Η καταστροφική τέχνη του συγκεχυμένου

analyst

To 1959 o C.Lindblom στο βιβλίο του΄Τhe science of Middling Through’ επι το ελληνικότερο ‘Η επιστήμη του συγκεχυμένου’ κατέγραφε ότι η πολιτική δεν μπορεί να ασκείται μέσω προγραμμάτων, ούτε για κάθε πρόβλημα πρέπει να αναζητείται μια ολοκληρωμένη λύση.

Όπως υποστήριζε, κάτι τέτοιο απαιτεί γνώση όλων όσων θα συμβούν, όπως και των παρενεργειών τους από την στιγμή που αυτά θα πραγματοποιηθούν.

Έτσι πρότεινε ότι όλα θα πρέπει να γίνονται με συγκεχυμένο τρόπο, επί το λαϊκότερο ‘κουτσά-στραβά’ και κυρίως οι όποιες ελλείψεις θα διορθώνονται όταν ανακαλύπτονται.

Στην ουσία ομιλούσε για μια πολιτική του ‘Βλέποντας και Κάνοντας‘ η οποία υιοθετήθηκε  από αρκετούς πολιτικούς σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικά από τους Έλληνες σοσιαλιστές του Παπανδρέου και φυσικά από το αντίγραφο τους του φερόμενους ως αριστερούς του Τσίπρα.

Όσοι το υιοθέτησαν ως πολιτική σκέψη την τέχνη του συγκεχυμένου για να καλύψουν τις παρενέργειες της προσπάθησαν να καλλιεργήσουν την αλήθεια που οι ίδιοι ήθελαν να περάσουν στο εκλογικό σώμα.

Με τις μεθόδους της απόκρυψης, των νεφελωμάτων και των αλχημειών έδιναν την δική τους εκδοχή για την αλήθεια.

Έτσι η τέχνη του συγκεχυμένου με όσες ονομασίες και εάν την περιέλαβαν  με τελευταία από τους φερόμενους ως αριστερούς του Τσίπρα ως ‘δημιουργική ασάφεια ’είχε πάντα καταστρεπτικά αποτελέσματα.

Και αυτό διότι οι υπηρέτες της έχαναν την επαφή με την πραγματικότητα.

Όπως στην αρχαία ελληνική τραγωδία, όπου οι πρωταγωνιστές της που κατείχαν την εξουσία έτειναν προς την αλαζονεία (ύβρη) σε ακραίες μορφές που συχνά συνδέονταν με την απώλεια επαφής με την πραγματικότητα και την υπερεκτίμηση των αρμοδιοτήτων ή των δυνατοτήτων τους.

Ας θυμηθούμε το πρώτο 6μηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα  και την περίπτωση Βαρουφάκη.

Η έπαρση αυθεντίας, η περιφορά της ματαιοδοξίας και η έλλειψη συναίσθησης οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών, τα capital controls  και στο τρίτο μνημόνιο το σκληρότερο και επαχθέστερο από τα δυο που είχαν προηγηθεί.

Η επίδειξη αλαζονείας, η επιθετικότητα με ελιτιστική υπεροψία όπως και οι φανατικές και εμπρηστικές κυβερνητικές ανακοινώσεις οδήγησαν την ελληνική κοινωνία σε κατάσταση εμφύλιας διαμάχης στις  ημέρες του δημοψηφίσματος.

Ο ηθικός αυτουργός Τσίπρας λίγες μέρες αργότερα επανήλθε στην πραγματικότητα αφού κατενόησε ότι η φάση σύγχυσης και ασυνάρτητης συμπεριφοράς οδηγούσε σε αδιέξοδο  πραγματοποιώντας της μεγαλύτερη και εξευτελιστικότερη κολοτούμπα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας.

Την τέχνη του συγκεχυμένου μόνο λαϊκιστές και δημαγωγοί πολιτικοί μπορούν να υιοθετήσουν.

Μόνο ημιμαθείς, ωχαδελφιστές και κοντόφθαλμοι μπορούν να την θεωρήσουν ελκυστική.

Όποιος κυβερνά χωρίς πρόγραμμα είναι υποχρεωμένες να εξευτελίζεται και να σύρεται σε κατά βάση αδιέξοδες πρακτικές .

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν υιοθετήσει ‘το προβλέπειν σημαίνει κυβερνείν’ θέλοντας να δώσουν την μεγαλύτερη βαρύτητα στο τομέα της πρόβλεψης και της διορατικότητας που εκ των πραγμάτων  απαιτεί στρατηγική σκέψη, γνώση των δεδομένων και φυσικά αντίληψη της βάσης των όσων διαδραματίζονται σήμερα και εκκολάπτουν τις εξελίξεις του αύριο.

Οι σύγχρονοι Έλληνες που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται και ως εκσυγχρονιστές όχι  μόνο δεν μπορούν να προβλέψουν αλλά ούτε το στοιχειώδες της πολιτικής δράσης τον προγραμματισμό συνοδευμένο με μια ικανή δέσμη αξιών δεν μπορούν να υιοθετήσουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι συμπαγείς ομάδες παγιωμένων συμφερόντων λειτουργούν με τρόπο που η πλειοψηφία της κοινωνίας να νιώθει ότι υπάρχει σαφή υποκατάσταση της εκτελεστικής εξουσίας .

Ούτε επίσης τυχαίος ο φαταλισμός που ορισμένοι θέλουν να επιβάλουν μετά την υποτιθέμενη κατάρρευση της τελευταίας ελπίδας με την  ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας.

Αλίμονο εάν για μια χώρα θεωρείτε ως τελευταία ελπίδα μια παρέα αριστεριστών χωρίς σαφή προσανατολισμό που έχει την εντύπωση ότι οι παλινωδίες, οι παλινδρομήσεις, οι αμφιταλαντεύσεις, οι υπαναχωρήσεις συνιστούν πολιτική δράση με εθνικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

Αλίμονο για μια χώρα με τέτοια ιστορία να θεωρείτε ότι όλα όσα συμβαίνουν  είναι προκαθορισμένα και προδιαγραμμένα διότι κάποιοι ημιμαθείς δεν έχουν το σθένος να διαχωρίσουν την ιδιοτέλεια από τον πατριωτισμό.

Αξίζουμε καλύτερη τύχη και μπορούμε να την δρομολογήσουμε εάν επιλέξουμε ως ηγέτες μας ανθρώπους με πυγμή και αξιοπρέπεια.

Σ.Π.Λ.