Η ταύτιση του ευρώ με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι παραπλανητική και δόλια

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Είναι απίστευτο τι διαβάζουμε και τι ακούμε αυτές τις μέρες, ακόμα και από υποτίθεται  σοβαρούς ανθρώπους. Το ευρώ, από απλή νομισματική μονάδα, έχει αναδειχθεί σε υπέρτατο σύμβολο, εθνικό όραμα και πνευματικό ιδεώδες. Διερωτάται κανείς εάν άνθρωποι που έχουν σπουδάσει ή και διδάσκουν οικονομικά, επιτρέπεται να εμφανίζουν το τεχνικό ζήτημα του νομίσματος ως ιδεολογικό πυρήνα της σκέψης τους και κατευθυντήρια γραμμή των αισθημάτων τους και της πολιτικής τους σκέψης.

Την στιγμή, μάλιστα, που όχι μόνον το ευρώ αποδείχθηκε ακατάλληλο για μία χώρα σαν την Ελλάδα, που χρειάζεται ευέλικτο νόμισμα που να διευκολύνει την ρευστότητα και τις εξαγωγές, αλλά και που έχει βυθίσει ολόκληρη την ευρωζώνη στην ύφεση και την ανεργία.

Κεντρικό σύνθημα του λόμπι του ευρώ είναι ότι «η έξοδος από το ευρώ σημαίνει έξοδος από την Ευρώπη και το χάος». Η ταύτιση, όμως, της ευρωζώνης με την Ευρώπη είναι παραπλανητική και δόλια. Ευρώπη δεν είναι τα λίγα κράτη της ευρωζώνης, που αποτελεί μία ζώνη οικονομικού ηγεμονισμού της Γερμανίας. Ευρώπη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την οποία ασφαλώς δεν υπάρχει καμία υποχρέωσή μας να αποχωρήσουμε, επειδή αρνούμεθα μία νομισματική μονάδα.

Ευρώπη είναι μία πολύ ευρύτερη έννοια, που συμπεριλαμβάνει χώρες-παραδοσιακούς συμμάχους μας, όπως η Μεγάλη Βρετανία, που δεν είναι μέρος της ευρωζώνης. Ευρώπη είναι οι πανευρωπαϊκοί θεσμοί όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, που δεν ταυτίζονται με την ευρωζώνη. Ευρώπη είναι, επίσης και κυρίως, μία ολόκληρη κουλτούρα και αντίληψη, όπως το κοινωνικό κράτος, η συναίνεση, η ομοφωνία, η δημοκρατία, η αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, όλα δηλαδή αυτά που επικρατούσαν επί δεκαετίες στην ΕΕ και που η γερμανοκρατούμενη ευρωζώνη παραβίασε κατάφωρα.

Γελάει κανείς που τα κόμματα της φαυλοκρατίας της οικογενειοκρατίας, της ευνοιοκρατίας, της διαπλοκής, του πελατειακού συστήματος, των ρουσφετιών και των διορισμών, του μαύρου χρήματος, της λίστας Λαγκάρντ και των οικιακών συσκευών, τα κόμματα που ανέδειξαν σε θέσεις υπουργών κορυφαίες προσωπικότητες του θεάτρου σκιών ή πρόσωπα που σήμερα βρίσκονται στον Κορυδαλλό, γελάει κανείς που τα κόμματα αυτά εμφανίζονται ως υπέρμαχοι της «ευρωπαϊκής πορείας της χώρας». 

Γελάει κανείς και ταυτόχρονα θλίβεται, διότι από το 1979 που υπεγράφη η Συνθήκη Εντάξεως της Ελλάδας στην ΕΕ, τα κόμματα αυτά είχαν στη διάθεσή τους τριάντα χρόνια να εκσυγχρονίσουν τη χώρα και αντιθέτως την κατάντησαν χώρα του Τρίτου Κόσμου. Με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη χρεοκοπία, που συνέβη το 2010, κύριοι του παλαιοκομματισμού και της φαυλοκρατίας, και όχι το 2015. Μα και στη συνέχεια είχατε, από το 2010 μέχρι το 2015, μία ύστατη ευκαιρία να πραγματοποιήσετε βαθιές μεταρρυθμίσεις που θα καθιστούσαν το κράτος δημοσιονομικά βιώσιμο, αλλά αρνηθήκατε να το κάνετε, και προτιμήσατε να λάβετε τα διαβόητα «ισοδύναμα μέτρα», δηλαδή βίαιη περικοπή μισθών και συντάξεων και φόρους, αντί να κλείσετε τις ζημιογόνες (αλλά πολύτιμα για σας εκτροφεία κομματικών στελεχών) ΔΕΚΟ, οργανισμούς. 

Πώς τολμάτε να μιλάτε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; Απλά η βόμβα σας έσκασε στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Και σήμερα κατηγορείτε μία κυβέρνηση των πέντε μηνών για την ιστορική αποτυχία σας να καταστήσετε την Ελλάδα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.

Σήμερα, η Ελλάδα χρειάζεται επανεκκίνηση. Πρέπει να ανασυγκροτηθεί εξ αρχής σε βάση παραγωγική και δημοσιονομικά βιώσιμη. Και αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στην κόλαση δίχως τέλος της ευρωζώνης.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)