Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Επιτάχυνση και «ευελιξία» θέλει η κυβέρνηση

Το Ποντίκι


Από τη… θεωρία στην πράξη θέλει να περάσει γρήγορα η κυβέρνηση και συγκεκριμένα στην παραγωγή κυβερνητικού έργου με την κατάθεση των πρώτων νομοσχε­δίων που θα θέσουν σε εφαρμογή βασικές της εξαγγελίες με κοινωνικό αντίκρισμα.

Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα δοθεί γρήγο­ρα το στίγμα των όσων συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου και με τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που απέστειλε στους εταίρους ο Γιάνης Βαρουφάκης ώστε να περάσει και στην κοινωνία ότι πρόκειται για μια θετική για την Ελλάδα συμφω­νία και κατά συνέπεια ότι η «σκλη­ρή διαπραγμάτευση» ήταν αποτελε­σματική και απέδωσε καρπούς.

Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει η υλο­ποίηση των μεταρρυθμίσεων τόσο πιο γρήγορα θα «ακυρωθεί» η όποια εξ αριστερών κριτική για απόκλιση της συμφωνίας από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αλλά και η ρητο­ρική της αξιωματικής αντιπολίτευ­σης ότι η κυβέρνηση υπέγραψε ου­σιαστικά μνημόνιο και δεν απέχουν οι μεταρρυθμίσεις της από όσα θα έκανε και ο Σαμαράς.


Ταυτόχρονα, εκτιμάται ότι με αυ­τόν τον τρόπο θα δοθεί το μήνυμα προς τους εταίρους ότι η κυβέρνηση σέβεται τις δεσμεύσεις της και μπο­ρεί να φέρει αποτελέσματα (έσοδα κυρίως) στην κατεύθυνση των όσων έχουν συμφωνηθεί.

Στοίχημα η αξιοπιστία

Αυτό το στοιχείο ανέδειξε ο πρω­θυπουργός χθες μιλώντας στη συνε­δρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομά­δας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε ότι η κυβέρνηση θα κριθεί όχι μόνο από την ικανότητα διαπραγ­μάτευσης, αλλά και από την ικανό­τητα διακυβέρνησης, στέλνοντας κι ένα εσωτερικό μήνυμα ότι πρέπει να υποχωρήσουν οι φωνές αμφι­σβήτησης και υπουργοί και βουλευ­τές πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια.

Και τόνισε ότι η κυβέρνηση πρέ­πει να προχωρήσει γρήγορα στο κυ­βερνητικό έργο και να εξειδικεύσει τις μεταρρυθμίσεις προκειμένου να «χτίσει» αξιοπιστία, όπως είπε χαρακτηριστικά, απέναντι στην κοινωνία αλλά και απέναντι στους εταίρους για το ότι «είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τις αναγκαίες τομές σε ακαν­θώδη ζητήματα που χρονίζουν επί δεκαετίες».

«Ευελιξία» και… ανησυχία

Επί της ουσίας, η κυβέρνηση πο­ντάρει σε δύο πράγματα προκειμέ­νου να ανατρέψει αρνητικές εντυ­πώσεις για τη συμφωνία, κυρίως στο εσωτερικό της όπου κάποιοι θα κληθούν να την υλοποιήσουν ή να τη στηρίξουν, αλλά και σε μερίδα ψη­φοφόρων της:

♦  Στον δημοσιονομικό χώρο που αναμένει να δημιουργηθεί από τη συμφωνία για «ρεαλιστικό» πρωτο­γενές πλεόνασμα και θα της επιτρέ­ψει να προχωρήσει σε εκ των ων ουκ άνευ δράσεις με άμεσα αποτελέσμα­τα, όπως η αντιμετώπιση της ανθρω­πιστικής καταστροφής. Υπενθυμίζε­ται ότι στη συμφωνία δεν προσδιορί­ζεται στόχος 3% για το 2015 και 4,5% για το 2016 όπως είχε δεσμευτεί η προηγούμενη κυβέρνηση, επομένως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ θεωρεί ότι έχει συνομολογηθεί με τους εταί­ρους μικρότερο, πιο ρεαλιστικό πλε­όνασμα, το οποίο η ίδια έχει προσδι­ορίσει σε 1,5%.

♦ Στην «ευελιξία» στην οποία γίνεται αναφορά στο κείμενο του Eurogroup, στοιχείο το οποίο η κυβέρνηση επιδι­ώκει να αξιοποιήσει στο έπακρο, δι­εκδικώντας να επιβάλει τις δικές της ερμηνείες στα σημεία της λίστας με­ταρρυθμίσεων που παρουσιάζουν «δημιουργική ασάφεια» κατά τον όρο που χρησιμοποιεί ο υπουργός Οικονομικών.

Τα σημεία που η κυβέρνηση αποτιμά ως τα θετικά της συμφωνίας είναι τα εξής:

♦  Η κυβέρνηση μιλάει για διαχωρι­σμό της δανειακής σύμβασης από το μνημόνιο από τη στιγμή που δεν αποδέχτηκε τον όρο «current programme» κι εφόσον στη συμφω­νία κατάφερε να περάσει όρους που απηχούν κάποιες από τις ελληνικές θέσεις (π.χ. αντιμετώπιση της αν­θρωπιστικής κρίσης, ανάγκη επανε­ξέτασης του εργασιακού πλαισίου το οποίο απορρυθμίστηκε με τις προη­γούμενες πολιτικές κ.λπ.).

♦  Επίσης γίνεται λόγος για απεμπλο­κή από τη λογική της πολιτικής λι­τότητας που αποτέλεσε τον πυρήνα των μνημονίων.

Δόθηκε ένα τέλος στα «εξωπραγ­ματικά» πρωτογενή πλεονάσματα.

♦ Επιτεύχθηκε η αποκατάσταση της ομαλότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

 ♦ Αποτράπηκαν σχεδιασμοί για οι­κονομική και δημοσιονομική ασφυ­ξία που θα καθιστούσαν την ελληνι­κή κυβέρνηση ευάλωτη στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης».

Αυτά τα σημεία σε γενικές γραμ­μές ανέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας και στη χθεσινή μαραθώνια συνεδρία­ση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, σε μια προσπάθεια να την «μπετονάρει» ή να την πειθαρχήσει, καθη­συχάζοντας βουλευτές που βλέπουν παρεκκλίσεις από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης κι εκφράζουν ανησυ­χία για τα ψιλά γράμματα της συμ­φωνίας, δηλαδή για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τη «δημιουργική ασάφεια».

Ο Αλέξης Τσίπρας, μάλι­στα, με παρέμβασή του ζήτησε όσοι βουλευτές προτίθενται να μην ψηφί­σουν τη συμφωνία να το γνωστοποι­ήσουν στο πλαίσιο της συνεδρίασης.

Η συνεδρίαση ξεκίνησε λίγο με­τά τις 10 το πρωί και αναμενόταν να ολοκληρωθεί αργά το βράδυ, καθώς οι περισσότεροι βουλευτές θέλη­σαν να τοποθετηθούν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξε αποδοχή της συμφωνίας από μεγάλη μερίδα βου­λευτών, αλλά δεν έλειψαν και οι κρι­τικές τοποθετήσεις, με τον Τσίπρα να παρεμβαίνει ζητώντας από τους βουλευτές να ξεκαθαρίσουν εγκαί­ρως αν πρόκειται να μην ψηφίσουν τη συμφωνία και προτείνοντας σε μια αποστροφή του λόγου του επι­πλέον να γίνει επιτόπου σχετική ψη­φοφορία.

Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυ­γκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης φέρεται να εξέφρασε και πάλι αντιρρήσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες εκδήλωσε και δημόσια ενώ με δήλωσή του στα «Νέα» τοπο­θετήθηκε αρνητικά στο ενδεχόμε­νο να προχωρήσουν «ενεργειακές» ιδιωτικοποιήσεις, ανεξαρτήτως του τι αναφέρεται στη λίστα Βαρουφάκη.

Τις προηγούμενες μέρες υπήρ­ξαν αρνητικές τοποθετήσεις απένα­ντι στη συμφωνία (Μητρόπουλος, Λαπαβίτσας, Σακοράφα, Ρινάλντι) με προεξάρχοντα τον Μανώλη Γλέζο, η παρέμβαση του οποίου προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση.

Με ή άνευ επικύρωσης;

Στο μεταξύ, δεν έχει απομείνει πολύς χρόνος για να ξεκαθαριστεί τι θα πρά­ξει η κυβέρνηση σχετικά με την επι­κύρωση της παράτασης ως την εκ­πνοή της προθεσμίας στις 28 Φεβρουαρίου, η οποία τελεί πάντως υπό την επικύρωση 6 εθνικών Κοινοβου­λίων, μεταξύ άλλων και της γερμανι­κής Βουλής (Μπούντεσταγκ).

Κυβερνητικές πηγές, την Τρίτη με­τά το Κυβερνητικό Συμβούλιο άφη­ναν τα ενδεχόμενα ανοιχτά λέγοντας «θα το δούμε» και αφήνοντας να εν­νοηθεί ότι «μπορεί να μη χρειαστεί», χωρίς όμως να διευκρινίζουν το σκε­πτικό τους.

Οι τοποθετήσεις αυτές προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, με τον κοινο­βουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. Κυ­ριάκο Μητσοτάκη να καταθέτει και σχετική ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών ρωτώντας πότε και με ποιο τρόπο (νομοσχέδιο με τη δια­δικασία του κατεπείγοντος, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ή άλλη πράξη) θα επικυρώσει η κυβέρνηση την παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης ή αν προτίθεται να μην την υποβάλει στην έγκριση της Βουλής.

Για την κυβέρνηση ο «πονοκέφα­λος» από μια ενδεχόμενη ψηφοφο­ρία είναι διπλός, τόσο αναφορικά με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ίσως να μην την ψηφίσουν όσο και ανα­φορικά με βουλευτές ή «μνημονιακές» κοινοβουλευτικές ομάδες της αντιπολίτευσης που θα ψηφίσουν (π.χ. ΠΑΣΟΚ), με τη Ν.Δ. να έχει ως βασική γραμμή την καταψήφιση της συμφωνίας, αλλά βουλευτές όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης να δηλώνουν ότι θα την υπερψηφίσουν.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1853 στις 26 Φεβρουαρίου 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου