Οστρακισμός και εξοστρακισμός*

Το Ποντίκι

του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη

Είναι γνωστό το περιστατικό που διασώζει ο Πλούταρχος σχετικά με έναν Αθηναίο πολίτη που ζητά, εν αγνοία του, από τον ίδιο τον Αριστείδη να γράψει το όνομά του στο όστρακο προκειμένου να εξοριστεί από την πόλη ο Αθηναίος πολιτικός. Γράφει ο Πλούταρχος:

Η διαδικασία εν συντομία γινόταν με τον παρακάτω τρόπο. Κάθε άνδρας έπαιρνε ένα όστρακο, έγραφε σε αυτό το όνομα του συμπολίτη του οποίου ήθελε την εξορία (και κάποιες φορές και κάποιο σχόλιο πέρα από το όνομα. Δεν υπήρχε λίστα υποψηφίων) και το έριχνε σε ένα μέρος της αγοράς φραγμένο κυκλικά με φράχτη. Οι άρχοντες πρώτα μετρούσαν τον συνολικό αριθμό των οστράκων. Αν ήταν λιγότερα από έξι χιλιάδες, η διαδικασία του εξοστρακισμού κηρυσσόταν άκυρη. Έπειτα, τοποθετούσαν αυτά που έφεραν διαφορετικό όνομα χωριστά μεταξύ τους και ο άνδρας που γράφτηκε από τον μεγαλύτερο αριθμό (πολιτών) εξοριζόταν για δέκα χρόνια, αλλά συνέχιζε να εκμεταλλεύεται την περιουσία του (χωρίς να χάνει τα πολιτικά του δικαιώματα). Σε μία τέτοια περίπτωση (482 π.Χ. και τον εξοστρακισμό του Αριστείδη), λέγεται ότι, όταν γράφανε τα όστρακα, κάποιος αγράμματος και πέρα για πέρα αγροίκος, έδωσε το όστρακό του στον Αριστείδη σαν να ήταν ο πρώτος τυχών και του ζήτησε να γράψει το όνομα του Αριστείδη σε αυτό. Εκείνος απόρησε και ρώτησε:

-Τι κακό σου έχει κάνει ο Αριστείδης;

Πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση αν παραβιαστεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα

του Χρήστου Καπούτση

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται, το προσεχές διάστημα, να δοκιμαστούν, «επί πραγματικών δεδομένων». Η Τουρκία σχεδιάζει και ενημερώνει σχετικά, ότι μετά τον Δεκαπενταύγουστο, θα πραγματοποιήσει έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζο. Θα αξιοποιηθεί το εξελιγμένο ερευνητικό σκάφους «Ορούτς Ρέι», που θα συνοδεύεται από πλοία τα Τουρκικού Στόλου, όπως ανακοίνωσε η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας «TPAO».

Επιβάλλεται να διευκρινίσουμε απολύτως το εξής: Η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου. Ειδικά για το Καστελλόριζο, η Τουρκία παρότι αναγνωρίζει ότι η Μεγίστη είναι ελληνικό νησί, όμως επιμένει ότι, δεν ανήκει στον Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν έχει επιρροή στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.

Το Καστελλόριζο, κατά την τουρκική άποψη, δεν διαθέτει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Άρα, δεν υπάρχουν συνορεύουσες θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει σεισμικές και άλλες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου. Δηλαδή η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ουσιαστικά να προσβάλει την ελληνική κυριαρχία.

Κώστας Βενιζέλος: Η Τουρκική περικύκλωση της Κύπρου

Νέα Κρήτη

Ενεργητική Αποτροπή και διεθνοποίηση

Ο αρθρογράφος του «Φιλελεύθερου» της Κύπρου και συγγραφέας πολλών βιβλίων για το Κυπριακό, Κώστας Βενιζέλος, μιλώντας στον 98.4 αναφέρθηκε στα τετελεσμένα της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ και την ιδιότυπη περικύκλωση της μεγαλονήσου , σημειώνοντας πως ιδίως η Ελλάδα αν συνεχίσει να αντιδρά χλιαρά στη λογική στρατηγικής ψυχραιμίας και όχι ενεργητικής αποτροπής, μπορεί σύντομα να δοκιμαστεί και η ίδια ως προς τις αντιδράσεις της σε μια πρόκληση στα κυριαρχικά της δικαιώματα στη θάλασσα και ιδίως στο Καστελόριζο.

Ο Κώστας Βενιζέλος εξήγησε τι σημαίνει και η πρόκληση στο έδαφος της Κύπρου στην Αμμόχωστο, αλλά και την σημασία διεθνοποίησης του Κυπριακού , ώστε να ανακοπεί το επίτευγμα της Τουρκίας για δεκαετίες να μην μιλάει κανείς για την εισβολή-κατοχή και ισλαμοποίηση στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, αλλά για διακοινοτικές διαφωνίες , όπου μάλιστα να εμφανίζεται η ελληνοκυπριακή πλευρά ως ο αίτιος του αδιεξόδου, με δήθεν μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.

Ο Κώστας Βενιζέλος, εξήγησε ακόμη γιατί είναι κομβικό θέμα η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, ενώ ανέλυσε και την στάση των μεγάλων δρώντων στην περιοχή αλλά και τις ανησυχίες Ισραήλ και Αιγύπτου.

Σημείωσε δε με έμφαση , ότι υπό το καθεστώς των νέων εκβιασμών και τετελεσμένων από την Τουρκία, η οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ζωτικής σημασίας και όχι η αυτό-παγίδευση μας σε μια νέα πενταμερή διάσκεψη και μάλιστα από το σημείο ακριβώς που κατέρρευσαν στο Γκράν Μοντανά της Ελβετίας.

Η Τουρκία όπως είπε άλλη λύση από την Συνομοσπονδία δύο χωριστών κρατών δεν βλέπει αυτή την στιγμή αλλά προδήλως ενδιαφέρεται για την αναβάθμιση της παρουσίας του ψευδοκράτους αυτή την ώρα με μοχλό τα ενεργειακά , ώστε να ελέγχει μέσω αυτού την ευρύτερη περιοχή.

Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

του Σταύρου Λυγερού

Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Τέλος, τις προηγούμενες ημέρες είχαμε την αμφίσημη δήλωση του Δένδια στο Blooberg. Αναφερόμενος στη δυνατότητες ελληνοτουρκικής συνεργασίας, ο νέος επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είπε ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Τρεις δηλώσεις που μυρίζουν συνεκμετάλλευση.

Φαίνεται πως το συγκεκριμένο υπουργικό γραφείο ασκεί μία περίεργη επιρροή στους ενοίκους του! Γιατί και στις τρεις προαναφερθείσες δηλώσεις, πίσω από τις θολές διατυπώσεις, διαφαίνεται ένας κοινός παρονομαστής. Κάτι θέλουν να μας πουν, αλλά δεν το λένε ευθέως. Χρησιμοποιούν εκφράσεις, οι οποίες αφήνουν διέξοδο διαφυγής, εάν κάποιος τους πιέσει να γίνουν σαφείς.

Ας θυμηθούμε, όμως, τι μας είχε πει ο Κοτζιάς: «Εάν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης λέγοντας όλα δικά μου, όλα στον έλεγχό μου, όλα μόνος μου, τότε είσαι και εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι... να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάταση. Πρέπει να βρεις τρόπους οργάνωσης επιχειρηματικούς, τις μπίζνες της δουλειάς, όχι της γεωπολιτικής, που να συμμετάσχει με τρόπο αυτόν που της αντιστοιχεί και της αρμόζει. Ποιος είναι αυτός; Να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε».

Μάριος Ευρυβιάδης : Για την Τουρκία δεν υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία

Νέα Κρήτη

Ορθή η απόσταση της Ελλάδας από μια νέα πενταμερής διάσκεψη.

Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου, Μάριος Ευρυβιάδης, με αφορμή την Τουρκική εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ αλλά και το παιχνίδι γύρω από την επανέναρξη συνομιλιών με μια νέα πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό , ανέλυσε γιατί σε όλο το φάσμα των τουρκικών προκλήσεων , επί της ουσίας Κυπριακή Δημοκρατία δεν υφίσταται. Γι αυτό όπως είπε, αυτό που ούτε με την εισβολή πέτυχε η Τουρκία την διάλυση του Κυπριακού κράτους, πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού.

Απάντησε ακόμη γιατί οι προκλήσεις στα Βαρώσια της Αμμοχώστου, έχουν και νομική απάντηση στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και με δεδικασμένα για να αποτραπούν και εξήγησε γιατί η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη με πρακτικά βήματα αποτροπής στον θαλάσσιο χώρο της αλλά και με ενεργητικότερη παρουσία στη Κύπρο, όπως πράττουν άλλοι μεγάλοι ή μικρότεροι παίκτες ισχύος στην περιοχή.

Ο Μάριος Ευρυβιάδης, σημείωσε ότι η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας, είναι πρωταρχικής σημασίας, ενώ τόνισε πως πρέπει πλέον η Τουρκική προπαγάνδα να μην περνάει αμάσητη στην Ελλάδα και να αντιμετωπιστεί και διεθνώς, αφού μιλάμε για μια χώρα με εισβολή και κατοχή τμήματος ευρωπαϊκής χώρας, ταραξία στην ευρύτερη περιοχή , από το Ιράκ και την Συρία , μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, που στο εσωτερικό της οι Ισλαμιστές του Ερντογάν , έχουν φυλακίσει από πανεπιστημιακούς και δημοσιογράφους μέχρι το μισό πληθυσμό, ολοκληρώνοντας το έργο που είχαν ξεκινήσει πριν από αυτούς οι Κεμαλιστές.

"Συνεκμετάλλευση" στην Ελληνική ΑΟΖ

Ινφογνώμων Πολιτικά

Νίκος Τριάντης

Είναι κοινό μυστικό πως στην Αθήνα --σ' όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, στον επιχειρηματικό κόσμο αλλά και τα ΜΜΕ-- μιλούν για μορφές συνδιαχείρισης συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο ή πιο εστιασμένα στη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου.

Αυτό το νόημα είχε και η δήλωση Κοτζιά «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση (από την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων)». 

Επίσης η δήλωση του Κατρούγκαλου "Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνδιαχείριση στο Αιγαίο αν δεν ξεκαθαριστούν οι οικονομικές ζώνες".

Τώρα η νέα κυβέρνηση δια στόματος Δένδια αποφεύγουν, να αναφέρονται στον φορτισμένο όρο "συνεκμετάλλευση", προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως "διαχείριση" και "συνέργειες".

Προδότης για τους Νεότουρκους ο προπάππους του Τζόνσον

Ινφογνώμων Πολιτικά

Ο Αλί Κεμάλ (ο τρίτος από τα αριστερά)

Kρέμασαν το κατακρεουργημένο του σώμα σ΄ένα δρόμο αφού του στερέωσαν στο στήθος μια ταμπέλα που έγραφε «Artin Kemal’ (επρόκειτο για συνηθισμένο αρμένικο όνομα).

Όλοι μας ζούμε με βάση το παρελθόν. Ο τόπος γέννησης, οι συνθήκες, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές, που επικρατούσαν κατά την ωρίμανσή μας, οι παραδόσεις και τα τραύματα της φυλής μας καθορίζουν το ποιον και την μετέπειτα εξέλιξης μας. Αυτό ακριβώς σκέφτηκα όταν έμαθα ότι η τουρκική πολιτική σκηνή πανηγυρίζει νιώθοντας εθνική υπερηφάνεια για την εκλογή του Μπόρις Τζόνσον στη πρωθυπουργία της Βρετανίας, τον απόγονο των Οθωμανών όπως γράφει χαρακτηριστικά ο τουρκικός Τύπος.

Η είδηση πήρε διαστάσεις και στα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία αναφέρθηκαν στις αναρτήσεις Ερντογάν και Τσαβούσογλου στο Τwitter. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ μάλιστα δε δίστασε να αναρτήσει και σχετικό βίντεο, όπου εμφανίζονται Τούρκοι δημοσιογράφοι να ρωτούν τον Μπόρις Τζόνσον για τις ρίζες του στο Τσάνκιρι, κατά την διάρκεια επίσκεψής του στην Άγκυρα το 2016.

Την ίδια στιγμή το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «Demiroren» μετέδωσε δήλωση κατοίκου του χωριού Κάλφατ του Τσάνκιρι απ΄όπου καταγόταν ο προ-πάππους του Βρετανού πρωθυπουργού, ο οποίος είπε ότι είναι τιμή που κάποιος από το χωριό τους έγινε πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι ο Τζόνσον οφείλει την ξανθή και ατίθαση κόμη του στους Τούρκους προγόνους του. «Τους προγόνους του τους αποκαλούν ξανθιά παιδιά». Από εκεί έχει κληρονομήσει τα μαλλιά του», είπε συγκεκριμένα ο Μουσταφά Μπαλ στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων. 

Όταν έκλαψε ο Μπόρις

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη

ktzor@naftemporiki.gr

Την προηγούμενη Δευτέρα απάντησε στην ερώτηση πότε έκλαψε για τελευταία φορά. «Είχα το ποδήλατο όλο το διάστημα που ήμουν δήμαρχος. Ποτέ δεν εκλάπη και το άφηνα παντού στην πόλη κλειδωμένο. Μόλις εξελέγη ο Σάντικ Καν (σ.σ.: δήμαρχος του Λονδίνου από το κόμμα των Εργατικών) το ποδήλατο εκλάπη».

Χαριτωμένη ιστορία, μόνο που ήταν γέννημα της φαντασίας. Τουλάχιστον όπως ο ίδιος αποκάλυψε σε άλλη φάση, το ποδήλατο έπεσε σε μια λακκούβα, χάλασε και αναγκάστηκε να το πετάξει.

«Όταν ζούσαμε στις Βρυξέλλες, τα πάντα ήταν τόσο βαρετά. Έτσι, ο Μπόρις το ,ριξε λίγο έξω. Πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το παιδί μου και του επιτίθενται χωρίς λόγο».

Πατέρας είναι, δικαιολογεί τον υιό, πλέον πρωθυπουργό. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια ο Τύπος έχει γράψει τόσο άσχημα για έναν πολιτικό, τον ασυγκράτητο, εγωκεντρικό, αμετροεπή, θορυβώδη πρώην υπουργό Εξωτερικών. Από πολιτικό διασκεδαστή και γκαφατζή μέχρι αναξιόπιστο και φαντασιόπληκτο, που αλλάζει πολύ εύκολα τη στάση του, ενώ δεν διακρίνεται για τη δράση του.

Ποιος θα προσγειώσει τις προσδοκίες

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Tου Α. Δ. Παπαγιαννίδη

adpapagiannidis@gmail.com

Στη φάση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, όλοι κοιτάζουν προς την κατεύθυνση δημοσιονομικού χώρου. 

Η προηγούμενη κυβέρνηση, που είχε μεθοδεύσει/πετύχει υπερπλεονάσματα με αναδιανεμητική λογική, προωθούσε μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος μέσα από τη δημιουργία δεσμευμένου λογαριασμού +/- 6 δισ. (από το μαξιλάρι των 34 ή 37 δισ.) απ’ όπου θα ήταν εγγυημένη η τήρηση του λογιστικού στόχου - με υποχώρησή του σε πραγματικό 2%. 

Ο Α. Δ. Παπαγιαννίδης 

Το θέμα δεν είχε τεθεί στο Eurogroup, ευθέως. Η σημερινή κυβέρνηση ενθαρρύνεται (ή: προσπαθεί να ενθαρρύνει τον εαυτό της;) να θεωρήσει ότι δημοσιονομικός χώρος προκύπτει άμα οι «εταίροι» δεχθούν τα έσοδα από κέρδη ANFAs και SMPs να ενταχθούν στα δημοσιονομικά έσοδα -μέχρι 1,3 δισ./έτος, θυμίζουμε- μολονότι ούτε επαναλαμβανόμενο στοιχείο είναι, και σε αιρεσιμότητα/conditionality υπόκειται.

Είναι κι αυτή μια προσδοκία. Κάθε καινούργιο ξεκίνημα συνοδεύεται από προσδοκίες. Στην τωρινή εκκίνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που επέλεξε να ταυτισθεί με μιαν εικόνα γρήγορων κινήσεων με βάση πρόδηλα εκτεταμένη προετοιμασία, αλλά και που συνοδεύεται σ’ αυτήν την εκκίνηση από θετική πρόσληψη της εικόνας της ελληνικής οικονομίας από τις αγορές με το 10ετές σε απόδοση 2%, το 5ετές στο 1%, διόλου παράξενο που οι προσδοκίες τρέχουν αντίστοιχα γρήγορα. Κάποιος, όμως, χρειάζεται να τις συγκρατήσει τις προσδοκίες. Αλλιώς κινδυνεύουν να δυσλειτουργήσουν -αν μη να δαγκώσουν!- στην επόμενη στροφή του δρόμου.

Η Ε.Ε. πρέπει να προετοιμαστεί για Brexit χωρίς συμφωνία

Oι ηγέτες της Ε.Ε. έχουν υποτιμήσει τον κίνδυνο ενός άτακτου Brexit. Οι ευθύνες Τουσκ και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι». Γιατί είναι λάθος η σύγκριση με την ελληνική κρίση το 2015. Ποια τακτική θα ακολουθήσει ο Τζόνσον.

Του Wolfgang Munchau

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε μια επικίνδυνη στιγμή. Ισχυρίζεται ότι είναι έτοιμη για ένα Brexit χωρίς συμφωνία, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως τούτο δεν είναι αλήθεια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι έτοιμη σε τεχνικό επίπεδο. Αλλά αυτό δεν είναι το είδος της ετοιμότητας που έχει σημασία. Οι ηγέτες της Ε.Ε. δεν έχουν προετοιμάσει τους ψηφοφόρους τους για τον οικονομικό αντίκτυπο από την αποχώρηση μιας μεγάλης χώρας από την τελωνειακή ένωση και την ενιαία αγορά εν μια νυκτί.

H E.E. κάνει σωστά που δεν λαμβάνει στα σοβαρά τις προκλήσεις του Βρετανού πρωθυπουργού. Απευθύνονται σε εγχώριο κοινό. Αλλά από τη στιγμή που οι υπόλοιπες οικονομίες της Ευρώπης επιβραδύνονται σημαντικά, πρέπει να προετοιμαστεί για το σοκ ενός άτακτου Brexit.

Θα συμβούλευα τους ηγέτες της Ε.Ε. να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναλογιστούν αν η αποφασιστικότητά τους να κρατήσουν το ιρλανδικό backstop θα έμενε αλώβητη και κατά τις τελευταίες ώρες πριν το τέλος της διορίας. Υπάρχει διαφορά από το να υπερασπίζεσαι ως αρχή την αλληλεγγύη με την Ιρλανδία και από το να λες στους εργάτες που θα χάσουν τη δουλειά τους ότι αυτό είναι ένα τίμημα που αξίζει να πληρώσουν. Η σκληρή διαπραγματευτική στάση βασιζόταν στην εκτίμηση ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία πιθανότητα να υπάρξει έξοδος χωρίς συμφωνία.

Ο ένοχος της εκρηκτικής ανόδου των χρεών

analyst

Τα χρέη άρχισαν να αυξάνονται όταν τα επιτόκια μετά το 1980 έγιναν για πρώτη φορά μεγαλύτερα από το ρυθμό ανάπτυξης. Τι ακριβώς συνέβη; Απλά κυριάρχησε στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα ο αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός με την περιοριστική νομισματική πολιτική, κάτω από το πέπλο, το προπέτασμα καπνού καλύτερα του μονεταρισμού – της πλέον παράλογης και αιρετικής θεωρίας που έχει υπάρξει ποτέ, η οποία εκδίωξε βίαια το σύστημα της ελεύθερης αγοράς προς όφελος των «σοβιετικών ελίτ» και κατέστρεψε τη δυναμική που είχε αποκτήσει την εποχή που επικρατούσαν οι κανόνες του Keynes.

.

Ανάλυση

- του Βασίλη Βιλιάρδου

Σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Olivier Blanchard, σε μία σχετικά πρόσφατη μελέτη του με τον τίτλο «Κρατικά χρέη και χαμηλά επιτόκια» (πηγή),  τα υψηλά δημόσια χρέη δεν αποτελούν πρόβλημα, για εκείνο το χρονικό διάστημα που τα επιτόκια είναι χαμηλότερα από το ρυθμό ανάπτυξης. Με απλά λόγια, εάν η ονομαστική άνοδος του ΑΕΠ μίας χώρας, το άθροισμα δηλαδή της πραγματικής ανάπτυξης και του πληθωρισμού, είναι υψηλότερη από το επιτόκιο του χρέους της, ενώ πληρώνει τους τόκους δανειζόμενη συνεχώς νέα χρήματα (οπότε δεν έχει ανάγκη πρωτογενών πλεονασμάτων), τότε τα χρέη της αυξάνονται μεν σε απόλυτα νούμερα, αλλά ως ποσοστό επί του ΑΕΠ μειώνονται συνεχώς.

Ο κ. Blanchard λοιπόν δεν θεωρεί το αμερικανικό χρέος προβληματικό, παρά το ότι έχει υπερβεί το 100% του ΑΕΠ της χώρας φτάνοντας στα 22 τρις $ – ενώ μετά από μελέτη της αμερικανικής οικονομικής ιστορίας διαπίστωσε πως κατά κανόνα, η ονομαστική ανάπτυξη της ήταν ανέκαθεν μεγαλύτερη των επιτοκίων δανεισμού της(γράφημα, μεγεθύνεται πατώντας επάνω).

Austerity: Ένα βιβλίο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου 

Τρεις Ιταλοί καθηγητές και οικονομολόγοι, έπειτα από μελέτη και ανάλυση 200 περιπτώσεων εφαρμογής πολιτικής λιτότητας, σε 16 χώρες, διαλύουν μύθους και ιδεοληψίες.

AUSTERITY είναι ο τίτλος. «Πότε πετυχαίνει και πότε όχι» είναι ο υπότιτλος. Αλμπέρτο Αλεσίνα, Κάρλο Φαβέρο και Φραντσέσκο

Τζιαβάρο είναι οι συγγραφείς και Princeton University Press ο εκδοτικός οίκος. Το δε βιβλίο σε 296 σελίδες καταρρίπτει μύθους και με χειρουργική ακρίβεια βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ταυτόχρονα όμως το βιβλίο είναι και εξόχως επίκαιρο, για λόγους που εύκολα καταλαβαίνει κανείς.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος

Δεν είναι λίγοι οι κεϊνσιανοί κυρίως οικονομολόγοι που άσκησαν δριμύτατη κριτική στην Ευρωζώνη, όταν οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της από το 2011 και μετά άρχισαν να εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας, που στόχο είχαν τον περιορισμό της κατανάλωσης, για λόγους δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η πολιτική αυτή, έγραψαν τότε γνωστοί και επώνυμοι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι, περιορίζει τη ζήτηση, αποθαρρύνει τις επενδύσεις των επιχειρήσεων και τελικά οδηγεί στην κρίση. Γιατί λοιπόν πρέπει να ακολουθηθεί;

Oι προγραμματικές δηλώσεις στη σκιά της ενισχυμένης εποπτείας

του Γεράσιμου Ποταμιάνου

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, άφησαν για αργότερα αυτά που αποτελούν τον πυρήνα του προεκλογικού της προγράμματος, δηλαδή την μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και την επίτευξη ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης 4%. Η τακτική αυτή, δεν είναι άσχετη με τις συναντήσεις του οικονομικού επιτελείου με τους εκπροσώπους των θεσμών, με την ευκαιρία του συνεδρίου του Εκονομιστ. Η μείωση των πλεονασμάτων δεν θα διεκδικηθεί άμεσα, καθώς αυτό προϋποθέτει διασφάλιση των εσόδων και επιτάχυνση της ανάπτυξης.

O Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι θα προωθήσει μεταρρυθμίσεις που θα του επιτρέψουν να διεκδικήσει μείωση των πλεονασμάτων το 2020. Επέλεξε να δώσει έμφαση στη μείωση των φόρων και προανήγγειλε ιδιωτικοποίηση δικτύων της ΔΕΗ. Οι ειδήσεις στην ομιλία του ήταν η μείωση του ΕΝΦΙΑ από φέτος τον Αύγουστο, η συμμετοχή επιχειρήσεων στη ρύθμιση των 120 δόσεων και το σχέδιο εκσυγχρονισμού της Διοίκησης.

Ωστόσο, οι αλλαγές στην φορολογία, που είναι το βασικό του επιχείρημα για την τόνωση της ανάπτυξης, θα κλιμακωθούν σε δύο φάσεις. Το γεγονός αυτό δεν ευνοεί τον διπλασιασμό του ρυθμού ανάπτυξης στο 4%, που έχει θέσει ως στόχο για την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης για χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα. Βέβαια δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά χωρίς να έρθει σε ρήξη με τους θεσμούς, αφού οι φορολογικές ελαφρύνσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση, η επίπτωσή τους στον προϋπολογισμό και η ύπαρξη ή μη δημοσιονομικού κενού, είναι καθοριστικοί παράγοντες για την επίτευξη του συμφωνημένου στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ.

Η δωρεά ως μέσο κάλυψης φορολογικών τεκμηρίων

taxheaven

Του Γιώργου Δαλιάνη, Διευθύνοντος Συμβούλου της Artion A.E. με τη συνεργασία του Γιάννη Αρτσίτα, Senior Accountant – Φορολογία Φυσικών Προσώπων και του Φίλιππου Ζήρα Δικηγόρου της Artion A.E.

www.artion.gr

Α. Νομοθετική ανασκόπηση 

Τα κρατικά έσοδα μέσω της φορολόγησης των φυσικών και των νομικών προσώπων αποτελούν στη σύγχρονη οικονομία την κύρια πηγή δημοσίων εσόδων. Σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, «Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων» είναι ο φόρος που επιβάλλεται ετησίως στο εισόδημα που αποκτούν τα φυσικά πρόσωπα. Αυτή είναι η σύγχρονη διατύπωση του ν.4172/2013 όπως εξελίχθηκε μέσα από τις προϊσχύσασες νομοθεσίες φορολόγησης εισοδήματος. 

Ο ενιαίος φόρος εισοδήματος, που επιβάλλεται στο συνολικό εισόδημα των φυσικών προσώπων, θεσπίστηκε με το ν.δ. 3323/1955. Ο φόρος αυτός διαδέχθηκε το φόρο των αναλυτικών κατηγοριών (καθαρών) προσόδων που είχε εισαχθεί στη χώρα μας με το ν. 1640, στα πλαίσια της φορολογικής μεταρρύθμισης που πραγματοποίησε η Κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου το έτος 1919, πριν από 96 χρόνια περίπου. Με το ν.δ. 3843/1958, θεσπίστηκε η φορολόγηση του εισοδήματος που αποκτούν οι ανώνυμες εταιρίες, οι συνεταιρισμοί του ν.602, οι αλλοδαπές επιχειρήσεις, καθώς και τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. 

Πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος 205 εκατ.

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Θάνου Τσίρου

ttsiros@naftemporiki.gr

Στα 205 εκατ. ευρώ εκτιμά το πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος από τη μείωση του ΕΝΦΙΑ το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, όπως προκύπτει από την έκθεση που συνοδεύει το φορολογικό νομοσχέδιο. Η μείωση, βέβαια, για τους ιδιοκτήτες ακινήτων είναι πολύ μεγαλύτερη και φτάνει στα 570 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, ποσό της τάξεως των 265 εκατ. ευρώ έχει ήδη ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό, λόγω της μείωσης που είχε προγραμματίσει η προηγούμενη κυβέρνηση. 

Επίσης, οι φορολογικές αρχές ποντάρουν στο γεγονός ότι με τη μεσοσταθμική μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 22% θα υπάρξει και αύξηση της εισπραξιμότητάς του από τα επίπεδα του 74% που ήταν το 2018 (σ.σ.: στόχος είναι η εισπραξιμότητα να προσεγγίσει το 80%).

Σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών, αρμόδιου για τη Δημοσιονομική Πολιτική, Θεόδωρου Σκυλακάκη, όλα τα υπόλοιπα μέτρα που προγραμματίζει η κυβέρνηση θα αφορούν τον προϋπολογισμό του 2020 ή ακόμη και των επόμενων ετών. 

Γ. Κοντογιώργης - Ο Ελληνισμός, ο Χριστιανισμός, η Οικουμένη και ο νεότερος κόσμος

Διάλεξη του Ομότιμου Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη με θέμα «Ο Ελληνισμός, ο Χριστιανισμός, η Οικουμένη και ο νεότερος κόσμος», η οποία έγινε στις 18.4.2016 στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Ασπροπύργου.

"ΕΛΛΑΔΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ" 27/07/19

Συμμετέχουν οι Αστέριος Τζίτζης και Γιώργος Σαρρής

Εν Πορεία προς την Κύπρον

του Κώστα Κόλμερ

Το σημερινό ταξίδι του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στην Κύπρο δεν στερείται ενδιαφέροντος. Πάντα από την Κύπρο ξεκινούν οι Έλληνες πρωθυπουργοί. Οι ειδήσεις κι’ αναλύσεις φειδωλές. Κάτι για επισκέψεις

ομιλίες και στεφάνους, στα «άταφα μνήματα». Ή μήπως αυτά λείψουν; Οι Τούρκοι -λέγεται- ζητούν πίσω τους Γκιουλενιστές. Για να χαμηλώσουν τις εντάσεις. Θέλουν μοιράσματα του φυσικού αερίου. Προσφέρουν άνοιγμα της δικής μας Αμμοχώστου. Κι’ ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ακιντζί κινητή τηλεφωνία, με Τουρκικό κωδικό.

Εδώ τελειώνει το ελλιπές ρεπορτάζ κι’ ο λαλίστατος Νίκος Δένδιας σιωπά. Έρχεται έτσι στην μνήμη παρωδούμενος ο Αλεξανδρινός ποιητής. (*)

Ο Μητσοτάκης ένδοξος και κραταιός

μεγάλων δυνάμεων ο εκλεκτός

κάτοχος ισχυρών πλειοψηφιών και Phd,

Τι συνέβη στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974;

ardin-rixi

Από την Ρήξη φ. 135

Όλα ξεκίνησαν από τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που σηματοδότησαν την πρώτη μεγάλη νίκη της Τουρκίας, δηλαδή την αποτροπή της Ένωσης και την μεταβολή της σε «εγγυήτρια δύναμη», ενώ το ανεφάρμοστο Σύνταγμα άνοιξε τον δρόμο για την διχοτομική πορεία που ακολούθησε. Και η ευθύνη δυστυχώς –όχι ισομερώς βέβαια–, ανήκει σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Αρχικώς, η Δεξιά αποδείχτηκε ανίκανη να ακολουθήσει μια εθνικοαπελευθερωτική γραμμή, δεδομένης της εξάρτησής της από τις ΗΠΑ, εξάρτηση που θα οδηγήσει αρχικώς στην αποχώρηση της ελληνικής Μεραρχίας το 1967 και, τελικά, στο πραξικόπημα και την προδοσία του Ιωαννίδη. Έτσι η στρατιωτική δικτατορία, που κοπτόταν υπέρ των «εθνικών δικαίων», αρχικά αφόπλισε την Κύπρο και στη συνέχεια με το πραξικόπημα την παρέδωσε στην Τουρκία. Και οι αλλεπάλληλες προσπάθειές της για την εκπαραθύρωση του Μακαρίου δημιούργησαν το απαραίτητο ψυχολογικό υπόστρωμα για να μεταβληθεί η υπαρκτή διαίρεση των Ελληνοκυπρίων σε θανάσιμο μίσος μεταξύ τους, υποβοηθώντας την τουρκική εισβολή. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Μακάριος από τη Νέα Υόρκη κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 19 Ιουλίου 1974, να αποκαταστήσει την τάξη, και να θέσει τέλος την «εισβολή της Ελλάδας»:

Γιατί εξακολουθούμε να ζούμε στην εποχή των εθνικών κρατών

του Κώστα Κουτσουρέλη

Αυταπάτη, ψευδαίσθηση, πλάνη, όπως και να το ονομάσουμε το φαινόμενο είναι κοινό. Ενώ ζούμε σ’ έναν κόσμο άλφα, οι ιδεολογικοί μας πόθοι μάς κάνουν να νομίζουμε ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο βήτα. Από τα περίπου 50 εθνικά κράτη που ίδρυσαν τον ΟΗΕ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σήμερα έχουμε φτάσει τα 200. Μόνο στην Ευρώπη και την πρώην ΕΣΣΔ μετά το 1990 ιδρύθηκαν 26 νέα εθνικά κράτη. Στον υπόλοιπο κόσμο η τάση είναι ανάλογη: Ερυθραία, Παλάου, Ανατολικό Τιμόρ, Νότιο Σουδάν... Και από τη Γροιλανδία ώς το Κουρδιστάν πολλά περισσότερα περιμένουν, λιγότερο ή περισσότερο υπομονετικά, τη σειρά τους.

Τότε, θα ρωτήσει κανείς, γιατί τόσοι πολλοί μιλούν και γράφουν για την “μεταεθνική εποχή”, για την “νομοτέλεια” της υπερεθνικής ολοκλήρωσης, τον One World; Οι λόγοι όπως είπα πρέπει να αναζητηθούν στην κρατούσα ιδεολογία και τις ιστορικές της καταβολές. Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τόσο ο σοβιετικός σοσιαλισμός όσο και ο αμερικανικός φιλελευθερισμός ρητόρευαν διεθνιστικά.

Καθώς διεκδικούσαν την οικουμενική ηγεμονία ήταν υποχρεωμένοι να κρύβουν τις αξιώσεις ισχύος τους πίσω από τη γλώσσα του κοσμοπολιτισμού. Από την Αρχαιότητα άλλωστε, ο κοσμοπολιτισμός είναι εκείνο το ιδεολογικό όπλο που καθιστά ευκολότερη την απορρόφηση του μικρού από τον μεγάλο, στο μέτρο που υπερτονίζει τις ομοιότητες και υποβαθμίζει τις διαφορές τους.

Γ.Πανούσης: Άσυλο, Νέα Διακυβέρνηση και αντι-εγκληματική πολιτική σε μια συζήτηση σε λάθος βάση

Νέα Κρήτη

Ο πανεπιστημιακός και άλλοτε Υπουργός, με ειδικότητα στην εγκληματολογία Γιάννης Πανούσης, μιλώντας στον 98.4 , εξήγησε γιατί το άσυλο και η συζήτηση για αυτό από την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση γίνεται πάνω σε λάθος βάση κι όχι όπως θα έπρεπε πάνω στο θέμα της κατοχύρωσης της μη παραβίασης του. Σχολίασε τα πρώτα δείγματα γραφής του νέου συστήματος διακυβέρνησης της χώρας, ενώ ήταν δηκτικός για τον τρόπο ταύτισης του σωφρονισμού και των θεμάτων της Δικαιοσύνης με την καταστολή από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Μίλησε ακόμη για τις αντιδράσεις στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και τις φυλακές ειδικού τύπου. Αναφέρθηκε τέλος στα σύγχρονα ζητήματα της εγκληματολογίας και την προσέγγιση με κοινωνικούς όρους, από το ειδεχθές τετραπλό όπως είπε έγκλημα στο Κολυμπάρι με θύμα την Αμερικανίδα Βιολόγο, μέχρι τα σεξουαλικά εγκλήματα και την κακοποίηση ανηλίκων, σημειώνονταν με έμφαση την ανάγκη ύπαρξης ενός ουσιαστικού επιστημονικού οργάνου ανάλυσης της σύγχρονης παραβατικότητας, με την ίδρυση ενός Ινστιτούτου Εγκληματολογίας. Μίλησε τέλος για την πολιτική «νόμου και τάξης» , πε΄ρα από την συμβολισμό της με επίκεντρο τα Εξάρχεια.

Συνάφεια

του Κώστα Κόλμερ

Δεν βαρέθηκε ο πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης να ζητεί απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και κατάργηση των «εγγυήσεων» (της συμφωνίας Λονδίνου-Ζυρίχης 

το 1956); Επανέλαβε τις αυτονόητες αξιώσεις δια μίαν εισέτι φοράν , επ’ ευκαιρία της επισκέψεως στην Μεγαλόνησο του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδος Κυρ. Μητσοτάκη.

-Ίσως, διότι ξέρει πώς αμφότερες δεν γίνονται αποδεκτές από την Τουρκία. Ως γνωστόν, ό,τι κατεκτήθη με αίμα  - έστω και δια προδοσίας- δεν αποδίδεται με διαπραγματεύσεις.

Υπ’ αυτήν την έννοια, το πρώτο ταξίδι του νέου Έλληνος πρωθυπουργού έπρεπε να γίνει αλλού: στην Αίγυπτο!

Διότι, εν όψει της αποστολής του Τουρκικού σκάφους- γεωτρυπάνου ΟΥΡΟΥΤΣ ΡΕΗΣ, νοτίως του Ελληνικού νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελορίζου και νήσου Ρω), στα τέλη του μηνός, για την παραβίαση της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) υπό της Τουρκίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει να έλθη εις άμεσο συμφωνία με την Αιγυπτιακή, για την αμοιβαία ανακήρυξη της ΑΟΖ των δύο χωρών, όπου εφάπτονται.

Σ. Καμενόπουλος: Άλλο Κλιματική Αλλαγή κι άλλο Κλιματική Υστερία

Νέα Κρήτη

Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οι τομείς του ερευνητικού του ενδιαφέροντος είναι η βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, η γεωπολιτική και η διαχείριση κινδύνων. ,

Μιλώντας στον 98.4 υποστήριξε ότι άλλο κλιματική αλλαγή και μάλιστα με κύριο μοχλό τις ηλιακές μεταβολές και όχι το διοξείδιο του άνθρακα που είναι αιτιατό αυτών και όχι αίτιο και άλλο η κλιματική υστερία που από πίσω της κρύβεται μια βιομηχανία συμφερόντων που στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, συζητάει για πράσινους φόρους σε βάρος των πολιτών και προς όφελος κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και επιστημόνων, μέχρι και «αγιοποίησης» της πυρηνικής ενέργειας.

Κατά τον Σωτήρη Καμενόπουλο, η επικοινωνιακή μονοφωνία , απομακρύνει τον απλό πολίτη από την ευχέρεια πρόσβασης σε επιστημονικά στοιχεία για το τι πραγματικά συμβαίνει με την κλιματική αλλαγή επί χιλιάδες χρόνια και τις πραγματικές διαστάσεις της επέμβασης στη φύση του ανθρώπινου παράγοντα.

Οι ΗΠΑ κάνουν τους λογαριασμούς τους για την μετά Ερντογάν εποχή - Του ετοιμάζουν βαριά "καμπάνα"

Ινφογνώμων Πολιτικά

Ο Ερντογάν απειλεί τους Αμερικανούς ότι θα τους διώξει από το Ιντζιρλίκ αν επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400

Του Σάββα Καλεντερίδη

-Τη στιγμή που τα τουρκικά στρατεύματα είναι έτοιμα να εισβάλουν στη Β. Συρία, έχοντας απέναντί τους τεθωρακισμένα οχήματα και επιθετικά ελικόπτερα Boeing AH-64 Apache του στρατού των ΗΠΑ, 

-τη στιγμή που ο Ερντογάν σε δηλώσεις που έκανε την Παρασκευή, σε σύσκεψη των προέδρων όλων των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΑΚΡ επιτέθηκε εναντίον των ΗΠΑ ξεκαθαρίζοντας ότι «όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των συνομιλιών που κάνουμε με τις ΗΠΑ, για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων μας με τη Συρία, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να κατακερματίσουμε τον διάδρομο της τρομοκρατίας (σ.τ.μ. κουρδικό διάδρομο),.. χωρίς να ζητήσουμε την άδεια κανενός… Δίνουν στους Κούρδους του PYD δεκάδες χιλιάδες φορτηγά με όπλα και πυρομαχικά, όλα δωρεάν. Σε ποιους τα δίνουν; Τα δίνουν στην τρομοκρατική οργάνωση*, στο ΡΚΚ και τους συντρόφους τους. Ποιος τα δίνει; Εκείνοι που μας παρουσιάζονται ως στρατηγικός μας σύμμαχος»…, 

-τη στιγμή που το NBC News γράφει ότι με βάση πληροφορίες από τέσσερις αξιωματούχους, ο Ερντογάν απείλησε τον Τραμπ, στη συνάντησή τους στην Οσάκα, ότι αν οι ΗΠΑ επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία για τους S-400, τότε θα οδηγήσει τη χώρα του εκτός ΝΑΤΟ και θα κλείσει τη βάση του Ιντζιρλίκ για τους Αμερικανούς, 

όσο γίνονται όλα αυτά και άλλα τόσα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Αϊντινλίκ, οι ΗΠΑ εργάζονται πάνω σε σχέδια για την επόμενη ημέρα μετά τον Ερντογάν, για την πολιτική που θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ την μετά Ερντογάν εποχή απέναντι στην Τουρκία.

Για να έχουν οι αναγνώστες μας ξεκάθαρη εικόνα, μεταφράσαμε το σχετικό άρθρο και το παραθέτουμε αυτούσιο:

Τίτλος: Λογιαριασμοί στις ΗΠΑ για «μετά τον Ερντογάν»

Του İsmet Özçelik, εφημερίδα Aydınlık Gazetesi, 24.7.2019

Στις ΗΠΑ εξετάζεται διεξοδικά η Τουρκία και η στροφή της στην Ευρασία. Ο Τραμπ κατηγορεί για όλα αυτά τον Ομπάμα.

Μια ομάδα τονίζει ότι «η Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί». Σε αντίθετη περίπτωση τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα πληγούν βαρύτατα.

Η ώρα του Μπόρις

Δεν είναι ο Μπόρις Τζόνσον, ούτε καν ο Νάιτζελ Φάραζ που επέβαλαν αυτές τις εξελίξεις. Πριν από όλους ήταν ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Κάμερον

του Γεώργιου Π. Μαλούχου

Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί πριν από μερικά χρόνια; Ενας Μπόρις να γίνεται πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, έχοντας μάλιστα, έστω και μακρινές, ρωσικές ρίζες στην καταγωγή του; Αλλά και ποιος θα μπορούσε επίσης να φανταστεί ένα τέτοιο ρήγμα που σήμερα εγκυμονείται ανάμεσα στο Λονδίνο και τις Βρυξέλλες; Πάντοτε αυτή η σχέση υπήρξε δύσκολη, όμως, πλέον, για τις επόμενες περίπου δέκα εβδομάδες θα βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί.

Το ερώτημα «τις πταίει» σχετική έχει σημασία. Πρώτον επειδή στη διεθνή πολιτική μετράει ο συσχετισμός της ισχύος και όχι το ποιος έχει «δίκιο» και ποιος όχι. Και, δεύτερον, καθώς η εικόνα είναι πολύ πιο μπλεγμένη από όσο κάποιοι θέλουν να την υπεραπλουστεύουν. Δεν είναι ο Μπόρις Τζόνσον, ούτε καν ο Νάιτζελ Φάραζ που επέβαλαν αυτές τις εξελίξεις. Πριν από όλους ήταν ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Κάμερον που αποφάσισε να διενεργήσει το δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας του από την ΕΕ, χωρίς να υπάρχει πραγματική ανάγκη για κάτι τέτοιο. Το έκανε από υπερβολική αυτοπεποίθηση: ήταν σίγουρος ότι θα κάνει περίπατο. Εσπασε τα μούτρα του. Και σε εκείνη τη χώρα δεν είναι όπως εδώ: δεν κάνεις το «ναι» «όχι» σε ένα βράδυ και δεν τρέχει τίποτα… Ο Κάμερον εξαφανίστηκε αμέσως μετά, όμως η θέση του στην Ιστορία είναι ήδη κλεισμένη: ο πιο γκαφατζής και ανεύθυνος πρωθυπουργός που γνώρισε ποτέ η χώρα του.

Πρώτα η υγεία

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Ανδρέα Μήλιου*

Ανδρέας Μήλιος, διδάκτορας του πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης

Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου. Χωρίς καλή υγεία δεν υπάρχει εργασία, παραγωγή, ψυχική διάθεση, διασκέδαση και ευτυχία. Επιπλέον, η υγεία είναι συνδεδεμένη άμεσα και με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ένας υγιής ζητιάνος είναι πιο ευτυχής από έναν άρρωστο βασιλιά, έγραψε ο Σοπενχάουερ, θέλοντας να τονίσει τη σημασία της υγείας για τον άνθρωπο.

Η φροντίδα της υγείας των πολιτών πρέπει να είναι πρώτιστο καθήκον του κράτους. Δυστυχώς, όμως, όλες οι προσπάθειες που έγιναν μέχρι σήμερα στην Ελλάδα προς την κατεύθυνση ανάπτυξης ενός αξιοπρεπούς δημόσιου συστήματος υγείας δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, παρά την κατασπατάληση ανυπολόγιστων πόρων. Οι διαχρονικές παθογένειες της φυλής μας, όπως ο αυτοσχεδιασμός, ο κομματισμός, ο πελατειασμός, η διαφθορά, ο ιατροκεντρισμός, ο ιδιωτικισμός κ.ά. το διαβρώνουν καθημερινά, με αποτέλεσμα το ΕΣΥ να έχει εξελιχθεί σε αναγκαστική επιλογή για χαμηλόμισθους και ανασφάλιστους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ε.Ε. στις ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία. Η αναλογία δημόσιων-ιδιωτικών δαπανών είναι 61% προς 39%, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία είναι 85% προς 15%, στην Αγγλία 79% προς 21% και στη Γαλλία 78,5% προς 21,4%! Οι παθογένειες του ΕΣΥ είναι πολλές, κομβικότερη των οποίων  είναι η έλλειψη ενός ολοκληρωμένου, αποτελεσματικού και αποδοτικού συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Η έλλειψη αυτή προκαλεί διασπάθιση πόρων και προσφορά κακής ποιότητας υπηρεσιών υγείας. Η ανάγκη άμεσης οικοδόμησης ενός συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με ποιοτικά χαρακτηριστικά, αντίστοιχα με αυτά των προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών, είναι συνεπώς φλέγουσα προτεραιότητα.

Πλώρη για το μέλλον με πυξίδα την εκπαίδευση

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

Του Γιώργου Φωκιανού

gfok@naftemporiki.gr

«Oυ παντός πλειν ες Κόρινθον» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αποδίδοντας τη σημασία που είχε η θαλάσσια περιήγηση και εν γένει η εμπορική -και όχι μόνο- ναυτιλία. Στο πλαίσιο αυτό η σύγχρονη ελληνική ναυτιλία αποδείχθηκε ικανή να τραβήξει τον δικό της δρόμο, ξεπερνώντας υφάλους και φουρτούνες και βάζοντας πλώρη στο… μέλλον. Στο δικό της μέλλον. Κινητήριος δύναμη οι Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι με τη σκληρή δουλειά τους διασφαλίζουν τη συνέχεια της ναυτικής παράδοσης και την πρωτοκαθεδρία της χώρας στην παγκόσμια ναυτιλία, αν και λόγω κρίσης έχουν υποστεί και αυτοί μισθολογικές και εργασιακές περικοπές. 

Τρία από τα ζητήματα που πρέπει να λυθούν, σύμφωνα με τις Ενώσεις του κλάδου, είναι η εξασφάλιση ενός καλύτερου και ασφαλέστερου περιβάλλοντος εργασίας και διαβίωσης, η προσέλκυση νέων επαγγελματιών και η ουσιαστική αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης. 

Αυτός ο τομέας, όμως, περνά μία κρίση που πρέπει να ξεπεραστεί. Ένας τομέας πάντα επίκαιρος, καθώς η λειτουργία του είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ικανών αποφοίτων για τη στελέχωση ελληνικών και ελληνόκτητων πλοίων, σε μία περίοδο που η νέα γενιά της χώρας μας ξαναστρέφει το βλέμμα της προς τη θάλασσα.