Το δράμα των μνημονίων

analyst

Η μνημειώδης καταστροφή της Ελλάδας, χειρότερη από το βομβαρδισμό της εκ μέρους του ΝΑΤΟ αφού οι ζημίες έχουν υπερβεί κατά πολύ το 1 τρις €, αποδεικνύεται στην πράξη από την κατάρρευση των τραπεζών – με επόμενη τραγωδία τους μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς των σπιτιών των Ελλήνων, για μα μην αναφερθούμε στις καταθέσεις.

.

Επικαιρότητα

Για να μην ξεχνάμε, υπενθυμίζουμε πως στα τέλη Ιουνίου του 2010, 80 ημέρες περίπου μετά την ένταξη της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο, έφτασε στην Αθήνα το νέο σχήμα του ΔΝΤ για χώρες της Ευρωζώνης – η Τρόικα, για τον πρώτο έλεγχο της εφαρμογής του προγράμματος. Εκείνη την εποχή το δημόσιο χρέος είχε εκτοξευθεί με τη βοήθεια του ΔΝΤ σε συνεργασία με την ΕΛΣΤΑΤ στο 129,7% του ΑΕΠ (2009) από 112,9% το 2008. Είχε δηλαδή προστεθεί το «αναθεωρημένο» έλλειμμα της ΕΛΣΤΑΤ ύψους 15,2% του ΑΕΠ από 10,2% προηγουμένως, συν ορισμένα άλλα χρέη. Όσο για το ιδιωτικό χρέος ήταν ουσιαστικά αμελητέο, αντίστοιχο σχεδόν με αυτό χωρών όπως η Γερμανία – ενώ οι τράπεζες υγιείς.

Περαιτέρω, με βάση τις τότε πρώτες δηλώσεις της Τρόικα, ο έλεγχος ήταν ικανοποιητικός, οπότε οι ανακοινώσεις των στελεχών της ήταν γεμάτες αισιοδοξία. Ακόμη καλύτερα, ο ευγενικότατος εκπρόσωπος του ΔΝΤ, ο κ. P. Thomsen, ανέφερε πως δεν είναι σωστό να πληρώνουν φόρους μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι – καθώς επίσης πως είναι παράλογο να μειώνονται συνεχώς οι μισθοί και οι συντάξεις.

Στην ίδια συνέντευξη τύπου του Ιουλίου του 2010, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στην Τρόικα απάντησε σε ερώτηση που του τέθηκε για τις προβλέψεις του μετά από τρία χρόνια εφαρμογής του μνημονίου (2013), πως στην Ελλάδα θα έχουν τεθεί τότε τα θεμέλια για μία βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση – σε συνθήκες χαμηλού πληθωρισμού, μέσω του οποίου θα μειώνεται το κόστος ζωής!

Συμπλήρωσε επί πλέον πως τα οικονομικά του κράτους θα αποκατασταθούν, ότι δεν θα υφίσταται λόγος αναδιάρθρωσης του χρέους ή/και επιβολής υψηλότερων φόρων αφού θα έχει μειωθεί, πως δεν θα υπάρχει οικονομική κρίση, ότι το φορολογικό σύστημα θα είναι πιο δίκαιο, πως οι δημόσιες δαπάνες δεν θα απορροφώνται από το πελατειακό κράτος αλλά θα επενδύονται παραγωγικά, ότι το ασφαλιστικό σύστημα θα είναι βιώσιμο, ενώ ο κρατικός τομέας θα προσεγγίσει σταδιακά τα ευρωπαϊκά πρότυπα! Με απλά λόγια, μας διαβεβαίωσε όλους πως οι συνθήκες στην Ελλάδα το 2013, με την εφαρμογή του προγράμματος του Ταμείου, θα ήταν παραδεισένιες.

Παράλληλα ορισμένα ΜΜΕ, καθώς επίσης γνωστοί δημοσιογράφοι του οικονομικού ρεπορτάζ,  εξυμνούσαν το ΔΝΤ – παρά το ότι δεν υπάρχει καμία χώρα που να μην έχει καταστρέψει στο παρελθόν (ανάλυση). Ο μύθος που διακινούταν τότε ήταν πως ο νέος επικεφαλής του (ο οποίος λίγο αργότερα φυλακίσθηκε) είχε υιοθετήσει μία άλλη αντίληψη – πολύ πιο ανθρώπινη και εποικοδομητική για τα κράτη!

Παραδόξως όμως, αντί να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε πορεία ανάπτυξης το 2012, όπως προβλεπόταν από το πρώτο μνημόνιο, η πατρίδα μας βυθίστηκε σε μία βαθιά ύφεση, μοναδική στην παγκόσμια ιστορία. Ακόμη χειρότερα, η τότε κυβέρνηση συνεργασίας, παρά τις βιώσιμες λύσεις που είχε στη διάθεση της, υπέγραψε εγκληματικά το PSI – υποθηκεύοντας ολόκληρη την Ελλάδα, παραδίδοντας την εθνική της κυριαρχία κοκ.

Σήμερα, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά, το χρέος είναι υψηλότερο από το 2009, σε απόλυτο μέγεθος στα 360 δις € από 299,7 δις € τότε και σε ποσοστιαίο στο 200% του ΑΕΠ από 129,7%, χάθηκε ΑΕΠ πάνω από 60 δις € οπότε δημόσια έσοδα της τάξης των 18 δις € ετησίως, υπήρξε μία τεράστια φυγή καταθέσεων, οι τράπεζες χρεοκόπησαν και «διασώθηκαν» σκανδαλωδώς (άρθρο) για να χρεοκοπήσουν ξανά σήμερα, δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις πτώχευσαν, η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη κοκ.

Το κυριότερο όλων, εκτός από το μη βιώσιμο πια ασφαλιστικό (συνταξιοδοτικό) σύστημα, είναι η τεράστια αύξηση του ιδιωτικού χρέους – όπου μόνο το μη εξυπηρετούμενο έχει υπερβεί τα 300 δις € μαζί με τους τόκους και τις επιβαρύνσεις ή το 165% του ΑΕΠ, οπότε χρεοκόπησε και ο ιδιωτικός τομέας. Σημειώνοντας τώρα πως για πρώτη φορά η Ελλάδα δεν έχει καμία ελληνική τράπεζα (ένα μέρος των μετοχών τους ανήκει στο ΤΧΣ που έχει μεταφερθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ), οι μεγάλες είναι πια κυριολεκτικά ζόμπι – έχοντας ξανά ανάγκη από αύξηση κεφαλαίων, κάτι που σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με τις αλχημείες που προτείνει η ΤτΕ, ούτε με αυτές του ΤΧΣ.

Επειδή όμως στην κατάσταση που βρίσκονται οι μέτοχοι τους δεν είναι πρόθυμοι να βάλουν και άλλα χρήματα, ούτε οι επενδυτές να αγοράσουν ομόλογα τους, ενώ με τη νέα νομοθεσία της ΕΕ απαγορεύεται η διάσωση τους από το κράτος, το πιθανότερο είναι να πληρώσουν το λογαριασμό οι καταθέτες τους – κατά το παράδειγμα της Κύπρου. Εάν σκεφθεί πάντως κανείς πως αν είχε τοποθετήσει πριν την πρώτη κεφαλαιοποίηση 8.000 € στην Πειραιώς, σήμερα θα είχαν αξία 0,92 Σεντ, θα καταλάβει καλύτερα τι έχει συμβεί στην Ελλάδα (ανάλυση) – ενώ από τις 10 Νοεμβρίου που γράψαμε το άρθρο έως σήμερα, σε δέκα δηλαδή μόνο ημέρες, οι τράπεζες έχουν χάσει ακόμη 543 εκ. €!

Γενικά από το χρηματιστήριο έχουν χαθεί σχεδόν 12 δις € μόνο το 2018, ενώ μας είναι αδύνατον να καταλάβουμε πώς μπορεί να αναπτυχθεί μία χώρα με απονεκρωμένο τραπεζικό τομέα – τονίζοντας πως οι καταθέσεις της τάξης των 150 δις € μαζί με αυτές του δημοσίου που στην πραγματικότητα αποτελούν δάνειο των καταθετών στις τράπεζες, είναι μόνο στα χαρτιά.

Η μνημειώδης καταστροφή της χώρας μας, χειρότερη από το βομβαρδισμό της εκ μέρους του ΝΑΤΟ αφού οι ζημίες έχουν υπερβεί το 1 τρις €, αποδεικνύεται στην πράξη από το χρέος της Χαλυβουργικής προς τη ΔΕΗ πάνω από 30 εκ. €, από της εταιρίας λιπασμάτων στη Β. Ελλάδα προς τη ΔΕΠΑ ύψους 120 εκ. € κοκ. – επίσης από το ότι οι τελευταίες μεγάλες επιχειρήσεις, όπως ο ΤΙΤΑΝ, εγκαταλείπουν βιαστικά την Ελλάδα, προβλέποντας τη σφαγή που θα ακολουθήσει, με επόμενη τραγωδία τους μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς των σπιτιών των Ελλήνων.

Εν τούτοις, υπάρχουν ακόμη Έλληνες που υποστηρίζουν τα μνημόνια, ισχυριζόμενοι πως αποτελούν τη σωστή συνταγή για την εξυγίανση της οικονομίας μας – ενώ απέτυχαν μόνο επειδή δεν τα εφαρμόσαμε εμείς σωστά! Ή πως η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια και θα είναι σε θέση να δανειστεί από τις αγορές – χωρίς καν να σκέφτονται πως οι ίδιοι δεν θα δάνειζαν ποτέ την πιο χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία με επιτόκιο 4,5% για δέκα χρόνια, γνωρίζοντας πως δεν θα είναι σε θέση να τους εξοφλήσει και θα απαιτηθεί σίγουρα το κούρεμα των ομολόγων της.