Συνέντευξη στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο
Ο Mahmoud Habashi είναι ένας από τους γνωστότερους Αιγύπτιουςδιανοούμενους, με συμμετοχή σε όλους τους αγώνες της αιγυπτιακής κοινωνίαςκαι ηγετικό στέλεχος της αιγυπτιακής αριστεράς. Αρχιτέκτονας και μηχανικός,σπούδασε στην Αίγυπτο και στη Γερμανία (όπου συμμετείχε στο μεγάλοφοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1972).
Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος «Λαίκή Σοσιαλιστική Συμμαχία»,συμμετέχει ως ιδρυτικό μέλος στην πρωτοβουλία δημιουργίας ΣοσιαλιστικούΚόμματος και είναι αντιπρόεδρος του Παγκόσμιου Φόρουμ Εναλακτικών (WFA).
Στη συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάει για την κατάσταση στην Αίγυπτο καιτην ευρύτερη Μέση Ανατολή, το στρατηγικό μέλλον της Μεσογείου, τον ρόλο τουΙσλάμ, το μέλλον της αραβικής αριστεράς.
Ποιά είναι η κατάσταστη στην Αίγυπτο;
Μπορώ να την περιγράψω με πολύ λίγα λόγια. Είναι η αποκατάσταση τουπαλιού καθεστώτος, του Μουμπάρακ, με έναν καλύτερο τρόπο από την οπτικήτης άρχουσας τάξης. Καλύτερος τρόπος από την οπτική αυτή σημαίνει λίγο πιοβιώσιμο καθεστώς από αυτό του Μουμπάρακ. Το καθεστώς του Μουμπάρακήταν πολύ διεφθαρμένο, με πολύ λίγες οικογένειες να ελέγχουν όλη τηνοικονομία της χώρας. Τώρα όμως, προσπαθούν να αποκαταστήσουν αυτό τοκαθεστώς με την ίδια τακτική μιας νεοφιλελέυθερης ατζέντας, όμως με λιγότερηδιαφθορά, αλλά με τον ίδιο φιλελεύθερο τρόπο.
Δηλαδή ποιά ειναι η βασική διαφορά; Η λiγότερη διαφθορά και οτι ο Sisi είναιπιο νέος απο τον Μουμπάρακ;
Όχι. Η βασική διαφορά βρίσκεται στην στάση απένατι στο πολιτικό Ισλάμ, ειδικάτους Αδερφούς Μουσουλμάνους, είναι όμως παρ’ όλα αυτά μια πολύ περίπλοκηκατάσταση, επειδή αυτή η άρχουσα τάξη αρνείται να κλείσει το κεφάλαιο τουπολιτικου Ισλάμ, υποστηρίζεται από τους Σαουδάραβες και οι Σαουδάραβεςυποστηρίζουν τους Σαλαφιστές.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι έχουμε νέο σύνταγμα, που προβλέπει ότι δενυπάρχουν πολιτικά κόμματα βασισμένα στην θρησκεία, έχουν τους Σαλαφιστέςπου τους δίνουν πολύ μεγάλο χώρο στην πολιτική σκηνή και αυτοί οιΣαλαφιστές υποστηρίζονται από τους Σαουδάραβες. Και οι Σαουδάραβεςμπορώ να πώ οτι πάνω κάτω καθοδηγούν τις πολιτικές του Αιγυπτιακούκαθεστώτος. Έτσι δεν επιτίθενται στουν Σαλαφιστές και οι Σαλαφιστέςπροσπαθούν να προσαρμοστούν, να έχουν όλο και περισσότερο χώρο στηνπολιτική σκηνή. Νομίζω με την ελπίδα ότι θα επιστρέψουν με τους ΑδερφούςΜουσουλμάνους στο μέλλον.
Είναι σύμμαχοι με τους Αδερφούς Μουσουλμάνους;
Ήταν σύμμαχοι όλη την προηγούμενη περίοδο. Τώρα όμως δημιουργούν μιααπόσταση μεταξύ της δικής τους ιδεολογίας και αυτής των ΑδερφώνΜουσουλμάνων, που όμως στην ουσία δεν υπάρχει.
Αν όμως τελικά, μια μερίδα του πληθυσμού θέλει κόμματα με θρησκευτικέςαναφορές, όπως στη Γερμανία που υπάρχει το Χριστιανοδημοκρατικόκόμμα, γιατί θα είναι αποτελεσματικό να απαγορευτούν με νόμο ή με τοσύνταγμα τα θρησκευτικά κόμματα;
Δεν νομίζω ότι αυτή η σύγκριση είναι σωστή. Όλοι οι λεγόμενοιΧριστιανοδημοκράτες στην Ευρώπη είναι πάνω κάτω αστικά κόμματα πουπροσπαθούν να έχουν μια χριστιανική πινελιά σαν τμήμα της κουλτούρας τους.Όμως το πολιτικό Ισλάμ στις χώρες μας, είναι πραγματικοί φασίστες, παρόλοπου δεν το δηλώνουν. Στην δομή τους όμως είναι φασίστες. Και οι Αιγύπτιοι τοβλέπουν, ειδικά στις πόλεις. Βλέπουν ότι όλα αυτά που δηλώνουν είναι στάχτηστα μάτια και ότι στην πραγματικότητα έχουν μια τελείως διαφορετική ατζέντα.
Εννοείτε ότι είναι αυταρχικοί;
Όχι μόνο απολυταρχικοί. Αυταρχικό ήταν και το καθεστώς του Μουμπάρακ καιτο καθεστώς του SCAF, το στρατιωτικό συμβούλιο που επιβλήθηκε από τονστρατό. Και αγωνιστήκαμε ενάντια σε αυτό και ενάντια στον Μουμπάρακ γιαπολλές δεκαετίες, χρησιμοποιώντας λέξεις όπως δεσποτισμός, τυραννία, κτλ. ,ποτέ όμως δεν αναφέραμε τον φασισμό. Η βασική διαφορά μεταξύ τουφασισμού και των άλλων μορφών δικτατορίας είναι η κακή χρήση τηςιδεολογίας. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι Αδερφοί Μουσολμάνοι. Επειδήχρησιμοποιούν την ιδεολογία του ότι έχουν το μοναδικό ορθό Ισλάμ, για νααναπτύξουν την δύναμή τους. Και όλες αυτές οι τρελές ιδεολογίες, σαν εργαλείοτου φασισμού, σε ολόκληρο τον κόσμο και την ιστορία, μπορούν ναενεργοποιηθούν με τον φανατισμό και την βία.
Παρόλα αυτά οι Αδερφοί Μουσουλμάνοι έχουν μια αρκετά σημαντικήεπιρροή στον Αιγυπτιακό πληθυσμό.
Όχι. Μπορεί να έχουν επιρροή το πολύ σε 10% του πληθυσμού και αυτό το 10%είναι πάντα στην επαρχία, σε αυτούς που ζούνε ακόμα σε μεσαιωνική κατάστασηκαι δεν έχουν φτάσει στον 21ο αιώνα. Και γι αυτό αυτοί μπορούν ναεπηρεαστούν από αυτή την αρχαϊκή ιδεολογία. Η άλλη πλευρά του νομίσματοςείναι η σχέση τους με τις ΗΠΑ και την παγκόσμια ολιγαρχία, επειδή ουσιαστικάήρθαν στην εξουσία με την βοήθεια των ΗΠΑ και με κάποια συμφωνία μεταξύαυτών και της άρχουσας τάξης του καθεστώτος Μουμπάρακ.
Δεν είναι λίγο περίεργο το γεγονός οτι το Ισραήλ μοιάζει να προτιμά τον Σίσιαπο τους Αδερφούς Μουσουλμάνους;
Όχι. Ακόμη και ο πρόεδρος του Ισραήλ έχει δηλώσει ότι ο Μουρσι ήταν ομεγαλύτερος πρόεδρος μετά την Αιγυπτιακή επανάσταση. Στην πραγματικότηταένα από τα κύρια λάθη του καθεστώτος των Αδερφών Μουσουλμάνων στηνδιάρκεια ενός χρόνου διακυβέρνησης ήταν ότι ήρθαν στην εξουσία με τηνβοήθεια των Αμερικάνων και με την συμφωνία της άρχουσας τάξης. Αυτό δείχνειένα είδος αντικειμενικής συμμαχίας.
Μα ήρθαν στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές
Όχι. Απο πρίν. Οι εκλογές είναι απλώς το καθεστώς. Είναι το πώς θα βγεί προςτα έξω. Και αυτό δεν ήταν πολύ δύσκολο. Να ξεγελάσουν τελικά τους Αιγύπτιουςκαι να τους φέρουν σε μια κατάσταση στην οποία έχουν επιλογή μόνο μεταξύτου παλιού καθεστώτος του Μουμπάρακ και των Αδερφών Μουσουλμάνων.Αφού εξάλειψαν αυτούς που εκπροσωπούσαν τις επαναστατικές δυνάμεις. Αυτόδεν ήταν δύσκολο. Στην πραγματικότητα αυτοί που τους ψήφισαν, ακόμα και ανυποθέσουμε ότι οι εκλογές ήταν τίμιες, το οποίο δεν ισχύει, ήταν λιγότεροι απότο 15% του πληθυσμού. Και όλα αυτά τα μέλη της συμμαχίας ανακάλυψαν ότι οιΑδερφοί Μουσουλμάνοι, αφού πήραν την εξουσία, αγνόησαν όλες τιςσυμφωνίες και ότι έχουν μόνο την δική τους ατζέντα. Και ένα από τα καθοριστικάλάθη τους ήταν ήρθαν στην εξουσία με την βοήθεια των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Έτσι δεν μπορούσαν παρά να αγνοήσουν τις άλλες πολιτικές δυνάμεις,αγνόησαν τον λαό, αγνόησαν τις δυνάμεις του παλιού καθεστώτος καιπροχώρησαν, με την δική τους ατζέντα, να καταστρέψουν το ίδιο το κράτος.
Ένας Παλαιστίνιος δημοσιογράφος, μου είπε κάποια στιγμή ότι δεν μπορείςνα κυβερνήσεις την Αίγυπτο με τους Αδερφούς Μουσουλμάνους, αλλα ούτεενάντια σε αυτούς.
Όχι, δεν είναι αλήθεια. Γιατί στην πραγματικότητα ο Νάσερ κυβερνούσε τοΑιγυπτιακό καθεστώς εναντίον τους.
Υπάρχει κάποια επιρροή των ιδεών του Νάσερ στο τωρινό καθεστώς, όπωςλένε κάποιοι;
Προσπαθούν. Εννοώ οτι το τωρινό καθεστώς προσπαθεί να προβάλει τηνεικόνα του Νασερισμού, είναι όμως πολύ διαφορετικό. Μια απλή σύγκριση: ΟΝάσσερ εκπροσωπούσε την Αιγυπτιακή αστική τάξη ενάντια στον παγκόσμιοιμπεριαλισμό και αυτός ήταν ο λόγος της σύγκρουσης. Επειδή ο Νάσσερ έκανεανεξάρτητη πολιτική, διεκδικώντας το δικαίωμα για την Αιγυπτιακή αστική τάξηνα έχει, όχι μόνο την Αίγυπτο, αλλά ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο. Το οποίομπορείς να πείς ηταν, κατά κάποιο τρόπο, μια επανάληψη της απόπειρας τουΜωχάμεντ ‘Αλι. Αυτός ήταν ο λόγος που η δύση ήταν ενάντια στον Νάσσερ. Όχιεπειδή ο Νάσσερ ήταν σοσιαλιστής. Όχι. Δεν ήταν. Ούτε μια μέρα της ζωής του.
Εκπροσωπούσε την Αιγυπτιακή αστική τάξη ή μήπως επίσης έπαιζε κάπωςτον ρόλο του Βοναπάρτη;
Το ίδιο είναι. Σίγουρα τον ρόλο του Βοναπάρτη, όμως ο Βοναπάρτηςεκπροσωπούσε κι αυτός την Γαλλική αστική τάξη. Δεν μπορείς όμως νασυγκρίνεις αυτή την περίπτωση με το σημερινό αιγυπτιακό καθεστώς. Επειδήαυτό το καθεστώς δεν είναι διατεθειμένο, ούτε ικανό, να εκπροσωπήσει τηνΑιγυπτιακή αστική τάξη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό. Κάνει τα ίδια όπως οΜουμπάρακ και ο Σαντάτ και ο Μόρσι, απο την άποψη της νεοφιλελεύθερηςατζέντας. Γι’αυτούς μόνο η αύξηση του κεφαλαίου σώζει την χώρα όχι ηανάπτυξη.
Πώς βλέπετε την προσέγγιση Αιγύπτου, Κύπρου και Ελλάδας;
Πολύ θετικά. Και για να συνεχίσω στο προηγούμενο, όταν προσπαθείς ναδημιουργήσεις ενα νέο βιώσιμο καθεστώς, πρέπει να γιατρέψεις τα βασικά λάθητου καθεστώτος Μουμπάρακ. Και αυτά τα βασικά λάθη ήταν πως το καθεστόςαυτό αγνόησε εντελώς την επιρροή της Αιγύπτου σε ολόκληρη την περιοχή.Αυτό σημαίνει την επιρροή στην Αφρική, στη Μεσόγειο, στον Αραβικό κόσμο,κτλ. Και το καθεστώς του Σίσι προσπαθεί να την ανακτήσει. Να πεί “είμαστε εδώ,μία απο τις χώρες επηρροής. Όχι μόνο το Ιράν, όχι μόνο η Τουρκία”.
Κάποιοι πιστέυουν οτι στην περίπτωση που η Ε.Ε. διαλυθεί ή κάποιες χώρεςτης νότιας Ευρώπης φύγουν απο αυτήν, μπορεί να δημιουργηθεί μιαΜεσογειακή Ένωση, κάπως υπο την αιγίδα του Ισραήλ. Είναι πιθανόσενάριο?
Όχι. Όχι με τους Αιγύπτιους. Είναι αδύνατον. Επειδή η ιστορική μνήμη είναιακόμα πολύ ζωντανή στην κοινωνία μας. Δεν ξεχάσαμε το παλαιστινιακό. Βέβαιατο καθεστώς των Αδερφών Μουσουλμάνων έχει επηρεάσει πολύ αρνητικά τηνσχέση των Αιγυπτίων με το παλαιστινιακό. Ομώς η Χαμάς δεν είναι τοπαλαιστινιακό.
Ποιές είναι η σχέσεις τώρα μεταξύ Καϊρου και Χαμάς;
Οι χειρότερες.
Οι προοπτικές της Αριστεράς στην Μέση Ανατολή; Είδαμε ότι, μετά τον«πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που ξεκίνησε δεκαπέντε χρόνια πριν, καιείχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης,μεταξύ άλλων, βλέπουμε ότι βασικά τα Ισλαμιστικά κινήματα και μάλιστα ταπολύ εξτρεμιστικά, σχεδόν «μεσαιωνικά», μερικές φορές με την βοήθεια καιδιάφορων υπηρεσιών από την Δύση, λέγεται και από το Ισραήλ, έχουνκαταφέρει να εκφράσουν αυτά την δυσαρέσκεια και τη αντίσταση τουΑραβικού κόσμου.
Ναί. Ακούστε. Το βασικό ζήτημα είναι, υπάρχει ένα ρητό στα γερμανικά“Κοιτάζοντας τα δέντρα, χάνεται το δάσος”. Πρέπει να μπορείς να δεις το δάσοςπρώτα. Η κύρια στρατηγική της δύσης από την έναρξη του πολέμου κατά τηςτρομοκρατίας είναι πώς να διαιρεί, πώς να τεμαχίζει αυτή την περιοχή ώστε ναμην υπάρχει αντίσταση στο μέλλον. Έτσι ανακάλυψαν ότι υπάρχουν μόνο τρείςχώρες στην περιοχή που θα μπορούσαν να είναι επικίνδυνες για ταγεωστρατηγικά σχέδια του Ιμπεριαλισμού. Αυτές οι τρείς χώρες είναι, όπωςαναφέρθηκαν ήδη τη δεκαετία του ’50 από τον Μπεν Γκουριόν, η Αίγυπτος, ηΣυρία και το Ιράκ. Μόνο. Έτσι η βασική στρατηγική είναι πώς να καταστρέψουναυτές τις χώρες, πώς να τις τεμαχίσουν ώστε να μην είναι πια επικίνδυνες. Και τοσχέδιο αυτό δούλεψε σε κάποιο βαθμό και αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος τωνΑδερφών Μουσουλμάνων, το ότι δουλέψανε με τους Αμερικάνους σε αυτό τοσχέδιο σχετικά με την Αίγυπτο. Επειδή το σχέδιο δούλεψε στο Ιράκ, και όπωςφαίνεται επίσης στην Συρία, έπρεπε επίσης να δουλέψει και στην Αίγυπτό. Τομόνο πρόβλημα ήταν ότι το Αιγυπτιακό κράτος αρνήθηκε να καταστραφεί όπωςτα άλλα. Και αυτός είναι ο μόνος λόγος για την σύγκρουση μεταξύ του νέουκαθεστώτος, του Σίσι και της δύσης.
Υπάρχει τέτοια σύγκρουση;
Ναί. Αυτή η σύγκρουση όμως θα τροποποιηθεί τώρα που η Δύση προσπαθεί ναυιοθετήσει μια νέα στάση.
Η Ρωσία ή η Κίνα παίζουν κάποιον ρόλο στην Αίγυπτο;
Και οι δύο. Είναι μια προσπάθεια για να βρεθεί χώρος για ελιγμό. Με τηνεπίσκεψη στην Ρωσία δύο φορές και με την προσπάθεια αναζωογόνησης τωνσχέσεων με την Κίνα και με τους BRICS γενικά κτλ. Όχι απλώς με επικέντρωσηστις ΗΠΑ. Και αυτός ήταν επίσης ένας από τους λόγους για την σύγκρουση.‘Οπως βλέπετε το Ιράκ είναι εκ των πραγμάτων σήμερα τρείς χώρες, η Συρίαείναι, δεν ξέρω, σαν κράτος δεν υφίσταται πιά. Έτσι το μοναδικό κράτος πουαπομένει σε ολόκληρη την περιοχή είναι η Αίγυπτος.
Η σχέση μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων;
Τώρα, εξαιτίας αυτού το επαναστατικού κινήματος, οι Χριστιανοί έχουν όλο καιπερισσότερο χώρο στην πολιτική σκηνή, δεν κρύβονται πίσω από την ΟρθόδοξηΕκκλησία. Όμως οι Ισλαμικές δυνάμεις που δεν έχουν ακόμα εκλείψει από τηνκοινωνία, προσπαθούν να δημιουργήσουν συγκρούσεις και προβλήματα. Και τοκαθεστώς δεν είναι αποφασιστικό σε αυτή την κατάσταση.
Η πρόγνωση σας για το «Ισλαμικό Κράτος»;
Νομίζω οτι το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε απο την Δύση. Απο την αρχή.Όχι απλώς το Ισλαμικό κράτος. Έχουμε πολλούς, το Ισλαμικό κράτος είναι ο πιοδυνατός, αλλά έχουμε πολλούς λεγόμενους Ισλαμικούς στρατούς. Έχουν όλοιδημιουργηθεί από την Δύση για να εξυπηρετήσουν το ίδιο σχέδιο που ανέφερα.Για τον τεμαχισμό αυτών των χωρών. Αυτό που η Κοντολίζα Ράις ονόμασε, κατάτη διάρκεια επισκεψής της στην Αίγυπτο, δημιουργικό χάος.
Τωρα όμως λένε ότι θα διεξάγουν πόλεμο εναντίον του.
Όχι. Δεν νομίζω οτι είναι αλήθεια. Θα μπορούσαν να καταστρέψουν το ΙσλαμικόΚράτος εαν ήθελαν. Δεν θέλουν όμως. Θέλουν την κατάσταση να παραμείνει ωςέχει.
Το μέλλον της Συρίας και της Λιβύης;
Είναι το ίδιο, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, το ίδιο σχέδιο τεμαχισμού. Να μην υπάρχουνπραγματικά εθνικά κράτη που μπορούν να κάνουν αντίσταση στο μέλλον. Λόγωτης αφύπνισης των επαναστατικών δυνάμεων εκεί.
Πώς ορίζετε τις επαναστατικές δυνάμεις, επειδή εδώ βλέπουμε όλο καιπερισσότερες Ισλαμικές επαναστατικές δυνάμεις.
Όχι, δεν είναι Ισλαμικές. Δεν υπάρχουν αυτές οι λεγόμενες Ισλαμικέςεπαναστατικές δυνάμεις. Υπάρχουν επαναστατικές δυνάμεις και Ισλαμικέςδυνάμεις, καθοδηγούμενες, χρηματοδοτούμενες, υποστηριζόμενες καιδημιουργημένες από την Δύση. Αυτή είναι η μοναδική κατάσταση, και μπορεί νατο παρατηρήσεις αυτό όχι απλώς στην Υεμένη, πρόσφατα, αλλά και στην Λιβύη.Οι δεύτερες εκλογές στην Λιβύη έφεραν μόνο τις κοσμικές (λαϊκές) δυνάμεις στηνεξουσία και όλοι περίμεναν ένα πολύ καλό μέλλον για του Λίβυους. Όμωςξαφνικά, μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ανακαλύψαμε αρκετούς Ισλαμικούςστρατούς, υποστηριζόμενους και δημιουργημένους από τους Σαουδάραβες καιτο Κατάρ, που είναι σε θέση να μποϋκοτάρουν αυτή την ανάπτυξη και να τηναποτρέψουν, με νοθευμένες εκλογές κτλ. Αυτό δεν ήταν πλέον δυνατόν λόγωαυτών των μαχητών. Δημιουργήθηκαν και τοποθετήθηκαν σε αυτή την αρένα. Ηίδια κατάσταση στην Υεμένη. Δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση απλώς για νααποτρέψουν την ομαλή εξέλιξη προς ένα σταθερό κράτος.
Κρίνετε θετικό ή αρνητικό τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη;
Αρνητικό. Δεν υπήρξε ποτέ θετική επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας. Ηεπέμβαση της Σαουδικής Αραβίας και των άλλων κρατών του Κόλπου, απλώςδημιουργεί Ισλαμιστές στρατιώτες, πολιτοφύλακες, στρατούς, και τουςυποστηρίζει δίνοντας τους όπλα, χρήματα και τοποθετώντας τους εκεί όπουπρόκειται να δημιουργηθεί ένα κράτος ή να αποσταθεροποιηθεί. Όπως στηνΛιβύη ή στην Υεμένη.
Υπάρχει προοπτική για την Αριστερά στην Μέση Ανατολή και ποια είναι ηΑριστερά στην Μέση Ανατολή; Είναι δύσκολο και να κατανοηθεί ακόμασήμερα η ιδέα της αριστεράς στον αραβο-μουσουλμανικό κόσμο, όπωςεξελίχθηκαν τα πράγματα.
Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα και η απάντηση είναι ότι η Αριστερά χρειάζεταιχρόνο. Επειδή αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι η αναδόμηση της Αριστεράς σεολόκληρη την περιοχή μετά από τουλάχιστον μισό αιώνα έλλειψης κουλτούραςπολιτικής δραστηριοποίησης. Έτσι, η προσπάθεια να οικοδομηθούν πολιτικάκόμματα με επιρροή πάνω στους ανθρώπους, σε καταστάσεις που οι άνθρωποιδεν έχουν δουλέψει πολιτικά ή δραστηριοποιηθεί, παρά μόνο στο πλαίσιο μιαςεπανάστασης, ή καλύτερα εξέγερσης, η οποία έριξε και έδιωξε καθεστώτα, αυτόείναι διαφορετικό από το να δημιουργηθεί ένα κόμμα.
Ρώτησα μια φορά τον Αχμέντ Μπεν Μπέλα (σ.σ. επικεφαλής της αλγρίνικηςεπανάστασης και πρώτος Πρόεδρος της ανεξάρτητης Αλγερίας) γιατί οιΙσλαμιστές κερδίζουν. Μου απάντησε ότι όταν έγιναν οι σεισμοί στηνΑλγερία, όλοι πήγαν εκεί, έβγαλαν λόγους, εξέφρασαν αλληλεγγύη. Οιμόνοι που έμειναν εκεί, με τους σιεσμοπαθείς, και μερικοί σκοτώθηκαν στοδεύτερο μετασεισμικό κύμα, ήταν οι Ισλαμιστές.
Όχι δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο λογος. Μπορώ να το πω απλά. Ναι, έχουνυποστηρίξει τους φτωχούς για μεγάλο χρονικό διάστημα και αυτό ξεκίνησε μετάτο κίνημα του ΄72, στο οποίο με συνέλαβαν για πρώτη φορά. Εκείνη την εποχή οΣαντάτ πάλευε ενάντια στoυς Μαρξιστές και τους Εθνικιστές και έδωσε πράσινοφώς, ελεύθερο χώρο, στους Ισλαμιστές. Και ήρθαν στην χώρα, μετά την εξορίααπο τον Νάσσερ, άρχισαν να ανοικοδομούν την οργάνωση τους, δουλεύονταςμε τον Σαντάτ και γέμισαν όλες τις τρύπες του λεγόμενου κοινωνικού δικτύουτου κράτους. Επειδή αυτό «νεο-φιλελευθεροποιούσε» ολόκληρη την χώρα, έτσιη φτώχεια είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρη την χώρα. Η υποστήριξη των ΑδερφώνΜουσουλμάνων στους φτωχούς εκείνη την περίοδο δεν γινόταν με επιχειρήματααλλά με λεφτά απο την Σαουδική Αραβία. Πολλά λεφτά. Έτσι κατόρθωσαν μεαυτά τα χρήματα να καλύψουν όλες τις τρύπες στο δίκτυο της κοινωνικήςυποστήριξης.
Η Χεζμπολά δεν είναι μια πετυχημένη συνταγή, στο Λίβανο;
Είναι το ίδιο. Έχει την υποστήριξη του Ιράν ώστε να μπορεί να δίνει στουςφτωχούς αυτό που το κράτος θα έπρεπε να δίνει, αλλά απέτυχε. Ακριβώς ο ίδιοςτρόπος με τον Σαντάτ. Έτσι, όταν κατάφεραν να χτίσουν νοσοκομεία και σχολείακαι να υποστηρίξουν κόσμο με χρήματα, στις φτωχές περιοχές, ειδικά στηνεπαρχία, αυτό έγινε με την οικονομική δύναμη της Σαουδικής Αραβίας. Τηνπερίοδο εκείνη η Αριστερά ήταν φτωχή. Πολύ φτωχή. Μοίραζε απλώςεπιχειρήματα και σε αυτήν τη κατάσταση τα επιχειρήματα δεν είναι τα όπλα με ταοποία μπορείς να πολεμήσεις. Και με αυτά χτίσανε όλες αυτές τις βάσεις στηνεπαρχία.
ΑΠΕ-ΜΠΕ, 17.7.20215
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου