Νέα Κρήτη
Ο κρατικός Οργανισμός Γερμανικών Σιδηροδρόμων (Deutsche Bahn / DB), το κοντσέρν λογιστικής με παγκόσμια επιρροή, σχεδιάζει την πορεία πολλών θυγατρικών επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο και ελπίζει να εισπράξει ποσά δισεκατομμυρίων μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Μετά από μια ανάλογη απόφαση του Εποπτικού Συμβουλίου στις αρχές Μαΐου θα ακολουθήσουν συμφωνίες με το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών υπό τον υπουργό Σόιμπλε (Schäuble).
Στα προς πώληση αντικείμενα ανήκει η εταιρεία λεωφορείων και τρένων Arriva, η οποία δραστηριοποιείται σε 14 ευρωπαϊκές χώρες και αποφέρει σημαντικά κέρδη, όπως για παράδειγμα στη Μ. Βρετανία, στη Δανία, στη Σουηδία και σχεδόν σε όλες τις χώρες της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ο Οργανισμός Γερμανικών Σιδηροδρόμων Schenker με περίπου 65.000 εργαζόμενους, που στον κλάδο της λογιστικής βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως, είναι έτοιμος για μερική πώληση στο χρηματιστήριο. Η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της εταιρείας DB-Schenker θα είχε για το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών διπλό όφελος: Εκτός από τα αναμενόμενα κέρδη από την πώληση μπορούν να ξεφορτωθούν τα χρέη των ναζί της εταιρείας Schenker στα χρηματιστήρια, μέσω της πώλησης μετοχών που βρίσκονται διασπαρμένες. Πριν από την απόκτηση των μεριδίων της εταιρείας Schenker γίνεται προειδοποίηση με μια πραγματογνωμοσύνη σε πολλές γλώσσες. Η german-foreign-policy.com την δημοσιεύει.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα [1] η μερική πώληση της DB Schenker θα αποφέρει κέρδη από δύο έως τρία δισεκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό πλησιάζει τα χρέη που η Schenker, η προκάτοχος εταιρεία, δεν εξόφλησε ποτέ, αναφέρεται σε μια επικαιροποιημένη πραγματογνωμοσύνη της πρωτοβουλίας γερμανών πολιτών «Τραίνο της Μνήμης» (Zug der Erinnerung) [2].
Οργανωμένη σπείρα
Από το 1931 η εταιρεία Schenker βρίσκεται αδιάκοπα σε γερμανική κρατική ιδιοκτησία και συμμετείχε σε μεγάλο βαθμό στις λεηλασίες, στις ληστρικές και δολοφονικές δραστηριότητες του Γερμανικού Ράιχ (1933-1945) σε όλη την Ευρώπη. Η εταιρεία Schenker διεκπεραίωνε τη μαζική μεταφορά με τα λάφυρα που παίρνονταν από τις βιομηχανίες και τους πολίτες στις κατεχόμενες χώρες. Χιλιάδες φορτία με φορτηγά αυτοκίνητα και σιδηροδρομικές μεταφορές που οργανώνονταν από την εταιρεία Schenker, καθώς και η αξία λόγω των υλικών λεηλασιών που έκανε η εταιρεία, πέρασαν στην κατοχή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας. Τόσο για τη ληστρική αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος των πρώην υποκαταστημάτων της εταιρείας Schenker όσο και για μια ενδεχόμενη πιστωτική απάτη από τη σημερινή διάδοχο εταιρεία DB Schenker, την ευθύνη φέρει το γερμανικό κράτος.
Αυτοπροσώπως
Όπως προκύπτει από την πραγματογνωμοσύνη, στους πιστωτές της εταιρείας Schenker ανήκει ένας άγνωστος αριθμός δολοφονημένων, από την απαγωγή και τη θανάτωση των οποίων η εταιρεία Schenker όχι μόνο κέρδισε άμεσα, εκμεταλλευόμενη σε μεγάλο βαθμό τις κληρονομιές, αλλά τα κορυφαία στελέχη της εταιρείας που υπάγονταν στην κυβέρνηση του Ράιχ, τα οποία ταυτόχρονα εργάζονταν στο Υπουργείο Εξωτερικών, φρόντιζαν αυτοπροσώπως για τις μεταφορές των μελλοθάνατων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Καταφύγιο
Παραδειγματική είναι η περίπτωση του εντολοδόχου της εταιρείας Schenker, Έντμουντ Βέεζενμαγιερ (Edmund Veesenmeyer), ο οποίος προωθούσε στη Γιουγκοσλαβία και την Ουγγαρία τις εκτοπίσεις των Εβραίων της Ευρώπης. Ο Βέεζενμαγιερ ανέφερε το 1944 στο Βερολίνο ότι έχει «ολοκληρωθεί» η παράδοση «συνολικά 289.357 Εβραίων σε 92 τραίνα με 45 βαγόνια το καθένα» [3]. Τα 92 τραίνα πήγαν προς το Άουσβιτς. Τη λογιστική του θανάτου την διεκπεραίωσε ο άνθρωπος της εταιρείας Schenker, Βέεζενμαγιερ, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων του Ράιχ. Ο Βέεζενμαγιερ μετά το 1945 βρήκε καταφύγιο στην εταιρεία του εκατομμυριούχου Άλφρετ Τέπφερ (Alfred Toepfer) από το Αμβούργο και ανήκε στους σιωπηλούς υποστηρικτές της «ενωμένης Ευρώπης».
Νέα αρχή
Τη δεκαετία του 1950 η εταιρεία Schenker βρισκόταν ξανά σε ανοδική πορεία. Χωρίς να μεταβληθεί η υπαγωγή τους από το (δυτικο-)γερμανικό Υπουργείο Μεταφορών και τους κρατικούς σιδηροδρόμους, τα στελέχη της εταιρείας Schenker που ανέλαβαν, επανενεργοποίησαν τις εμπορικές σχέσεις που είχαν από την περίοδο του ναζισμού και χρησιμοποίησαν στα νέα υποκαταστήματα τους παλιούς τους συνεργούς. Ήδη το 1947 υπήρξε μια συνάντηση με το ελληνικό προσωπικό της Schenker, επιλέγοντας προσεκτικά να πάνε στη Βιέννη, προκειμένου να σχεδιάσουν μια νέα αρχή. Το υποκατάστημα της Schenker στην Ελλάδα το 1943 και το 1944 λεηλάτησε την ιδιοκτησία των εκτοπισμένων Εβραίων της Ελλάδας και την μετέφερε κατά τόνους στη Γερμανία, μεταξύ αυτών και τις ιδιοκτησίες περισσότερων από 48.000 ανθρώπων οι οποίοι εκτοπίστηκαν από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς.
Ψέματα
Μέχρι σήμερα το κοντσέρν του Οργανισμού Γερμανικών Σιδηροδρόμων και οι ιδιοκτήτες του αρνούνται να εξετάσουν δημόσια την εγκληματική κληρονομιά της εταιρείας Schenker, πόσο μάλλον να αναγνωρίσουν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει. Όπως ισχυρίζεται λανθασμένα το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Μεταφορών σε μια επιστολή του προς την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, «η αποκατάσταση των ναζιστικών αδικημάτων έχουν τελικά ρυθμιστεί» [4]. Μια ενιαία πληρωμή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας [Γερμανίας] -όπως αναφέρεται- προς την ελληνική κυβέρνηση το 1961 (116 εκατομμύρια Γερμανικά Μάρκα) πρέπει να φτάνει. Αναφέρεται επίσης στην αλληλογραφία του Φεβρουαρίου 2016, «ότι δεν υπάρχουν πλέον ανεξόφλητες απαιτήσεις» -παρ΄ όλο που τέτοιες απαιτήσεις δεν προβάλλει μόνο η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Πολυάριθμες μαρτυρικές κοινότητες στην Ελλάδα ζητούν επανορθώσεις. Η γερμανική κυβέρνηση αρνείται αυτά τα γεγονότα και συμπληρώνει την τελειωτική της πολιτική με μικροπροσφορές του Υπουργείου Εξωτερικών. Το υπουργείο, το οποίο διευθύνεται από το SPD (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας) προσπαθεί να διαφύγει από τις απαιτήσεις των μαρτυρικών κοινοτήτων με φθηνές προσφορές προς την ελληνική «κοινωνία των πολιτών».
Απάτες
Η σχεδιαζόμενη μερική ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Γερμανικών Σιδηροδρόμων αποτελεί έναν ακόμη ελιγμό ώστε να ξεφύγει η Γερμανία από τις όλο και περισσότερες απαιτήσεις σε όλη την Ευρώπη για επανορθώσεις από τα κέρδη που συσσωρεύτηκαν στον πόλεμο. Εδώ, ο Οργανισμός Γερμανικών Σιδηροδρόμων και η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να αποδέχονται ότι οι διεθνείς πιστωτές εξαπατούνται για τις ιστορικές απαιτήσεις τους: με την πώληση της εταιρείας Schenker, στην τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία της οποίας έχουν εισρεύσει τα κέρδη του γερμανικού κράτους [που προέρχονται από] τις λεηλασίες σε όλη την Ευρώπη. Η αποκατάσταση των χρεών της εταιρείας Schenker θα εξαερωθεί με την ιδιοκτησία διασποράς ενός απορρυθμισμένου συστήματος μετοχών.
Επακόλουθα κόστη
Υπό τον τίτλο «Προειδοποίηση προς τις αγορές» [η κίνηση των γερμανών πολιτών] «Τρένο της Μνήμης» σ΄ ένα δελτίο Τύπου εφιστά την προσοχή για το ότι η μελλοντική απόκτηση μεριδίων του Οργανισμού Γερμανικών Σιδηροδρόμων Schenker θα μπορούσε να έχει «απρόβλεπτα επακόλουθα κόστη» [5] σε περίπτωση που προκύψουν δικανικές διαφωνίες για την κληρονομιά της εταιρείας Schenker. «Η μετοχική εταιρεία Οργανισμός Γερμανικών Σιδηροδρόμων υποχρεούται να γνωστοποιήσει αυτούς τους κινδύνους, πληροφορώντας αναλυτικά για τις υλικές και ηθικές επιβαρύνσεις των αντικειμένων πώλησής της. Αυτό μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί. Αντίθετα, το κοντσέρν αρνείται το εγκληματικό παρελθόν της προκάτοχής του εταιρείας, αποσιωπώντας το εδώ και δεκαετίες -μια τακτική η οποία δεν μπορεί σκεπάσει άλλο όλη την έκταση των εγκλημάτων της εταιρείας Schenker».
Η german-foreign-policy.com τεκμηριώνει: The Schenker Papers.
__________
[1] Bahn-Aufsichtsrat will Teilverkauf auf den Weg bringen. Frankfurter Allgemeine Zeitung, 04.05.2016.
[2] Warnung an die Märkte. Zug der Erinnerung. Δελτίο Τύπου στις 08.05.2016.
[3] The Schenker Papers όπως διατυπώθηκαν στις 08.05.2016.
[4] Επιστολή του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Μεταφορών στις 11.02.2016. Υπογράμμιση στο πρωτότυπο.
[5] Warnung an die Märkte. Zug der Erinnerung. Δελτίο Τύπου στις 08.05.2016.
Σημείωση: Δε μπορώ να μην το αναφέρω: Η μετάφραση του παρόντος κειμένου έγινε μετά από πρόταση μιας παλιάς συντρόφισσας που είχα γνωρίσει κατά την περίοδο που βρισκόμουν στη Δυτική Γερμανία και είχα χάσει τα ίχνη της εδώ και 35 ολόκληρα χρόνια (ΠΓ).
Πηγή: german-foreign-policy.com, 09.05.2016
Μετάφραση - Επιμέλεια: Παναγιώτης Γαβάνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου