Γιατί παραμένει υψηλή η δημοφιλία της κυβέρνησης

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Οι “εταίροι” και δανειστές μας, αλλά και η εγχώρια αξιωματική αντιπολίτευση, πρέπει να προβληματιστούν και να λάβουν υπ’ όψη τους την δημοσκοπική ανθεκτικότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρά την συνεχιζόμενη εκκρεμότητα, παρά την έλλειψη ρευστότητας, η μεν ΝΔ δεν δικαιώνεται, όπως ευελπιστεί ο Σαμαράς. Και η δημοτικότητα της κυβέρνησης είναι υψηλή. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Προφανώς οι πολίτες έφθασαν στα όριά τους επί της μνημονιακής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, βλέποντας να απειλείται η πρώτη (γιά πολλούς και η μοναδική) κατοικία τους από πλειστηριασμούς, και ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους να πηγαίνει στον διαβόητο ΕΝΦΙΑ. Η κατακρεούργηση των εισοδημάτων των μισθωτών, η καταστροφή των εμπόρων και των επιχειρηματιών, η τερατώδης ανεργία της νεολαίας, υπήρξαν εμπειρίες εξαιρετικά οδυνηρές γιά την ελληνική κοινωνία. Και τώρα δεν θέλουν, εν ονόματι μίας νέας συμφωνίας με την Ευρωζώνη, την επανάληψη του εφιάλτη.

Καθώς η παρούσα κυβέρνηση ανέστειλε τις διακοπές ηλεκτροδότησης, τις απειλές πλειστηριασμών κλπ., ο κόσμος κάπως ηρέμησε. Ας προσέξουν οι ξένοι ανταποκριτές, αναλυτές κλπ., όπως και οι εγχώριοι πολιτευτές της αντιπολίτευσης, αυτό το σημείο: η ελληνική κοινωνία δεν αντιδρά στην απειλή Grexit και δεν στρέφεται εναντίον της κυβέρνησης εν όψει διακοπής ρευστότητας, διότι αισθάνεται ασφάλεια ότι η κυβέρνηση αυτή δεν θα θίξει το σπίτι του ανθρώπου που δεν έχει να πληρώσει τον φόρο, δεν θα διακόψει το ρεύμα και το νερό του μεροκαματιάρη ή του μισθωτού. Αυτά γιά πολλούς είναι πιό σημαντικά από το δίλημμα νέο μνημόνιο ή Grexit.

Δηλαδή οι “κόκκινες γραμμές” της κυβέρνησης ανταποκρίνονται πράγματι στην βαθύτερη ανάγκη του λαού γιά ασφάλεια, και όσο τις υπερασπίζεται αυτή η κυβέρνηση τόσο θα διατηρεί την λαϊκή της βάση. Ο κόσμος θα ακολουθήσει την κυβέρνηση ακόμη και αν επέλθει ρήξη με τους “εταίρους”, γιατί σκέπτεται με τρόμο τι θα γινόταν αν η κυβέρνηση υπέκυπτε σε απαιτήσεις γιά νέο γύρο ανατροπών στο ασφαλιστικό, στο εργασιακό, στους πλειστηριασμούς κλπ. Και επειδή ο Σαμαράς εκπροσωπεί αυτήν την πολιτική που οδηγεί σε κοινωνική αποδόμηση, και διάλυση κάθε ίχνους κοινωνικής προστασίας, ο κόσμος δεν πρόκειται να τον ακολουθήσει, ακόμα κι αν η κυβέρνηση οδηγηθεί σε ρήξη με το ευρωσύστημα.

Επομένως, ορθώς η κυβέρνηση εμμένει στις “κόκκινες γραμμές” της, που είναι το όριο αντοχών της ελληνικής κοινωνίας. Ασφαλώς, πρέπει το υπουργείο Οικονομικών να αναπτύξει τεκμηριωμένες αντιπροτάσεις δημοσιονομικής αναδιάρθρωσης, που να αφορούν τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος και της απονομής οικονομικής δικαιοσύνης, την μείωση της γραφειοκρατίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, την απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας και την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Είναι βέβαιο ότι οι εταίροι μας θα καμφθούν και δεν θα επιμείνουν σε μέτρα κοινωνικής αναλγησίας, αν δουν μία συγκροτημένη και δημοσιονομικά ισοδύναμη αντιπρόταση. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει τώρα να κινηθεί η κυβέρνηση.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)