Με το Brexit, πλέον, εδώ

Μετά από ένα πρώτο "πάγωμα" που ακολούθησε την απόφαση των Βρετανών για το Brexit, την έξοδο δηλαδή από την ΕΕ που όλοι εδώ και καιρό ανέλυαν τις επιπτώσεις της, αρκετοί ίσως πρόβλεπαν, αλλά πολύ λίγοι - φάνηκε στην τελική ευθεία! - θεωρούσαν ότι θα επέλθει, ήρθαν στο προσκήνιο παράξενα έντονες αντιδράσεις

του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Μετά από ένα πρώτο "πάγωμα" που ακολούθησε την απόφαση των Βρετανών για το Brexit, την έξοδο δηλαδή από την ΕΕ που όλοι εδώ και καιρό ανέλυαν τις επιπτώσεις της, αρκετοί ίσως πρόβλεπαν, αλλά πολύ λίγοι - φάνηκε στην τελική ευθεία! - θεωρούσαν ότι θα επέλθει, ήρθαν στο προσκήνιο παράξενα έντονες αντιδράσεις. Υπήρξαν κάποιοι, όχι λίγοι απ' αυτούς και στην Ελληνική μας δημόσια συζήτηση, που "ζήτησαν" από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς ή/και απαίτησαν από τις Βρετανικές ηγεσίες να επισπεύσουν την απόσυρση της Μεγ. Βρετανίας. Άλλοι πάλι, περίπου γιόρτασαν το γεγονός ότι επεκράτησε το Brexit, σε μια λογική περίπου εκδίκησης προς τους θεσμούς των Βρυξελλών, την Γερμανία κοκ. που το αντίστοιχο "ΟΧΙ" του Ελληνικού δημοψηφίσματος το παραμέρισαν...

Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα 24ωρα - από την Κοινή Δήλωση Τουσκ/Γιουνκέρ/Σουλτς/Ρούττε που περίπου ζητούσε επίσπευση από το Λονδίνο και μέχρι την σύναξη των αρχικών Έξη της ΕΟΚ, στο Βερολίνο - άνθισαν οι τοποθετήσεις υπερβάλλοντος ζήλου: κάποιες εκδικητικές απέναντι στην ψήφο των Βρετανών, άλλες με την μορφή έκκλησης για επιτάχυνση της ενοποιητικής διαδικασίας, για μετάβαση σε ομοσπονδίωση κλπ. (Κάπου εκεί, μας προέκυψαν και προ-πρωτοβουλίες για αύξηση των ... Ευρωαμυντικών δαπανών, δημιουργία ΕυρωΣτρατού και άλλα μάλλον ρηχά). Όμως, στην συνέχεια, ψυχραιμότερες φωνές άρχισαν να ακούγονται ακόμη και απο το Βερολίνο: ήδη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προέκυψε συγκρατημένος μετά την αποκάλυψη (της Handelsblatt) για "κρυφό σχέδιό" του, ενώ η Άνγκελα Μέρκελ εξαρχής τοποθετήθηκε υπέρ "ήρεμης και σώφρονος ανάλυσης της κατάστασης προτού λάβουμε μαζί τις σωστές αποφάσεις".

Η έκβαση , τώρα, της Ισπανικής κάλπης χθες θα όφειλε να προσγειώσει τους πιο άκριτους ενθουσιασμούς - που "πόνταραν" σε απαρχή κάποιας συνολικής Ευρωανατροπής. Στην Ισπανία, τελικά και παρόλες τις δημοσκοπικές προβολές, μείναμε στην ισορροπία δεκαετιών μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών/Σοσιαλιστών, με το αριστερό άνοιγμα των Podemos (που δημιούργησαν τους Unidos Podemos) να μην αρκέσει για να φέρει την ανατροπή - ούτε, άλλωστε, και το άνοιγμα "τελευταίας στιγμής" του Πάμπλο Ιγκλέσιας προς τους Σοσιαλιστές. Τελικά, οι εξελίξεις έρχονται πολύ-πολύ πιο αργά...

economia