Το μοντέλο της Κύπρου είχε «πεθάνει» πριν την κατάρρευση…

freepen

Του Κώστα Στούπα.

Κακό μαντάτο το  «χέρι» στις Κυπριακές  καταθέσεις…

Το μοντέλο της Κύπρου είχε «πεθάνει» πριν την κατάρρευση…

Το μοντέλο της Κύπρου είχε πεθάνει προτού το «εκτελέσουν» στα έξι βήματα το Eurogroup και η Κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων με το “Όχι”.

Το μοντέλο της Κύπρου είχε πεθάνει ουσιαστικά μετά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Απλά δεν το είχαν καταλάβει ούτε οι τράπεζες, ούτε οι Ρώσοι ολιγάρχες που έκρυβαν εκεί το μέρισμα των «γκρίζων» δραστηριοτήτων τους.

Στην οικονομία τα πράγματα είναι απλά. Για να αντιληφθεί κάποιος αν ένα μοντέλο είναι βιώσιμο θα πρέπει να υπολογίσει ποιο είναι το κόστος και ποια η απόδοση που μπορεί να  παράξει.

Όταν μια τράπεζα πληρώνει 5 και 6% για να προσελκύσει καταθέσεις θα πρέπει να βρει να δανείσει αυτά τα χρήματά του τουλάχιστον με διπλάσιο επιτόκιο προκειμένου να καλύψει τις επισφάλειες, πληθωρισμό και να έχει και κέρδη.

Ελάχιστες οικονομικές δραστηριότητες μπορούν να πληρώνουν 10 και 12% επιτόκιο και να είναι ανταγωνιστικές. Ένα μοντέλο με αυτή τη διάρθρωση μπορεί να στηριχθεί για μια περίοδο, είτε σε συνθήκες μιας τοπικής «φούσκας» κυρίως ακινήτων, τζόγου κλπ, είτε σε συνθήκες πυραμίδας όπου οι νέες καταθέσεις πληρώνουν τις αποδόσεις των παλαιότερων.

Όταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες διαχειρίζονται τεράστιες καταθέσεις ή έχουν πρόσβαση στην ΕΚΤ με πολύ χαμηλά επιτόκια, οι Κυπριακές καταθέσεις επί της ουσίας αποτελούν βάρος και όχι πλεονέκτημα…

Η Κύπρος εξελίχθηκε σε σημαντικό για τα μεγέθη της φορολογικό «παράδεισο» τα τελευταία χρόνια γιατί βρέθηκε εντός Ευρωζώνης και κάτω από την εγγύηση της ΕΚΤ, της Κεντρικής Τράπεζας μεγάλων και αξιόπιστων οικονομιών.

Υπάρχουν και άλλοι φορολογικοί παράδεισοι εντός και εκτός Ευρωζώνης αλλά σχεδόν κανένας δεν είχε λάβει τις διαστάσεις της Μεγαλονήσου, με τις τράπεζες επί της ουσίας να στήνουν δίκτυα καταστημάτων σε άλλες χώρες και να προσελκύουν πελάτες.

Η απόφαση εναντίον της Κύπρου ήταν μια προειδοποίηση και για τις άλλες χώρες. Ας μην παραβλέπουμε πως και το διεθνές προπύργιο, η Ελβετία δέχεται πιέσεις εδώ και αρκετά χρόνια και υποχωρεί δίνοντας στοιχεία για πελάτες και αναλαμβάνοντας με διακρατικές συμφωνίες να καταβάλει τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.

Σε γενικές γραμμές οι επενδυτές και οι καταθέτες πρέπει να γνωρίζουν πως όπου υπάρχουν υψηλές αποδόσεις το ρίσκο είναι αυξημένο. Σαν σημείο σύγκρισης λειτουργεί πάντα το βασικό επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό ορίζει την ασφάλεια των αποδόσεων κάθε  περιόδου.

Πηγή capital