Επιμένουν οι ευρωραγιάδες και τα παπαγαλάκια τους ότι, εμείς οι χαραμοφάηδες και σπάταλοι Έλληνες φταίμε για το τεράστιο χρέος της χώρας μας. Οι Έλληνες πολιτικοί είναι όλοι λαμόγια και μας οδήγησαν στην άκρη του γκρεμού. Ενώ οι Ευρωπαίοι είναι …άγγελοι με φτερά ! Αφού φταίμε, πρέπει να πληρώσουμε. Καλά να πάθουμε που θέλαμε να ζούμε καλά, ενώ είμαστε τεμπέληδες και ανεπρόκοποι. Με το πολύ το ψέκασμα, τελικά συνηθίσαμε στο μαστίγωμα και ακόμα χειρότερα, στο αυτομαστίγωμα….
Αλοίμονο στην τύφλα μας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες από όλους τους λαούς της Ευρώπης και αρκετά πάνω από τον σχετικό μέσο όρο.( βλ. ιστόγραμμα εδώ). Όταν αυτό το επισημαίνουμε, οι ευραπαπαγάλοι είτε το αντιπαρέρχονται ή ισχυρίζονται ότι τα στοιχεία είναι πλασματικά !
Μέσος όρος εβδομαδιάιων ωρών εργασίας στην Ευρώπη
Πηγή : ΟΟΣΑ
Οι ευρωραγιάδες το βιολί τους. Επιμένουν ότι, πολύ καλά μας κάνουν και μας βασανίζουν οι καλοί δανειστές οι οποίοι, ως γνωστόν ενδιαφέρονται για το καλό μας! Πρέπει να πληρώσουμε για το χρέος μας γιατί φταίμε για αυτό.
Όμως, η αδιαφιλονίκητη αλήθεια είναι πως το σημερινό τεράστιο ελληνικό χρέος δεν το κληρονομήσαμε από το παρελθόν. Στην πραγματικότητα, το χρέος που δημιουργήθηκε στα τελευταία οκτώ χρόνια της ευρωζώνης είναι περίπου ίσο με το χρέος που έχει δημιουργηθεί στα τελευταία 100 χρόνια με τη δραχμή !
Η απτή αυτή αλήθεια, φαίνεται ξεκάθαρα από το ιστόγραμμα που παραθέτουμε, το οποίο προέρχεται από επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Eurostat. Αυτή είναι η πραγματικότητα που κρύβουν τα κατοχικά ΜΜΕ και οι κάθε λογής ευραπαπαγάλοι και ευρωδοσίλογοι.
Πορεία του ελληνικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1970 μέχρι σήμερα
Πηγή : Eurostat
Όπως φάινεται από το ίδιο ιστόγραμμα, το χρέος της χώρας μας σε αναλογία του ΑΕΠ, κατά μέσο όρο στη δεκαετία του 1980, όπως και στη δεκαετία του 1970, ήταν κάτω από το 50%.Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αυξήθηκε στο 60% ,σε 75% μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και σε περίπου 100% ύστερα από τα μέσα της ίδιας δεκαετίας. Όμως, το μεγάλο άλμα του χρέους σε επίπεδα του 180% γίνεται μέσα στην ευρωζώνη ύστερα από το 2008 και σήμερα ξεπερνάει αισίως το 210% του ΑΕΠ.
Μέσα στον «παράδεισο» της ευρωζώνης, το χρέος συνέχισε να αυξάνεται και θα αυξάνεται παρ’ όλη την ανακεφαλαιοποίηση ή κούρεμα ( PSI) το 2012 με αφαίμαξη των ομολόγων ελληνικών δημόσιων φορέων και Ελλήνων πολιτών,την κλοπή και αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών το 2014, το αυθαίρετο ξεπούλημα δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, τη ληστρική συρρίκνωση των εισοδημάτων μέσω της φορολογίας, τη μείωση συντάξεων και μισθών.
Από το 2002, με την ένταξή μας στην ευρωζώνη και την παραχώρηση του δικαιώματος για την έκδοση χρήματος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εδρεύει στην Φραγκφούρτη, η χώρα έχασε την εθνική της κυριαρχία και ως επαίτης ικετεύει τους δανειστές για νέα δάνεια με σκοπό την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων.
Λόγω της ανελέητης λιτότητα, της αναβολής δημόσιων πληρωμών και της μεγάλης πτώσης της τιμής των υγρών καυσίμων, το γενικό ισοζύγιο πληρωμών είναι σήμερα πλεονασματικό και δεν υπάρχει πρόβλημα εισαγωγών. Οι δανειστές απαιτούν να έχουμε ετήσιο πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ με το οποίο θα αποπληρώνουμε μέρος των χρεών. Επιπλέον, τουλάχιστον 10% του ΑΕΠ( 17,7 δις), θα εισπράττουν οι δανειστές-κατακτητές από το ξεπούλημα και την υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού κράτους.
Τα τεράστια αυτό ποσά είναι φυσικά αδύνατο να συγκεντρωθούν από μια ευημερούσα χώρα και πόσο μάλλον από μια οικονομία όπως η ελληνική που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Έτσι, η Πρώτη Φορά Αριστερά, εφαρμόζοντας το νεοφιλελεύθερο Θατσερικό δόγμα ΤΙΝΑ (There Is No Alternative-δεν υπάρχει εναλλακτική λύση), ρουφά άπληστα και ανενδοίαστα όλο και περισσότερο ισοδύναμα σε ευρώ από συντάξεις, μισθούς, υπερφορολόγιση, αρπαγή δημόσιας περιουσίας και ελληνικών τραπεζών, οδηγώντας τη χώρα σε απέραντη φτωχοποίηση και απόλυτη καταστροφή.
Και όλα αυτά με μια επαίσχυντη αριστερή ρητορεία που υπηρετεί μια ξεδιάντροπη, ακραία πολιτική ξεπουλήματος της χώρας, με μοναδικό προφανή λόγο τη διατήρηση των κυβερνητικών καρεκλών και του ιερού δόγματος του « πάση θυσία στο ευρώ». Και εναλλακτικά «για την καρέκλα ρε γαμώτο».
Αλλά πέρα από στατιστικές και οικονομετεχνικές αναλύσεις υπάρχει και ένα ζήτημα κοινής λογικής. Βασική προύπόθεση για να ενταχθεί μαι ώρα στην ευρωζώνη είναι να έχει μικρό ή έστω ανεκτό χρέος. Αν είχαμε ένα τεράστιο χρέος από το παρελθόν όπως ισχυρίζονται οι δανειστές και αναμασάνε πολλοί εδώ στη χώρα των ψεκασμένων και της φαιδράς πορτοκαλέας, πως μας δέχτηκαν στην ευρωζώνη ; Το επιχείρημα ότι μαγειρέψαμε τα στατιστικά στοιχεία, φυσικά και δεν ευσταθεί, αφού η όλη μεθόδευση για την ένταξή μας έγινε από την Goldman Sachs την οποία επέλεξαν οι δανειστές για το σκοπό αυτό.
Οδός Δραχμής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου