Η οικογενειοκρατία βλάπτει σοβαρά το ΠΑΣΟΚ

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Η κληρονομικότητα αποτελεί κριτήριο φεουδαλικής προελεύσεως, ευδοκιμεί σε κοινωνίες κοινωνικά υπανάπτυκτες και χαρακτηρίζει τριτοκοσμικά καθεστώτα. Το χειρότερο, οδηγεί σε σχεδόν μαθηματικώς βέβαιη αποτυχία, διότι τα γονίδια ενός ικανού και χαρισματικού ηγέτη δεν μεταβιβάζονται αναγκαστικά στους απογόνους του. Στην ιστορία, ελάχιστοι γόνοι υπήρξαν αντάξιοι των προγόνων τους. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν κληρονομείται».

Διαψεύσθηκε με τον χειρότερο τρόπο, διότι τελικώς το κληρονόμησε ο γιος του Γιώργος, παρά την καταφανή ακαταλληλότητά του. Αλλά δεν φταίει μόνον η οικογένεια Παπανδρέου, που θεωρούσε το κόμμα οικογενειακό της φέουδο. Τεράστια ευθύνη έχουν τα πρωτοκλασσάτα, δευτεροκλασσάτα και ακόμα και τα απλά στελέχη της βάσης, που είδαν στον Γιώργο την μετενσάρκωση του πατέρα του και τον ζητωκραύγαζαν με την ιαχή «Αντρέα ζεις, εσύ μας οδηγείς» (πόσο μειωτικό, πάντως, για τον φουκαρά τον Γιώργο). Αφού ο Γιώργος διέλυσε και το κόμμα και την χώρα (που είναι και το κυριότερο), εγκατέλειψε κακήν-κακώς την εξουσία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Στις τελευταίες εκλογές, λαμβάνοντας επικεφαλής δικού του κόμματος, περιθωριακό ποσοστό, απλώς έκλεισε τον κύκλο της δυναστείας Παπανδρέου, μετά από σχεδόν έναν αιώνα πρωταγωνιστικής παρουσίας στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Αλλά το ΠΑΣΟΚ εξακολούθησε να υπάρχει χωρίς τον Γιώργο. Είναι όμως πια ένα μικρό κόμμα, με ασήμαντη απήχηση στην εκλογική βάση. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση βυθίζεται εκλογικά όλο και περισσότερο, και κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα εξαφανιστεί. Κατ’ουσίαν δεν εκφράζει κάποιο πραγματικό κοινωνικό αίτημα, αλλά το αίτημα πολιτικής επιβίωσης των παλαιών αποτυχημένων υπουργών του ΠΑΣΟΚ. Αλλά αυτό δεν αφορά την κοινωνία, αφορά τους ίδιους και τα συντεχνιακά τους προβλήματα.

Τα άλλοτε κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ βαρύνονται με την συνολική χρεωκοπία της χώρας. Εκπλήσσει η επιμονή τους να παραμείνουν στο πολιτικό προσκήνιο. Ίσως το γεγονός ότι βρέθηκαν μερικές χιλιάδες άνθρωποι να τους ψηφίσουν στις τελευταίες εκλογές, να τους έδωσε θάρρος.

Τώρα επιχειρούν να αποφύγουν την οριστική τους εξάλειψη, αλλάζοντας ηγεσία. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος βαρύνεται με την συμμετοχή του ως αντιπροέδρου και βασικού υπουργού σε μία καταστροφική για την χώρα κυβέρνηση. Η μνημονιακή πολιτική αυτής της κυβέρνησης οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην συρρίκνωσή του και στην σχεδόν εξάλειψή του από τον πολιτικό χάρτη. Το 2012 το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Βενιζέλο έγινε μικρομεσαίο κόμμα, το 2015 κατάντησε μικρό κόμμα του περιθωρίου.

Ποιος θα διαδεχθεί τον Βαγγέλη; Ο Λοβέρδος πολιτικά και ιδεολογικά είναι ένας άλλος Βαγγέλης Βενιζέλος, ενώ η υπουργική του θητεία στο υπουργείο Παιδείας υπήρξε οικτρή αποτυχία. Οι λιγοστοί πασόκοι που απέμειναν στρέφουν το βλέμμα τους στην Φώφη Γεννηματά (!). Η οικογενειοκρατία ξαναχτυπά. Αυτήν την φορά, η επιλογή ενός προσώπου που αποκλειστικό προσόν έχει την συγγένεια πρώτου βαθμού με ένα ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, θα οδηγήσει το κόμμα σε κάτι πολύ χειρότερο από την εξάλειψη: την γελοιοποίηση.

*Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)