Το γεωστρατηγικό μας παραμύθι

[πηγή: The U.S. and NATO Have Been Trying to Encircle Russia Militarily Since 1991]

Καθώς βρίσκομαι σε ηλικία επικίνδυνη για εγκεφαλικά και εμφράγματα, προσπαθώ να μένω όσο πιο ήρεμος μπορώ. Έλα, όμως, που δεν γίνεται να μη ζοχαδιάζομαι όταν ακούω ηλιθίους να περιφέρουν την βλακεία τους με ύφος χιλίων καρδιναλίων! Λόγου χάρη, πώς να μην ανεβάσεις πίεση όταν ακούς τον άλλο να επιμένει ότι "καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται"; Πώς να μην φορτώσεις γράδο με τους φιλόσοφους του καφενείου, που θεωρούν τους δημοσίους υπαλλήλους ως πηγή όλων των κακών; Και πώς να μη την πέσεις στα ηρεμιστικά όταν βλέπεις να προβάλλεται ο Μητσοτάκης τζούνιορ ως ελπίδα της χώρας; Έλα ντε!

Αυτό που με εκνεύρισε χτες ήταν μια μοναδικής ανοησίας "ανάλυση" της πρόσφατης επίσκεψης Πούτιν, ένα μοναδικής αστειότητος συμπίλημα άτοπων μπουρδολογιών για τα πλεονεκτήματα που -υποτίθεται πως- έχει η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Το περίφημο "γεωστρατηγικό" μας πλεονέκτημα, το οποίο κάποιοι κρετίνοι αποκαλούν συχνά "γεωπολιτικό", λες και είχε ποτέ τούτος ο τόπος πολιτικό πλεονέκτημα που θα το αναβαθμίσει και σε γεω-πολιτικό...

Βέβαια, έτσι όπως είμαστε παγιδευμένοι ανάμεσα σε μνημόνια και δόσεις ενός χρέους, το οποίο όσο το πληρώνουμε τόσο αβγαταίνει, είναι λογικό να ψάχνουμε κάποιο πλεονέκτημα, κάποιο αβαντάζ (που λένε κι οι γάλλοι), κάποια σανίδα σωτηρίας για να πιαστούμε. Μόνο που εμείς ονειρευόμαστε σανίδες εκεί που δεν υπάρχουν. Πνιγόμαστε και νομίζουμε πως θα σωθούμε αν πιάσουμε τα μαλλιά μας κι αρχίσουμε να τα τραβάμε. Δεν έχουμε καταλάβει πως η παροιμία "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται" δεν απευθύνεται σ' αυτόν που πνίγεται αλλά σ' εκείνον που πάει να τον σώσει.


Άκου "γεωστρατηγικό πλεονέκτημα"! Λες και κάνουμε φέις-κοντρόλ σε ξενυχτάδικα. Ή λες και παίζουμε τάβλι και νομίζουμε ότι κερδίζουμε επειδή έχουμε κάνει πόρτες στις γωνίες. Ρε σεις, το τάβλι και η γη είναι κυκλικά, δεν έχουν γωνίες. Ζούμε στον 21ο αιώνα και μιλάμε ακόμη για γεωστρατηγικό πλεονέκτημα; Δηλαδή, αν κλείσουμε την βάση στην Σούδα, οι ΗΠΑ θα τα βάψουν μαύρα; Για ρίξτε μια ματιά στον παραπάνω χάρτη, όπου κάθε μπλε κουκίδα δείχνει και μια βάση των ΗΠΑ και πείτε μου.

Γι' αυτό, λοιπόν, ο Πάνος Καμμένος ήταν απείρως αστείος τότε που προσπαθούσε να καλοπιάσει την Ουάσινγκτον, προσφέροντάς της ένα νησί για να φτιάξουν βάση. Είμαι σίγουρος ότι εκεί στο πεντάγωνο πρέπει να κάνανε καινούργιο συκώτι από τα γέλια. Λόγω ευγενείας, οι άνθρωποι κρατήθηκαν και δεν είπαν τίποτε αλλά λίγο αργότερα του έδειξαν ότι παίρνουν μόνοι τους όσα χρειάζονται και δεν θέλουν δώρα, στέλνοντας τα πλοία τους να κάνουν βόλτες στο Αιγαίο. Και μη μου πείτε ότι τα πλοία είναι του ΝΑΤΟ κι όχι των ΗΠΑ, διότι το ΝΑΤΟ τίνος είναι; 

Για ξαναδείτε τον χάρτη. Πώς την βλέπετε την συγκέντρωση γύρω από την Ρωσία και γύρω από το Ιράν; Η Ρωσία φαίνεται κυκλωμένη από παντού (εκτός από την πλευρά τής Κίνας) με πολιτειακές βάσεις (προσέξτε και την Αλάσκα). Το Ιράν δείτε το πιο καθαρά στον επόμενο χάρτη και μετρήστε τις βάσεις μόνοι σας:

[πηγή: U.S. Military Bases in the Middle East]

Να το πούμε λίγο πιο λαϊκά; Κάθε κυβέρνηση θέλει να πείσει τον κόσμο ότι κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αναβαθμίσει την χώρα. Οπότε, μη φωνάζετε κατά των ιδιωτικοποιήσεων και του ΤΑΙΠΕΔ (συγγνώμη, της ΕΕΣΠ ήθελα να πω) διότι ξεπουλάμε μεν, έναντι υψηλών ανταλλαγμάτων δε. Κανείς δεν θα μας κακοκαρδίσει γιατί ζηλεύουν το οικόπεδό μας. Κι όσο μεγαλύτερη αξία έχει το προς πώληση οικόπεδο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αντιπαροχή. Μόνο που...

Μόνο που τούτο το γεμάτο φως και πέτρα (*) οικόπεδο είναι ήδη υποθηκευμένο. Άρα, με ποιον να παζαρέψουμε και τι να παζαρέψουμε; Η από δω πλευρά τού Ατλαντικού κάνει κουμάντο στα οικονομικά μας, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την οποία, μάλιστα, και δεν θέλουμε να βγούμε και είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε "γην και ύδωρ" για να μη μας διώξουν. Η από κει πλευρά τού Ατλαντικού κάνει κουμάντο στα εθνικά μας, μέσω του ΝΑΤΟ στο οποίο, μάλιστα, έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας για λύση στα προβλήματα που έχουμε με την Κύπρο, την Τουρκία, την Αλβανία, την ΠΓΔΜ κλπ. Οπότε, τί ακριβώς μας απομένει για πούλημα ώστε να το παζαρέψουμε; 

Να τελειώνουμε, λοιπόν, με το γεωστρατηγικό μας παραμύθι. Και να τελειώνουμε με τους ηλίθιους που νομίζουν ότι μας έχει ανάγκη ο κάθε Πούτιν ή ο κάθε Ομπάμα για να κάνει τα παιχνίδια του στην ανατολική Μεσόγειο. Μακάρι να ήταν έτσι. Δυστυχώς, όμως, η άρχουσα τάξη πλέκει εδώ και πολλές δεκαετίες το δίχτυ τής εξάρτησης στο οποίο βρίσκεται πιασμένη η χώρα και δεν μπορεί να ξεφύγει. Καταστρέψαμε τον παραγωγικό και κοινωνικό μας ιστό, παραδίδοντας τον τόπο στο -εγχώριο και διεθνές- κεφάλαιο. Συνεπώς, αν ψάχνουμε για οποιοδήποτε πλεονέκτημα, πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις δημιουργίας ή ανάκτησής του. Και η βασικώτερη απ' αυτές τις προϋποθέσεις είναι να καταλάβουμε ότι οι υποτελείς δεν θέτουν όρους και δεν έχουν πλεονεκτήματα.

----------------------------------------
(*) Φώς και πέτρα: η ετυμολογία της λέξης Ελλάς (Ελ = ήλιος, λας = λίθος)



Cogito Ergo Sum