του Κώστα Κόλμερ
Οι Αμερικανοί ξανάρχονται στην Ελλάδα, όχι ως διασώστες της βασιλευομένης δημοκρατίας, κατά την περίοδο 1946-56, ούτε της κοινοβουλευτικής, ως πυροσβέστες της ανάφλεξης των Ελληνοτουρκικών
σχέσεων (1974 στα Ίμια) αλλ’ αυτή την φορά, ως «στρατηγικός εταίρος» μιας χρεωκοπημένης δημοκρατίας (2009-19). Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ αποσύρει τις στρατιωτικές του δυνάμεις απ’ το Αφγανιστάν. Δεν ανεμίχθη στο πόλεμο της Συρίας και της Υεμένης, επέδειξε μεγάλη αυτοσυγκράτηση στην αναμέτρηση με το Ιράν στα στενά του Χορμούζ. Παραδόξως αλλ’ όχι ανεξηγήτως έριψε «στα μαλακά» την Άγκυρα για τα ΕΦ 35, παρά την πίεση εκ της προμήθειας Ρωσσικής κατασκευής αντιαεροπορικού όπλου υπό της Τουρκίας.
Είναι προφανές ότι η Αμερικανική εξωτερική πολιτική γίνεται σιγά-σιγά απομονωτική και μετατοπίζει τα ενδιαφέροντα από την Ευρώπη στην Ασία με την οικονομική διένεξη της Κίνας. Δεν την απασχολεί πλέον η αναμόρφωση της «παγκοσμίου τάξεως» μα πρώτα το συμφέρον της Αμερικής.
Ως εκ τούτου, η σφαίρα επιρροής της Ελλάδος μεταβάλλεται και συνεπώς η Στρατηγική σχέση της με την Αμερική. Νομίζομε επί τα βελτίω και ισοτίμως. Ισοτιμία δεν σημαίνει αναγκαίως και ισοδυναμία αλλά εμπεριέχει ανταπόδοση αναλόγου ενεργείας προς την αναλαμβανομένη.
Εν προκειμένω, θέλουν οι Αμερικανοί «αναβάθμιση» της «Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» ( MDCA) και παράταση πέραν της σημερινής ενιαυσίου ισχύος της, για έργα επεκτάσεως της αεροναυτικής βάσεως στην Σούδα. Επιθυμούν προσωρινές διευκολύνσεις και σε άλλες εγκαταστάσεις των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων (Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο). Σκοπεύουν εις επιχειρήσεις στο ευρύτερο «θέατρο» της ανατολικής Μεσογείου, του Αιγαίου, της Μαύρης θαλάσσης και των Βαλκανίων» (δηλώσεις του πρέσβεως των ΗΠΑ στην Αθήνα κ. Τζέφρυ Πάϊατ στην «Καθημερινή» 21.7.19). Τότε, πρέπει να παράσχουν στην Ελλάδα το απαραίτητο αντίδωρο και όχι να εκμεταλλευθούν τον έκδηλο φιλοαμερικανισμό της νέας κυβερνήσεως. Διότι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται. Μία ισόρροπη σχέση της Ελλάδος με τις ΗΠΑ έχει διαχρονική αξία, τώρα μάλιστα που η Ευρωπαϊκή Ενωση παρουσιάζει σημεία διαλύσεως και η μετατόπιση της Τουρκίας προς ανατολάς παρέχει ορισμένες ευκαιρίες.
Η Ελλάς δεν χρειάζεται «εγγυήσεις», γνωρίζουσα την καθυστέρηση των αντανακλαστικών από τις υπερδυνάμεις εις περίπτωσιν κρίσεως. Δεν έχει ανάγκην υποδείξεων του εθνικού συμφέροντος του Ελληνισμού, για την κατάπτυστο συμφωνία των Πρεσπών και δεν έχει την παραμικρά αμφιβολία ότι μόνη θ’ αντιμετωπίσει τον διεθνή άρπαγα και ταραξία, αν χρειασθή.
Ο απανταχού Ελληνισμός έχει όμως χρείαν ειλικρινείας στις σχέσεις του με την Αμερική, η οποία δεν μπορεί πλέον να κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στον χαλίφη Ερντογκάν, που επιχειρεί να αναβιώσει την κακοποιό Οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Ελληνικός λαός υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες του τεραστίου και αδιατηρήτου χρέους άνω των 400 δις. δολλαρίων που τον φόρτωσαν το παράλογο ΔΝΤ και το παράνομο Γιουρωγκρούπ το 2015. Χρειάζεται ελάφρυνση για να μπορέσει να κοιτάξει την εθνική του άμυνα. Οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επιβάλλεται να προετοιμασθούν για την αντιμετώπιση της απειλής των Ρωσσικών πυραύλων και πυρηνικών εργοστασίων που εγκαθίστανται στην γειτονιά και στρέφονται εναντίον μας.
Εις όλα τα κρίσιμα αυτά μέτωπα, η βοήθεια της Αμερικής είναι απαραίτητη αλλά και εις όφελος της. Η ταχεία και συνεπής ανταπόκριση της εξυπακούεται από την αρχή της «Αμοιβαιότητος», την οποία επικαλείται αρχήθεν η παλαιά συμφωνία για την εκχώρηση της βάσεως στην Σούδα.
Πηγή energia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου