freepen
Η αφήγηση ανήκει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αντιλαμβανόταν καλύτερα τον κόσμο και μπορούσε να προβλέψει σε τι δεινή κατάσταση θα βρισκόταν χρόνια μετά ολόκληρος ο πλανήτης χτυπημένος από την οικονομική κρίση. Άλλωστε μάλλον τυχαία δεν είναι η… προφητική δήλωση που είχε κάνει πριν πολλά πολλά χρόνια ο Έλληνας κροίσος.
Ουσιαστικά με τα λόγια που θα διαβάσετε παρακάτω ο Αριστοτέλης Ωνάσης μιλούσε για όλα όσα σήμερα βιώνει ο κόσμος κάτω από το «μαστίγιο» της κρίσης.
Η αφήγηση ανήκει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο και η στιχομυθία του διαλόγου στον οποίο περιλαμβάνεται η «προφητεία» έχει ως εξής:
Κάποτε είχα πει στον Ωνάση : “τι ανάγκη έχετε εσείς, εξασφαλίσατε τον πλούτο σε πέντε γενιές απογόνων σας…”
Είχε χαμογελάσει, τσίμπισε λίγη φέτα, κατάπιε μία γουλιά ούζο και μια ρουφηξιά προυσαλιό και με κοίταξε κατάματα:
“Τι λες ρε ψηλέ και άμυαλε; Θα ρθεί μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση…”
“Μα, υπάρχει και ο κομμουνισμός, η ελπίδα των κολασμένων…”, τόλμησα να σχολιάσω…
Με ξανακοίταξε, μου έριξε ούζο στο ποτηράκι μου και είπε:
“Μεγάλες ιδέες υπάρχουν, μικροί είναι οι άνθρωποι να τις γονιμοποιήσουν δημιουργικά…”
rizopoulospost.com
Η αφήγηση ανήκει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αντιλαμβανόταν καλύτερα τον κόσμο και μπορούσε να προβλέψει σε τι δεινή κατάσταση θα βρισκόταν χρόνια μετά ολόκληρος ο πλανήτης χτυπημένος από την οικονομική κρίση. Άλλωστε μάλλον τυχαία δεν είναι η… προφητική δήλωση που είχε κάνει πριν πολλά πολλά χρόνια ο Έλληνας κροίσος.
Ουσιαστικά με τα λόγια που θα διαβάσετε παρακάτω ο Αριστοτέλης Ωνάσης μιλούσε για όλα όσα σήμερα βιώνει ο κόσμος κάτω από το «μαστίγιο» της κρίσης.
Η αφήγηση ανήκει στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο και η στιχομυθία του διαλόγου στον οποίο περιλαμβάνεται η «προφητεία» έχει ως εξής:
Κάποτε είχα πει στον Ωνάση : “τι ανάγκη έχετε εσείς, εξασφαλίσατε τον πλούτο σε πέντε γενιές απογόνων σας…”
Είχε χαμογελάσει, τσίμπισε λίγη φέτα, κατάπιε μία γουλιά ούζο και μια ρουφηξιά προυσαλιό και με κοίταξε κατάματα:
“Τι λες ρε ψηλέ και άμυαλε; Θα ρθεί μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση…”
“Μα, υπάρχει και ο κομμουνισμός, η ελπίδα των κολασμένων…”, τόλμησα να σχολιάσω…
Με ξανακοίταξε, μου έριξε ούζο στο ποτηράκι μου και είπε:
“Μεγάλες ιδέες υπάρχουν, μικροί είναι οι άνθρωποι να τις γονιμοποιήσουν δημιουργικά…”
rizopoulospost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου