Νέα Κρήτη
Οι εξόχως εκβιαστικοί μέχρι σήμερα όροι συμβιβασμού των δανειστών, δεν αφήνουν περιθώρια να υπάρξουν νικητές και από τις δύο μεριές, όπως σε μια σεβαστή, καλοπροαίρετη, "εταιρική" διαπραγμάτευση, στηριγμένη στέρεα σε μια αμοιβαία win-win (κερδίζω-κερδίζω) προσέγγιση.
Του Σπύρου Βροντινού *
Σου λένε λοιπόν ωμά: Εσένα την κατσίκα θα σε αρμέγουμε εμείς κάθε μέρα, για να γεμίζουμε αυτό το μεγάλο μπουκάλι, που διαλέξαμε χωρίς να σε ρωτήσουμε. Εάν με γάλα δεν μπορείς να το γεμίζεις, θα σε αρμέγουμε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο… μέχρι να το γεμίζεις με αίμα,… τίποτε άλλο δε μας νοιάζει, τι δεν κατάλαβες;
Το ίδιο παράνομα και εκβιαστικά, απαίτησαν προ ετών πλήρη άμεση εξόφληση στο ακέραιο, με κέρδη αντί ζημιές, όσων ομολόγων μας κατείχαν, ακόμα και πολύ πριν την λήξη τους, θέλοντας να αποφύγουν λογιστικές απώλειες λόγω της μειωθείσας αποτίμησης τους, αν και καμιά υποχρέωση δεν είχαμε πέραν της εξαργύρωσης κατά τη λήξη.
Τότε, οι δωσίλογοι που είχαμε ως κυβέρνηση, προσφέρθηκαν ως μη όφειλαν, να καλύψουν όλες τις χρηματιστηριακές ζημιές των ξένων τραπεζών, ανταλλάσοντας άμεσα, χαριστικά, στο ακέραιο, με νέο δανεικό ρευστό, ΟΛΑ τα ομόλογα μας. Για να βρεθούν τα χρήματα, κούρεψαν ρατσιστικά και μονομερώς, με το έτσι διέταξα, τα σε χέρια ελλήνων ομόλογα και εξανάγκασαν την χώρα σε νέα, παράνομα, παράλογα δάνεια, για τα οποία συνομολόγησαν έκτοτε, επίσης καταχρηστικά, ταχύτατες, βαθειά εξοντωτικές αποπληρωμές.
Όλα τα παραπάνω που πρακτικά ουδόλως ωφέλησαν τον λαό μας, κρίθηκαν πλέον επισήμως άκυρα και επονείδιστα, από την επιτροπή Αλήθειας της Βουλής, για το Χρέος.
Τώρα πάλι "οι ξένοι" έκοψαν ρευστότητα και πρόσβαση στις καταθέσεις που κάποτε μετατράπηκαν από δραχμές σε ευρώ, υπό το νέο αφεντικό, την εκ Φρανκφούρτης πλήρως γερμανό-ελεγχόμενη ΕΚΤ, τιμωρώντας πάλι παράνομα, προκλητικά και αθέμιτα τον έλληνα πολίτη, για να τον υποτάξουν, αν και σε μια νομισματική ένωση, δεσμεύονται απόλυτα θεσμικά για αδιάκοπη ρευστότητα καταθέσεων σε ευρώ. Τώρα μας ξαναλένε ότι δεν υπάρχουν σταθεροί κανόνες, αλλά θα κάνουν 'ότι τους καπνίσει'…
Η τρέχουσα κυβέρνηση, ζήτησε προοπτική και ανάπτυξη για τη χώρα, που προαπαιτεί διαγραφή του παράνομου χρέους, που εκβιαστικά έκατσαν πάνω μας και που στην ανάληψη του, ο λαός δεν συναίνεσε. Ωστόσο, οι πολύ βαρείς όροι που αντιπρότεινε η κυβέρνηση, αξιώνουν, εάν τυχόν γίνουν αποδεκτοί, να τεθούν επίσης σε λαϊκή ετυμηγορία.
Οι δανειστές επιμένουν ουσιαστικά ξανά στην συνέχιση του 5ετούς προγράμματος, των δύο προηγουμένων μνημονίων και της λεηλασίας, με ακόμα πιο επαχθή νέα μνημόνια και όρους.
Επιμένουν έτσι να καρπωθούν την ζωή, ελευθερία, προκοπή, προοπτική και βιώσιμη καθημερινότητα του μικρομεσαίου Έλληνα πολίτη, του συνταξιούχου, του αγρότη (δες ΕΔΩ), του οικογενειάρχη, του εργαζόμενου μισθωτού ή επαγγελματία, ή του νέου που χρειάζεται εδώ και τώρα μια καλή δουλειά για να φτιάξει αύριο μια στοιχειώδη μόλις οικογένεια, κ.λπ.
Η φθίνουσα πορεία στο δημογραφικό ούτε θα διορθωθεί, ούτε τους απασχολεί. Το ίδιο καθόλου δεν τους απασχολεί η κοινωνική δικαιοσύνη, η τιμωρία των δωσίλογων που έκαναν το άκρατο πλιάτσικο της χώρας, η αυξημένη ανεργία, η θνησιμότητα, κ.λπ. Όλα αυτές οι πληγές συνεργάτες τους είναι. Η άδεια, γονατισμένη, διαλυμένη χώρα, δύσκολα αντιστέκεται…
Να(Ζ)ι σημαίνει δια βίου επιστροφή σε μνημόνια, εσαεί εκμετάλλευση, επιστροφή στην εξουσία ξένων και ντόπιων ατιμώρητων δοσίλογων, πολλά νέα θύματα, γενικευμένη απόλυτη καταστροφή, ακόμα περισσότερο χαμένο χρόνο...
Μετά λοιπόν πέντε χρόνια επίσημα άχρηστων προγραμμάτων, άσκοπων κακουχιών και θανάτους δεκάδων χιλιάδων πολιτών, ένα να(Ζ)ι στο δημοψήφισμα ισοδυναμεί με την απόλυτη εντολή για μια τελική έφοδο και εισβολή, μια άνευ όρων τιμωρητική παράδοση, ένα τελειωτικό, εν λευκώ, "μπάστε σκύλοι αλέστε" για "να δημεύσουν και να σφάξουν" χωρίς προσχήματα, τουλάχιστον το 90% του λαού.
Μετά το να(Ζ)ι θα ακολουθήσουν εκβιαστικά και αλλαγή κυβέρνησης και αλλαγή συντάγματος ώστε να εμπεδωθούν εδώ οι διαταγές των δανειστών και η μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους. Με ατέλειωτες βουρδουλιές, που εσύ πια επέτρεψες, θα σου ζητούν να τους λες στο εξής να(Ζ)ι σε ΟΛΑ, κάθε μέρα. Το να(Ζ)ι σβήνει λοιπόν τα πάντα, ανθρώπινα δικαιώματα, κατοχικές αποζημιώσεις, κατοχικό δάνειο, παραλίες, βουνά, λιμάνια, αεροδρόμια, νοσοκομεία, σχολεία… αφανίζει κράτος και πατρίδα και βάζει τις ζωές μας ξανά "πίσω από τα κάγκελα...".
Διακυβεύονται λοιπόν ηθικές και πανανθρώπινες αξίες όπως αξιοπρέπεια αλληλεγγύη, νομιμότητα θεσμών, το διεθνές και ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενάντια στα πιο στενά-στεγνά ιδιωτικά συμφέροντα και κερδοσκοπία των ήδη υπέρ-φουσκωμένων με άφθονο εκβιαστικά κλεμμένο-χαριστικό, κρατικό χρήμα, τραπεζικών ιδρυμάτων και ελίτ.
Τα χρήματα που σήμερα παράνομα ακόμα ζητούν, είναι πάρα πολλά για εμάς, αλλά ελάχιστα έως ασήμαντα για την ΕΕ. Δεν αδυνατούν λοιπόν να λύσουν το πρόβλημα, απλά προϋποθέτουν πλήρη, αμετάκλητη, στο διηνεκές υποταγή, ως μόνιμοι πια κατακτητές της χώρας και άρα ποτέ πια ως εταίροι... απίστευτο!
Νομίζω ότι ερχόμενοι στην ΕΕ, ουδέποτε συναινέσαμε ή φανταστήκαμε αυτή την χιτλερική-σταλινική μεταχείριση, ούτε ότι θα είχαμε να κάνουμε με μαϊμούνια…
Ιδού λοιπόν ποιοί ψηφίζουν ενσυνείδητα να(Ζ)ι: oι μόνιμα αφορολόγητοι-εξαιρούμενοι από το γενικό κακό, συνηθισμένοι να υποδεικνύουν φωτογραφικές νομοθεσίες και μνημονιακούς όρους, σιωπηλά συνεργαζόμενοι, καλοταϊζόμενοι με θαλασσοδάνεια, σούπερ προνομιούχες ελίτ, εθνικοί καναλάρχες, εργολάβοι και πολυάριθμα, πολιτικά ή μη, στρατολογημένα, φιλοχρήματα, με όρκο ξεπουλημένα τσιράκια τους, που τα λαδώνουν αδρά να τους υπηρετούν τυφλά και ψυχρά, χωρίς την παραμικρή λογική, φιλοπατριωτική, ή φιλοανθρώπινη σκέψη.
Όσοι δεν εμπίπτουν σε τόσο 'βαλτές' κατηγορίες, που σημαίνει πάνω από το 90% του λαού μας, τότε γι' αυτούς ένα παραπλανημένο να(Ζ)ι, θα πήγαζε όχι από πεποίθηση, αλλά μόνο από μεγάλο, αδικαιολόγητο όμως φόβο...
Αναρωτήσου… πέντε χρόνια εμπειρίας υπό τα "αποφασίζουμε και διατάσσουμε", δεν σου αρκούν; Εάν σου αρκούν, διάλεξε το ΟΧΙ και κράτησε ζωντανή ελπίδα και αξιοπρέπεια, γιατί σιγά μην έφτιαξε μέλλον σπουδαίο ή αξιόλογο, όποιος έσκυψε το κεφάλι και έγινε δούλος!
…και αν πάλι το να(Ζ)ι σου φαντάζει "πιο εύκολο ή πιο γρήγορο", να ξέρεις ότι μπορείς να παραδοθείς κάθε μέρα, βδομάδα, μήνα, ή χρόνο… αυτό εύχονται και περιμένουν... Όμως, μόλις ψελλίσεις να(Ζ)ι, ούτε ποτέ θα σε ξαναρωτήσουν, ούτε και θα σε χρειάζονται πια…γιατί σε έσβησαν σαν άνθρωπο και σαν πολίτη, για πάντα!
Μετά το να(Ζ)ι, δεν σου επιτρέπουν πια, κανένα ΟΧΙ να ξαναπείς!
* Ο κ. Σπύρος Βροντινός, δίνι δρ. πολιτικός μηχανικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου