Νέα Κρήτη
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει να πάει σε εκλογές. Κι αυτό διότι θα τις κερδίσει, χάνοντας έτσι την δυνατότητα διαφυγής! Αν υπήρχε πιθανότητα να χάσει, θα τις είχε ήδη προκηρύξει. Θα τα έριχνε όλα στους «κακούς ξένους» και θα έμενε στο περιθώριο μερικά χρόνια, για να επιστρέψει στην συνέχεια ως θριαμβευτής. Ο «αδικημένος Αλέξης» είναι ένα ελκυστικό σενάριο. Τώρα, όμως, είναι υποχρεωμένος να πάει μέχρι το τέλος. Είτε να φέρει μία συμφωνία (έστω και με δημοψήφισμα), είτε να ψάξει μία έξοδο κινδύνου.
Του Θανάση Μαυρίδη (capital.gr)
Η αντιπολίτευση δεν έχει πιθανότητες να ακουστεί από τον λαό. Όχι με τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα. Αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ανεξάρτητα από το αν αυτό είναι λιγότερο ή περισσότερο ενοχλητικό για κάποιους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύει καθημερινά όλο και περισσότερους, αλλά η αντιπολίτευση είναι παντελώς ανίκανη να κερδίσει από την διάψευση των προσδοκιών.
Και ποια θα ήταν η λύση για την αντιπολίτευση; Θα ήταν εύκολο να πει κάποιος ότι με μία σαρωτική αλλαγή προσώπων θα άλλαζε άποψη η ελληνική κοινωνία για την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν επίσης άδικο για τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο να πούμε ότι αυτοί είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την ραγδαία μείωση της απήχησης των κομμάτων τους στην ελληνική κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι ο ελληνικός λαός απορρίπτει το ΠΑΣΟΚ και την Νέα Δημοκρατία επειδή θέλει να απορρίψει -μαζί με το δικό τους - και το δικό του ένοχο παρελθόν. Η εικόνα ενός νέου κόμματος, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν απαλλαγμένου από τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν και τα οποία οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, είναι οπωσδήποτε πιο θελκτική.
Αλλά ας υποθέσουμε ότι για έναν μεταφυσικό λόγο ο ελληνικός λαός άλλαζε αύριο το πρωί άποψη και επέστρεφε στις παλιές συνήθειες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και ήταν έτοιμος να κουνήσει και πάλι μπλε και πράσινες σημαίες στις πλατείες. Ποιόν θα χειροκροτούσαν; Διότι με το «άλλοθι» ενός νέου μεσσία θα μπορούσε ο ελληνικός λαός να δικαιολογήσει μία νέα τέτοια στροφή. Θα ρωτήσουμε ανοικτά: Βλέπετε εσείς κάποιο πρόσωπο στην Νέα Δημοκρατία ή στο ΠΑΣΟΚ που να πείθει τον ελληνικό λαό; Που να συνεπαίρνει τα πλήθη; Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζει και δεν τον διακρίνουμε;
Η πραγματικότητα είναι ότι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ είναι δύο φθαρμένα κόμματα. Δεν έχουν να προσφέρουν κάτι άλλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο θα γίνει σύντομα και με τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε και θα κλείσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Δεν ξέρουμε ποιος ακριβώς θα είναι ο νέος κύκλος, ούτε αν αυτός θα είναι οπωσδήποτε καλύτερος από τον προηγούμενο. Αυτό που φαίνεται, πάντως, είναι ότι θα έχουμε μεγάλες πολιτικές αλλαγές. Κι αυτό που υποψιαζόμαστε είναι ότι θα έχουμε μια ουσιαστική ανασυγκρότηση των δυνάμεων της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Με την Νέα Δημοκρατία και ένα μέρος του σημερινού ΠΑΣΟΚ να αποτελούν την μαγιά για την νέα κεντροδεξιά και το μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ να αποτελεί την μαγιά για την νέα κεντροαριστερά.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να είναι ο νέος πυλώνας της κεντροααριστεράς, απαλλαγμένος από το βάρος των ακραίων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω - κάτω της γραφής, αυτός είναι που κέρδισε τις εκλογές και όχι η Ρόζα! Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μην του σκάσει η χώρα στα χέρια. Κι αυτό θα συμβεί είτε με μία συμφωνία, είτε με μία «έντιμη έξοδο» σε περίπτωση ρήξης με τους δανειστές.
Το ερώτημα είναι ποιο από τα δύο σενάρια, της συμφωνίας ή της ρήξης, έχει περισσότερες πιθανότητες. Αν βάλουμε μπροστά το επιθυμητό, θα θέλαμε την συμφωνία να έχει πολλές πιθανότητες. Η λογική, από την άλλη, υποστηρίζει ότι η όποια συμφωνία θα χρειαστεί και να υλοποιηθεί. Γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτήματα και μάλιστα έπειτα και από όσα έγιναν το Σαββατοκύριακο. Οι πληροφορίες, πάντως, λένε ότι δεν είμαστε κοντά σε συμφωνία. Κάτι το οποίο ευχόμαστε ολόψυχα να διαψευστεί.
Το ιδανικό σενάριο για κάποιους θα ήταν να παραιτηθεί ο Αλέξης, να παραδεχτεί ότι κορόιδεψε προεκλογικά τον ελληνικό λαό, να παραδώσει την εξουσία σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας και ύστερα να πάει στο Άγιο Όρος να μονάσει, για να συγχωρεθούν έτσι οι αμαρτίες του. Βολικό σενάριο για τους εμπνευστές του. Πόσο μάλλον όταν οι ίδιοι δεν έχουν βάλει στην ζυγαριά τις δικές τους αμαρτίες...
Δεν θα συμβεί, όμως, έτσι. Αν ο Αλέξης εκτιμήσει ότι μπορεί να περάσει την συμφωνία θα την κάνει και θα επιχειρήσει να ρίξει το βάρος στην συνέχεια στην πολυπόθητη ανασυγκρότηση της χώρας. Αν εκτιμήσει ότι δεν θα μπορέσει, τότε θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τις συνθήκες για την επάνοδό του σε εύλογο χρονικό διάστημα. Αυτό που σίγουρα δεν θα κάνει θα είναι να προσφέρει στους αντιπάλους του το σχοινί για να τον κρεμάσουν. Αυτό μόνο αφελείς θα μπορούσαν να το πιστέψουν. Ας μην υποτιμούν έναν άνθρωπο που μέσα σε μία πενταετία πήρε ένα κόμμα του 3% και το οδήγησε στην εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου