Η φασιστική απειλή

analyst

Άποψη

- του Βασίλη Βιλιάρδου

Πιστεύω στις ελεύθερες αγορές. Σε καμία περίπτωση όμως στις ασύδοτες, που όχι μόνο δεν ελέγχονται καθόλου από τα κράτη αλλά, αντίθετα, τα ελέγχουν – με τους πολιτικούς στην έμμισθη υπηρεσία τους. Πιστεύω στη Δημοκρατία, στην Άμεση που έχει επιβιώσει στην Ελβετία σχεδόν επί 200 συνεχή έτη, όταν κανένα άλλο πολίτευμα δεν τα έχει καταφέρει – αλλά όχι στην ασυδοσία. Πιστεύω στην Ενωμένη Ευρώπη, αλλά όχι στο γερμανικό κατασκεύασμα που επιδιώκει την ηγεμονία μίας αμετανόητης χώρας εις βάρος όλων των άλλων.

Δεν πιστεύω στο ευρώ, επειδή δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ βιώσιμο – αλλά γνωρίζω πως είμαστε εγκλωβισμένοι όλοι και δεν μπορούμε μονομερώς να ξεφύγουμε από την παγίδα. Πιστεύω στα ανθρώπινα δικαιώματα και φυσικά δεν είμαι ρατσιστής (για τη λέξη «εθνικιστής» υπάρχουν πολλές ερμηνείες), αλλά όχι στα ανοιχτά σύνορα για όλους – όπως πρεσβεύει η συμφωνία του Μαρόκου.

Τα επιχειρήματα εναντίον των ανοιχτών συνόρων για όλους είναι απλά. Ειδικότερα, το παγκόσμιο χάσμα πλούτου, βιοτικού επιπέδου καλύτερα είναι πολύ μεγάλο – ενώ υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που ελπίζουν τεκμηριωμένα ότι, θα έχουν μία καλύτερη ζωή και πολύ περισσότερες προοπτικές, εάν μπορούν νόμιμα να ταξιδεύουν και να εργάζονται στην Ευρώπη.

Κάτι τέτοιο όμως θα αδυνατούσαν να αντέξουν τα ευρωπαϊκά κοινωνικά συστήματα, ενώ είναι αδύνατον να μην υπάρχουν μεταξύ των μεταναστών εγκληματίες, όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους – οπότε δεν θα άντεχαν ούτε τα συστήματα ασφαλείας, όπως έχει αποδειχθεί ολοκάθαρα στη Σουηδία. Εκτός αυτού θα πιέζονταν κατά πολύ οι μισθοί των Ευρωπαίων εργαζομένων, ιδιαίτερα των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων – με δυσμενή επακόλουθα για το βιοτικό τους επίπεδο. Ως εκ τούτου τα κεφάλαια και τα υψηλά αμειβόμενα στελέχη θα ωφελούνταν υλικά – ενώ όλοι οι άλλοι θα υπέφεραν.

Επί πλέον, θα αλλοιώνονταν εντελώς οι κοινωνίες, οπότε θα ήταν πιο εύκολα ελεγχόμενες από τις εκάστοτε ελίτ – εις βάρος της Δημοκρατίας που σταδιακά θα έπαυε να υπάρχει, πόσο μάλλον όταν ακόμη και σήμερα δεν λειτουργεί σωστά. Τέλος, θα προκαλούνταν ζημίες στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αφού θα έχαναν τους καλύτερα εκπαιδευμένους εργαζομένους τους, κάτι που ήδη διαπιστώνεται ακόμη και σε δυτικές χώρες, όπως στην Ελλάδα – οπότε οι μεταναστευτικές ροές θα ανατροφοδοτούνταν χωρίς σταματημό.

Κατά μία περίεργη τώρα συγκυρία συμπίπτουν οι αντιλήψεις των αριστερών διεθνιστών με αυτές των δεξιών υπερασπιστών της παγκοσμιοποίησης, όσον αφορά την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων – αν και της κάθε μίας ομάδας για διαφορετικούς λόγους. Το γεγονός αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, επειδή έτσι τροφοδοτούνται τα ακραία φασιστικά κόμματα που αντιτίθενται στη μετανάστευση – αλλά συνήθως από ρατσιστικές αιτίες. Το αποτέλεσμα είναι να παγιδεύεται ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων που φυσικά δεν είναι φασίστες, ούτε ρατσιστές – αλλά απλά θέλουν να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους και αγαπούν τις πατρίδες τους, μη επιθυμώντας να αλλοιωθούν κοινωνικά, ούτε να γίνουν υποχείρια των ελίτ.

Ολοκληρώνοντας, η κατάσταση επιδεινώνεται από τις μεγάλες εισοδηματικές ανισότητες που έχουν δημιουργηθεί στη Δύση, σε συνδυασμό με την υπερχρέωση της μεσαίας και κατώτερης εισοδηματικής τάξης των ανθρώπων – τα οποία δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη, ενώ χωρίς ανάπτυξη ο καπιταλισμός καταρρέει. Επομένως, έτσι και αλλιώς μειώνεται το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας των ανθρώπων – ενώ υποβαθμίζονται συνεχώς τα κοινωνικά συστήματα.

Ακόμη χειρότερα, κάτι ανάλογο διαπιστώνεται μεταξύ των πλουσίων και φτωχότερων κρατών της Δύσης – με αποτέλεσμα να ενισχύεται ο κίνδυνος διακρατικών συγκρούσεων, με ρατσιστικό υπόβαθρο. Ως εκ τούτου, δημιουργούνται εκρηκτικές συνθήκες – οπότε δεν είναι καθόλου υπερβολικό να αναφερόμαστε στα βαριά σύννεφα του φασισμού και των διακρατικών αντιπαραθέσεων που καλύπτουν ξανά τον ουρανό της Ευρώπης.