Είναι ξοφλημένοι!

ardin-rixi

Η «δόση» ήρθε, αλλά μαζί της έρχεται και η εφαρμογή των επώδυνων μέτρων

Του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 124

Η κυβέρνηση έκλεισε την αξιολόγηση και πανηγυρίζει, θεωρώντας ότι πήρε ανάσα, ότι έχει χρόνο να αλλάξει την εικόνα της. Πώς έκλεισε η αξιολόγηση και με ποιες θυσίες δεν σχολιάζεται από κανένα κυβερνητικό νον πέιπερ. Δεν συζητιέται ότι η αξιολόγηση έκλεισε με επτά μήνες καθυστέρηση (όταν υπέγραψαν το 3ο μνημόνιο πέρυσι τον Ιούλιο η πρόβλεψη ήταν ότι η πρώτη αξιολόγηση θα κλείσει τον Νοέμβριο του 2015) και με τίμημα τη νομοθέτηση μέτρων–ταφόπλακα για αγρότες, ελεύθερους επαγγελματίες και συνταξιούχους, αλλά και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας (π.χ. το φιλέτο των 6.000 στρεμμάτων του Ελληνικού το πήρε ο Λάτσης με αντίτιμο μόλις 900 εκ. ευρώ).

Ξεχνάνε ότι η αξιολόγηση μπήκε στην τελική της ευθεία μετά το αυτογκόλ Τσίπρα να τα βάλει με το ΔΝΤ, πετυχαίνοντας την ευθυγράμμιση του ΔΝΤ με τη Γερμανία. Στο Γιούρογκρουπ που εγκρίθηκε η δόση σημειώθηκε η εντυπωσιακότερη νίκη του Σόιμπλε. Ευρωπαίοι, ΔΝΤ και Αμερικανοί συντάχθηκαν πίσω του για το θέμα του ελληνικού χρέους. Οι γερμανικές εφημερίδες την επόμενη μέρα θριαμβολογούσαν ότι είναι πια πολιτικός παίκτης παγκοσμίου βεληνεκούς. Πώς αλλιώς, αφού ξεμπέρδεψε με το ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους με μια δήλωση-καρμπόν της υπόσχεσης που είχε δοθεί το 2014 και έδωσε στην Ελλάδα ελάχιστα χρήματα, ίσα ίσα για να την κρατά ζωντανή. Δεν αναφέρουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια ότι η πρόβλεψη για την πρώτη δόση ήταν για 15 δισ. ευρώ και η κυβέρνηση «κατόρθωσε» να εξασφαλίσει μόλις 10,3 δισ. ευρώ (κούρεμα 50%) και αυτά σε δύο δόσεις, με τη δεύτερη του Σεπτεμβρίου να έχει ως όρο και νέα προαπαιτούμενα.

Στην πραγματικότητα, με τα 7,5 δισ. που εγκρίθηκαν, αφού πρώτα οι «εταίροι» εξευτέλισαν με τον χειρότερο τρόπο την κυβέρνηση, εξασφαλίστηκε ότι μέχρι τα τέλη του 2016 η χώρα θα μπορεί να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες, οι οποίες μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου είναι 7,3 δισ. Σε πρώτη φάση θα δοθούν τον Ιούλιο για δανειακές υποχρεώσεις 3,5 δισ. ευρώ και θα κρατήσουν «κάβα» άλλο 1,5 δισ. για τις δόσεις του Σεπτεμβρίου, γιατί στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι θα ξεμπερδέψουν με τα προαπαιτούμενα της δεύτερης δόσης γύρω στα Χριστούγεννα. Τι μένει λοιπόν; Στην καλύτερη περίπτωση γύρω στα 2,4 δισ. που θα πάνε για να ξεπληρώσουν μέρος των 5,5 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, από 3 δισ. που ήταν στα τέλη του 2014.

Επομένως, το καλοκαίρι θα πληρωθούν κάποια από τα μακροχρόνια φέσια του Δημοσίου και από τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει πάλι το μαρτύριο. Μαρτύριο γιατί τα επώδυνα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση σε τρεις φάσεις θα αρχίσουν να εφαρμόζονται, ήδη συνταξιούχοι και αγρότες το αντιλαμβάνονται, βλέποντας τις συντάξεις τους οι μεν, να μειώνονται, και οι δε τις ασφαλιστικές εισφορές να αυξάνονται σημαντικά. Οι φορολογούμενοι θα το αντιληφθούν από τέλη Ιουλίου και μέχρι τα Χριστούγεννα, που έχουν να πληρώσουν εφορία, ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Αλλά και η κυβέρνηση από τον Σεπτέμβριο θα έχει πολλή δουλειά για να πείσει τους 153 βουλευτές της να ψηφίσουν τις αλλαγές στα εργασιακά. Τρόικα και ΣΕΒ πιέζουν, ανάμεσα στα άλλα, για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, προκειμένου οι μισθοί να πέσουν στο επίπεδο των 400 ευρώ! Στα δύσκολα για την κυβέρνηση συμπεριλαμβάνεται και η ψήφιση του νέου Μεσοπρόθεσμου για την τετραετία 2017-2020.

Ο «θαυμασμός» των ξένων

Η κυβέρνηση, πέρα από την εικονική πραγματικότητα που προσπαθεί να κατασκευάσει το Μαξίμου, βρίσκεται σε πολύ δεινή θέση. Τρανή απόδειξη, η «αποθεωτική» υποδοχή της οποίας τυγχάνουν οι υπουργοί της, όταν ξεμυτίζουν για να μιλήσουν σε εκδηλώσεις ή να επισκεφτούν νοσοκομεία. Τα επικοινωνιακά παιχνίδια ότι θα φέρουν απλή αναλογική, θα κάνουν δημοψήφισμα για την αλλαγή του Συντάγματος, ή όλη η φασαρία με τους «Παραιτηθείτε» είναι προσπάθειες που αποσκοπούν να συγκρατήσουν κάποιους λίγους αριστερούς που τσιμπάνε ακόμα από τέτοια φτηνά κόλπα. Η απαξίωση της κυβέρνησης στο εσωτερικό είναι ταχύτατη και δεν υπάρχει δυνατότητα αναστροφής της κατάστασης.
Η μόνη στήριξη που διατηρεί είναι από εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίοι όμως το τελευταίο διάστημα αντιλαμβάνονται και αυτοί ότι δεν θα μακροημερεύσει. Δηλώσεις ξένων αξιωματούχων όπως τουΝτάιζεμπλουμ και του Βαλς, ότι «θαυμάζουν» τον Τσίπρα που καταφέρνει να παραμένει στην κυβέρνηση, ενώ έφερε τόσο σκληρά μέτρα, δηλώσεις που από την κυβέρνηση κρίθηκαν ως υποστηρικτικές για τον Τσίπρα, κάθε άλλα παρά αυτό είναι. Στην ουσία είναι υποτιμητικές για την κυβέρνηση, αλλά, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, και για τον ελληνικό λαό, που διατηρεί αυτή την ηγεσία. Οι Ευρωπαίοι κοροϊδεύουν τον Τσίπρα, αλλά, δυστυχώς, κοροϊδεύουν και τον ελληνικό λαό.

…και η αυτονόμηση Στουρνάρα

Η παρέμβαση του κεντρικού τραπεζίτη Γ. Στουρνάρα, που μέσω κειμένου στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς χαράσσει άλλη οικονομική πολιτική, στον αντίποδα αυτής της κυβέρνησης και των Γερμανών, δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής. Ο Στουρνάρας, προφανώς με τη στήριξη της ΕΚΤ, του Ντράγκι, αλλά ίσως και του ΔΝΤ, ζητά από το 2018 και μετά το πρωτογενές πλεόνασμα να περιοριστεί στο 2% από 3,5% του ΑΕΠ που έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και Γερμανοί, όπως και ελάφρυνση του χρέους, και καρφώνει κυβέρνηση και Γερμανούς, ότι δεν έχει γίνει καμιά πρόοδος επ’ αυτού. Η παρέμβαση Στουρνάρα είναι κρίσιμη για έναν ακόμα λόγο, προκαταλαμβάνει την κυβέρνηση για τον στόχο πλεονάσματος που θα δηλώσει στο Μεσοπρόθεσμο τα έτη 2018-20. Και στο παρελθόν οι κεντρικοί τραπεζίτες διαφοροποιούνταν από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά ποτέ δεν είχαν στραφεί τόσο καθαρά απέναντί της, όπως κάνει ο Στουρνάρας, προτείνοντας άλλη πολιτική, σε εποχή μάλιστα που είναι νωπά τα θετικά δημοσιεύματα Αυγής και Εφημερίδας Συντακτών γι’ αυτόν.

Στις συζητήσεις σχετικά με τις χειρότερες κυβερνήσεις που πέρασαν από τη χώρα και μοιάζει να είναι η τωρινή, να προσθέσουμε και τις κεντρώες κυβερνήσεις του Εμφυλίου. Οι Αμερικανοί ήθελαν τον Εμφύλιο να τον φέρουν εις πέρας κεντρώες κυβερνήσεις, γι’ αυτό και στήριζαν κυβερνήσεις, όπως αυτή του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Όταν τέλειωσε ο Εμφύλιος επέτρεψαν να πάρουν την εξουσία οι πραγματικοί νικητές του. Αναλόγως και τώρα, η κυβέρνηση στηρίζεται μέχρις ότου ολοκληρώσει τη «δουλειά». Αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ξοφλημένη.