Η κρίση τέλειωσε...

Του Γιάννη Παντελάκη

Όπως είναι γνωστό, η χώρα μετά από μια πολύχρονη βαθειά κρίση έχει περάσει ήδη στην ανάπτυξη. Και μάλιστα στην δίκαιη ανάπτυξη. Τα εφιαλτικά νούμερα των  δυο εκατ. ανέργων δεν υπάρχουν πια, όπως δεν υπάρχουν εκατομμύρια μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που κλείνουν, συνταξιούχοι που φτωχαίνουν, δημόσιες επιχειρήσεις που βγαίνουν στο σφυρί με ιδιαίτερα χαμηλό αντίτιμο, ασθενείς που δεν βρίσκουν γάζες. Όλα αυτά αποτελούν παρελθόν.

Ο Ιούνιος του 2016, βρίσκει την Ελλάδα σε μια εξαιρετική πορεία. Οι παρενέργειες της πολύπλευρης κρίσης δεν υπάρχουν πια. Σε όλα τα επίπεδα. Είναι η ώρα, να ασχοληθούμε με θεσμικά ζητήματα, όπως ο εκλογικός νόμος ή η συνταγματική αναθεώρηση. Και αυτό, ακόμα και αν δεν υπάρχει η παραμικρή σύγκλιση μεταξύ των κομμάτων και όλα βεβαιώνουν πως οι σχετικές διεργασίες δεν θα έχουν κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Έχουμε την πολυτέλεια να καταναλώνουμε πολιτικό χρόνο γι' αυτά.

Την Πέμπτη στη χώρα μας, τα φώτα της δημοσιότητας θα είναι στραμμένα στην συνάντηση Τσίπρα-Μητσοτάκη. Μια συνάντηση με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα αρκετές ημέρες πριν. Θα αφορά στο σύνταγμα και τον εκλογικό νόμο, αλλά ήδη γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει κάποιου είδους προσέγγιση. Η πολεμική που έχει αναπτυχθεί από το περασμένο Σάββατο για το θέμα, το επιβεβαιώνει. Το επιβεβαιώνουν και οι σαφείς αποστάσεις που έχουν τα δυο μεγάλα κόμματα στα συγκεκριμένα θέματα.

Την ίδια ημέρα, τα φώτα της δημοσιότητας σε όλο τον κόσμο θα είναι στραμμένα στο δημοψήφισμα της Αγγλίας. Νομίζω, πως θα ήταν εξαιρετικά απαιτητικό να ζητούσε κάποιος από τα κόμματα εξουσίας της χώρας μας, την ημέρα εκείνη να άπλωναν στο τραπέζι των συζητήσεων τις παρενέργειες από το ενδεχόμενο ενός Brexit, με βάση σχέδια που είχαν ήδη ετοιμάσει εδώ και καιρό.

Σχέδια εναλλακτικά που θα είχαν στόχο τον περιορισμό των επιπτώσεων που αναμφισβήτητα θα είχε και για την Ελλάδα (του πιο αδύναμου κρίκου της ευρωζώνης), η έξοδος της Βρετανίας.

Είναι προφανές πως την πολιτική ατζέντα την καθορίζει η κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι το ίδιο προφανές όμως, πως η αντιπολίτευση συνδιαμορφώνει την ατζέντα αυτή μετέχοντας ή όχι σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Η αντιπολίτευση (και αυτό δεν αφορά μόνο στην αξιωματική), είχε τη δυνατότητα να αρνηθεί συναντήσεις κορυφής με τον πρωθυπουργό αν πρώτα δεν είχαν προηγηθεί συναντήσεις για τα άμεσα και τα μεγάλα. Όχι μόνο αυτό του ενδεχόμενου Brexit, αλλά και δεκάδες άλλα που πιέζουν ασφυκτικά την κοινωνία. Υπήρχε περίπτωση να παρεξηγηθεί η στάση της από κάποιους αν άλλαζε τις προτεραιότητες;

Κι όμως, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δέχονται να παίξουν σ' ένα εκ των προτέρων σκηνοθετημένο έργο από την κυβέρνηση. Η οποία αφού συμφώνησε μια σειρά από επώδυνα μέτρα που είναι φανερό πως θα προκαλέσουν νέα αδιέξοδα, επιχειρεί τώρα να αλλάξει την ατζέντα με θέματα που μπορεί να είναι σοβαρά, αλλά δεν ταιριάζουν ούτε με τον συγκεκριμένο πολιτικό χρόνο, δεν υπάρχουν τα ελάχιστα σημεία σύγκλισης, δεν αποτελούν προτεραιότητα.

Οι πολιτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα εκείνες που επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία των πραγμάτων, βρίσκονται μακριά από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και τις ανάγκες της κοινωνίας. Οι σταθερές με τις οποίες κινούνται, βασίζονται στο κομματικό όφελος.  Δεν αντιλαμβάνονται πως ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας (το επιβεβαιώνουν όλες οι δημοσκοπήσεις), δεν τις ακολουθεί...

Πηγή liberal