ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Πηγή : University of Oxford
Απόδοση στα ελληνικά για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K
Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε ηλικία επαγγελματικής απασχόλησης πέθαναν λόγω του οικονομικού κλονισμού από την πολιτική μαζικών ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθήθηκαν από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες στη δεκαετία του ’90, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “The Lancet”.
Η μελέτη που επιμελήθηκε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδη, μέτρησε τη σχέση μεταξύ του ποσοστού θανάτων και του ρυθμού και της κλίμακας των ιδιωτικοποιήσεων σε 25 χώρες στην πρώην Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Ευρώπη, που χρονολογείται από το αρχές της δεκαετίας του ’90. Διαπίστωσαν ότι οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις ήρθαν με ανθρώπινο κόστος: με ένα μέσο κύμα στον αριθμό θανάτων του 13 % ή το αντίτιμο περίπου ένα εκατομμύριο ζωών.
Το ταχύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, μέρος ενός σχεδίου γνωστού από τους οικονομολόγους ως «θεραπεία του σοκ», οδήγησε σε μια αύξηση 56 % στην ανεργία, την οποία η μελέτη λέει οτί διαδραματισε σημαντικό ρόλο στην εξήγηση του γιατί η ιδιωτικοποίηση απαίτησε τόσες πολλές ζωές. Πολλοί εργοδότες παρείχαν εκτενή υγειονομική και κοινωνική περίθαλψη για τους υπαλλήλους τους, έτσι μέσω των ιδιωτικοποιήσεων οι εργαζομένοι είχαν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο την απώλειας των οικονομικών πόρων τους αλλά και των μέσων και των δυνατοτήτων τους για να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Ο David Stuckler από την Οξφόρδη, και οι συνάδελφοι , Δρ Lawrence King από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και Martin McKee, από τη σχολή υγιεινής και της τροπικής ιατρικής του Λονδίνου , πήραν τα ποσοστά θανάτου που αναφέρθηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για τα άτομα της ενεργού εργασιακά ηλικίας (15-59 έτη) σε 25 μετα-κομμουνιστικές χώρες και τα σύγκριναν με το συγχρονισμό και την έκταση της συμμετοχής σε μαζικές ιδιωτικοποίησεις και άλλες πολιτικές “διαρθρωτικών αλλαγών”.
Η ομάδα έλαβε υπόψη άλλους παράγοντες που να έχουν επιπτώσεις στα αυξανόμενα ποσοστά θανάτων (όπως η οικονομική ύφεση, οι αρχικές συνθήκες και η υποδομή υγιεινής). Εξέτασαν επίσης άλλα μέτρα ιδιωτικοποιήσεων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, μια τράπεζα που έδωσε τα δάνεια για τις ριζικές μαζικές ιδιωτικοποιήσεις.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, οι πρώην κομμουνιστικές χώρες υποβλήθηκαν στην χειρότερη παγκόσμια εν καιρώ ειρήνης κρίση θνησιμότητας τα τελευταία 50 έτη – με πάνω από τρία εκατομμύρια θανάτους και 10 εκατομμύρια αγνοούμενους, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.
Εντούτοις, ενώ η υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής έπεσε κατακόρυφα σε μερικές χώρες, όπως τη Ρωσία και το Καζακστάν η υγεία των πληθυσμών βελτιώνεται σταθερά σε άλλες χώρες, όπως η Σλοβενία. Παλαιότερη έρευνα δείχνει ότι η ανεργία και τα επίπεδα κατανάλωσης οινοπνεύματος είναι κύριοι παράγοντες πίσω από αυτές τις διαφορές, αλλά αυτή η μελέτη είναι πιθανά η πρώτη που απομονώνει τις πτυχές της διαδικασίας μεταρρυθμίσεων που ενδέχεται να προκαλούν αυτές τις παραλλαγές. Διαπιστώνει ότι τα ποσοστά θανάτου συνδέονται με την ταχύτητα και τον τύπο ιδιωτικοποίησης και προκύπτουσας ανεργίας – και επίσης με το διαθέσιμο επίπεδο κοινωνικής υποστήριξης . Οι συντάκτες βρήκανπως εάν τουλάχιστον 45 % του πληθυσμού της χώρας ήταν μέλη τουλάχιστον μιας κοινωνικής οργάνωσης, όπως μια εκκλησία ή ένα συνδικάτο, προστατεύθηκαν καλύτερα απότο οικονομικό σοκ.
Ο David Stuckler, από το τμήμα κοινωνιολογίας της Οξφόρδης , είπε: Οι «H μελέτη μας βοήθησε να εξηγηθούν οι εντυπωσιακές διαφορές στη θνησιμότητα στο μετα-κομμουνιστικό κόσμο. Οι χώρες που ακολούθησαν τη γρήγορη ιδιωτικοποίηση, ή τη “θεραπεία του σοκ”, είχαν πολύ μεγαλύτερες ανόδους στους θανάτους από τις χώρες που ακολούθησαν μια πιό βαθμιαία πορεία. Οι γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο οδήγησαν στη μαζική ανεργία αλλά και κονιορτοποίησαν τα κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας, τα οποία ήταν κρίσιμα για τη βοήθεια των ανθρώπων να επιζήσουν κατά τη διάρκεια αυτής της ταραχώδους περιόδου.
Ο καθηγητής Martin McKee είπε: «Καθώς συζητούνται κάποιες παραλλαγές ταχέων πολιτικών μεταρρύθμισεων στην Κίνα, την Ινδία, την Αίγυπτο και άλλες προορίζονται να αναπτυχθούν σε αναπτυσσόμενες ή μεσαίου εισοδήματος χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ιράκ, η μελέτη μας υπενθυμίζει ότι οι ριζικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις έχουν επιπτώσεις στους απλούς ανθρώπους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους κοστίζουν οι ζωές τους.»
Ακολουθεί το κείμενο στα Αγγλικά
Death surge linked with mass privatisation
As many as one million working-age men died due to the economic shock of mass privatisation policies followed by post-communist countries in the 1990s, according to a new study published in The Lancet.
The Oxford-led study measured the relationship between death rates and the pace and scale of privatisation in 25 countries in the former Soviet Union and Eastern Europe, dating back to the early 1990s. They found that mass privatisation came at a human cost: with an average surge in the number of deaths of 13 per cent or the equivalent of about one million lives.
The rapid privatisation programme, part of a plan known by economists as ‘shock therapy’, led to a 56 per cent increase in unemployment, which the study says played an important role in explaining why privatisation claimed so many lives. Many employers provided extensive health and social care for their employees, so through privatisation workers experienced the ‘double whammy’ of losing not only their livelihood but also their means of surviving the crisis.
David Stuckler from Oxford, and colleagues Dr Lawrence King from Cambridge University and Professor Martin McKee, from the London School of Hygiene and Tropical Medicine, took death rates reported by the World Heath Organisation for men of working age (15-59 years) in 25 post-communist countries and compared them to the timing and extent of participation in mass privatisation and other transition policies.
The team took into account other factors that might affect rising death rates (such as economic depression, initial conditions and health infrastructure). They also examined other measures of privatisation from the European Bank for Reconstruction and Development, a bank which gave loans in support of radical mass privatisation.
During the 1990s, former communist countries underwent the world’s worst peacetime mortality crisis in the past 50 years – with over three million avoidable deaths and 10 million ‘missing’ men, according to the United Nations.
However, while life expectancy plummeted in some countries, like Russia and Kazakhstan; the populations’ health steadily improved in other countries, such as Slovenia. Previous research shows that unemployment and levels of alcohol consumption are major factors behind these differences, but this study is thought to be the first to isolate aspects of the reforms process that might cause these variations. It finds that death rates are linked to the speed and type of privatisation and resulting unemployment – and also to the level of social support available. If at least 45 per cent of the country’s population were members of at least one social organisation, such as a church or trade union, they were better protected from the economic shocks, the authors found.
David Stuckler, from Oxford’s Department of Sociology, said: ‘Our study helps explain the striking differences in mortality in the post-communist world. Countries which pursued rapid privatisation, or ‘shock therapy’, had much greater rises in deaths than countries which followed a more gradual path. Not only did rapid privatisation lead to mass unemployment but also wiped out the social safety nets, which were critical for helping people survive during this turbulent period.’
Professor Martin McKee said: ‘As variants of rapid reform policies are being debated in China, India, Egypt and other developing and middle-income countries, including Iraq, our study reminds us that radical economic reforms affect ordinary people and, in some cases, cost them their lives.’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου