανήτη σε μερικές δεκαετίες, ενώ εμείς έχουμε δυσκολία να τα φέρουμε βόλτα μέχρι το τέλος του μήνα με τα εισοδήματά μας. Η μακροπρόθεσμη προοπτική των προνομιούχων «ελίτ» αντιπαρατίθεται στη βραχυπρόθεσμη οπτική του «λαού», ο οποίος αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης και δεν έχει χρόνο ή διάθεση για μακρόπνοες στρατηγικές. Αυτή η νέα, καθολική διαιρετική τομή στις δυτικές κοινωνίες συγκεκριμενοποιείται και στην ειδικότερη θεματική της ενέργειας. Από τη μία πλευρά έχουμε τους πολιτικούς και γραφειοκράτες των Βρυξελλών καθώς και τις εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), που στοχεύουν στην απαλλαγή από τις ρυθμισμένες τιμές λιανικής στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, και από την άλλη πλευρά έχουμε τους «μη προνομιούχους», ιδίως της υπαίθρου ή των ημιαστικών περιοχών, οι οποίοι κρέμονται εισοδηματικά και κοινωνικά από μια κλωστή, είναι εξαρτημένοι από τα αυτοκίνητά τους για τις μετακινήσεις τους και έχουν ήδη μείνει πίσω στην κατανόηση και χρήση των νέων έξυπνων τεχνολογιών διαχείρισης των ενεργειακών τους αναγκών. 

Επιβάτες στο «τρενάκι του τρόμου»

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Αγγελικής Κοτσοβού

akots@naftemporiki.gr

Oι δυνάμεις που οδήγησαν το πετρέλαιο σε χαμηλά σχεδόν διετίας στα τέλη του 2018 δεν πρόκειται να φύγουν. Οι τιμές του αμερικανικού αργού έχουν απομακρυνθεί σχεδόν 40% από τα υψηλά τετραετίας, πάνω από τα 76 δολάρια το βαρέλι, που είχαν αγγίξει τον Οκτώβριο. Και το μπρεντ, που στις αρχές Οκτωβρίου είχε ξεπεράσει το «φράγμα» των 80 δολαρίων το βαρέλι, υποχώρησε αυτή την εβδομάδα στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Αύγουστο του 2017.

Οι καθοδικές πιέσεις στις τιμές του πετρελαίου αντικατοπτρίζουν τις ανησυχίες για προσφορά μεγαλύτερη της ζήτησης, σε συνδυασμό με τις ενδείξεις επιβράδυνσης της οικονομίας. Μάταια ο ΟΠΕΚ και οι σύμμαχοί του προσπαθούν να αποκαταστήσουν την ισορροπία στις διεθνείς πετρελαϊκές αγορές με μειώσεις στην παραγωγή.

Οι προβλέψεις για «φρένο» στην παγκόσμια ανάπτυξη προοιωνίζονται και μειωμένη ζήτηση για ενεργειακά προϊόντα, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο διολίσθησης των τιμών του άλλοτε «μαύρου χρυσού». Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας στο 2,5% το 2019 από 2,9% το 2018. Από την άλλη, το φθηνό πετρέλαιο συνεπάγεται μειωμένο ενεργειακό κόστος, ανακουφίζοντας τις χώρες εισαγωγής καυσίμων. Θα πρέπει όμως να προσέχουν τι εύχονται: Η πτώση των τιμών ενέργειας συμπαρασύρει προς τα κάτω τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη, προκαλώντας «πονοκέφαλο» στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που μόλις έγραψε τον επίλογο στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης των 2,6 τρισ. ευρώ.

Ο πλούτος και η φτώχεια των Εθνών

analyst

Η περιουσία των ιδιωτών στον πλανήτη εκτοξεύθηκε στα 210,9 τρις $, επεξηγώντας πολύ καλά σε ποιούς οφείλουν τα τεράστια χρέη τους τα κράτη και όλοι οι υπόλοιποι – ενώ έχει αποδειχθεί πως ο καπιταλισμός μπορεί μεν να επιβιώσει τόσο με μεγαλύτερο, όσο και με μικρότερο κράτος, αλλά πολύ δύσκολα με κραυγαλέες εισοδηματικές ανισότητες.

Ανάλυση

- Βασίλη Βιλιάρδου

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, οι εισοδηματικές ανισότητες αυξάνονται χρόνο με το χρόνο – πως οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Υπάρχουν βέβαια περισσότεροι πλούσιοι, αλλά το μερίδιο του πλούτου μίας συνεχώς μειούμενης «αριστοκρατίας» κλιμακώνεται με ισχυρότερο ρυθμό – πολύ συχνά χωρίς καν να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά, αφού τα χρήματα τους εργάζονται μόνα τους στις αγορές, μέσω «εταιριών γραμματοκιβωτίων» σε φορολογικούς παραδείσους, καθώς επίσης με τη χρησιμοποίηση πρακτικών στα όρια της νομιμότητας.

Η «πώληση» τώρα της αυξανόμενης ανισότητας στους λαούς που κυβερνώνται πλέον από όλο και περισσότερους πολιτικούς μισθοφόρους των ελίτ, φαίνεται να έχει επιτυχία – με τη βοήθεια της ιδεολογίας του «Trickle Down Effect» που προέρχεται  από τον Adam Smith και το βιβλίο του «Ο πλούτος των Εθνών». Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, η οποία δεν επαληθεύθηκε σχεδόν ποτέ, τα εξής:

«Η μεγέθυνση και ο πολλαπλασιασμός της παραγωγής σε όλους τους οικονομικούς τομείς, ως αποτέλεσμα του καταμερισμού της εργασίας, έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο του πλούτου – ο οποίος, σε μία καλά κυβερνώμενη χώρα, εξαπλώνεται από τα υψηλότερα στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα του πληθυσμού».

Ο 7ΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Πόπη Κονιδάρη

Διδάκτωρ ΕΚΠΑ | Ερευνήτρια ΚΕΠΑ ΕΚΠΑ

Η Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που υιοθετήθηκε από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών το έτος 2015 εκφράζει το κοινό τους όραμα για ειρήνη και ευημερία, όχι μόνο για το παρόν, αλλά και το μέλλον και αναφέρεται σε σημαντικά ζητήματα για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη [1].  

Τα ζητήματα αυτά αντικατοπτρίζονται μέσα από τους 17 στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (17 Sustainable Development Goals (SDGs)), οι οποίοι αποτελούν τον πυρήνα της Ατζέντας 2030. Οι στόχοι χαρακτηρίζονται ως επείγουσα έκκληση προς όλες τις χώρες – ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες – για δράση σε πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας [2]. Οι 17 αυτοί στόχοι βασίζονται στους 8 Στόχους Ανάπτυξης της Χιλιετίας (ΣΑΧ) και υποστηρίζονται από 169 συνολικά επιμέρους στόχους, οι οποίοι επιδεικνύουν τα επίπεδα δράσης και τη φιλοδοξία της νέας ατζέντας. Τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ επιδιώκουν με αυτούς τους στόχους την επίτευξη όσων δεν επιτεύχθηκαν ως το 2015, το έτος ορόσημο για τους ΣΑΧ [3]. 

Στις 24 Οκτωβρίου 2018, ημέρα εορτασμού για τα Ηνωμένα Έθνη της 73ης επετείου από την έναρξη ισχύος του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, το United Nations Academic Impact (UNAI) ανακοίνωσε τα ονόματα δεκαεπτά μελών του, που θα είναι οι νέοι του κόμβοι για καθέναν από τους 17 στόχους της Αειφόρου/Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals (SDGs)) [4]. Ένα μέλος για κάθε στόχο.

Πως η αύξηση του κατώτατου μισθού επιδρά στην οικονομία

του Κώστα Μελά

Την τελευταία περίοδο κάτι φαίνεται να κινείται σε ορισμένες χώρες της ΕΕ σε σχέση με τις κατώτατες αμοιβές εργασίας. Εκτός από την Πορτογαλία, η οποία ακολουθεί με ακρίβεια το σχεδιασμό αύξησης του κατώτατου μισθού εδώ και τέσσερα χρόνια, και η Ισπανία, η Ελλάδα, η Γαλλία και η Τσεχία προγραμματίζουν αντίστοιχες κινήσεις.

Παρότι οι αυξήσεις αυτές αφορούν σχετικά σε μικρό τμήμα του εργατικού δυναμικού (κάτω από το 10%), εντούτοις είναι σημαντικές. Συμβάλλουν στη μείωση της ανισοκατανομής του εισοδήματος, στην σταθεροποίηση της κοινωνικής συνοχής και σαφέστατα στην οικονομική μεγέθυνση, από τη στιγμή που δεν προκαλούν ανυπέρβλητες χρηματοοικονομικές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις. Μάλιστα, σε πολλές χώρες η συμβολή τους (π.χ. στη Γερμανία) στη μεγέθυνση του ΑΕΠ κρίνεται απολύτως θετική.

Σε πολλές χώρες της ΕΕ ο κατώτατος μισθός είναι πολύ χαμηλότερος από το αποδεκτό όριο, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο κατώτατος μισθός  θα πρέπει να βρίσκεται στα 2/3 του εθνικού ενδιάμεσου μισθού, προκειμένου να επιτρέπει σε όσους τον λαμβάνουν να ζουν με στοιχειώδη επάρκεια.

Τι αλλάζει για όσους αμείβονται με απόδειξη δαπάνης - Τι προβλέπεται για ΕΦΚΑ και εισφορές

Το Ποντίκι

Την υπουργική απόφαση για την καταβολή, από την 1η Ιανουαρίου 2019, ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΦΚΑ για τους αμειβόμενους με παραστατικά παρεχόμενων υπηρεσιών (τίτλοι κτήσης–πρώην απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης), σε εφαρμογή του άρθρου 55 του Ν. 4509/2017, υπέγραψε ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, «η υπουργική απόφαση, η οποία θα τεθεί σε ισχύ ταυτόχρονα με τη δημοσίευσή της σε ΦΕΚ, βάζει τέλος στην πολυνομία, στις αμφισβητήσεις και στη "γκρίζα ζώνη" του παρελθόντος σχετικά με την ασφάλιση των προσώπων που αμείβονται με παραστατικά παρεχόμενων υπηρεσιών, προβλέποντας διαδικασία απογραφής και ασφάλισής τους στον ΕΦΚΑ».

Με βάση την υπουργική απόφαση:

* Οι αμειβόμενοι με παραστατικά παρεχόμενων υπηρεσιών–πωλήσεων απογράφονται στον ΕΦΚΑ, πριν από την έκδοση του παραστατικού.

* Η ασφαλιστική εισφορά καθορίζεται στο 13,33% για κύρια σύνταξη και 6,95% για υγειονομική περίθαλψη επί της καθαρής αξίας του παραστατικού, μετά την αφαίρεση του αναλογούντος φόρου και άλλων επιβαρύνσεων. Οι εισφορές βαρύνουν τον αμειβόμενο με παραστατικό παρεχόμενων υπηρεσιών και αποδίδονται στον ΕΦΚΑ από τον εκδότη, μέχρι το τέλος της τελευταίας εργάσιμης ημέρας του επόμενου μήνα της έκδοσης του παραστατικού.

Φοροεκτιμήσεις

Επιμέλεια: Επιστημονική ομάδα της ARTION με την καθοδήγηση του Γιώργιου Δαλιάνη

www.artion.gr

Στοιχεία έμμεσης απόδειξης μη δηλωθέντος εισοδήματος

Όπως κρίθηκε και με την υπ’ αριθ. 1893/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το (σημαντικό) χρηματικό ποσό που εισέρχεται σε λογαριασμό άλλου προσώπου (ή άλλων προσώπων) και το οποίο δεν καλύπτεται από τα (νομίμως φορολογηθέντα ή απαλλαχθέντα του φόρου) εισοδήματα που το πρόσωπο αυτό έχει (ή τα πρόσωπα αυτά έχουν) δηλώσει στη φορολογική αρχή ούτε από άλλη συγκεκριμένη και αρκούντως τεκμηριωμένη πηγή ή αιτία, την οποία είτε επικαλείται ο ελεγχόμενος φορολογούμενος είτε εντοπίζει η φορολογική αρχή, λαμβάνοντας τα αναγκαία, κατάλληλα και εύλογα, εν όψει των περιστάσεων, μέτρα ελέγχου και έρευνας, μπορεί να θεωρηθεί, κατ’ εκτίμηση του συνόλου των στοιχείων και των συνθηκών της υπόθεσης (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και ο συγγενικός, φιλικός ή επαγγελματικός δεσμός μεταξύ του φορολογούμενου και του δικαιούχου του λογαριασμού) ότι συνιστά εισόδημα του ελεγχόμενου φορολογούμενου.

Τήρηση Μητρώου Πραγματικών Δικαιούχων

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

''ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΔΡΑΠΕΤΕΣ'' (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ)

(Το Ντοκιμαντέρ παίζει μόνο από Υπολογιστή)

Ντοκιμαντέρ με Έλληνες μετανάστες στην Αγγλία

Documentary with Greek migrants in England

Το ντοκιμαντέρ ''Εξόριστοι Δραπέτες'' παρουσιάζει την ζωή κάποιων νέων Ελλήνων οι οποίοι έχουν μεταναστεύσει στην Αγγλία λόγω της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που βίωναν στην Ελλάδα. Ο καθένας από την πλευρά του μας παρουσιάζει τις συνθήκες που αντιμετώπισε στην προσπάθεια που έκανε για ένα νέο ξεκίνημα σε μια ξένη χώρα, καθώς και τις προοπτικές που φαίνεται να έχει αυτή τους η επιλογή για το μέλλον.

Σκηνοθεσία, σενάριο, παρουσίαση, editing: Zdoup Διεύθυνση φωτογραφίας: Κυριάκος Λουλακούδης Γραφικά: Νέλλη Σαβράνη

Εικονολήπτης εισαγωγής (Αθήνα): Ανδρέας Λουλακούδης

Ο Γ. Καραμπελιάς συνομιλεί με τον Κ. Λάβδα για τις σχέσεις Ελλάδας – Ευρώπης (βίντεο)

ardin-rixi

Συναντήσεις Κορυφής στο cafe του ΙΑΝΟΥ 

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συνομίλησε την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου στις 20.30 με τον καθηγητή Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κώστα Λάβδα, με θέμα «Ελλάδα και Ευρώπη, αντιθέσεις και συμπτώσεις».

Ο Κώστας Α. Λάβδας είναι Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Διευθυντής του Τομέα Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε και δίδαξε πολιτική επιστήμη και διεθνείς σχέσεις στην Ελλάδα, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ. 

Έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, Καθηγητής στην Έδρα Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών «Κωνσταντίνος Καραμανλής» στη Fletcher School of Law and Diplomacy της Μασαχουσέτης, Senior Research Fellow στη London School of Economics, Επισκέπτης Καθηγητής σε πανεπιστήμια στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, Αντιπρύτανης και Κοσμήτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης. 

Συγγραφέας πλήθους βιβλίων και άρθρων για την ευρωπαϊκή πολιτική, τις ευρωατλαντικές σχέσεις και την πολιτική θεωρία του ρεπουμπλικανισμού στα αγγλικά, τα ελληνικά και τα γερμανικά.

Λέξεις

Το Ποντίκι

του Στάθη

Εκ του προχείρου και προς παιγνιδισμόν.

Βροτός: αυτός που για να ζει τρώει.

Θνητός: αυτός που πρόκειται να πεθάνει.

Εργάτης: αυτός που παράγει έργο.

Έργο: ποιητικό, λογοτεχνικό, θεατρικό, ζωγραφικό, καλλιτεχνικό, θεϊκό, ανθρώπινο.

Ποιητής: αυτός που δημιουργεί, που ποιεί.

Πόλις, πολίτης, πολιτική, πολιτισμός – τη λέξη υποβάθμισαν οι Λατίνοι σε politia, police, αστυνομία.

Λαός: αυτός που δημιουργήθηκε από τις πέτρες που έριξε πίσω του ο Δευκαλίων μετά τον κατακλυσμό.

Δήμος: ο πολιτικώς οργανωμένος λαός.

Δίας, dia, day, ημέρα, Άδης, σκότος, σκοτώνω.

Χρήμα, χρήσις, χρέος.

Οι εξισλαμισμοί στη Βόρεια Ήπειρο και ο Νεκτάριος Τέρπος

του Γιώργου Καραμπελιά

Οι εξισλαμισμοί και το παιδομάζωμα συνεχίζονται μέχρι τον ύστερο 18ο αιώνα στη δυτική Ελλάδα, την Ήπειρο και την Αλβανία και ο Κοσμάς Αιτωλός θα αναδειχθεί στον πρωτεργάτη της πάλης ενάντιά τους. Πρόδρομος και πνευματικός μέντοράς του, σχετικά άγνωστος στο ευρύτερο κοινό, υπήρξε ο Βορειοηπειρώτης ιερομόναχος από τη Μοσχόπολη, Νεκτάριος Τέρπος (γεννήθηκε μεταξύ 1675 και 1690 και απεβίωσε μεταξύ 1740 και 1741), τόσο με τη δράση του όσο και με τα βιβλία του. Ανάμεσά τους το Βιβλιάριον,καλούμενον Πίστις, το οποίο γνώρισε 12 εκδόσεις, μεταξύ 1732 και 1818.*

Η Πίστις είχε ως κύριο αντικείμενό την αντιμετώπιση των εξισλαμισμών και της αλλαξοπιστίας των ορθοδόξων. Διαβάζουμε στο προοίμιο του έργου: «Τὸ λοι­πὸν ἐ­τοῦ­το τὸ Βι­βλιά­ριον, τὸ ἐ­πο­νο­μα­ζό­με­νον Πί­στις, δὲν τὸ ἐ­σύν­θε­σα διὰ τοὺς σο­φοὺς καὶ γραμ­μα­τι­σμένους ἀν­θρώ­πους, ἀλ­λὰ διὰ τοὺς ἀ­γραμ­μά­τους καὶ χω­ρι­κούς, ἐ­πει­δὴ εἰς ἐ­τοῦ­τα τὰ μέ­ρη τῆς Τουρ­κί­ας εὑ­ρι­σκό­με­νοι χρι­στια­νοί, πολ­λοὶ ἐ­πλα­νή­θη­καν, καὶ πλα­νοῦν­ται ἀ­πὸ ὀ­λί­γην ἀ­νάγ­κην καὶ δό­σι­μον τοῦ χα­ρα­τζί­ου, καὶ ἀρ­νοῦν­ται (φεῦ) τὸν Χρι­στόν, καὶ πα­ρα­δί­δον­ται εἰς τὰς χεῖ­ρας τοῦ δι­α­βό­λου«.

Ο Νεκτάριος χρημάτισε διδάσκαλος στη σχολή της Μοσχόπολης –τη μετέπειτα περιβόητη Νέα Ἀκαδήμια– περιόδευσε δε ως ιεροκήρυκας στη σημερινή Βόρειο Ήπειρο, Βεράτι, Σπαθία και Μουζακιά, καθώς και στη Νότια Ήπειρο μέχρι την Άρτα, ως πρόδρομος του Κοσμά Αιτωλού. Οι αντι­μωαμεθανικές και αντιτουρκικές θέσεις του οδήγησαν και στην κακοποίησή του τα Χριστούγεννα του 1724, στο χωριό Τραγότι, κοντά στο Ελβασάν. Όταν κήρυσσε παρατήρησε ότι το ακροατήριό του το αποτελούσαν 120 γυναίκες και μόλις 15 άνδρες, διότι οι υπόλοιποι είχαν αλλαξοπιστήσει. Τότε στράφηκε εναντίον του Μωά­μεθ, γεγονός που οδήγησε στον άγριο ξυλοδαρμό του:

Ο Μακιαβέλι γνώριζε από ελληνοτουρκικά!

του Άγγελου Συρίγου

Το ερώτημα είναι καυτό και συνεχίζει να αιωρείται στην ελληνική κοινή γνώμη: θα επιχειρήσει ο Ερντογάν να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο; Η απάντηση είναι πως μάλλον θα αποφύγει να δημιουργήσει μία κρίση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει τα ελληνοτουρκικά σε πολεμική σύρραξη. Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής, άλλωστε, η προσοχή του είναι στραμμένη στη Συρία, ειδικά μετά την απόφαση του προέδρου Τραμπ να αποσύρει τις εκεί αμερικανικές δυνάμεις.

Γιατί να διακινδυνεύσει μία πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα, η οποία, ανεξαρτήτως της έκβασης θα είναι καταστροφική και για την Τουρκία; Δεν έχει κανένα πραγματικό λόγο εισέλθει σε μία τέτοια περιπέτεια, η οποία εκ των πραγμάτων θα χαλούσε την εικόνα του νικητή που έχει ήδη εξασφαλίσει από τη στρατιωτική εμπλοκή στη βόρειο Συρία. Εικόνα που μπορεί να ενισχυθεί πολύ εάν ο Λευκός Οίκος του λύσει τα χέρια να κινηθεί εναντίον των Κούρδων και ανατολικά του Ευφράτη.

Προφανώς, αυτό δεν σημαίνει πως και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα συνεχίσει να επιδίδεται στη γνωστή επιθετική ρητορική και ενδεχομένως σε κάποιες θεατρικές κινήσεις με επικοινωνιακή στόχευση, ώστε αφ’ ενός να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την αδυναμία του να εμποδίσει τη γεώτρηση της ExxonMobil στο τεμάχιο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, αφ’ ετέρου να υπερκεράσει την κεμαλική αντιπολίτευση, η οποία τον κατηγορεί για ενδοτισμό(!) έναντι της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Οι κυβερνήσεις Soros

analyst

Μπορεί να κατηγορούν μερικοί τον πρωθυπουργό ως καταληψία, κακοποιό, αμόρφωτο, αμοραλιστή, προδότη ή ότι άλλο, αλλά την ίδια στιγμή κανένας δεν τολμάει να σηκώσει το κεφάλι. Πιθανότατα επειδή έχουμε βυθιστεί πια σε συλλογικό κώμα.

.

Επικαιρότητα

- της Σερένας Νομικού

Στην Ελλάδα έχουμε μία δικτατορικά αριστερόστροφη, ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Soros που κατηγορεί ανερυθρίαστα όποιον δεν συμφωνεί μαζί της ως ακροδεξιό, φασίστα, πατριδοκάπηλο και εθνικιστή. Δεν είναι πάντως τυχαίο πως ο αξιότιμος πρωθυπουργός μας προτάθηκε για βραβείο νόμπελ σε σχέση με τη νούμερο ένα προδοσία της ιστορίας μας: με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας. Ο Soros δε ως το πρόσωπο της χρονιάς από τους Financial Times που στηρίζουν με νύχια και με δόντια την παγκοσμιοποίηση. Πού του έγινε η πρόταση; Στο Μαρόκο βέβαια, (πηγή) εκεί που βρισκόταν, στα πλαίσια της υπογραφής της εγκληματικής συμφωνίας.

Γιατί εκλέξαμε και ανεχόμαστε εμείς οι Ελληνίδες και οι Έλληνες τη συμμορία που μας κυβερνάει; Επειδή πιστέψαμε πως ήταν η τελευταία μας ελπίδα κρίνοντας από τα ψέματα που μας είπε προεκλογικά, ενώ μας έδεσε χειροπόδαρα λίγους μήνες αργότερα, με την παράνομη αντιστροφή του δημοψηφίσματος και με το τρίτο μνημόνιο. Ο βασικός ένοχος βέβαια είναι το Σύνταγμα μας που επιτρέπει τις κοινοβουλευτικές δικτατορίες αυτού του είδους, χωρίς να διαθέτει απολύτως καμία ασφαλιστική δικλείδα.

Πού οδηγούμαστε; Στην απόλυτη καταστροφή με μία δεύτερη χρεοκοπία, στην απώλεια εδαφών, στην αλλοίωση του πληθυσμού μας από τους μετανάστες, στο δημογραφικό μας θάνατο, στη λεηλασία μας από όλες τις γειτονικές χώρες και στην αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Πώς; Με το ξεπούλημα των δημοσίων περιουσιακών μας στοιχείων (η απαξιωμένη ΔΕΗ σύντομα θα ανήκει σε Γερμανούς) και με τον πλειστηριασμό των ιδιωτικών, σε περιβάλλον μίας οδύνης δίχως τέλος που θα κλιμακωθεί το 2019, εν μέσω μίας παγκόσμιας και ευρωπαϊκής κρίσης.