Οχι κινδυνολογία σε περίπτωση επιστροφής στην δραχμή

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Έχει οργανωθεί ολόκληρη εκστρατεία παραπληροφόρησης και εκφοβισμού της κοινής γνώμης, σχετικά με την πιθανότητα ενός Grexit. Ακόμη και η λέξη «δραχμή» παρουσιάζεται ως φάντασμα, που πλανάται πάνω από την χώρα και απειλεί την σταθερότητα και την ασφάλειά της. Έφτασαν ορισμένοι να παρουσιάζουν την έξοδο από την Ευρωζώνη ως μία νέα Μικρασιατική Καταστροφή!

Το νόμισμα, όπως γνωρίζουν και οι πρωτοετείς φοιτητές Οικονομικών Επιστημών, είναι ένα κοινά αποδεκτό μέσον ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών. Επαναλαμβάνω: μέσον. Η ουσία της οικονομίας δεν βρίσκεται στο είδος του νομίσματος, αλλά στην παραγωγή. Η παραγωγή προσδιορίζει και το επίπεδο διαβίωσης και την ισχύ του νομίσματος. Η Ελλάδα χρεωκόπησε με το ισχυρό ευρώ και όχι με την «τριτοκοσμική» δραχμή, διότι έπαψε να παράγει και έγινε χώρα καταναλωτών πολυτελών εισαγομένων προϊόντων. 

Η λύση για το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι αν θα χρησιμοποιούμε ευρώ, δραχμή ή δηνάριο. Αυτό είναι τεχνικό πρόβλημα δευτερεύουσας σημασίας. Το κύριο ζήτημα είναι εάν είμαστε, ως κοινωνία, σε θέση να οργανώσουμε την παραγωγική μας επανεκκίνηση και ανασυγκρότηση. Σε αυτήν την προσπάθεια, η δραχμή θα είναι πολύτιμος αρωγός, γιατί ένα εθνικό νόμισμα θα είναι πιο ευέλικτο και θα ανταποκρίνεται στους πραγματικούς εμπορικούς συσχετισμούς με τις  άλλες χώρες, ενώ το ευρώ αντανακλά τους συσχετισμούς των ισχυρών βιομηχανικών χωρών που το ελέγχουν, με το παγκόσμιο εμπόριο. 

Η μετάβαση στην δραχμή είναι, λοιπόν, ένα τεχνικό ζήτημα, που μπορεί να οργανωθεί από μία ομάδα ικανών οικονομολόγων, αφοσιωμένων στο εθνικό συμφέρον. Θα προβλέψει εξάμηνη ενεργειακή επάρκεια, θα συνάψει εμπορικές συμφωνίες με ΗΠΑ, Μ. Βρεταννία, Γαλλία, Κίνα κλπ. με ειδική τιμολόγηση καθώς και εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες, θα επανεθνικοποιήσει την Τράπεζα της Ελλάδος, θα ορίσει αρχική συναλλαγματική ισοτιμία, θα ανασυγκροτήσει την Νομισματική Επιτροπή, θα καταρτίσει πενταετές πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης με εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ και του FAO, θα ζητήσει χαμηλότοκο αναπτυξιακό δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα, θα θεσπίσει ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς για επενδύσεις και θα ζητήσει κάποιες δασμολογικές εξαιρέσεις για συγκεκριμένο διάστημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως έκαναν ήδη και επέτυχαν οι σκανδιναυϊκές χώρες για τα αλιευτικά προϊόντα), ώστε να επανασυγκροτηθεί η ελληνική βιομηχανία, βιοτεχνία και γεωργία.

Όχι στην κινδυνολογία. Ναι στις δημιουργικές και τεκμηριωμένες προτάσεις!

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)