Ανάπτυξη από την Θάλασσα

Συνειδητοποιήσατε ποτέ τι σημαίνει η ζήτηση τοπικών προϊόντων, όταν ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο πιάνει Ελληνικό λιμάνι και διανυκτερεύει - άρα εφοδιάζεται εκεί; Μέχρι 3.000 αυγά ζήτηση θα έχει!

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Συνειδητοποιήσατε ποτέ τι σημαίνει η ζήτηση τοπικών προϊόντων, όταν ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο πιάνει Ελληνικό λιμάνι και διανυκτερεύει - άρα εφοδιάζεται εκεί; Μέχρι 3.000 αυγά ζήτηση θα έχει! Γνωρίζατε ότι εκείνα που λέμε "μαρίνες" στην Ελλάδα μπορούν να φιλοξενήσουν κατά κανόνα πλεούμενα μέχρι των 15-20 μέτρων: εκείνα όμως τα σκάφη που θάθελαν πολύ να δέσουν Ελλάδα, Ιόνιο και νησιά του Αιγαίου, είναι των 80 ή και πάνω από των 100 μέτρων... Έχετε συνειδητοποιήσει ότι, με την συμφωνία όπως έγινε για την πώληση του ΟΛΠ στους Κινέζους, το μεγαλύτερο μέρος του (υπερφορτωμένου) δημόσιου εκείνου φορέα θα "απορροφηθεί" αλλού στο Δημόσιο, οπότε το κόστος του θα ρουφήξει ουσιαστικά ό,τι θα μας καταβληθεί ως τίμημα;

Ή πάλι, καταλαβαίνετε ότι όταν κανείς βρεθεί σε Ευρωπαϊκό συνέδριο για την νησιωτικότητα, ακούει τις συζητήσεις για το αν "πρέπει" τα νησάκια της Βόρειας Θάλασσας να συνδέονται πλέον με ειδικές γέφυρες ή καλύτερα με υποθαλάσσια τούνελ με την στερεά - την στιγμή που στην Ελλάδα στα μικρονήσια οι μαθητές μπορεί να μένουν δυο και τρεις βδομάδες χωρίς πρόσβαση στο σχολείο τους, επειδή ο καιρός κόβει την επικοινωνία με το πλησιέστερο μεγάλο νησί που διαθέτει Λύκειο; Και ένα ακόμη βήμα: φανταζόμαστε πως, όσο προχωράει η τεχνολογία - παγκόσμια - το θέμα των νησιωτικών αιολικών πάρκων, ακόμη περισσότερο των  θαλάσσιων αιολικών και των επιπλεόντων αιολικών (ακόμη και η τεχνολογία του πραγματικού μέλλοντος, εκείνη της παραγωγής ενέργειας από τα κύματα...) θα βρει στο Αιγαίο το φυσικό Ευρωπαϊκό "εργαστήρι" της, καθώς η Ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική θέλει να δώσει σ' αυτές τις ανανεώσιμες ιδιαίτερο ρόλο μεν - αλλά συνδέοντάς την με την ανάπτυξη Ευρωπαϊκών τεχνολογιών; Μπορεί δε στην Βαλτική ή την Βόρεια Θάλασσα να ξεκίνησαν τα μεγάλα αιολικά, όμως μόνον στα εκεί αβαθή: στο Αιγαίο με τους ανέμους του, υπάρχουν μεγαλύτερα βάθη - και εδώ αναζητείται το κλειδί για το τεχνολογικό μέλλον.

Με τέτοια θέματα μίλησαν για "Ανάπτυξη από την Θάλασσα", στα πλαίσια συνδιοργάνωσης ΕΚΠΑ/EPLO, άνθρωποι σαν τον πολύπειρο Γεώργιο Βλάχο (πρώην Γ.Γ. Εμπορικής Ναυτιλίας, για τα λιμάνια), τον Ν. Κωστόπουλο (Περιφερειακό Σύμβουλο, για την νησιωτικότητα και τι μπορεί/πρέπει να σημαίνει), τον Π. Παπασταματίου (για τα αιολικά). Ήταν συνολικά μια πολύτιμη διοργάνωση, που φώτισε σε βάθος κάτι που συνήθως το κοιτάζουμε αρκετά επιφανειακά. Χαρακτηριστικά, μιλώντας για τις αληθινές προοπτικές των υδρογονανθράκων/του φυσικού αερίου σε Κύπρο και Ελλάδα, ο ενεργειακός οικονομολόγος Κωνσταντίνος Νικολάου - με μακρά θητεία στα ενεργειακά - έλεγε πώς αν ο Όμηρος ή ο Αίσωπος ζούσαν σήμερα, θάχαν παραγάγει υπέροχους μύθους με τα όσα γράφονται και ακούγονται για τον τομέα των υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο!  Όπου, όμως, όπως έδειξε η μεγάλη ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζόχρ στην Αίγυπτο, υπάρχουν αληθινές ευκαιρίες που όμως απαιτούν σύστημα, επιμονή, σοβαρότητα - και λίγη τύχη.

Αναπτυξιακή προοπτική υπάρχει στην θάλασσα για την Ελλάδα: όμως χρειάζεται - σε όλους τους τομείς, σε όλες τις διαστάσεις - ακριβώς αυτό: σύστημα, επιμονή, σοβαρότητα. Η τύχη, ανήκει στους θεούς. Τα άλλα, στους ανθρώπους.

economia