του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά που η χώρα, οι πόλεις και οι άνθρωποί της (και, σερνάμενο, το πολιτικό της σύστημα) βρίσκεται μπροστά στην ανάγκη να νομοθετήσει/να "βρει λύση" με βουνά σκουπιδιών να οδηγούν την συζήτηση. Το σκηνικό οικείο. Και, ως σύνηθες φόντο, το ανθρώπινο δράμα των συμβασιούχων στην καθαριότητα - ήδη τους μάθαμε και ως "παρατασιούχους" -, τους οποίους επειδή σταματήσαμε να τους ονομάζουμε σκουπιδιαρέους και τους αποκαλούμε κατά την πολιτική ορθότητα "συμβασιούχους στην καθαριότητα" θεωρούμε ότι κάνουμε το χρέος μας απέναντι τους και καθαρίσαμε! Καταριόμαστε και την εκάστοτε Κυβέρνηση, ή/και την Αυτοδιοίκηση. Τραβάμε κι έναν καυγά περί ρόλου ή μη των ιδιωτών. ή περί χωματερών και ΧΥΤΑ. Και εφησυχάζουμε.
Α. ναι, τα τελευταία χρόνια έχουμε και το διαβόητο άρθρο 103 του πονηρού/κωμικού Συντάγματός μας που αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους. Το οποίο στην βαθιά υποκριτική και χαρωπά καταπατημένη παράγραφο 8 εδάφιο γ΄ έχει περιλάβει την φαρισαϊκή απαγόρευση: "Απαγορεύεται η από τον νόμο μονιμοποίηση προσωπικού [ιδιωτικού δικαίου] ή η μετατροπή των συμβάσεών του σε αορίστου χρόνου". Η σχετική απαγορευτική συνταγματική ρήτρα γράφτηκε στον γρανίτη του Συντάγματος με την σχεδόν ομόθυμη αναθεώρηση του 2001 (επί "εκσυγχρονισμού"). Όμως, με μια τριπλέττα αποφάσεων του Γ' Τμήματος του ΣτΕ, το 2006 (επί "επανίδρυσης του Κράτους") κρίθηκε συνταγματικό το γνωστό και ως "Π.Δ. Παυλόπουλου" που άνοιξε όχι παράθυρο αλλά μπαλκονόπορτα μονιμοποιήσεων. Με την ωραία διατύπωση "η βούληση του αναθεωρητικού νομοθέτη δεν ήταν να απαγορεύσει την μετατροπή των συμβάσεων [σε αορίστου χρόνου] εφόσον μάλιστα ανανεώθηκαν αλληλοδιαδόχως με σκοπό να καλυφθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά αντιθέτως να συμβάλει στην προστασία των εργαζόμενων κοκ.".
Μ' αυτά λοιπόν, το σκηνικό δείτε την τωρινή συγκυρία . Ήδη, λέει, ο αρμόδιος υπουργός Πάνος Σκουρλέτης - για τον οποίο συνυπουργός του έλεγε, μεγαλόφωνα "τάκανε και εδώ σαν τα μούτρα του και τρέχαμε όλοι!"- φέρνει νομοθετική ρύθμιση, μην και εκτονώσει την κατάσταση. (Όχι ακριβώς ο ίδιος. Έχει "καπελλωθεί" ευγενικά με την δημιουργία τριπλέτας: Γεροβασίλη-Σκουρλέτης-Βερναρδάκης). Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι η ΠΟΕ-ΟΤΑ γεύσθηκε ήδη την γλυκιά γεύση της νίκης, κι άντε να κάνει πίσω!
Δείτε τώρα την παράξενη σύμπτωση: την ίδια μέρα που ξέφευγε η κρίση με τα σκουπίδια η Ρένα Δούρου - Περιφερειάρχης Αττικής - βρισκόταν στις Βρυξέλλες για συνάντηση με τον Επίτροπο Περιβάλλοντος Καρμένου Βέλα (Μαλτέζος, νομίζω), και για εμβάθυνση στην προσέγγιση "κυκλικής οικονομίας" στο θέμα των σκουπιδιών. Για να υποστηριχθεί ότι "μια αποτελεσματική διαχείριση μπορεί να αποτελέσει πόρο ανάπτυξης και να φέρει δημιουργία πλούτου και θέσεων εργασίας". (Στην Ελλάδα , το 81% των σκουπιδιών πάει για ταφή - ΧΥΤΑ, χωματερές κοκ. Στην Ευρώπη, το 31%). Δείτε, τώρα την χαριτωμένη διάσταση: πήγα να το αναφέρω, αυτό, έτσι για την σύμπτωση, σε μια τηλεοπτική εκπομπή- και μου την έπεσαν, με επιχείρημα ότι η ίδια Ρένα ΔΟύρου είχε πει (το 2014), ότι αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός, αλλιώς ένας αντιμνημονιακός" και ότι είχε στρατευθεί δυναμικά κατά της δημιουργίας της μονάδας στο Γραμματικό (το τελευταίο δεν αληθεύει, αλλά... λεπτομέρεια).
Έτσι, λοιπόν, που περίπου προαναγγέλλεται ότι σήμερα θα ανεβάσει το θέμα των σκουπιδιών ο Κυριάκος Μητσοτάκης - σκιώδης Περιβάλλοντος επί Ν.Δ. στην Αντιπολίτευση - σήμερα, ως κεντρικό ζήτημα, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς προς ποια προσέγγιση θα γείρει. Όχι;
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου