Ολοι θα πληρώνουν κανονικά φόρους, αν η παράγκα γίνει κράτος

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Η αδυναμία είσπραξης φόρων από το κράτος οδηγεί στην λεγόμενη «υστέρηση εσόδων». Σε αυτήν μερίδα του λέοντος έχουν όχι οι υπάλληλοι, μισθωτοί, επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες, που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, αλλά μεγάλοι επιχειρηματικοί κολοσσοί.

Αυτοί αρνούνται να πληρώσουν τους φόρους τους και περιμένουν τα χρέη τους να διογκωθούν και τελικά να «ρυθμιστούν», δηλαδή να… κουρευτούν.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, διάφοροι μεγαλοσχήμονες και μεγαλοεπιχειρηματίες (όχι φυσικά όλοι, αλλά πολλοί) διαθέτουν τις κατάλληλες γνωριμίες στο πολιτικό σύστημα, το οποίο άλλωστε τροφοδοτούν με «μαύρο χρήμα». Με την σειρά του το πολιτικό σύστημα ασκεί πίεση στην δημόσια διοίκηση. Εδώ ασφαλώς παίζει ρόλο και η διαφθορά ορισμένων στελεχών του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Και τελικά θηριώδη βεβαιωμένα ποσά μένουν ανείσπρακτα.

Και η μεν διαφθορά αντιμετωπίζεται, εάν εξοβελισθούν οι ανέντιμοι και τοποθετηθούν έντιμα και ακέραια στελέχη επικεφαλής στις εφορίες. Αυτό που δεν αντιμετωπίζεται, είναι οι πολιτικές παρεμβάσεις. Διότι αν είναι να διορισθούν τίμιοι εφοριακοί και στην συνέχεια να πιέζονται να αφήσουν ήσυχο τον τάδε ή τον δείνα, τότε θα καταλήξουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. Έτσι, άλλωστε, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Το κρίσιμο, λοιπόν, σημείο είναι η πολιτική βούληση. Πρέπει η κυβέρνηση αφ’ ενός να ζητήσει να εφαρμοστεί ο νόμος σε όλους, χωρίς διακρίσεις. Και να τιμωρήσει σκληρά όσους υπαλλήλους αδρανούν στην κανονική είσπραξη βεβαιωμένων φόρων. Στην ανάγκη να επισκεφθούν προσωπικά τις εφορίες οι υπουργοί και να ελέγξουν τα στοιχεία οι ίδιοι.

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, ίσως σημαντικότερο: η κακοδιοίκηση, η διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας, η διαφθορά και η φαυλότητα του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης γέννησαν περιφρόνηση για το κράτος και εμπέδωσαν την αντίληψη ότι οι εισπραττόμενοι φόροι καταλήγουν σε μία «μαύρη τρύπα», και όχι στην βελτίωση της καθημερινότητάς μας, στην παιδεία, στην δημόσια ασφάλεια κλπ. Πληρώνει κάποιος τους φόρους του και βλέπει γύρω του ερείπια. Αυτή η αναντιστοιχία υπερφορολόγησης και κακοδιοίκησης διευκόλυνε την «νομιμοποίηση» της φοροδιαφυγής.

Επομένως, για να ομαλοποιηθεί η φοροείσπραξη, πρέπει το κράτος να πείσει ότι μαζί με την φοροδιαφυγή διώκεται και η διαφθορά και το «μαύρο χρήμα», ότι καταργούνται τα προνόμια των πολιτικών, ότι έχουν συρρικνωθεί οι περιττές δημόσιες δαπάνες, ότι τα δημόσια έσοδα θα πάνε στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην άμυνα, στην ασφάλεια, σε δημόσια έργα, και όχι σε εξωχώριους λογαριασμούς και μυστηριώδη πλουτισμό αξιωματούχων. Τότε ίσως φιλοτιμηθούν και όσοι μεγιστάνες φοροδιαφεύγουν, και αισθανθούν την ανάγκη να λειτουργήσουν και αυτοί ως πολίτες μίας ευνομούμενης πολιτείας.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)