Η ετυμηγορία της Moody’s

analyst

Λύσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν – αλλά όσο περνάει ανεκμετάλλευτος ο χρόνος ή/και επιλέγονται λανθασμένες οικονομικές/εθνικές πολιτικές, θα γίνονται όλο και λιγότερες. Μία από αυτές είναι η επικέντρωση στα ΕΣΠΑ που μας οφείλει η ΕΕ και τα οποία υπολογίζονται στα 5 δις € ετησίως έως το 2023 – ποσά που με την κατάλληλη μόχλευση θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη άνω των 15 δις € ετησίως. Φυσικά χωρίς να ξεπουλήσουμε καμία απολύτως δημόσια επιχείρηση – όπως τη ΔΕΗ που δρομολογείται η ληστεία των πολύτιμων δικτύων της (ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ) από την ιταλική ENI που τοποθέτησε ήδη τον άνθρωπο της στη διοίκηση, τα ΕΛΠΕ που έχει θέσει στο στόχαστρο του ο κ. Λάτσης μαζί με τη ΔΕΠΑ, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης το Ελληνικό κοκ. Μία άλλη είναι η παράλληλη διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, η οποία είναι απόλυτα ρεαλιστική – ενώ μία τρίτη η σωστή εκμετάλλευση των τεράστιων γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων μας σήμερα, με τη σωστή επιλογή συμμάχων, ειδικά όσον αφορά τη διέλευση των ενεργειακών αγωγών προς την Ευρώπη.

.

Επικαιρότητα

- του Βασίλη Βιλιάρδου

Η λέξη «ετυμηγορία» σημαίνει ουσιαστικά το να λέει κανείς δημόσια τι είναι αλήθεια – επίσης, η τελική γνώμη που εκφράζει επίσημα μία ομάδα για ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Στα πλαίσια αυτά, η ετυμηγορία της έκθεσης της εταιρείας αξιολόγησης που περίμενε με αγωνία η κυβέρνηση για να στηρίξει το αφήγημα της, έπρεπε να είναι αναμενόμενη – αφού οι εκλογές στην Ελλάδα δεν άλλαξαν φυσικά το γεγονός ότι, παραμένει η πιο χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία, από όποια πλευρά και αν το εξετάσει κανείς.

Εν προκειμένω η Moody‘s αναφέρθηκε σε μία μέτρια δυναμική ανάπτυξης, με αβέβαιες τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της – με βασικά κριτήρια (α) τις δυσμενείς δημογραφικές τάσεις, (β) τα χαμηλά επίπεδα τόσο των επενδύσεων, όσο και των αποταμιεύσεων, (γ) τις αδύναμες επιδόσεις του Κράτους Δικαίου (ανύπαρκτο ουσιαστικά αφού συνεχίζει να διορίζεται η δικαστική εξουσία από την εκτελεστική, οπότε δεν είναι ανεξάρτητη – ενώ δεν είναι ούτε η νομοθετική, αφού σήμερα η κυβέρνηση με 158 έδρες κυριολεκτικά «αποφασίζει και διατάζει»), καθώς επίσης (δ) τα επίμονα προβλήματα του τραπεζικού τομέα.

Όσον αφορά το δημογραφικό, η εταιρεία είπε το αυτονόητο – αφού όλοι γνωρίζουμε πως όταν μειώνεται ο εγχώριος πληθυσμός, ακολουθεί την ίδια πορεία και το ΑΕΠ, ακόμη και όταν η οικονομία της χώρας είναι υγιής. Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν περιορίζονται τα εισοδήματα των Πολιτών, σημειώνοντας πως ειδικά όσον αφορά τους οφειλέτες των τραπεζών το μέσο ετήσιο εισόδημα τους μειώθηκε από 28.418 € το 2018 στα 7.956 € το 2017! (πηγή) – γεγονός που σημαίνει πως εύλογα περιορίζονται οι αποταμιεύσεις και η κατανάλωση, οπότε οι επενδύσεις αφού δεν υπάρχει ζήτηση για να καλύψουν.

Αντίστοιχα δημιουργούνται προβλήματα στις τράπεζες, αφενός μεν επειδή οι οφειλέτες τους αδυνατούν να τις πληρώσουν (γράφημα), αφετέρου λόγω του ότι μειώνεται η αξία των εγγυήσεων τους – λόγω της πτώσης των τιμών της ακίνητης περιουσίας κοκ. Εξαιτίας δε των προβλημάτων αυτών αδυνατούν να δανείσουν την πραγματική οικονομία – οπότε δεν διενεργούνται εγχώριες επενδύσεις, ακόμη και σε κλάδους που χρειάζονται.

Περαιτέρω, ο τρόπος με τον οποίο σχεδιάζει η κυβέρνηση να επιτύχει ανάπτυξη, δεν είναι άλλος από τις ξένες επενδύσεις – οι οποίες τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν υπερέβησαν ποτέ το 2% του ΑΕΠ, έναντι έως και 25% των εγχωρίων. Οι ξένες επενδύσεις όμως υπάγονται στους ίδιους κανόνες της ύπαρξης ζήτησης για να καλυφθεί, όπως και οι εγχώριες – με εξαίρεση τις κερδοσκοπικές σε υφιστάμενες επιχειρήσεις, κυρίως κοινωφελείς και κερδοφόρες, με την εξαγορά τους σε εξευτελιστικές τιμές.

Επομένως θα δρομολογήσει το πλήρες ξεπούλημα της Ελλάδας που ναι μεν θα αυξήσει το ΑΕΠ βραχυπρόθεσμα, αλλά θα καταστρέψει όλες τις μελλοντικές προοπτικές τω Ελλήνων – υπενθυμίζοντας τα εξής από προηγούμενο κείμενο μας:

«Μπορεί αλήθεια να θεωρηθεί κράτος η Ελλάδα χωρίς χρηματοπιστωτικό και ενεργειακό τομέα, με κινέζικα λιμάνια, με ιταλικούς σιδηροδρόμους, με γερμανικά αεροδρόμια, με επίσης γερμανικές πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, με ιταλική ΔΕΗ κοκ.; Δεν ξεπουλιούνται όλα αυτά εις υγεία των κορόιδων, αφού δεν μειώνεται καν το δημόσιο χρέος, με τελικό αποτέλεσμα να μετατραπούμε σε φθηνούς σκλάβους χρέους των ξένων και νέων ιδιοκτητών της χώρας; Δεν βλέπουμε πως οι μόνες επενδύσεις που διενεργούνται είναι στον τομέα του τουρισμού, όπου η χώρα θα καταλήξει σε μία μορφή «Κούβας των Η.Π.Α.» ή Πουέρτο Ρίκο της Ευρωζώνης,  με καζίνα και με χώρους διασκέδασης των ξένων και με τους Έλληνες φθηνούς υπηρέτες τους;  Δεν καταλαβαίνουμε πως ακολουθούμε τα οδυνηρά ίχνη της Γουατεμάλας; (πηγή)

Εάν τώρα στην προβλεπόμενη λεηλασία και υφαρπαγή της Ελλάδας προσθέσουμε την επιδείνωση των διεθνών συνθηκών, τότε θα κατανοήσουμε πως το μέλλον θα είναι πολύ σκοτεινό, εάν δεν αντιδράσουμε έγκαιρα – σημειώνοντας ο N. Rubini έχει την ίδια άποψη, σύμφωνα με τον εξής πρόλογο του πρόσφατου άρθρου του: «Σε αντίθεση με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η οποία ήταν ως επί το πλείστον ένα μεγάλο αρνητικό συνολικό πλήγμα στον τομέα της ζήτησης, η επόμενη ύφεση είναι πιθανόν να προκληθεί από μόνιμους αρνητικούς κραδασμούς στην προσφορά, από τον σινο-αμερικανικό εμπορικό και τεχνολογικό πόλεμο. Όσον αφορά την προσπάθεια να αποκατασταθεί η ζημία μέσω των ατελείωτων νομισματικών και δημοσιονομικών κινήτρων, δεν πρόκειται να αποδώσει» (πηγή).

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας λύσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν – αλλά όσο περνάει ανεκμετάλλευτος ο χρόνος ή/και επιλέγονται λανθασμένες οικονομικές/εθνικές πολιτικές, θα γίνονται όλο και λιγότερες. Μία από αυτές είναι η επικέντρωση στα ΕΣΠΑ που μας οφείλει η ΕΕ και τα οποία υπολογίζονται στα 5 δις € ετησίως έως το 2023 – ποσά που με την κατάλληλη μόχλευση θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη άνω των 15 δις € ετησίως.

Φυσικά χωρίς να ξεπουλήσουμε καμία απολύτως δημόσια επιχείρηση – όπως τη ΔΕΗ που δρομολογείται η ληστεία των πολύτιμων δικτύων της (ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ) από την ιταλική ENI που τοποθέτησε ήδη τον άνθρωπο της στη διοίκηση, τα ΕΛΠΕ που έχει θέσει στο στόχαστρο του ο κ. Λάτσης μαζί με τη ΔΕΠΑ, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης το Ελληνικό κοκ.

Μία άλλη είναι η παράλληλη διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, η οποία είναι απόλυτα ρεαλιστική (πηγή) – ενώ μία τρίτη η σωστή εκμετάλλευση των τεράστιων γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων μας σήμερα, με τη σωστή επιλογή συμμάχων, ειδικά όσον αφορά τη διέλευση των ενεργειακών αγωγών προς την Ευρώπη.

Εν τούτοις, όσο οι κυβερνήσεις μας υποτάσσονται η μία μετά την άλλη στην εγκληματική πολιτική των μνημονίων, σκύβοντας δουλικά το κεφάλι στην καγκελάριο, η Ελλάδα θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – χωρίς την παραμικρή αμφιβολία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.