Το Παρίσι φλέγεται, η Αθήνα «καίγεται»

Το Ποντίκι

Η εργασιακή απορρύθμιση στη Γαλλία, θα χτυπήσει και την πόρτα της Ελλάδας αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση. Για να ακριβολογούμε,  δεν θα την χτυπήσει απλώς, θα την ισοπεδώσει!

Και αυτό γιατί  η  ειδοποιός διαφορά είναι ότι το Παρίσι οδεύει σε έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα χωρίς το πιστόλι στον κρόταφο από εταίρους και δανειστές ενώ η πτωχή Αθήνα, ευρισκόμενη μονίμως στο τραπέζι του Προκρούστη, θα πέσει ως ώριμο φρούτο στις ορέξεις του νέου εργασιακού δόγματος. Ένα νέο δόγμα που κινείται σε δυο βασικούς άξονες:

-Την αποδυνάμωση της πλήρους και σταθερής απασχόλησης υπέρ των ευέλικτων σχέσεων εργασίας

-Τη διευκόλυνση των απολύσεων

Και όλα αυτά στο όνομα μιας ευέλικτης αγοράς εργασίας που δήθεν είναι η απάντηση στην ανεργία και ιδιαίτερα των νέων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γαλλία η κυβέρνηση προβάλλει ως επιχείρημα για για να υποστηρίξει τις σαρωτικές αλλαγές στο καθεστώς των απολύσεων, ότι ένας επιχειρηματίας θα προσλαμβάνει πιο εύκολα εάν ξέρει ότι μπορεί να ξεφορτωθεί επίσης πιο εύκολα έναν εργαζόμενο!

Γιατί τα σπάνε στη Γαλλία

Οι μαζικότατες και δυναμικότατες κινητοποιήσεις στο Παρίσι και άλλες γαλλικές πόλεις, διαδηλώσεις με ισχυρές συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις, άγριους ξυλοδαρμούς, καταστροφές και περισσότερες από 100 συλλήψεις,  αποτελούν στην πραγματικότητα μια προβολή του μέλλοντός μας.

Γιατί οι νέοι, κυρίως, φοιτητές και μαθητές που κατέκλυσαν τους γαλλικούς δρόμους, βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυτη εργασιακή απορρύθμιση.

Η κυβέρνηση Βαλς, προωθεί μέτρα που ανατρέπουν εκ βάθρων την αγορά εργασίας στο όνομα της «μεταρρύθμισης» και της μείωσης της ανεργίας.

Και βέβαια έχει συμπαραστάτη τον επιχειρηματικό κόσμο που υποστηρίζει ότι τα μέτρα θα φέρουν νέες προσλήψεις και θα χτυπήσουν την ανεργία των νέων.

Είναι, όμως, έτσι; Μάλλον όχι και αυτό γιατί οι ρυθμίσεις προβλέπουν να τίθενται κάθε φορά υπό διαπραγμάτευση τα πάντα, από τον  ανώτατο χρόνο εβδομαδιαίας απασχόλησης, τον χρόνο των διακοπών έως και την αποζημίωση των ωρών του διαλείμματος και βέβαια τις αποδοχές.

Οι ρυθμίσεις του νέου νόμου, προβλέπουν, δηλαδή, αλλαγές στο ωράριο και τις αμοιβές κατά παρέκκλιση των νόμων και χωρίς η επιχείρηση να χρειάζεται να αποδείξει ότι οι δραστικές μειώσεις των μισθών και η αύξηση των ωρών εργασίας είναι μέτρα απαραίτητα για την αποφυγή απολύσεων και την επιβίωσή της.

Ο χρόνος της εβδομαδιαίας απασχόλησης γίνεται λάστιχο και αντικείμενο  διαπραγμάτευσης μέσα από ένα «παράθυρο» τεραστίων διαστάσεων.

Για να το κάνουμε λιανά… Και θα ισχύουν οι προβλέψεις για τα εργασιακά και θα τους αλλάξουν τα φώτα.

Έτσι αν και ο εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας θα παραμείνει στις 35 ώρες, συνδικάτα και εργοδότες θα δικαιούνται να διαπραγματεύονται επιχειρησιακές συμβάσεις, με στόχο την επέκταση του εργασιακού φόρτου σε χρονική περίοδο τριών ετών και την αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας έως και 46 ώρες για 16 διαδοχικές εβδομάδες!

Παράλληλα για τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης ο ισχύον νόμος επιτρέπει έως και 3 ώρες την ημέρα υπερωρίες, ενώ ο προτεινόμενος έως και 4 ώρες υπερωρίες την ημέρα «σε περίπτωση αυξημένης δραστηριότητας ή για λόγους που σχετίζονται με την οργάνωση της εταιρείας».

Η αύξηση των ωρών εργασίας θα συνοδεύεται, όμως, από μείωση του επιδόματος που καταβάλλεται σε όσους δουλεύουν πάνω από 35 ώρες την εβδομάδα.

Απολύσεις

Οι προτεινόμενες αλλαγές προβλέπουν ακόμα δραστική μείωση του κόστους απολύσεων μέσω της μείωσης των νόμιμων αποζημιώσεων αλλά και ρυθμίσεων που θα κάνουν ευκολότερες τις απολύσεις για τους εργοδότες. Επί της ουσίας θα καταργηθεί η πρόβλεψη υπέρ των εργαζομένων για άδικες και αδικαιολόγητες απολύσεις αφού οι επιχειρήσεις θα μπορούν να προβαίνουν σε απολύσεις με την επίκληση οικονομικού ζητήματος χωρίς να καλούνται να το αποδείξουν.

Εντύπωση προκαλεί επίσης η ρύθμιση που προβλέπει την απόλυση εργαζομένων κάτω των 26 ετών χωρίς η επιχείρηση να υποχρεώνεται να προβάλει δικαιολογία. Η γαλλική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι εργοδότες θα προσλάβουν περισσότερους ανθρώπους αν γνωρίζουν ότι είναι πιο εύκολο να απαλλαγούν από αυτούς , και  συνεπώς, η ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων εργαζομένων, θα μειωθεί.

Η σειρά της Ελλάδας

Οι αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς θα τεθούν επί τάπητος μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης. Ενδεικτικό του πόσο κρίσιμες θεωρούνται οι αλλαγές αυτές για τους θεσμούς είναι το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ θέτουν θέμα απελευθέρωσης των απολύσεων ακόμα και στις συζητήσεις της πρώτης αξιολόγησης.

Οι δεσμεύσεις που έχουμε από το τρίτο μνημόνιο ορίζουν ότι πρέπει να τεθεί επί τάπητος το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων,  ο  απεργιακός νόμος και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, λαμβάνοντας υπόψιν, όπως αναφέρεται  τις «βέλτιστες Ευρωπαϊκές πρακτικές» καθώς και την αρχή ότι δεν πρέπει να επέλθουν αλλαγές σε «παλαιότερα πλαίσια πολιτικής», αναφορά που χωρά πολλές ερμηνείες.

Ήδη με ευθύνη του Γιώργου Κατρούγκαλο συστάθηκε η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την επανεξέταση του εργασιακού καθεστώτος, στην οποία συμμετέχει μόνον ένας Έλληνας και συγκεκριμένα ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου, πρώην ευρωβουλευτής και πρώην υπουργός Ιωάννης Κουκιάδης. Τα υπόλοιπα επτά μέλη, είναι ο Jan Van Ours, Ολλανδός καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο Τίλμπουργκ, που ορίστηκε πρόεδρος και μέλη οι Gerhard Bosch, καθηγητής σε θέματα εργασίας και οικονομικής κοινωνιολογίας στο Εσσεν, Bruno Veneziani , καθηγητής εργατικού δικαίου στο Μπάρι,  Fernandes Monteiro, καθηγητής εργατικού δικαίου στο Πόρτο, Wolfang Daubler, καθηγητής εργατικού δικαίου στη Βρέμη,  Juan Jimeno, διευθυντής του τμήματος ερευνών της κεντρικής τράπεζας της Ισπανίας, και Petro Silva Martins, καθηγητής οικονομικών της εργασίας στο Queen Mary College.