Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

Τα δύο όπλα του ΣΥΡΙΖΑ και το προβάδισμα της ΝΔ


του Σταύρου Λυγερού
H ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προς τις κάλπες με δύο κύρια όπλα: πρώτον με τη δέσμη των παροχών που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός και δεύτερον με τη δρομολόγηση διαδικασιών διερεύνησης υποθέσεων που έχουν οσμή σκανδάλου. Όλα αυτά τυλιγμένα με το αφήγημα ότι η έξοδος από τα Μνημόνια συνιστά γύρισμα σελίδας και είσοδο της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά δυναμικής ανάπτυξης.
Η απόφαση, μάλιστα, του ευρωιερατείου να ακυρωθεί η ψηφισμένη περικοπή των συντάξεων από την αρχή του 2019 ήλθε να ενισχύσει την εμβέλεια αυτού του αφηγήματος και να τροφοδοτήσει την προσδοκία ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα ακυρωθεί και δέσμευση για μείωση του αφορολόγητου στην αρχή του 2020.
Στο Μαξίμου έτρεφαν και συνεχίζουν να τρέφουν την ελπίδα πως μπορούν να γυρίσουν το παιχνίδι, πως όταν θα φανούν οι παροχές στην τσέπη των νοικοκυριών το κλίμα θα αλλάξει, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να πάει στις κάλπες με αξιώσεις πρωτιάς. Προς το παρόν, πάντως, δεν καταγράφεται τάση αντιστροφής. Οι δύο τελευταίες δημοσκοπήσεις (Pulse και Πολιτικό Βαρόμετρο της Public Issue) επιβεβαιώνουν ότι η ΝΔ διατηρεί ένα μεγάλο σταθερό προβάδισμα. Ακόμα και εάν θεωρήσουμε ότι τον εκλογικό συσχετισμό δυνάμεων απεικονίζει καλύτερα η δημοσκόπηση της Pulse, η οποία δίνει το μικρότερο προβάδισμα (εννέα μονάδες), και πάλι είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθεί.

Δέκα μήνες πριν την λήξη της κυβερνητικής θητείας και έξι μήνες πριν τις ευρωεκλογές, ο εκλογικός συσχετισμός δυνάμεων έχει πλέον αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει πολύ έδαφος, αλλά δεν καταρρέει. Αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΚΙΝΑΛ να εδραιώνεται γύρω στο 7-9%, εισπράττοντας κάτι από την πολιτική φθορά του κυβερνώντος κόμματος, δεν κατάφερε να αποκτήσει πολιτική-εκλογική δυναμική, η οποία να το έφερνε σε απόσταση “βολής” από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εδραιώνεται ως ο άλλος πυλώνας

Μπορεί στο Μαξίμου να φαντασιώνονται ανατροπή των δημοσκοπικών δεδομένων, αλλά το στρατηγικό διακύβευμα δεν είναι μία ακόμα εκλογική νίκη, η οποία, άλλωστε, μοιάζει ελάχιστα πιθανή. Το στρατηγικό διακύβευμα είναι άλλο και έχει ήδη κατακτηθεί. Λόγω της αδυναμίας του ΚΙΝΑΛ να επαναπροσελκύσει μαζικά το εκλογικό ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ εδραιώνεται ως ο άλλος πυλώνας του πολιτικού συστήματος, απέναντι στη ΝΔ, έστω κι αν το εκλογικό ποσοστό του πέσει κάτω από το 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν δεν προκύψουν τεκτονικές αλλαγές, λόγω της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα θα έχει μελλοντικά την ευκαιρία να επανέλθει στην εξουσία.
Πάρα πολλοί πολίτες που το 2015 είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό δυσαρεστημένοι με την κυβερνητική πολιτική. Είναι ενδεικτικό ότι σε αντίθεση με το αισιόδοξο αφήγημα του Μαξίμου, το 84% των πολιτών είναι δυσαρεστημένοι με την κατάσταση. Η πεποίθηση ότι τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο, η απογοήτευση και η οργή για την κυβερνητική πολιτική κυριαρχούν στην κοινή γνώμη.
Από την πλευρά της, η ΝΔ, ναι μεν έχει εδραιώσει σημαντικό προβάδισμα, αλλά δεν έχει αναπτύξει πολιτική-εκλογική δυναμική πλειοψηφικού ρεύματος. Δεν έχει πείσει πως μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά. Εξαιρώντας τους σκληρούς πυρήνες της εκλογικής πελατείας των δύο μεγάλων κομμάτων, οι υπόλοιποι ψηφοφόροι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αλλαγή κυβέρνησης δεν πρόκειται να τους απαλλάξει από τη μεταμνημονιακή λιτότητα.
Με άλλα λόγια θεωρούν πως η επάνοδος των “γαλάζιων” στην εξουσία δεν θα αλλάξει ουσιαστικά τα πράγματα. Ο Μητσοτάκης, άλλωστε, δεν έχει κρύψει πως θα συνεχίσει να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι. Αυτός είναι και ο λόγος που η ΝΔ δεν απέχει πολύ από την αυτοδυναμία, αλλά επειδή δείχνει αδύναμη να εισπράξει τη μεγάλη φθορά της κυβέρνησης Τσίπρα, είναι δύσκολο να την κατακτήσει.

Πηγή slpress

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου