Σύνδρομο Γιάνη Βαρουφάκη

του Κώστα Καίσαρη

Σε αυτό το κωλοχανείο που ονομάζεται  Ελλάδα κάποιοι έχουν την εντύπωση ότι είναι θεματοφύλακες του νόμου και της τάξης. Και πληρώνονται μάλιστα γι' αυτό. Και βγάζουν φιρμάνια: Νόμους. Υπουργικές αποφάσεις. Εγκυκλίους.

Αποφάσεις βγάζουν επίσης τα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια. Οργανισμοί και φορείς του Δημοσίου. Που δεν είναι καν ούτε κωλόχαρτα. Τα κωλόχαρτα τουλάχιστον έχουν μια χρηστικότητα. Οι νόμοι είναι για πέταμα.

Για του λόγου το αληθές το έγγραφο που εξέδωσε προσφάτως η γενική γραμματεία προστασίας δημόσιας περιουσίας. Με το όποιο ούτε λίγο ούτε πολύ κάνει γνωστό ότι απαγορεύονται ρητώς και δια ροπάλου τα μπιτς-πάρτι. Μιλάμε για την απόλυτη γελοιότητα. Οποίος εξηγήσει με πειστικότητα την ορθότητα αυτής της απόφασης κερδίζει χρυσούν ωρολογίον.

Κι έν πάση περίπτωση αφού η συγκεκριμένη απόφαση είναι έν ισχύ, ο Αντώνης Ρέμος πως κατάφερε να τραγουδήσει το βράδυ της Παρασκευής στην Ψαρού υπό την πανσέληνο; Εκτός αν για κάποιες παραλίες ισχύει το ίδιο καθεστώς όπως και με τα καράβια. Που έχουν την δυνατότητα να πλέουν με ξένη σημαία: Παναμά, Μάλτας, Λιβερίας κλπ. Ετσι και κάποιες παραλίες ισως υπάγονται σε ειδικό καθεστώς . Να έχουν υψώσει δηλαδή ξένη σημαία και να ανήκουν στη δικαιοδοσία του Αγίου Δομίνικου,της Μαρτινίκα και της Τζαμάικα. Κι όχι των κατά τόπους δημοτικών αρχών.

Πλάκα κάνουμε; Υπάρχουν δημόσιες παραλίες στην Ελλάδα; Ποιες είναι αυτές για να τις μάθουμε κι εμείς. Σε ποσοστό 90% οι παραλίες είναι ιδιωτικές. Αυτουνού που τις έχει νοικιάσει και τις εκμεταλλεύεται . Κι η ακόμα μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι με την έναρξη του θέρους εκδόθηκε εγκύκλιος για τις ξαπλώστρες. Οτι η απόσταση που πρέπει να βρίσκονται από την θάλασσα αυξάνεται από τα τρία μέτρα στα πέντε. Κι είναι προφανές ότι αυτά τα έργα παίζονται μονό στο σινεμά. Πότε στη πραγματική ζωή; Ποια τρία και ποια πέντε μέτρα: Ειδικά στα νησιά οι ξαπλώστρες εφάπτονται στο κύμα. Όχι να απλώσει κάποιος  τη πετσέτα του δεν μπορεί  αλλα με δυσκολία έχει πρόσβαση στη θάλασσα.

Ποιος να εφαρμόσει το νόμο; Ο δήμαρχος; Ο νταραβεριτζής θα τη βρει την άκρη. Είτε με χαρτζιλίκι είτε αν είναι ντόπιος με τη δύναμη των ψήφων που διαθέτει .Ποιες είναι οι δημόσιες παραλίες πχ στην Αττική για να τις μάθουμε κι εμείς. Το τζάμπα μπάνιο έχει πεθάνει προ πολλού. Η' είσοδο θα πληρώσεις ή κερατιάτικα για ξαπλώστρα και ομπρέλα. Τζάμπα μπάνιο μόνο στη μπανιέρα. Στα χαρτιά όντως. Υπάρχουν δημόσιες παραλίες. Έτσι υπάρχει και η δυνατότητα "να απαγορευθεί η κατάληψη κοινόχρηστης παραλίας και η χρήση μεγαφωνικών εγκαταστάσεων". Επίσης στα χαρτιά. Στην πραγματικότητα ποτέ.

Πέρα από τους τύπους όμως υπάρχει και η ουσία. Ποια είναι η σκοπιμότητα για την απαγόρευση της "διοργάνωσης τέτοιων εκδηλώσεων". Μήπως ενδεχόμενα προκαλούν έκκληση των ηθών; Που, έχουν την εντύπωση ότι ζουν: Στην εποχή του μεσοπολέμου; Αν δηλαδη ο Λουκιανός Κελαηδονης  θελήσει να επαναλάβει το "πάρτυ" στη Βουλιαγμένη θα βρει απέναντι του τη γραμματεία προστασίας δημόσιας περιουσίας; Είναι στα καλά τους; Έχουν σώας τας φρενας; Μήπως τους εχει βαρέσει η ζέστη; Η' μήπως, έχουν πάθει ομαδικό σύνδρομο-Γιάνη Βαρουφάκη;

(Στο τραγούδι της ημέρας, Λουκιανός Κελαηδόνης και πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη)

Πηγή sport24