Καπιταλισμός προσβάσεων και διασυνδέσεων

analyst

του Σαράντου Λέκκα

Καταρχήν η είδηση:

Δύο χρόνια μετά τη λήξη της θητείας του στις Βρυξέλλες, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναλαμβάνει καθήκοντα μη εκτελεστικού προέδρου στην Goldman Sachs International, που έχει την έδρα της στο Λονδίνο και στεγάζει τις διεθνείς δραστηριότητες του αμερικανικού κολοσσού.

Ο κ. Μπαρόζο θα αναλάβει κυρίως συμβουλευτικό ρόλο, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των οικονομικών προκλήσεων και της αβεβαιότητας που κυριαρχεί στις διεθνείς αγορές μετά το Brexit.

Στην συνέχεια οι αντιδράσεις:

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ χαρακτήρισε ηθικά απαράδεκτη την πρόσληψη του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από την  Goldman Sachs με την  Γαλλία να ζητά  από τον Πορτογάλο πολιτικό, ο οποίος είχε ηγηθεί επί 10 χρόνια της Κομισιόν, να εγκαταλείψει  την τράπεζα.

Σε δεύτερο χρόνο οι λεκτικοί διαπληκτισμοί:

Ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Αρλέμ Ντεζίρ δήλωσε πως η κίνηση του Μπαρόζο δημιουργεί ερωτήματα για τους κανόνες της ΕΕ περί σύγκρουσης συμφερόντων και δήλωσε ότι πρέπει να καταστούν αυστηρότεροι σε ό,τι αφορά πρώην ανώτερους εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Με τον  εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.Μαργαρίτη Σχοινά να δηλώνει ότι από νομικής άποψης η απόφαση Μπαροζο να εργαστεί στην αμερικανική Τράπεζα Goldman Sachs είναι συμβατή προς την κοινοτική νομοθεσία και προς τον κώδικα δεοντολογίας που ορίζει τις υποχρεώσεις των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά τη λήξη της θητείας τους.

Αναμενόμενη απάντηση κατά την γνώμη μας αφού, δεν πρέπει να  ξεχνάμε ότι ο Μπαρόζο δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε  ο μοναδικός τεχνοκράτης των Βρυξελλών που περνά το κατώφλι του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού.

Να θυμίσουμε τις περιπτώσεις του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, είχε εργασθεί στην Goldman προτού βρεθεί  στην Φραγκφούρτη,του Μάριο Μόντι πρώην επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με χαρτοφυλάκιο την εσωτερική αγορά , και του Ρομάνο Πρόντι πρώην προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής.

Η Goldman Sachs πρωταγωνιστεί στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα δεκαετίες τώρα χάριν στην δημιουργία ενός δικτυού επιρροής αποτελούμενο από πρόσωπα που επιστρατεύονται με μεγάλη προσοχή και φυσικά με μεγάλο κόστος διότι έχουν πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας.

Εάν ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ θέλει να περάσει στην ιστορία ως μεταρρυθμιστής το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να κλείσει την περιστρεφόμενη πόρτα  που χρησιμοποιούν τα στελέχη που ασπάζονται τον καπιταλισμό των προσβάσεων και των διασυνδέσεων.

Η θεωρεία της περιστρεφόμενης πόρτας ισχύει για στελέχη που μετακινούνται αμφίδρομα μεταξύ  του επιχειρηματικού και του δημοσίου τομέα, κάτι που κρατά τους δημόσιους θεσμούς (ευρωπαϊκή επιτροπή , ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα , κυβερνήσεις)  όμηρο των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Αυτή η πόρτα πρέπει να κλείσει και να ανοιχτεί μια νέα η οποία να έχει μια και μόνη κατεύθυνση.

Εφόσον ο λόγος επιστράτευσης των ‘βαρέων’ πολιτικών προσώπων είναι η πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας στα οποία είχαν  θητεία επί σειρά ετών  τότε το κλείσιμο της περιστρεφόμενης πόρτας επιβάλει κανονιστικό πλαίσιο απαγόρευσης ανάληψης θέσεων σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επί μια 10ετια από την λήξη της θητείας τους.

Ο Πρόεδρος Ολάντ χαρακτήρισε ηθικά απαράδεκτη την πρόσληψη του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  από την Goldman Sachs , συμφωνούμε απόλυτα δεδομένου ότι η επενδυτική τράπεζα  φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την πιστωτική κρίση του 2008 και όχι μόνο εάν αναλογιστούμε τις συμβουλές απόκρυψης χρέους προς την κυβέρνηση Σημίτη τις οποίες πληρώνουμε ακόμη και σήμερα.

Όμως επειδή η ηθική προσέγγιση  των χρηματοοικονομικών θεμάτων στις περισσότερες των περιπτώσεων θεωρείτε αξία άλλων εποχών είναι απαραίτητη η θεσμική και κανονιστική προσέγγιση ώστε να μπει τέλος σε μια διεφθαρμένη πρακτική που μας γελοιοποιεί  ως ανθρώπους.