Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Το ετεροχρονισμένο τσιμέντωμα του ΝΑΙ: Η μόνη μας αντίσταση και αντίδραση πρέπει να είναι η διατήρηση της Κ.Δ.


Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ
Αύγουστος 21, 2018

Πριν 14 χρόνια ο κυπριακός Ελληνισμός απάντησε με ένα ηχηρό ΟΧΙ στην προσπάθεια των διεθνών απατεώνων να του επιβάλουν λύση προσαρμοσμένη στις τουρκικές απαιτήσεις και συμφέροντα. Και τότε καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες να πεισθεί ο λαός να αποδεχτεί την αμερικανοβρετανική λύση, που έφερε το όνομα «σχέδιο Ανάν».
Το ΑΚΕΛ ήταν έτοιμο να ανεβεί στην πλατφόρμα του ΝΑΙ. Αντιλήφθηκε όμως ότι οι οπαδοί δεν ακολουθούσαν την ηγεσία και το ΑΚΕΛ θα βρισκόταν στην πλευρά των χαμένων. Για τούτο προτίμησε ένα «ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ». Η απόφαση του κυπριακού Ελληνισμού ήταν καταπελτική. Το 76% απάντησαν ΟΧΙ. Και ακολούθησε η απειλή. «Θα σας φέρνουμε το σχέδιο ξανά και ξανά, μέχρι να πείτε ΝΑΙ».
Τα χρόνια που ακολούθησαν υπήρξε μια μεθοδευμένη και οργανωμένη προσπάθεια αποδόμησης της πλειοψηφίας του ΟΧΙ, ώστε σε νέο δημοψήφισμα να κερδίσει το ΝΑΙ. Το 24% του λαού έπρεπε να γίνει 55%. Εκείνο που χρειαζόταν ήταν να πεισθεί ή να παρασυρθεί ένα μέρος του λαού και να μετακινηθεί προς το ΝΑΙ. Για τούτο ξεκίνησαν οι προσπάθειες. Πρώτα έπρεπε να απομακρυνθεί από την εξουσία ο ηγέτης του ΟΧΙ. Οι ηγεσίες των κομμάτων της δεξιάς και της αριστεράς, με τη συνδρομή της Focus τα κατάφεραν. Ο Τάσσος έχασε τις εκλογές.
Ο ΠτΔ Δημήτρης Χριστόφιας άρχισε τις υποχωρήσεις και τις παραχωρήσεις για την επίτευξη λύσης. Στα πέντε χρόνια δεν τα κατάφερε να πλησιάσει αρκετά τις τουρκικές θέσεις, για να πείσει τον Ταλάτ και τον Έρογλου, ότι είμαστε έτοιμοι για λύση.

Ο ΠτΔ Νίκος Αναστασιάδης, έχοντας την πλήρη στήριξη της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, συνέχισε τις υποχωρήσεις. Αποδέχτηκε τη διαίρεση της μιας κυριαρχίας και της μιας ιθαγένειας, αποδέχτηκε δυο διεθνείς προσωπικότητες, αποδέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία, ονόμασε τους σφετεριστές χρήστες-ιδιοκτήτες και διάφορα άλλα. Οι Τούρκοι δεν υποχώρησαν από τις θέσεις του ούτε κατά ένα εκατοστό.
Καταπατώντας όλες τις κόκκινες γραμμές της πλευράς μας και έχοντας τη στήριξη και το σπρώξιμο της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, έφτασε σε απόσταση λύσης. Αλλά οι Τούρκοι ήθελαν και άλλα. ‘Ετσι αποφεύχθηκε η κατάργηση της Κ.Δ. και η λειτουργία του «νέου συνεταιρισμού», που αποδέχτηκε ο Δημήτρης Χριστόφιας.
Τώρα θεωρούν ότι έφτασε η στιγμή της μεγάλης επίθεσης για αποδόμηση του ΟΧΙ και για κατίσχυση του ΝΑΙ. Βρήκαν σύμμαχό τους το πλαίσιο Γκουτέρες, που το έκαμαν «ευαγγέλιο της λύσης». Αποκρύβουν τις μεγάλες παραχωρήσεις της πλευράς μας, που τις κατέγραψε ο κ. Γκουτέρες. Προβάλλουν μόνο την κατάργηση των εγγυήσεων, που πρέπει να αλλάξουν, όπως καταγράφει ο κ. Γκουτέρες. Το ΑΚΕΛ βιάζεται για το τσιμέντωμα του ΝΑΙ. Η ηγεσία του είναι έτοιμη για κάθε παραχώρηση, που θα ικανοποιεί την τουρκική πλευρά, ώστε να φτάσουμε σε λύση επανένωσης, επειδή λένε δεν συμβιβάζονται με την κατοχή και τη διχοτόμηση. Η φιλοσοφία τους είναι ότι η κατοχή τερματίζεται με κάποια μορφή νομιμοποίησής της και η διχοτόμηση τερματίζεται με «επανένωση» δύο κρατών. Όσοι διαφωνούμε είμαστε, λένε, απορριπτικοί, εθνικιστές και προτιμούμε τη διχοτόμηση.
Η ηγεσία του ΔΗΣΥ, από την άλλη, έκαμε λάβαρό της το πλαίσιο Γκουτέρες. Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών δείχνουν συσπείρωση του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Τα δυο κόμματα αισιοδοξούν, ότι έχουν μειώσει το ποσοστό του ΟΧΙ κάτω από το 50%. Δεν είναι όμως σίγουροι. Έτσι ετοιμάζονται για μια ενδιάμεση συμφωνία, όπως εισηγείται ο κ. Γκουτέρες. Πιστεύουν ότι έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή, για να εγκρίνουν την ενδιάμεση συμφωνία. Έτσι λογαριάζουν να αχρηστεύσουν το δημοψήφισμα ή να οργανώσουν ένα δημοψήφισμα, όπου το ΝΑΙ θα είναι η μόνη επιλογή.
Ο Ελληνισμός της Κύπρου πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση. Η οικονομική εξαθλίωση στην οποία τον οδήγησαν, η πολύχρονη απογοήτευση, και οι ψευδαισθήσεις των ηγεσιών των κομμάτων που ακολουθούν τη γραμμή των στρατηγικών μας εταίρων, δεν πρέπει να μας πτοούν. Η μόνη μας αντίσταση και αντίδραση πρέπει να είναι η διατήρηση της Κ.Δ. και ή άρνησή μας να αποδεχτούμε όλους τους τουρκικούς όρους. Θέλουμε λύση. Δεν θα αποδεχτούμε όμως διάλυση, που θα είναι η νομιμοποίηση της κατοχής και που την ονομάζουν επανένωση.

www.konstantakopoulos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου