Φωτογραφία ΑΡΧΕΙΟΥ: Ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί υπό τη ...σκέπη της τουρκικής σημαίας με τον Σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν. Φωτογραφία Αρχείου, ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ |
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Εδώ είμαστε πάλι… Όπως συμβαίνει πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι το πρόσωπο της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα… Και δεν είναι για κάποιο «φωτεινό» επίτευγμα της αφεντιάς του, αλλά για το γεγονός ότι εξελίχθηκε να είναι ο ταραξίας της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Ευρώπης. Όχι επειδή η χώρα του ανήκει στη Γηραιά Ήπειρο, αλλά επειδή οι πράξεις του και οι προκλήσεις του σε συνδυασμό με τις προβοκάτσιες του, επηρεάζουν την Ευρώπη και τους λαούς της.
Ο κ. Ερντογάν και οι σχεδιασμοί του μας ενδιαφέρουν περισσότερο στην Κύπρο και την Ελλάδα επειδή είναι ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης η οποία διατηρεί στρατεύματα στο νησί για 41 και κάτι χρόνια, ενώ ταυτόχρονα απειλεί ανοικτά και προκλητικά τη Θράκη και μία σειρά νησιών στο Αιγαίο. Με λίγα λόγια, και για να μην το ψάχνετε πολύ, ο σημερινός Πρόεδρος της Τουρκίας κρατά τα κλειδιά για τη λύση του Κυπριακού και ταυτόχρονα είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ξεκινούσε τον μίνι παγκόσμιο πόλεμο στη Συρία, αλλά και να στείλει τα αεροπλάνα του μέχρι την… Εύβοια, έτσι για να αποδείξει ότι οι αξιώσεις του επί ελληνικών εδαφών είναι υποτίθεται… νόμιμες.
Επανέρχομαι συχνά στη στήλη μου στον κ. Ερντογάν, επειδή για να λυθεί το Κυπριακό, όπως όλοι ευχόμαστε και επιθυμούμε, πρέπει «να τα βρούμε» μαζί του. Και αυτή δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Ο λόγος είναι επειδή σκέφτεται ακραία και εθνικιστικά -και ο εθνικισμός του είναι αρρωστημένος, όπως αυτός των Χρυσαυγιτών- με τη μόνη διαφορά ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας κυριαρχείται από ισλαμο-φασισμό, ενώ οι ηγέτες της Χ.Α. ενστερνίζονται τις αρρωστημένες ιδέες του Χίτλερ. Όλοι αυτοί οι λεγόμενοι εθνικιστές, είτε είναι χριστιανοί είτε είναι μουσουλμάνοι, δεν έχουν καμία διαφορά ως προς τον στόχο. Στην ουσία μισούν όλους τους αντί… Όσοι τους αμφισβητούν, όσοι μάχονται εναντίον των ιδεών τους, είναι θανάσιμοι εχθροί.
Στην Κύπρο οι υποστηρικτές της «όποιας λύσης» ή «της λύσης με κάθε θυσία» -στη δεύτερη κατηγορία είναι και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αν ορθώς αναλύω τα λεγόμενά του- κλείνουν τα μάτια στο «φαινόμενο» Ερντογάν και ελπίζουν, ή εύχονται, ότι στο τέλος θα αντιμετωπίσει το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης στην Κύπρο με σύνεση. Τι να εννοούν; Προφανώς όχι, ας πούμε, όπως αντιμετωπίζει τους αριστερούς της Τουρκίας, τους Κούρδους και τους γειτονικούς λαούς. Είναι αφελείς. Και χρησιμοποιώ τη λέξη αυτή, διότι η επόμενη είναι βαριά και ασήκωτη. Είναι αφελείς, διότι δεν αναλύουν σωστά τον Ταγίπ Ερντογάν και την ισλαμοφασιστική ομάδα η οποία κυβερνά την Τουρκία. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα αν και οι παραδοσιακοί οπαδοί της ελληνοτουρκικής φιλίας έχουν κάνει πολλά βήματα …πίσω.
Λέω σε μερικούς φίλους που ακόμα τον «πιστεύουν» να μου πουν έστω και ένα λόγο για τον οποίο ο Ταγίπ Ερντογάν θα συνθηκολογήσει στο Κυπριακό και θα τερματίσει τις απειλές εναντίον της Ελλάδας, εάν δεν εξυπηρετούνται οι στρατηγικοί του στόχοι. Ένα μόνο λόγο… Μερικοί μου απαντούν για να εξαλειφθεί ένα πρόβλημα για την Τουρκία αγνοώντας (;) ότι θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο στον Ελληνισμό της Κύπρου. Γιατί να συναινέσει σε λύση η οποία δεν θα καλύπτει τις όποιες «ανησυχίες» του και δεν θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Πόσες φορές να μας το πει κατάμουτρα και πόσες φορές να επαναλάβει ότι η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει τα στρατηγικά της συμφέροντα στο νησί μας και στο Αιγαίο;
Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω… Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Ερντογάν θα δει το… φως και θα δεχθεί ακόμα και την καλύτερη λύση που έχει στο μυαλό του ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εάν ο κ. Αναστασιάδης συναινέσει να παραμείνει και ο παραμικρός δεσμός με την κατοχική δύναμη, η (νέα) Κύπρος δεν θα έχει καμία απολύτως τύχη. Ακόμα και αν επικρατήσουν οι υγιείς δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων, διότι ο κ. Ακιντζί παραδόθηκε αμαχητί στον Ερντογάν για την καρέκλα της «προεδρίας» του ψευδοκράτους, η Τουρκία θα παραμείνει στα πόδια μας και με την πρώτη ευκαιρία θα μας εξαφανίσει. Αποδεικνύεται από τα γεγονότα ότι η προβοκάτσια είναι στο αίμα των ισλαμιστών της Τουρκίας και τα μεγάλα θύματά τους, οι Κούρδοι και οι αριστεροί, μπορούν να επιβεβαιώσουν την παραπάνω θέση. Οι «σύντροφοι» του ΑΚΕΛ που πηγαινοέρχονται στο Κουρδιστάν μπορούν επίσης να το επιβεβαιώσουν: ότι ο Ταγίπ Ερντογάν και η μουσίτσα ο Νταβούτογλου έχουν εξελιχθεί σε «μάστερς» της παραπληροφόρησης και των προβοκατόρικων ενεργειών.
Πώς μπορεί να μη φοβάται κανείς όλα αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία, αφού κάθε φορά που ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται σε δύσκολη θέση εκρήγνυται μία βόμβα, σκοτώνονται συνάνθρωποί μας και χρησιμοποιεί το «περιστατικό» για να σκοτώσει ακόμα περισσότερους Κούρδους; Δεν το σκέφτεται κανείς από αυτούς που υποστηρίξουν την «όποια λύση»;
- ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η Κύπρος δεν πρέπει να είναι ένα από τα «θύματα» της άγριας σύγκρουσης του Ταγίπ Ερντογάν και του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι Πρόεδροι της Τουρκίας και της Ρωσίας, που πριν από την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου διατηρούσαν φιλική σχέση, έχουν οχυρωθεί σε θέσεις οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν και πόλεμο. Δεν μπορώ να πω… Η Μόσχα ήταν πάντα υποστηρικτική στο Κυπριακό, αν και ως Σοβιετική Ένωση έπαιξε τα δικά της παιγνίδια πριν και μετά την εισβολή. Περασμένα-ξεχασμένα. Η Ρωσία δεν χάνει ευκαιρία το τελευταίο διάστημα να «τα χώνει» στην Άγκυρα για το Κυπριακό. Δεν με χαλά προσωπικά, αλλά αυτό που πραγματικά θα βοηθούσε την Κύπρο θα ήταν η προσήλωσή της στις αρχές και το δίκαιο, που καταπάτησαν και οι δύο χώρες: στην Κύπρο η Τουρκία και σε πρώην σοβιετικές περιοχές η Ρωσία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι ενώ ο κόσμος καίγεται, την περασμένη Πέμπτη, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών σχολίασε και κατέκρινε τη στάση που τηρεί η Τουρκία στο Κυπριακό, καταγγέλλοντας μάλιστα πως η Άγκυρα ασκεί πίεση για εγγραφή εποίκων ως «πολιτών» του ψευδοκράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου