Σοφοκλέους 10
Υπήρξε μια εποχή, όχι
πολύ παλιά, όταν η οικονομία οδηγούσε τις τιμές των περιουσιακών
στοιχείων, όπως οι μετοχές και τα ακίνητα. Σήμερα, η κατεύθυνση έχει
μάλλον αλλάξει. Είναι οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων που οδηγούν
πια την οικονομία.
Υπήρξε μια εποχή, που η
Federal Reserve μείωνε το επιτόκιο μίας ημέρας, όταν ήθελε να τονώσει
την οικονομία και να κινήσει το ενδιαφέρον επενδυτών. Ωστόσο,η Fed έχει
καταφύγει σε αντισυμβατικά μέτρα για περισσότερα από τρία χρόνια και η
τελευταία κίνηση προς την κατεύθυνση αορίστου χρόνου ποσοτικής χαλάρωσης
είναι το πιο τολμηρό βήμα.
Η Fed έχει αλλάξει
εντελώς τη σχέση μετοχών και ομολόγων με την παγιοποίηση όλο και πιο
αρνητικών πραγματικών επιτοκίων. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Η οικονομία
και τα κέρδη είναι αδύναμα, και θα συνεχίσουν, αλλά το επιτόκιο που
χρησιμοποιείται για την 'έκπτωση' των μελλοντικών κερδών ρεύμα πέφτει
συνεχώς και αυτό με τη σειρά του, αυξάνει τις προσδοκίες για νέα κέρδη.
Μέχρι το 2009, δεν
υπήρχε απολύτως καμία συσχέτιση μεταξύ του ισολογισμού της Fed και της
αγοράς μετοχών. Τώρα ο συσχετισμός είναι τουλάχιστον όσο βαθύς όσο τα
εταιρικά κέρδη με τη χρηματιστηριακή αγορά. Δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι
όλη αυτή η επίδραση του πλούτου είναι η απάντηση για μια οικονομία που
ταλανίζεται από πληθώρα παραγόντων, από την αγορά εργασίας, το άγχος για
τις νέες ρυθμίσεις, από την Ευρωπαϊκή ύφεση ως τις μπερδεμένες
δημοσιονομικές προοπτικές. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Fed
μπορεί να επηρεάσει τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τουλάχιστον
για ένα διάστημα, και ότι σκοπεύει να συνεχίσει αυτή την πολιτική της
διαρκούς παρέμβασης έως ότου το ποσοστό ανεργίας πέσει κατά πολύ.
Η Fed πιστεύει επίσης,
ότι αυτό θα λειτουργήσει υπέρ της ανάπτυξης. Όμως, τα γεγονότα μιλούν
από μόνα τους: η αγορά μετοχών των ΗΠΑ έχει ανέβει 116 τοις εκατό από το
χαμηλότερο σημείο της, ο δείκτης Case-Shiller δείχνει ότι οι τιμές των
κατοικιών έχουν ανακάμψει 4 τοις εκατό από το χαμηλότερο σημείο τους.
Και ακόμα και με αυτό, ο ρυθμός της οικονομικής δραστηριότητας παραμένει
αδύναμος ... και γίνεται όλο και πιο αδύναμος.
Ο κ. Bernanke,
πρόεδρος της Fed, έχει επίσης δηλώσει ότι θέλει οι απόδοσεις των
εταιρικών ομολόγων να πέσουν. Ενώ είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, τα
spread τους έναντι κρατικώ ΒΒΒ ομολόγων παραμένουν ελκυστικά.
Όσον αφορά τους
κινδύνους (αν ληφθεί υπόψη η εταιρική δύναμη όπως φαίνεται μέσα από τους
ισολογισμούς και τα ποσοστά πτώχευσης που έχουν μείνει πολύ χαμηλά,
παρά τη στασιμότητα της οικονομικής δραστηριότητας) αυτό είναι ένα μέρος
της κεφαλαιακής δομής που εξακολουθεί να φαίνεται καλό.
Και να θυμάστε - αυτό
είναι ένα άλλο τμήμα της αγοράς ότι ο κ. Bernanke θέλει να δει να
αναπτύσσεται, στην προσπάθειά του να προωθήσει την ανάληψη κινδύνων και
την επιβολή περαιτέρω μείωσεων του συνολικού κόστους του κεφαλαίου. Και
πάλι, δεν είμαστε σίγουροι κατά πόσο αυτό ισχύει και για τη στήριξη της
οικονομικής ανάπτυξης, αλλά θα πρέπει να συμβάλει στην υποστήριξη υων
αποδόσεων των επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα.
Ίσως ο κ. Bernanke και
η παρέα του πιέζουν σκόπιμα τους επενδυτές προς περιουσιακά στοιχεία
υψηλού κινδύνου, αλλά το σημαντικό ζήτημα είναι το αποδεκτό επίπεδο
κινδύνου, δεδομένου του πιθανότερου αποτέλεσματος για τη συνολική
δυνητική απόδοση κάθε συγκεκριμένης κατηγορίας στοιχείων ενεργητικού. Οι
στρατηγικές πίστωσης ήταν μια καλύτερη εναλλακτική λύση από τα μετρητά
φέτος.
Τα μετρητά δεν ήταν
ποτέ πολύ δημοφιλής κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Μπορεί να είναι η
απόλυτη διατήρηση κεφαλαίου, αλλά δεν κερδίζουν τίποτα. Σε ένα
περιβάλλον μηδενικής επιστροφής - παρά όλες τις οικονομικές, και
γεωπολιτικές αβεβαιότητες – τα μετρητά δεν είναι βασιλιάς. Οι ταμειακές
ροές όμως είναι.
Στον τομέα των ιδίων
κεφαλαίων, αυτό σημαίνει εστίαση στην ανάπτυξη των μερισμάτων, τη
μερισματική απόδοση και την κάλυψη μερίσματος. Αυτό περιλαμβάνει
καναδικές τράπεζες. Περιλαμβάνει επίσης εταιρείες τεχνολογίας μεγάλης
κεφαλαιοποίησης των ΗΠΑ, όπου η αύξηση των μερισμάτων είναι
σημαντικότατη.
Ένας άλλος τομέας της
αγοράς που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά, είναι τα πολύτιμα μέταλλα,
καθώς η προμήθεια του χάρτινου χρήματος συνεχίζει να ξεπερνάει την
παραγωγή χρυσού, αργύρου και άλλων μετάλλων παρόμοια και οι κεντρικές
τράπεζες δεσμεύονται για τη διατήρηση αρνητικών πραγματικών επιτοκίων.
Σε γενικές γραμμές, ο χρυσός ξεπέρασε σημαντικά τις τιμές των μετοχών
εταιρειών εξόρυξης χρυσού κατά την τελευταία δεκαετία.
Πρόσφατα, όμως, οι
τιμές των μετοχών εταιρειών εξόρυξης χρυσού έχουν τελικά αρχίσει να
ξεπερνούν τις τιμές του χρυσού, διευρύνοντας τα περιθώρια κέρδους
βασισμένες εν μέρει στο γεγονός ότι οι επιχειρήσεις εξόρυξης χρυσού
εστιάζουν πολύ περισσότερο στην δημιουργία ταμειακών ροών. Επιπλέον,
προσφέρουν τώρα κάτι που είναι το πιο συναρπαστικό χαρακτηριστικό της
χρηματιστηριακής αγοράς στη σημερινή εποχή: μέρισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου