Ποιός είπε ότι το ελληνικό δημόσιο δεν κάνει δουλειές με εταιρείες που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους; |
Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από το 15ο σημείωμα της σειράς κειμένων που αφιερώσαμε τέτοιες μέρες πέρυσι στον Μιχάλη Σάλλα. Έχει τίτλο "15. Μια ενδιαφέρουσα αύξηση κεφαλαίου" και αξίζει τον κόπο να του ρίξετε μια ματιά πριν συνεχίσετε την ανάγνωση.
Παραμονή Χριστουγέννων, 2010. Ο επενδυτικός όμιλος Sciens του επιχειρηματία Γιάννη Ρήγα ιδρύει την Cyprus Properties and Holdings Limited. Η νέα θυγατρική τής Sciens έχει έδρα τα νησιά Κέυμαν και αντικείμενο τις κτηματομεσιτικές δραστηριότητες (real estate επί το... ελληνικώτερον). Την ίδια μέρα, η νεότευκτη εταιρεία καταθέτει στην Proton Bank (του Λαυρεντιάδη) αίτηση για δάνειο 35 εκατομμυρίων ευρώ. Μέσα σε μόλις τρεις εργάσιμες ημέρες, η τράπεζα εξετάζει την αίτηση και στις 29 του μηνός εγκρίνει το δάνειο, το οποίο εκταμιεύεται αυθημερόν!
Μαζί με άλλα 25 εκατομμύρια που παίρνει η μητρική Sciens πάλι από την Proton, η Sciens αποκτά την απαιτούμενη ρευστότητα για να στήσει το επενδυτικό κεφάλαιο Sciens Aviation Special Opportunities Fund (SASOF). Σκοπός αυτού του επενδυτικού κεφαλαίου είναι η εξαγορά επιβατικών αεροσκαφών κοψοχρονιά (special opportunities είπαμε!) είτε για ενοικίαση είτε για άμεση διάλυση και πώληση των συστημάτων και των μερών τους. Συνιδρυτές τού SASOF είναι η Sciens Διεθνών Συμμετοχών και η... Apollo Aviation Group! Η οποία Apollo έχει έδρα... μαντέψτε... τα νησιά Κέυμαν. Και μη ξεχνάμε ότι στην Sciens Διεθνής Συμμετοχών συμμετέχει και η Τράπεζα Πειραιώς τού Σάλλα με 28,1%.
Παρένθεση. Για να γίνει κατανοητός ο κύκλος του χρήματος και σε όσους δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Ρήγας είναι ο εκδότης τής ιστορικής σαλονικιώτικης εφημερίδας Μακεδονία, οι εργαζόμενοι της οποίας είναι απλήρωτοι από πέρυσι τον Σεπτέμβριο. Το όνομα τού Γιάννη Ρήγα εμπλέκεται άμεσα και έμμεσα σε περισσότερες από 150 εξωχώριες εταιρείες, οι οποίες ανοίγουν και κλείνουν η μια μετά την άλλη. Κι όμως, το ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα πρόβλημα στο να κλείνει δουλειές με τέτοιες εταιρείες. Κλείνει η παρένθεση.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στα Α340. Με τα λεφτά τής Proton, μέσω Sciens και SASOF, η Apollo αγοράζει τα τέσσερα αεροσκάφη αντί 40,4 εκατ. δολλαρίων ή 31 εκατ. ευρώ. Μόλις επικυρώθηκε η πώληση, η Apollo δίνει τα μισά λεφτά και παίρνει δυο από τα τέσσερα αεροπλάνα, ζητώντας από το ελληνικό κράτος να επισκευάσει τα άλλα δυο και να της τα παραδώσει αξιόπλοα. Το κράτος αρνείται και το πράγμα μπλέκει σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις. Στο μεταξύ, η Αpollo κομματιάζει τα δυο αεροσκάφη που πήρε, κρατάει για εκμετάλλευση μόνο τους κινητήρες και ορισμένα όργανα και πουλάει τις ατράκτους για σκραπ.
Όσο το κράτος βλέπει την Apollo να καταστρέφει τα δυο αεροπλάνα, τόσο αρνείται να επισκευάσει τα άλλα δυο. Ο καιρός περνάει και η Apollo προτείνει να πάρει και τα άλλα δυο με μια έκπτωση δυο εκατομμυρίων δολλαρίων. Το υπουργείο δέχεται αλλά το Ελεγκτικό Συνέδριο εκτιμά ότι έτσι βλάπτεται το δημόσιο και ακυρώνει την τροποποίηση της σύμβασης με την οποία η Apollo θα έδινε 18 εκατ. αντί 20 για τα δυο αεροπλάνα. Οι πολιτειακοί τα στηλώνουν και φεύγουν, αφήνοντας τα δυο Α340 στο κράτος να τα φυλάει για άλλα τέσσερα χρόνια, πληρώνοντας εξήντα χιλιάρικα μηνιαίως για στάθμευση και συντήρηση.
Ο επίλογος είναι αυτό που τις προάλλες γράψαμε ως πρόλογο στο πρώτο σημείωμα αυτής της μίνι σειράς κειμένων. Τα δυο Α340, που είχαν κοστίσει κάπου 400 εκατ. δολλάρια, που η Cirrus μας έδινε 47,5 εκατ. δολλάρια για να τα πάρει, που η Apollo τα έκλεισε με 20 εκατ. δολλάρια αλλά ήθελε 10% έκπτωση από πάνω για να τα πάρει, που το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε ότι αυτή η έκπτωση έβλαπτε τα συμφέροντα του κράτους και που επί τέσσερα χρόνια κάθονταν κοστίζοντάς μας κάπου τρία εκατομμύρια, τα πήραν εν τέλει οι άραβες εμίρηδες της Turboshaft με 4,2 εκατ. δολλάρια, εν μέσω πανηγυρισμών για την μεγάλη επιτυχία τού ΤΑΙΠΕΔ να τα ξεφορτωθεί.
Ένα από τα δυο Α340 που πήρε η Apollo ενώ "κόβεται" για να πουληθεί ως σκραπ. |
Κι επειδή μια τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί δίχως επιδόρπιο, ας βάλουμε κι ένα κερασάκι. Όπως είπαμε στα προηγούμενα, τα δυο Α340 που πουλήσαμε τώρα, τα είχαμε πάρει με μίσθωση από τη κυπριακή οφσόρ Observatory. Όταν η Ολυμπιακή (δηλαδή, το κράτος) ξόφλησε τις υποχρεώσεις του, η Observatory έκλεισε κι έσβησε από τον χάρτη. Μόνο που κανείς δεν φρόντισε τότε έγκαιρα να μεταβιβαστεί στο ελληνικό δημόσιο η κυριότητα των δυο αεροσκαφών, την οποία παρακρατούσε η Observatory.
Έτσι, όταν ήρθε η ώρα να μεταβιβαστούν τα δυο αεροσκάφη στο ΤΑΙΠΕΔ, κάποιοι διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι το δημόσιο δεν διέθετε τίτλους κυριότητας! Μέχρι να βρεθεί λύση στο πρόβλημα, λοιπόν, το ΤΑΙΠΕΔ λειτούργησε ως σύμβουλος για την πώληση και όχι ως κάτοχος. Χρειάστηκε να εκδοθούν στις 14/11/2012 Πράξεις Αποδέσμευσης (Deed of Release) για τα δυο αεροσκάφη, ώστε να περάσουν στην ιδιοκτησία τού ελληνικού δημοσίου και στην συνέχεια να μεταβιβαστούν στο ΤΑΙΠΕΔ (*).
Σίγουρα, το κερασάκι μας είναι για γέλια και για κλάματα, χωρίς να είμαι σίγουρος αν τα πρώτα είναι περισσότερα από τα δεύτερα. Εκείνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι κάτι πολύ απλό: όταν πωλούσαμε στην Apollo τέσσερα αεροσκάφη, για τα δυο απ' αυτά δεν είχαμε τίτλους κυριότητας!
-----------------------------------------------------------
(*) ΦΕΚ Β' 209/05-02-2013, ΤΑΙΠΕΔ: "Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος κλπ"/30-01-2014
Cogito Ergo Sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου