Επιμέλεια: Επιστημονική ομάδα της ARTION με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη
Υποβολή δηλώσεων για κατοίκους εξωτερικού
➤➤ Μέχρι 31/12/2018 μπορούν να υποβάλουν δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος σε περίπτωση που έχουν σχετική υποχρέωση (π.χ. εάν έχουν κάποιο εισόδημα στην Ελλάδα) τα φυσικά πρόσωπα που μετέφεραν τη φορολογική κατοικία τους στην αλλοδαπή κατά το προηγούμενο έτος (2017), με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 67 «Υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και καταβολή του φόρου» του ν. 4172/2013, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος μεταφέρει την κατοικία του στο εξωτερικό, η δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλεται καθ’ όλη τη διάρκεια του φορολογικού έτους. Ομοίως, με την ΠΟΛ. 1201/2017 «Διαδικασία μεταβολής της φορολογικής κατοικίας κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4172/2013 και του ν. 4174/2013» ορίζεται ότι ο φορολογούμενος, εφόσον είναι υπόχρεος σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος στην Ελλάδα, δύναται να την υποβάλει ως φορολογικός κάτοικος εξωτερικού το αργότερο μέχρι τη λήξη του φορολογικού έτους που ακολουθεί το έτος αναχώρησης.
Ψηφιοποιημένα παραστατικά λογιστικών αρχείων
➤➤ Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. πρωτ. 1188383 ΕΞ 2018/20.12.2018 διαταγή της ΑΑΔΕ με θέμα την «Εφαρμογή των διατάξεων της περ. γ’ του άρθρου 22 του Ν. 4172/2013 στις περιπτώσεις ψηφιοποιημένων παραστατικών» ορίζεται ότι τα τηρούμενα λογιστικά αρχεία (βιβλία και στοιχεία) μπορούν να διαφυλάσσονται σε οποιαδήποτε μορφή (έντυπη ή ηλεκτρονική), ανεξάρτητα από τον τρόπο τήρησης αυτών (χειρόγραφα ή μηχανογραφικά). Επιπλέον, αρχεία που αρχικά δημιουργούνται σε έντυπη μορφή μπορούν να ψηφιοποιούνται και να φυλάσσονται στη νέα μορφή τους ακόμα και κατά τη διάρκεια της εκάστοτε τρέχουσας περιόδου. Συνεπώς, η έκπτωση δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων μπορεί να αποδεικνύεται, μεταξύ άλλων, και από ψηφιοποιημένα παραστατικά, ανεξαρτήτως του τρόπου τήρησης ή διαφύλαξης αυτών, εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις του άρθρου 22 του ΚΦΕ.
Καταβολή και αναπροσαρμογή μισθώματος
➤➤ Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 217/4.12.2018 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, η τροποποιητική συμφωνία μεταξύ εκμισθωτή και μισθωτή για τη μετάθεση του χρόνου έναρξης καταβολής μισθώματος (ή περί μη οφειλής μισθώματος για ορισμένο χρονικό διάστημα) δεν εμπίπτει καταρχήν στην έννοια της αναπροσαρμογής του μισθώματος, διότι στην πρώτη περίπτωση (μετάθεση χρόνου καταβολής μισθώματος) υπάρχει αδυναμία έναρξης και λειτουργίας της μισθωτικής σχέσης για ορισμένο χρονικό διάστημα, εκ της οποίας αδυναμίας απορρέει και η αξίωση του μισθωτή περί μη καταβολής μισθώματος, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, η αξίωση για αναπροσαρμογή του μισθώματος ανακύπτει κατά την εξέλιξη και λειτουργία της μισθωτικής σχέσης. Συνεπώς, πρόκειται για δύο διαφορετικές.
Δημοφιλή Ερωτήματα
- Υποχρεωτική είναι η χορήγηση υπολοίπου της προβλεπόμενης από τον ΑΝ 539/1945 ετήσιας (κανονικής) άδειας μισθωτών έως 31 Δεκεμβρίου 2018, ακόμη και εάν οι εργαζόμενοι δεν το επιθυμούν. Η (κανονική) άδεια πρέπει να χορηγείται στον μισθωτό οπωσδήποτε μέσα στο έτος στο οποίο αφορά και δεν επιτρέπεται, ούτε με συμφωνία μεταξύ του τελευταίου και του εργοδότη, η μεταφορά αυτής εν όλω ή εν μέρει στο επόμενο ή σε μεθεπόμενα έτη. Η συμφωνία αυτή, κατά τα άρθρα 174 και 180 του Αστικού Κώδικα, είναι ανίσχυρη (άκυρη), ενώ εάν παρέλθει η προθεσμία για τη χορήγηση της άδειας, η αξίωση μετατρέπεται σε χρηματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου