Ποσοστό 10-12% του ΑΕΠ ή 18-20 δις πληρώνουμε ετησίως στους δανειστές

Οδός Δραχμής

του Θόδωρου Κατσανέβα

Το κολοσιαία ποσό των 18-20 δις ετησίως, δηλ. το 10-12% του ΑΕΠ καλείται να καταβάλλει η χώρα μας στους δανειστές-βασανιστές, ως αντίτιμο για την παραμονή μας στον «ευρωπαράδεισο». Αν θέλετε το ευρώ πάση θυσία, τότε πρέπει να δεχτείτε και τους κανόνες της ευρωζώνης που δεν επιδέχονται μονομερή ελάφρυνση του χρέους, μας λέει το Βερολίνο που κρατά την μπαγκέτα του αρχιμουσικού και εμείς χορεύουμε καρσιλαμά όπως θα έλεγε και ο Αλέξης. Συζητήσεις για ελάφρυνση του χρέους θα αρχίσουν μόνο αφού εκπληρωθούν όλες οι δέσμευσης της συμφωνίας του καλοκαιριού. Αυτό σημαίνει μαχαίρι στις συντάξεις, μισθούς,εισοδήματα, ανελέητη φορο-καταιγίδα, ατέλειωτα χαράτσια, εκποιήσεις δανείων μισοτιμής από τους Γύπες των αγορών που υφάρπαξαν τις ελληνικές τράπεζες έναντι πινακίου φακής κλπ.

Καμιά χώρα στον κόσμο, ακόμα και οι πιο εύπορες, δεν μπορεί να επιβιώσει με υποχρέωση καταβολής παρόμοιων τεράστιων ποσών σε τοκοχρεωλύσια ετησίως. Το σπιράλ της ύφεσης, της κατηφόρας στο οποίο έχουμε περιπέσει, είναι μη αναστρέψιμο και καμιά Στουρνάρια παραίσθηση πλαστής αισιοδοξίας δεν μπορεί να το ανατρέψει. Το χρέος αυτό δεν είναι βιώσιμο και αυτό το καταλαβαίνουν ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών και όχι μόνο. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζεται το αλισβερίσι της κωμικοτραγικής διαπραγμάτευσης που τραβάει σε μάκρος. Και αυτό  παρ’ όλο το οδυνηρό μάθημα που εισέπραξε η ΠΦΑ με τις μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις του 2015 που επιβάρυναν τη χώρα με επιπλέον 80 δις χρέος και οδήγησαν, μεταξύ άλλων, στην αρπαγή των ελληνικών τραπεζών από τους γύπες των αγορών μισοτιμής, την έναρξη εκποίησης των ασημικών του δημοσίου και άλλα πολλά που εισπράττει με πολύ πόνο και απελπισία ο ελληνικός λαός.

Το τραγικό είναι ότι εκτός από την ΠΦΑ που εμμένει στις ευρωζωνικές εμμονές της υπακούοντας στη βούληση και τις εντολές της Ουάσιγκτον, υπάρχουν αρκετοί ανόητοι, ναι ανόητοι, που δεν ανοίγουν τα μάτια τους για να δουν την καταστροφή που βιώνει η χώρα όπως πορευόμαστε με τη σημερινή δηλητηριώδη ευρωσυνταγή. Και δεν αναφερόμαστε στους διατεταγμένους σε Γερμανοτσολιάδικη υπηρεσία σύγχρονους δωσίλογους των καναλιών, αλλά στους αφελείς φτωχοποιημένους πολίτες που καναπεδίζοντας ακούνε, εκστασιάζονται και τρομοκρατούνται από τους τον Μπάμπη, Ντερμπεντέρη και ΣΙΑ.

Υπενθυμίζεται ότι, το τρίτο και επαχθέστερο όλων μνημόνιο που υπέγραψε η πανέξυπνη ΠΦΑ το καλοκαίρι του 2015, προέβλεπε  να αρχίσουν οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης που αρχικά είχε προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο του 2015. Αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα η αξιολόγηση δεν έχει ολοκληρωθεί και ουδείς γνωρίζει πότε και πως θα κλείσει. Το ΔΝΤ επιμένει ότι, δε θα  συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα αν το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν καταστεί διαχειρίσιμο.  Σε αυτό αντιδρά το Βερολίνο με τον Βόλφαγκ Σόϊμπλε να μην  αποδέχεται τη χαλάρωση των αυστηρών κανόνων που διέπουν την ευρωζώνη. Ο ίδιος αντιπροτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, με προικοδότηση της με 50 δις και υποστήριξη της νέας δραχμής με υποτίμησή της σε επίπεδα της τάξης του 25%, γεγονός που αποτρέπει τον υπερπληθωρισμό και προσδίδει ισχυρή ανταγωνιστικότητα στην καταρρέουσα σήμερα ελληνική οικονομία. Δεν μπορεί να έχετε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο μας λέει ο Γερμανός Λύκος.

Η Αγκέλα Μέρκελ έχει δηλώσει πως  ίσως γίνει αποδεκτό ποσοστό 10% του ΑΕΠ ως το όριο ετήσιων αποπληρωμών των τοκοχρεωλυσίων του χρέους. Γενικότερα εκτιμάται ότι, το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους διαμορφώνεται στο 11% περίπου το 2015 και θα μειωθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια αλλά θα αυξηθεί μετά την λήξη της περιόδου χάριτος στα δάνεια της Ευρωζώνης. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ δήλωσε στις 17/8/2015 ότι, απαιτούνται υψηλότερα ποσοστά του ΑΕΠ για τον ίδιο σκοπό της τάξης του 15% και ότι αυτό το ποσοστό μπορεί να το αποδεχτεί και το ΔΝΤ για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα.

Από όλα τα παραπάνω, είναι περισσότερο από σαφές ότι, το πρόγραμμα δε βγαίνει Και η Ελλάδα οδηγείται στον γκρεμό, παραζαλισμένη από την άφρονα εμμονή παραμονής μας στην παρανοϊκή και καταστροφική ευρωζώνη.